Aangeslagen ruiten misnoegde gezichten buiten binnen natte vloeren ruitenwissers op volle toeren paraplu's krom gebogen fietsers die verwaterd ogen vuil gespetterd door een auto de voorbij raast de wind die hardnekkig blaast Het gladde van de sneeuw is voorbij maar dit weertje maakt ons ook niet blij
Als men kan zeggen op het eind van de dag, ik heb
alles gedaan wat in mijn vermogen lag. Dan kan men zijn hoofd op
het kussen neerleggen, rustig gaan slapen, niets meer zeggen.
Als men kan zeggen mijn taak zit erop, wat ik ook
deed daarvan had niemand strop. Sluit dan uw ogen voor een vredige
nacht, dan heeft u gedaan wat er van u werd verwacht.
Als men kan zeggen deze dag is voorbij, en niemand
had er nadeel van mij. Dan kan u met een rustig geweten, de dag
afsluiten en alles vergeten.
De vrijheid in het zijn verloren Door tegenspoed de angst gekweekt Behoedzaam in je koude toren De hoop dat ooit de zon doorbreekt. In alle onschuld ooit geboren Van angst en pijn toen nog geen weet De ergste rampspoed, was van horen tot de echo van je eigen kreet. Na sombere jaren ingesloten Een ster verlicht in zilveren maan Bracht nieuwe hoop om onverdroten de vleugels uit te slaan
Ik
wens je een bloemetje voor iedere dag, een vriendelijk
woordje, een vrolijke lach, een arm om je schouders, een
knipoog die 't doet, een duim in de hoogte die hoopt, het ga je
goed
In jouw hart Zit er een klein mooi
plekje Probeer het te overwinnen
Ga eens naar jouw eigen
stekje En de liefde zit daar
binnen Kruip eens in dat gevoel Geniet eens echt alleen Snap je wat ik bedoel? Begin nu maar meteen Steeds meer, kom je
dichterbij Dat ene stekje in jouw
hart Voel je maar verdrietig of
juist blij Dit is al een hele goede
start.
.
.
.
.
