Hoog aan de wolken
schijnt de zon, heel dicht bij de
horizon. En komt er eens een
zware dag, en je niet weet of je
het vragen mag? Denk dan aan die mooie
gele zon, daar waar alles mee
begon. En weet dan wat er ook
gebeurt..., deze zon je altijd
opfleurt! Leven Je weet: leven is een
wonder Heel gewoontjes, vol
humor, soms verdriet maar ook zo bijzonder... En er zijn in het leven, soms dagen van veel
verdriet en pijn. Maar weet dan dat in
deze moeilijke tijd, er iemand voor je zal
zijn! dus dat wonderlijke
leven, wat eigenlijk zo
gewoontjes is. Is op sommige dagen..., een groot gemis.
Ik kijk naar buiten en
het is nog grauw, lente, lente waar blijf
je nou? Waar blijf je nu met al
je kleuren, met de bloesems en de
geuren. Waar blijft de zon waar
ik zo naar verlang, he hallo lente,..
wanneer kom je op gang? Heel de winter heb ik
zitten wachten, en ik kreeg je niet uit
mijn gedachten.
Eén kusje op je haren Twee kusjes op je mouw Drie kusjes om te zeggen dat ik heel veel van je hou Vier kusjes op je wangen Vijf kusjes in je nek Zes kusjes om te zeggen 'k vind je helemaal te gek en zeven kleine kusjes omdat ik je al zo lang ken en acht voor al die dingen die ik nog vergeten ben.
Tijd
om te doen en om te laten Tijd om te luisteren en te praten Tijd
voor een ander om te troosten Tijd voor je vrienden om te
proosten Tijd om te werken en om te spelen Tijd voor verdriet
en om te helen Tijd voor een lach en voor een traan Tijd voor
geboorte en dood te gaan Tijd voor de liefde om te beminnen Tijd
voor wat stilte om te bezinnen Onwetend hoeveel Tijd je is
gegeven Geniet dus nú, de Tijd van je leven.
.
..
.
.
..
.
