Lieve berichtjes voor Marthe, haar papa of mama mag je hier spuien.
Rondvraag / Poll
Wat is het schattigste aan ons kindje
Marthe
een nieuw leventje
28-01-2010
Klein klein peutertje waar kruip je nu naar toe
Vanaf gisteren kan Marthe echt kruipen. Heel leuk om haar gade te slaan.
Ze kan zich nu bezighouden met dingen weggooien en terug gaan halen. Het is duidelijk dat we het één en ander zullen moeten herinrichten want de CD's en de elektriciteitskabels zijn alvast haar favoriete voorwerpen.
Helaas is de verlatingsangst nu duidelijk begonnen. Rond de negen maanden, prima op schema. Het afzetten in de crèche is moeilijker want ze klampt zich echt vast aan mij. Gelukkig houdt ze van vliegen en zo kan ik ze nog enigszins in de armen van haar verzorgster laten vliegen. Ze kan heel leuk alleen spelen op de mat, maar oh wee als ik recht sta of een stap durft te verzetten. Dan begint ze te wenen en nu kan ze me ook achterna kruipen.
Marthe weegt nu al 10 kg. Kind en Gezin liet weten dat we het flesje 's nachts en 's middags moeten weglaten. Ze heeft het, gezien haar gewicht, echt niet meer nodig. En als ze een jaar is moeten we overschakelen op echte melk en dan mag ze max nog maar twee flessen per dag drinken. Dus gewoon twee weken doorbijten lieten ze nog weten. De vorige twee nachten hebben we alvast de hoeveelheid verminderd en haar beetgenomen door veel water en weinig poeder in haar flesje te doen. Maar ze was daar even tevreden mee. Vorige nacht heb ik het kunnen rekken tot 6u en dan haar ochtendflesje gegeven. Dus het valt nog redelijk mee. Hopelijk lukt het snel en slaapt ze dan echt door.
- sliep Marthe in haar eigen kamertje. Ze gebruikt haar bedje nu
hoofdzakelijk als fitnesstoestel en doet niets liever dan zich
optrekken aan de spijltjes.
- stapte Marthe met behulp van twee vingers van mama de hele lengte van het huis door.
- zette Marthe helemaal alleen een pasje al steunende op de rand van haar bedje.
- probeerde Marthe te kruipen. Maar het wil niet zo goed lukken en dan wordt ze boos. Dan maar direct stappen, denkt ze.
- viel Marthe serieus. Heeeeeel veel traantjes en gebrul.
- was Marthe echt bang. Marthe mocht in het grote bad. Maar zodra mama
haar badsteuntje verwijderde kon ze de angst in haar spiertjes voelen.
Haar oogjes zeiden vol angst: mama ik vertrouw op je, waag het niet me
onver te laten vallen. En ze klampte zich stevig vast aan mama's armen.
- at Marthe een boterham. Een volledige boterham, zonder enig probleem.
Marthe is nu al 7 maanden oud. Een vrolijke, stevige, grote meid. Ze staat al een tijdje stevig op haar beentjes. Als je haar je twee vingers aanbiedt laat ze geen gelegenheid liggen om zich op te trekken en recht te staan. In haar stralende oogjes lees je dan hoe trots ze hierop is. Ook springen kan ze goed. Ze maakt echter geen enkele aanstalte tot kruipen: dat is voor kleine kindjes denkt Marthe .
Ook haar eerste tandje is erdoor gekomen. Vlijmscherp. Niet leuk zo een tandje bij het krijgen van één van haar dikke zuigzoenen op je wang. Marthe is ook verslaafd aan haar tutje. Zo erg dat ze soms niet wil eten omdat ze dan haar tutje moet afgeven.
Marthe is een flinke eter (zou ze die eetlust van de mama hebben ? ). Ze lust tot nu toe bijna alles. Groentenpap gaat binnen als een sneltrein. Fruitpap als een boemeltrein . Ze eet vanaf nu ook vlees, ei, vis en tofu.
Deze maand hadden we een ongewenste bezoeker "Joob de microob" die we niet buiten kregen. Mama, papa en Marthe werden afwisselend ziek de hele maand lang.
Bij Marthe bleef het bij wat koorts en een hele zware rokershoest die haar 's nachts wakker hielt. Maar zelfs met koorts en weinig slaap bleef ons Marthe heel actief. Papa en mama waren een stuk minder actief deze dagen .
