Vannacht heb ik niet goed geslapen en beleefde ik de zaak van 1985 opnieuw. Laat ik maar vertellen wat er in het begin van de zaak gebeurde. Het begon allemaal toen de ongeruste ouders van de Jones meisjes in de politiekantoor binnen kwamen. Ze beweerden dat hun dochters de dag ervoor niet thuis waren gekomen, en dat ze nooit zo lang wegbleven. Ik werd op het team gezet dat hen zou opsporen. We begonnen dan bij mensen aan te bellen in de straat waar de meisjes woonden, maar niemand wist iets.

Het keek ernaar uit dat de zaak moeilijk ging worden, tot een buurman zei dat hij iemand kende die meer wist over de zaak. Een persoon die John Fell heette, had hem één keer gesproken en hem gezegd dat er in het stad een dakloze gekke rondliep en dat ze hem moesten opzoeken. We vonden de dakloze, die Scrape heette. Hij woonde op dat moment onder een grote boom bij de rivier. Daar ontdekten we een grote doos waarin hij sliep, en in die doos vonden we meerdere boekjes met kinderporno’s, wat erop wees dat hij de ontvoerder kon zijn van de meisjes. Scrape beweerde echter dat hij die boekjes nog nooit gezien en dat hij nooit meisjes zou aanraken. Bij gebrek aan bewijs moesten we hem vrijlaten. En toen werd ik achterdochtig… Waarover? Wel, dat lees je morgen…