Wat een rare dag gisteren, een dag die veel herinneringen opriep…  Ik werd gebeld door mijn baas. Als detective, was ik ervan overtuigd dat er weer een normale zaak zou starten. Ik kwam aan bij de plaats delict, een huis dat gesloopt moest worden. Er waren grote sloopmachines en bulldozers te zien. Naast een aantal machinisten en werklui waren al een vijftiental politieagenten en een twintigtal nieuwsgierige mensen aanwezig. De werklui hadden een in plastic gewikkelde bundel gevonden. In die bundel lagen twee lijken van jonge gemummificeerde meisjes.

Ik herkende hen onmiddellijk. Ze waren namelijk de twee meisjes van de Jones familie. Toen ik in 1985 nog een nieuweling was bij de politie, was ik onderdeel van een enorme politiemacht die op zoek was naar die twee ontvoerde meisjes.  Ze werden echter nooit gevonden en uiteindelijk werd de zaak onopgelost gesloten. Nu de lichamen van de Jones meisjes gevonden zijn, heb ik de kans om de zaak opnieuw te onderzoeken.