Marthe wordt nog steeds 1 keer per nacht wakker tussen 2 en 4 om te eten. Mama verlangt zo langzamerhand wel naar een volledige nacht doorslapen. Overdag gaat het slapen goed. Marthe evolueert naar twee grote dutjes, eentje in de voormiddag en eentje in de namiddag.
Ze begint
ook al beter alleen te kunnen spelen op de speelmat of de relax. Je moet wel nog steeds in haar zicht
blijven maar ik kan toch al even iets anders doen in haar buurt. Marthe begint haar handjes uit te steken als je aanstalte maakt om haar
op te nemen. Zo schattig. En ze kan al mama en papa zeggen. Mama zegt ze tijdens een grote huilbui als het allemaal te lang duurt. Papa zegt ze wanneer ze wakker wordt en klaar is om te spelen. Papa zegt dat het enkel klanken zijn en nog niet bewust de woordjes maar de fiere mama durft dat met klem tegen te spreken . Naast speelkameraad papa blijft de poes Marthes grootste vriend. Omgekeerd houdt poes meer van Marthe haar zachte spuletjes om
op te liggen en negeert Marthe.
Marthe haar hobby's zijn tegenwoordig: rechtstaan en springen, tik tak kijken op youtube, gieren van het lachen als je met haar danst of als de papa voetbal speelt, spelen met de bal.
Als Marthe in haar stoeltje zit moet mama elke morgen denken: "wat is ze toch al groot, onze kleine meid".
Spelen, grijpen, rollen, stampen. Eén brok energie ons Marthe. Alleen "slapen" staat niet in haar woordenboek, of enkel in kleine lettertjes. Uit haar zakwoordenboekje voor de crèche is het woordje "slapen" al helemaal geschrapt. Ook de uitdrukking "flink flesje opdrinken" zijn ze daarin vergeten. En dat terwijl ze als een koningin behandeld wordt in de crèche. Zo kreeg prutske haar eigen privé slaapkamer en wordt ze altijd op de arm gedragen. Maar hele dagen zien ze echter niet zitten in de crèche. Allé nu, waarom niet, zo een brok energie in huis is toch leuk .
Als mama en papa in het zicht zijn gedraagt ze zich voorbeeldig. Groentenpapjes en fruitpapjes eet ze met plezier. Wortelen, courgetten, aubergine, brocoli, banaan, appel, peer, meloen, ... ze smikkelt het allemaal vrolijk op.
De 2de, 3de en 4de dag in de crèche zijn al een stuk minder. Marthe wil niet eten in de crèche. Ze weigert haar flesjes op te drinken. Zo een groot protest en verdriet dat ze me gebeld hebben om te vragen of ik kon komen voeden. Ik kwam, gaf het flesje en ze dronk het vrolijk in één teug leeg, de deugniet. We zijn dus maar overgestapt op halve dagen in de crèche om te wennen. En zijn gestart met groentenpap. Ze vond de smaak interessant maar wanneer het goedje de keel bereikte moest ze kokhalzen. Ze zette echter dapper door en slurpte opnieuw van het lepeltje dat ze zelf naar zich toe trok. Slikken heeft ze niet echt gedaan maar zo kan ze toch al wat wennen aan de vreemde spul in haar mondje.
Marthe heeft ondertussen haar voetjes ontdekt. Ze is dol op deze stampertjes. Ze houdt ervan om voorwerpen die boven haar hangen overhoop te stampen. Zal ze een voetballerke worden ? Ook in bad gaan is nu nog leuker geworden, met de voetjes wild in het water trappen tot mama en de badkamer even nat zijn als Marthe zelf. Zal ze een zwemster worden ? Verder kan Marthe zichzelf bijna omdraaien. In het grote bed dat lichtjes afhelt kan ze al helemaal alleen naar de mama omrollen. Zal ze een turnster worden ?
Marthe moet gieren van het lachen: - met mensen die in hun handen klappen, gitaar spelen of dansen. Zal ze een danseres worden ? - met kijken naar bomen en de poes - met de gekke snoeten van de papa en mama
Marthe en haar mama zijn vandaag een half dagje naar de crèche geweest.
Marthe heeft dat geweldig gedaan en niets geweend.
Ze heeft veel gelachen en naar de andere kindjes gekeken.
