
Ligt het aan
mijn verbeeldingskracht, droomde ik het allemaal vannacht. Dat
we uit elkander groeien, het ons niets meer doet de ander te
zien bloeien.
Ligt het aan mijn voorstellingsvermogen, heb ik
een waas voor mijn ogen. Is de mensheid niets meer
waard, verliezen wij onze goede aard.
Ligt het aan de te grote verschillen, dat wij
mensen steeds meer willen. Of zit mijn hart vol melancholie, door
een te ruime fantasie.
30-01-2013, 00:00 geschreven door witteke 
|