Wie het zuiden van Europa en waarschijnlijk in zeer vele streken van de wereld, heeft ze gezien of gehoord en vooral over hen gehoord. De eerste confrontatie zijn de ontelbare kadavers en resten van kadavers op en langs de wegen. Dat is brutaal voor iemand die van dieren en zeker van honden houdt. En dan zie je ze op en rond de ontelbare spontane stortplaatsen hun mager kostje bij elkaar scharrelen. In de dorpen en zover ik enkele steden bezocht heb behoren ze tot het straat beeld. Het is echter niet zeker dat die vrij rondlopende honden geen tehuis of zoiets hebben. Het kunnen echter ook echte baas- en thuisloze zwervers zijn. Bedelaars op vier voeten. Ze zijn groot, klein en alles daar tussen in en bont. Het eerste groepje, nog geen echte meute, waren vrij grote honden die veel weg hadden van de Labrador, misschien zaten er wel Maremmanogenen in. Vermits ik geen problemen met mijn Bouvier wenste, bleef ik steeds op afstand. Zij dachten er blijkbaar net zo over en na enkele dagen trokken ze verder. Op een camping in Calabrië werden wij geconfronteerd met een heel andere situatie. Echte thuisloze zwervers, drachtige teven, vooral teefjes, zieke dieren, dozen met puppies in, en allemaal op zoek naar wat eten en vriendelijke, helpende mens.
camping Onda Azzurra