Zelf het slapen op de rug is gelukt.
Ze heeft wel eerst een half uur zitten rondkijken naar de andere
kindjes die al in slaap lagen en dan uiteindelijk toch in slaap
gevallen.
Slechts voor een half uurtje zoals gewoonlijk dus nog voor de andere kindjes wakker .
Ik heb een heel goed gevoel bij de verzorgster.
De verzorgster zei dat ze heel goed zag zitten met flinke, vrolijke Marthe.
En nu heb ik ook kunnen zien dat Marthe echt wel een vrolijke, stevige
en actieve baby is in vergelijking met de andere kindjes daar.
Er was er eentje dat heel de tijd weende die ook haar eerste dagje daar
was en ze besteden er dan wel veel aandacht aan. Collega's van
de peutergroepjes komen dan helpen en nemen de baby mee om te wandelen.
Ze zal daar veel plezier beleven ons Marthe.
En mama kan voorlopig met een gerust hart naar huis toe gaan .
Ons meisje is nu 14 weken oud. Haar dutjes overdag worden korter en korter. Ze duren ongeveer een half uurtje. Ze is nog steeds heel vrolijk als ze wakker is. Ze brabbelt
en lacht nu heel veel. Vooral 's ochtends voert ze hele gesprekken met hare papa. Vol intonatie en lachkreetjes. Schattig om ze bezig te zien en horen. Mits een beetje ondersteuning zit ze al mooi stevig recht. Ze kan haar hoofdje al heel goed opheffen en oefent nu haar armspiertjes
door zich op te trekken aan je handen. Ook haar beentjes oefent ze goed door zich op te drukken in je schoot.
Haar uitbundige lach en kreetjes veroveren ieders hart. Vooral de mama, papa en oma's kunnen haar glimlach niet weerstaan. Het is soms aanschuiven om met Marthe te kunnen spelen
Om het met de woorden van de oma's samen te vatten. Ons Marthe is een echt schatje .
Op dringend verzoek van beide oma's nog maar eens een update.
Ons meisje heeft het tussen de 6 tot 9 weken zeer moeilijk gehad. Iets weerhield haar ervan om overdag te kunnen slapen. Oververmoeidheid zorgde 3 weken lang voor een huilbabietje. Met de handen in het haar probeerde mama en papa al het mogelijke om het tij te doen keren. Wat het hem nu juist gedaan heeft kunnen we niet met zekerheid zeggen maar een combinatie van volgende veranderingen maakte van Marthe een vrolijk jolende bengel:
Behandeling bij de osteopaat. Volgens de osteopaat was er een grote druk op de
linkerkant van de schedel, waarschijnlijk door al vroeg ingedaald te zijn en
misschien een beetje scheef gelegen te hebben met het hoofdje. Ook het linker oogje dat etterde sinds de geboorte zou daarop wijzen. Marthe heeft ook duidelijk een voorkeurshouding. Ze ligt altijd met haar hoofdje naar rechts. De osteopaat heeft onder andere de schedel gemasseerd en de volgende dag reeds sliep Marthe als een roosje overdag. Ook haar oogje was na enkele dagen wonderbaarlijk genezen.
We laten Marthe overdag op haar buikje slapen waardoor ze heel vlot inslaapt, op de rug wil dit nog niet lukken overdag. 's Nachts lukt dit slapen op de rug haar wel.
Marthe leerde troost te vinden in haar tutje wat zeer efficiënt is bij het inslapen
Mama mijdt koemelk, dit is namelijk moeilijk te verteren voor babietjes.
Na 3 moeilijke weken kregen we een volledig nieuw meisje dat heel veel
sliep overdag en heel hard kon lachen de uurtjes dat ze wakker is.
Babietjes hebben heel veel baat bij regelmaat daar ben ik van overtuigd maar ik weet nu ook dat je die regelmaat niet kan afdwingen. En als je babietje gelukkig is geeft ze zelf haar ritme wel aan. En die regelmaat kan je dan inderdaad best volgen. Ik weet nu ook dat babietjes niet zomaar wenen en dat ze daarmee echt wel iets willen aangeven.
Op de derde dag doet Marthe het perfect, slechts 1 keer echt gehuild
bij het in bedje leggen. En ze behaalde in het totaal 16u slaap.
Een record voor ons meisje de laatste dagen.
