De Millenniumdoelstellingen: onderwijs voorzien voor iedereen
In september 2000 werd in New York een Millennium Algemene Vergadering van de VN gehouden. Alle 191 lidstaten van de VN bekrachtigden daar de Millennium Verklaring waarin de acht Millennium Development Goals, of de Millenniumdoelstellingen, centraal staan.
De verschillende regeringen beloofden om deze doelstellingen gezamenlijk te realiseren tegen 2015.
Wist je dat
·114 miljoen kinderen in de wereld niet naar school gaan.
·Van die 114 miljoen 65 miljoen meisjes zijn.
·Één op de drie kinderen het lager onderwijs niet afmaakt.
·2 op de 3 van de analfabeten in de wereld vrouwen zijn.
·Basisonderwijs voor iedereen wereldwijd 10 miljard dollar per jaar kost. Dat is de helft van de som die door Amerikanen wordt gespendeerd aan ijsjes.
Waarom zitten niet alle kinderen op school ?
·Armoede.
·Ouders zien het nut van onderwijs voor meisjes niet altijd in.
·Seizoenarbeid op het land.
·Mensen uit minderheidsgroepen krijgen minder kans om onderwijs te volgen.
·Slechte bereikbaarheid van scholen.
·Te weinig scholen, leerkrachten en lesmateriaal.
·Kinderen nemen verzorgende taken van hun ouders op zich.
Karlijn:
Ik heb dit gekozen omdat het heel precies de harde feiten in cijfers weergeeft. Als je in onze maatschappij leeft is het moeilijk voor te stellen dat het er in de rest van de wereld nog zo slecht aan toe gaat.
Het is al heel goed dat 191 lidstatenbelooft hebben om aan deze doelen te werken. Er is nog veel werk aan de winkel als deze gerealiseerd moeten worden tegen 2015.
Ik vind het positief, dat tegenwoordig zulke grote ingrijpende acties internationaal gevolgd worden, zodat er een grote slaagkans is de doelen te bereiken.
Iedereen heeft recht op onderwijs. Toch blijft dit mensenrecht een geschonden recht voor miljoenen mensen op de wereld. In 1990 beloofden alle leiders van de wereld dit recht nog voor 2000 voor iedereen te realiseren. Vandaag echter zijn er nog steeds meer dan 115 miljoen kinderen, waaronder meer dan 66 miljoen meisjes, die geen lager onderwijs (kunnen) volgen. Omdat het aantal kinderen dat naar school gaat de laatste jaren toch wel toegenomen is, is de kwaliteit van het onderwijs erop achteruit gegaan. In veel schooltjes in ontwikkelingslanden zijn er veel te weinig leerkrachten waardoor kinderen in overvolle klassen les krijgen en waar verschillende leerjaren samen zitten. Ook zijn leerkrachten vaak niet bekwaam of totaal ongemotiveerd om voor de klas te staan. Het leermateriaal en de infrastructuur laat meestal te wensen over. Dit zijn dan ook redenen waarom kinderen de school verlaten voordat ze echt kunnen lezen of schrijven.
Een andere reden waarom kinderen de school zo vroeg verlaten is armoede. Veel kinderen moeten op jonge leeftijd gaan werken omdat er anders niet genoeg geld is in het gezin om te overleven. Soms is onderwijs ook gewoon onbetaalbaar voor ouders. Het grote probleem is echter dat deze kinderen nooit uit het straatje van armoede geraken. Veel ouders van arme kinderen zijn zelf analfabeet en daarom minder snel geneigd om hun kinderen naar school te sturen waardoor de kinderen ook de rest van hun leven ongeletterd blijven, met een gebrek aan allerlei kansen tot gevolg. Kinderen die arm zijn, gaan dus vaak niet naar school. Omdat ze daardoor niet kunnen lezen of schrijven en geen diploma hebben, vinden ze ook geen goed werk. Het recht op onderwijs is dus een middel om uit de armoedecirkel te geraken maar armoedebestrijding is evenzeer een middel om het recht op onderwijs te verwezenlijken.
Hoe kunnen regeringen het recht op onderwijs verwezenlijken?
·Voldoende scholen van gekwalificeerde leerkrachten te voorzien.
·Voldoende materiaal te voorzien.
·Geen kinderen te discrimineren.
·Goede opleidingen voor leerkrachten te voorzien.
·Scholen met verschillende ideologieën en godsdiensten toe te laten.
·Ervoor zorgen dat onderwijs gratis is of financieel toegankelijk te maken voor iedereen.
·Onderwijs aan te passen aan werkende kinderen, kinderen van vluchtelingen, gehandicapte kinderen, enz.
Karlijn:
De tekst het recht op onderwijs vond ik zo aangrijpend, dat ik het wilden delen met jullie.
