Na een vlucht van bijna 9 uren en een tijdsverschil van nog eens 9 uren, zijn we veilig en wel weer thuis geraakt. We reden 4300 km met de auto door Alberta en British Columbia, hebben 22 uren gevaren op zee en binnenzeeën en hebben er prachtige wandelingen gemaakt. Deze uitzonderlijke ervaring heb ik geprobeerd vast te leggen op meer dan 1250 foto's, waarvan ik er een aantal via deze blog heb doorgestuurd. Mount Edith Cavell, de whale-watchingtour, Salmon Glacier, het regenwoud op Vancouver Island, de Giant Ceders bij Revelstoke, Lake Louise en Emerald Lake zijn slechts een paar van de vele onvergetelijke hoogtepunten. Het verblijf in Smithers op Driftwood Lodge en in Ucluelet op Majestic Ocean waren enkele van de locaties waar we zo graag wat langer hadden gebleven. Het zal een reis blijven met heel veel mooie herinneringen en die we iedereen kunnen aanraden.
Onze laatste locatie is bereikt. Totempalen en indianenmaskers hebben we in alle maten en kleuren gezien. Voor we naar Victoria reden, bezochten we nog Duncan, city of totems. In Victoria is het British Columbia museum echt een must. De geschiedenis van de indianen en hun cultuur wordt er prachtig uitgebeeld, evenals het leven voor en na de depressie van 1929. Hypocriet hoe de indianen eerst verdreven, dan samengebracht in reservaten, hun cultuur werd vernietigd en deze nu in een museum zo goed mogelijk gereconstrueerd wordt. Na de middag bezochten we nog Butchart Gardens en tegen 19u waren we in Vancouver. We vertrekken vandaag met een vlucht van 20u30 uit Vancouver.
We zijn op onze voorlaatste bestemming aangekomen, Victoria, hoofdstad van Vancouver Island en een heel Brits aandoend, gezellig stadje. De drukte van een stad waren we volledig ontwend, maar het valt best mee. Empress Hotel (waar we niet logeren) moesten we toch eens gezien hebben en de parlementsgebouwen zijn bijzonder mooi. Morgen bezoeken we, afhankelijk van het weer, de Butchart Gardens of het BC museum.
Hier zijn dan eindelijk de bewuste foto's van de Canadese beren. Het was vandaag een prachtige dag en bij het uitgebreide ontbijt van vanmorgen kregen we van de eigenaar de 'gulden tip' waar we op zoek konden naar beren. We zijn er dan ook onmiddellijk naartoe gereden en zelfs onderweg moesten we al uitwijken voor een beer op stap. Ter plaatse aangekomen hebben we er nog 2 gezien. We zijn dan doorgereden via het Pacific Rim National Park naar Tofino. De wandeling op de terugweg door het regenwoud was (weeral) indrukwekkend en de kust is ook heel speciaal. De golven zijn er veel hoger (hoewel men de zee er nu 'kalm' noemde), overal zijn waarschuwingen langs de baan voor heel grote golven en zelfs voor tsunami. Vooral tijdens de herfst en winter is deze streek zeer toeristisch omwille van zijn hevige stormen. Het gaf wel een speciaal gevoel als je aan de Grote Oceaan staat en er aan denkt dat thuis zo heel veraf ligt. Vooraleer naar onze B & B terug te keren zijn we toch niet aan de verleiding kunnen weerstaan om nog eens de zalmvangende beren te gaan bekijken. En weer hadden we succes ; de beren waren volop op zoek naar de zalm, die nu, wegens het laag tij, beter te vangen was. Morgen rijden we dan via Duncan naar Victoria, de hoofdstad van Vancouver Island.
Het is hier nu 22u donderdagavond, terwijl jullie al aan het vrijdagontbijt bezig zijn. We zijn net terug van een etentje in een klein restaurantje, waar ook alles totaal anders gebeurt dan bij ons. De rit van Campbell River naar hier was weer heel gevarieerd. Vooral Cathedral Cove met zijn ceders van 800 jaren oud was indrukwekkend. Onderweg naar hier zag ik ook een zwarte beer langs de rivier. We zijn hier in een B & B die heel mooi is met prachtige kamers en een zeer mooi uitzicht op de zee. We hebben ook een 'hot tub' hier buiten op het grasplein, en misschien wagen we er ons morgen wel eens in. Het weer was bewolkt vandaag, het bleef droog en het zicht was goed. We zijn nu helemaal op de westkust van Vancouver Island aan de Pacific Ocean en blijven hier tot zaterdag. So long. Jan.
We zijn intussen weer 2 dagen verder en met oa die Inside Passage lukte het me niet vroeger om op internet te geraken. Dinsdag moesten we vroeg uit de veren omdat we 2 uren voor het vertrek van de ferry, ter plaatse moesten zijn. We vertrokken uit Prince Rupert met heel mooi weer, maar dat duurde maar tot laat in de voormiddag. Toen werd het bewolkt en regenachtig en verloren we een heel stuk van de mooie vergezichten. Het bleef niettemin een boeiende en mooie overtocht op de fjorden van de westkust. Het was 22u30 toen we in Port Hardy aankwamen en tegen 23u waren we in ons hotel (Quarterdeck Inn). Ook de volgende morgen moesten we er op tijd uit want we wilden om 9u30 in Port Mc Neill zijn voor een boottocht naar de walvissen en orka's tussen Vancouver Island en het vasteland van Canada. We haalden het nog net op tijd en konden mee met een groep van ongeveer 30. We zagen inderdaad walvissen en orka's die tot heel dicht bij de boot kwamen. De tocht duurde 5 uren en we waren weer een hele ervaring rijker. Soms heb je hier de indruk dat je deel uitmaakt van een documentaire van National Geographic, zo mooi is het allemaal. Het aanbod aan prachtige locaties in Canada blijkt wel eindeloos. We zijn nu in Painter's Lodge in Campbell River en rijden vandaag naar de westkust van het eiland, naar Ucluelet. Groetjes van ons allen. Jan.
En dat het hier allemaal reusachtige vrachtwagens zijn op de baan, merk je aan de foto van die 63-tonner waar ik efkens kon naast poseren. Groetjes, Jan.
Philippe en ik zijn vanmorgen nog eens vroeg opgestaan om de grizzlyberen te gaan opzoeken, maar het was ook voor de beren wellicht té fris en we moesten zonder resultaat terugkeren. Na een stevig ontbijt zijn we dan definitief uit Alaska en Stewart vertrokken richting Prince Rupert. Onderweg werden we nog meer dan een half uur opgehouden door wegenwerken, ook een situatie die bij ons ondenkbaar is, maar hier maken de mensen zich daar niet druk om. Het was een super-zonnige dag en de rit was weeral heel mooi. We waren rond half 5 ter plaatse in het Crest Hotel. De sterrenhemel is hier ook enorm mooi, zoiets kunnen we bij ons nooit meer zien. Morgen moeten we vroeg op omdat we 2 uren voor het vertrek van de boot aanwezig moeten zijn voor de Inside Passage. Hopelijk hebben we morgen een even zonnige dag als vandaag. De vaart gaat over meer dan 450 km en duurt 16 uren. Ik stuur nog een paar foto's door van de Salmon Glacier van gisteren.