Helaas is het de vierde dag weer naar af. Heel de dag niet geslapen.
Gelukkig blijft ze 's nachts goed slapen en zo komen we toch nog aan
een totaal van 12u slapen. Zou dit het dipje zijn dat het boek had
aangekondigd op de derde-vierde dag ?
Je kan alvast niet zeggen dat Marthe geen regelmaat heeft: één dag niet
slapen overdag afgewisseld met één dag flink slapen overdag .
Alles ging 5 weken behoorlijk goed. Marthe was vrolijk op de krampjes
en een weenuurtje 's avonds na. 's Nachts sliep ze vlot en regelmatig
(om de drie uur vroeg ze borstvoeding). Overdag viel Marthe wel enkel
in slaap op de arm en in de draagzak. Voor buideldier mama was het een
beetje vervelend dat ze niets anders kon doen omdat er altijd een
Marthe in de draagzak hing of op de arm lag. Maar mama was niet moe en
dus dachten we dat het, op die vervelende krampjes na, wel goed ging.
Mama onderzocht haar voedingsgewoonten en kon alvast besluiten dat
Marthe geen fan was van tomaten. Ook chocolade blijkt krampjes te
kunnen veroorzaken. Dus geen tomaten en chocolade meer voor mama
(anderzijds des te meer koekjes ).
Maar de zesde week ging het
mis. De nachten bleven goed maar overdag sliep Marthe niet meer. Toch
was ze vrolijk en alert overdag maar tegen de avond kregen we een
huilconcert van vier uur. Mama en papa dachten dat ze weining slaap
nodig had en wel zou slapen wanneer ze moe was. Na drie dagen begonnen we ons zorgen te maken want ze sliep nu toch wel veel te weinig. Net
op die dag kregen we van Vir een boek over huilen en onrust bij
babietjes. Mama las het boek in één trek uit en wat bleek volgens dat
boek: dat het meeste gehuil, krampjes en spugen veroorzaakt wordt
door oververmoeidheid van babietjes. En dat één of ander stofje ervoor
zorgt dat babietjes overalert zijn bij oververmoeidheid en de ouders
dat dus vaak misinterpreteren alsof ze weinig slaap nodig hebben. Al
het wiegen en troosten op de arm zou de baby net nog meer overprikkelen
en net verhinderen dat ze goed zou slapen. De verhalen in het boek
beschreven perfect ons verhaal.
De remedie: regelmaat (= Wakker
worden, voeden, met mama en papa spelen, alleen spelen, wakker in bed
gelegd worden als ze moe wordt, zonder hulp in slaap vallen). Dit alles
zou een drietal uur duren waarbij ze in totaal 1 uur wakker is en de
overige twee uur slaapt). Hmmm, papa en mama hebben toen ingezien
dat het huilen misschien niet zozeer door krampjes veroorzaakt werd
maar eerder door oververmoeidheid. Marthe moest wel oververmoeid zijn
want ze kwam de laatste dagen nog maar aan max 10u slaap toe. Veel te
weinig dus voor babietjes van 6 weken die een 20 tal uur slaap nodig
hebben. Mama en papa willen de remedie in het boek uitproberen en gaan
dapper aan het werk.
Regelmaat, de eerste twee dagen: Het wakker in
bedje leggen en zelf in slaap geraken veroorzaakt veel protest bij
Marthe. De eerste keer hebben we ze een uur laten huilen en dan toch
maar uit bedje genomen en opnieuw de hele cyclus aangevat. Ze blijft
protesteren bij het in bedje leggen maar het protest wordt wel minder. De
twijfel slaat toe, misschien is de borstvoeding niet toereikend,
misschien is er iets met de spijsvertering, moeten we haar laten
onderzoeken, ... De tweede dag heeft ze toch al een 14u slaap
gehaald en zelfs 's nachts eens 5,5 u aan één stuk geslapen. Zou de
remedie werken ? Toch nog even doorzetten dan. Houden mama en papa het
vol ?
Piep, tijd voor een nieuw berichtje.
.
Ons meisje is nu 14 weken oud. Haar dutjes overdag worden korter en korter. Ze duren ongeveer een half uurtje. Ze is nog steeds heel vrolijk als ze wakker is. Ze brabbelt
en lacht nu heel veel. Vooral 's ochtends voert ze hele gesprekken met hare papa. 