Iedereen weet dat het slecht gesteld is met het onderwijs in ontwikkelingslanden, maar om het zo zwart op wit te lezen worden we met onze neus op de feiten gedrukt.
De regeringen hebben nog zoveel werk. Als er genoeg mensen gemotiveerd zijn, moeten deze werkpunten toch zeker te verwezenlijken zijn. Waar wachten ze op?!
Meisjes in ontwikkelingslanden hebben het vaak veel slechter dan jongens. Ze worden miskend, mishandeld en misbruikt, alleen omdat ze meisjes zijn. Maar dat verandert als meisjes dezelfde onderwijskansen krijgen als jongens. Want meisjes met een opleiding zijn weerbaarder en hebben meer mogelijkheden. Zij zijn beter in staat voor zichzelf op te komen en in de toekomst goed voor hun kinderen te zorgen. Ze verdienen bovendien meer en zorgen voor economische groei. Kortom: meisjes kunnen hun wereld verbeteren. Als zij een kans krijgen.
Wat doet Plan aan inkomensverbetering voor meisjes?
Helaas laat de kwaliteit van het onderwijs in ontwikkelingslanden vaak te wensen over. Er is veel gebrek aan leermiddelen en goed opgeleide leerkrachten. Mede hierdoor zien ouders vaak niet in waarom het nuttig zou zijn om hun kinderen naar school te laten gaan. Daarom krijgen kinderen op het platteland, naast het reguliere programma waarbij ze leren lezen en schrijven, ook les in het verbouwen van gewassen. Ook bouwt Plan scholen, traint onderwijzers en zorgt voor kindvriendelijke lesmethoden.
Onderwijs voor meisjes in Ecuador
In Ecuador bouwt en renoveert Plan scholen, maar werkt ook aan verbetering van de kwaliteit van het onderwijs. Dat laatste gebeurt onder andere door onderwijzers de mogelijkheid tot bijscholing te bieden en door ouders meer bij het onderwijs te betrekken. De betrokkenheid van ouders is erg belangrijk, vooral ook om hen ervan te overtuigen dat hun dochters betere toekomstkansen hebben, naarmate zij meer leren. Verder steunt Plan het Ministerie van Onderwijs met het verbeteren van het lessenpakket.
Onderwijs voor meisjes in Bangladesh
Vijftig procent van de kinderen in Bangladesh verlaat vroegtijdig de lagere school. Het grootste gedeelte van deze schoolverlaters bestaat uit meisjes. Zij worden thuisgehouden omdat zij hun moeders moeten helpen in de huishouding of met de verzorging van jongere broers en zussen. Deze meisjes worden volwassen zonder enige basisvaardigheden als lezen en schrijven en hebben daardoor geen kans om zich te ontplooien. Terwijl onderwijs juist de manier is om de armoedespiraal te doorbreken.
Met het onderwijsproject in Bangladesh wil Plan 20.000 meisjes naar school helpen. Plan informeert over het belang van onderwijs en verbeterd de kwaliteit van het onderwijs. Ook legt Plan aparte meisjes latrines aan, zodat meisjes zich veilig voelen als zij naar het toilet gaan. Samen met de ouders, de kinderen, de scholen en de overheid werkt Plan zo aan beter onderwijs.
Karlijn:
Op kerstavond keek ik naar AVRO Musical Kerstgala. Tijdens de show lieten ze de mensen het project Because I am a girl van Plan Nederland kennen. Ik geloof zo sterk in hun doel dat ik dit moesten delen met jullie.
Het doel van het project is meisjes naar school kunnen laten gaan. In veel vreemde culturen worden vrouwen echt als minderwaardig beschouwd, en daarom krijgen ze nooit een kans om een serieuze plaats in te nemen de maatschappij.
Daar ik zelf een meisje ben, en zelf verder studeer, weet ik hoe belangrijk het is een diploma te halen om je plaats in de wereld zeker te stellen. Ik zou dan ook graag zien dat alle jonge vrouwen in de wereld zulke kansen krijgen.
Onderwijs is het begin van ontwikkeling. Het biedt een mogelijkheid aan de armoede te ontsnappen. Daarom vinden we het onacceptabel dat meer dan 75 miljoen kinderen niet naar school gaan. Oxfam Novib steunt organisaties die onderwijs opzetten in landen waar regeringen dit nalaten. Hiermee steunen we een van de belangrijke millenniumdoelen. Alle kinderen moeten naar school.
Miljoenen kinderen leren lezen in twee maanden in India.
Tot 2009 zullen we zon drie miljoen nieuwe kinderen hebben leren lezen en schrijven. Per jaar komt dat neer op ongeveer 750.000. We hebben door de jaren heen al meer dan twee miljoen kinderen bereikt in de zestien districten in de deelstaat Maharashtra waar we werken. Als je hier in een dorp een kind spreekt, heb je 80 tot 85 procent kans dat hij of zij kan lezen en schrijven. Elders is dat 55 tot 60 procent.
Madha Chavan is oprichter en directeur van Pratham, een Indiase organisatie die sinds 1994 onderwijs verzorgt voor miljoenen kinderen op het platteland en in krottenwijken van grote steden zoals Mumbai. Zo draagt Pratham bij aan de millenniumdoelstelling van de Verenigde Naties Onderwijs voor iedereen in 2015.
Miljoenen kinderen leren in twee maanden lezen dankzij Pratham.
Karlijn:
Ik heb een zwak voor India, daarom ligt dit project me nauw bij het hart.
Oxfam Novid pakt een basis probleem aan. Immers iemand die kan lezen en schrijven krijgt toegang tot een wereld van informatie en educatie.
Met educatie moet je ergens beginnen, en wanneer de eerste steen gelegd is, namelijk lezen en schrijven, is er geen stoppen meer aan.
Onderwijs neemt een fundamentele plaats in bij SOS Kinderdorpen. Onderwijs en een goede opleiding zijn de basis voor een kansrijk en zelfstandig bestaan en een effectief middel tegen armoede. Daarom krijgen alle SOS kinderen, jongens en meisjes, een goede vorming. Als er geschikte scholen in de buurt zijn, gaan ze naar de lokale school. Zo niet, dan bouwen we zelf scholen, waar ook kinderen uit de buurt welkom zijn. Voor de allerkleinsten zijn er kleuterscholen.
Op onze basisscholen krijgen kinderen onderwijs dat is afgestemd op het lokale onderwijssysteem. Jongeren kunnen terecht op een van onze (technische) beroepsopleidingen, waar ze een vak leren om later een zelfstandig bestaan op te bouwen.
Honderden jongens en meisjes behalen jaarlijks hun diploma aan een van de SOS beroepsopleidingen.
Voor veelbelovende jongeren hebben we in Afrika een college waar ze worden voorbereid op universitair onderwijs.
SOS scholen wereldwijd in 2008
·228 kleuterscholen voor 23.575 kinderen.
·179 basisscholen voor 103.838 leerlingen.
·61 beroepsopleidingen voor 13.526 jongeren.
·1 internationale school die 291 scholieren voorbereiden op universitair onderwijs.
Karlijn:
SOS Kinderdorpen is een zeer gekend project, maar wat mij vooral geraakt heeft, is dat zij ook in Europa werken, niet ver van ons bed.
SOS kinderdorpen doet fantastisch werk. Ze staan in het veld en doen iets concreet. Ze bieden kinderen een thuis en ondersteuning, wat de ideale achtergrond is voor een succesvolle opleiding.
Het is spijtig te moeten beseffen dat ook in onze westerse wereld nog kinderen moeten vechten om scholing te krijgen.
Ontwikkelingshulp kan zich beter richten op onderwijs dan op infrastructuur
'Onderwijs is het belangrijkste middel voor het verspreiden en ontwikkelen van kennis. Kennis is op haar beurt een vereiste om voorzieningen, zoals zorginstellingen, draaiende te houden. Verder helpt kennis om een economie op te bouwen, omdat het mensen in staat stelt eigen bedrijven te beginnen.
Infrastructuur speelt een zeer belangrijke rol in het opbouwen en verbeteren van voorzieningen en industrie. Het is een sleutelfactor in economieën. Om infrastructuur aan te leggen en te onderhouden is echter kennis vereist.
Kortom, onderwijs is de basis voor alle andere stappen in het opbouwen van economie en democratie. Daarom is steun voor onderwijs belangrijker dan steun voor infrastructuur.'
Karlijn:
Dit korte artikel viel me op omdat het een echte oogopener is.
Onderwijs en ontwikkeling is inderdaad een logische kettingreactie waar we vaak niet bij stilstaan.
De overheid zou moeten beseffen dat welvaart even afhankelijk is van goed onderwijs als van economische uitbouw.
Change for Children wil dat alle jongens en meisjes kind kunnen zijn. Zij moeten zich in een veilige leefomgeving kunnen ontplooien tot sterke persoonlijkheden en zo ontsnappen aan de armoede. Daarom besteedt Change for Children veel aandacht aan de bewustwording van de eigen rechten van het kind.
De aanpak van Change for Children is gebaseerd op vier bouwstenen als basis voor verandering:
1. Programmering van kinderrechten
Armoede ontneemt kinderen hun rechten. En wanneer kinderen geen rechten hebben, zullen zij zich moeilijk aan de armoede kunnen ontrekken. Door kinderen hun rechten te laten realiseren, kan de vicieuze cirkel van armoede worden doorbroken.
2. Maatschappijgedreven ontwikkeling
Change for Children sluit zich aan bij bestaande initiatieven en lokale structuren. Door zo te werken bouwt Change for Children voort op mogelijkheden in de samenleving en de kracht van mensen om een sociale verandering tot stand te brengen. Door zo te werken worden projecten door de hele gemeenschap gedragen en hebben ze meer kans van slagen.
3. Partnerschappen en samenwerking
Change for Children werkt samen met kinderen en jongeren bij alles wat zij doet. Dit betekent dat Change for Children in het Zuiden partnerschappen aangaat met kinderclubs en jongerengroepen om hen te ondersteunen bij het opkomen voor hun rechten.
4. Onderwijs als basis voor sociale verandering
Change for Children ziet de school als basis voor sociale verandering en vernieuwing. Dankzij onderwijs hebben kinderen toegang tot informatie. Informatie is essentieel, onder andere voor een verbeterde gezondheid, politiek bewustzijn, algemene ontwikkeling en eigen meningsvorming. Onderwijs biedt bovendien de mogelijkheid om de status van kinderen in het huishouden te verbeteren. Uiteindelijk draagt onderwijs bij aan economische welzijn van het kind en zijn familie.
Karlijn:
Ik ben onder de indruk van dit project door hun diverse aanpak.
Het is inderdaad nodig dat alle bestaande projecten de nodige steun krijgen om het tot een goed einde brengen. Ze gaan ter plaatse helpen waar nodig.
Uit dit initiatief blijkt dat niet altijd de grootste ideeën de beste zijn. De ondersteuning in het veld is minstens even belangrijk.
UNICEF: onderwijs in Jemen, alle meisjes naar school
Alle kinderen hebben recht op onderwijs, maar in Jemen komen veel meisjes nooit van hun leven in de schoolbanken terecht. Vooral op het platteland is de situatie zorgwekkend; meisjes volgen zelden onderwijs of mogen van hun ouders slechts een paar jaar naar school. Ruim 75 procent van de vrouwen is analfabeet.
Actie UNICEF
·Opzetten onderwijsprogramma in vijf plattelandsprovincies.
·Trainingen voor onderwijzers en bijdragen aan de ontwikkeling van lesmateriaal.
·Emancipatie van vrouwen en meisjes.
Resultaten
·Circa 20.000 kinderen profiteren van dit onderwijsprogramma.
·337 vrouwen zijn opgeleid tot onderwijzeres.
·377 jonge vrouwen hebben een lerarencontract gekregen.
·Meer aandacht in media/politiek voor meisjesonderwijs en de rechten van meisjes en vrouwen.
·Scholen moeten aan standaardcriteria voldoen en de benodigde materialen hebben.
·Veel klaslokalen in landelijke gebieden zijn hersteld of gebouwd.
Portretten
In Jemen gaan veel meisjes niet of nauwelijks naar school. Juist daarom spelen vrouwelijke leerkrachten als Um Al-Saad een belangrijke rol.
Als je naar Jemen reist, reis je terug in de tijd. Met name op het moeilijk bereikbare platteland, waar het grootste deel van de bevolking woont, is het leven basaal. Gezondheidszorg is er nauwelijks, het onderwijs staat onder grote druk. En hoewel steeds meer kinderen naar school gaan, zitten er nog altijd nauwelijks meisjes in de klas. Het verbaast dan ook niet dat tweederde van de vrouwen in Jemen niet kan lezen en schrijven.
Als het aan Um Al-Saad Hassan Taher ligt, komt daar snel verandering in. Ze is een van de 377 vrouwen die door UNICEF worden gesteund om lerares te worden. Na een lange, hobbelige en stoffige busrit stapt ze uit in het dorpje Al-Qadisiyah, in het afgelegen district Bait-ul-Fiqah. Ze klopt het stof uit haar zwarte abaya, een traditionele jurk, en zet er stevig de pas in. Even verderop staat haar school. Meer dan een paar muren van klei en een kleed op de grond is het niet, maar de kinderen zijn er niet minder enthousiast om. Ze kijken vol bewondering naar hun juf. 'Sinds ik hier ben, komen er steeds meer meisjes naar school,' zegt ze trots.
Karlijn:
Ik steun al langer UNICEF omdat ze zulke goede acties ondernemen. Onderwijs voor meisjes in Jemen is hier een prachtig voorbeeld van. Ze geven zoveel jonge meisjes een eerlijke kans op een mooie toekomst.
UNICEF helpt absoluut de wereld een betere plaats maken voor kinderen.
(Lees zeker het volledige artikel van Um Al-Saad. Ze is een bewonderenswaardig persoon!)
Dit is een schoolopdracht naar mijn hart. Als toekomstig kleuterleidster ben ik niet enkel begaan met het onderwijs hier bij ons, ook met het onderwijs in de rest van de wereld.
ONDERWIJS IN ONTWIKKELINGSLANDEN
