Erasmus in Barcelona aan the Universitat de Barcelona
10-02-2014
Erasmussers onder mekaar - 10 februari
Vroeg het bedje uit, want het is de eerste echte dag school. Vorige week hadden ze ons verteld dat ze geen Erasmusstudenten samen in één klas zetten. Zo zouden we snelle acclimatiseren en Spaans/Catalaans leren. Zever in pakskes, zeg ik dan! Drie dagen leer je de studenten kennen en dan zwieren ze ons uit elkaar. Maar bon, de eerste dag school dus! Toen ik op de metro zat, was ik toch even zenuwachtig! Niet alleen het feit dat ik geen conversatie voeren met mijn medestudenten, maar ook het feit dat ik mijn lokaal weer niet wist te vinden! Vragen? Nee, dat durf ik al niet meer na het vorige misverstand. Gelukkig zag ik enkele andere Erasmus studenten! De Deense jongens! Yes, vrienden! één van de twee zocht hetzelfde lokaal als ik! Jaaaaa, ze hebben zich vergist en toch twee Erasmusstudenten samengenomen! Zo kwam ik op tijd in de les terecht en zaten we uiteindelijk met drie Erasmusstudenten in dezelfde les. De les zelf was maar saai. Veel uitleg en vooral slecht nieuws! Examens, taken, boeken lezen... Pfff Na deze twee uurtjes les was het al afgelopen voor mij, Joepieee! Recht naar huis en iets eten!
In de avond hadden we allemaal samen (De studenten) afgesproken in een goedkoop broodjes-restaurant! Iets wat wij in België helemaal niet kennen. Broodjes met alles erop en eraan aan 50 cent per stuk! Ze brengen dit rond op een schotel met chips en frietjes. Uiteraard konden ze geen frieten bakken zoals bij ons, maar het heeft goed gesmaakt! Hier heb ik ook het MnM-broodje en het Oreo-broodje gegeten, zaaalig! Een chocoladebrood met oreo's/MnM's en slagroom.... Caloriebom van 50 Cent en het was welkom! De sfeer zat er goed in! Allemaal grapjes en plezier maken aan één grote tafel! Iedereen leerde het woord 'schol' in 101 talen aan en we leerden de grappigste en langste woorden aan elkaar... Later zijn we naar een karaokebar vertrokken! Het waren voornamelijk Spaanse liedjes, moeilijk dus! We hebben daar goed gelachen, meegezongen en gedanst! Ik merk dat de groep hechter en hechter wordt, fijn. Ik denk dat we over vijf maand een pijnlijk afscheid zullen hebben...
Toen we om drie uur met z'n allen buiten gekropen kwamen, zijn we maar naar huis gegaan. Enkele onder ons waren niet meer in staat om een club binnen te stappen. Dus nam ik maar de taxi naar huis. 10 Euro, de geldwolven! Elk rood licht heb ik gezien... Bon, veilig aangekomen, douchen en snel mijn bedje in! Deze maand heb ik enkel op maandag en vrijdag les, lekker rustig!
Eindelijk ontstressen en genieten van alles wat er rondom mij gebeurd! Ik heb heerlijk kunnen uitslapen tot 11 uur? zalig! Toen ik wakker werd dacht ik meteen aan één van mijn beste vriendinnen! Mijn Poepié, Kelly, want zij wordt vandaag 18 jaar. Ondanks ik er niet bij kon zijn had ik in België een verrassing in petto voor haar. Later belde ik even om haar persoonlijk te feliciteren en even te checken of mijn verrassing gelukt was. Ja hoor, ze had haar cadeau en haar videofragment goed aangekregen en ze was in haar nopjes!
Vandaag ging ik even naar de supermarkt, nu ja even... Mijn straat is gelegen op een berg! Je bent dus kapot na het winkelen! Gelukkig heb ik hier al een stoere trolley staan! Eindelijk thuis na het winkelen, zo kon ik even genieten van mijn terrasje! Rustig in het zonnetje een sigaretje roken en een stuk vers fruit eten! Fruit en groenten kosten hier bijna niets! Je kan dan ook de appelsienen op straat aan de bomen plukken als je wil.
Dat brengt mij bij het volgende! Ik heb mijn appartement nog helemaal niet laten zien! Snel wat foto's uploaden! Mijn kamer is klein, maar het appartement is redelijk ruim in vergelijking met de andere die ik ben gaan bezichtigen. Het is met alles erop en eraan. In mijn kamer staat een grote kast (die nog te klein is voor mijn kleren ), een bed, een tafel, een nachtkastje en een grote stoel. In het appartement in ook een logeerkamer. Dus iedereen die wil langskomen kan hier blijven slapen! Elena, mijn flatgenoot, is een engel! Ze heeft een auto en een scooter. Ze staat altijd klaar om me weg te doen als het nodig is! de scooter mag ik zelf gebruiken! Maar daar begin ik nog niet aan! De straten zijn hier zo steil dat ik, denk ik toch, niet naar beneden durf rijden...
Eindelijk internet op het appartement! De Spanjaarden nemen voor alles hun tijd. Twee uur was er nodig om een kabel een een 'moVistar box' te installeren. In de avond nog wat skypen met de familie en de dag is ook alweer gedaan! DACHT IK.
Elena en haar vriend Fabio kwamen thuis. Ze wouden me persé rondleiden in de stad. Zo vertrokken we om twee uur 's nachts naar een bar en om drie uur naar een discotheek. "Wat laat om te vertrekken!" zei ik tegen Fabio. "Olivia, je bent hier in Spanje! Ze eten om 11 uur en vertrekken pas tegen drie uur naar een discotheek".
Juist, ik ben in Spanje! Even een reminder... De discotheek was zeer netjes! Twee verdiepingen met ander muziekstijl en heel modern! Ik was in discotheek Apollo. Rare naam, maar wat maakt het uit! Ik had het naar mijn zin. Om 5.45u schoot er plots een licht aan. "Ohneeeee, één of andere onozele heeft het licht aan gedaan, grappiiig!" "Neee Olivia, Het sluit hier om 6 uur!", zei fabio al lachend. WAT?! Sluiten om 6 uur als iedereen hier pas arriveert om 3 uur! wat een geldverspilling! De volgende keer vertrek ik wel op tijd... Barcelona laat me vaak even met mijn mond open staan. Dit kan ik dus alweer op mijn lijstje zetten!
Met de taxi snel naar huis en het bedje in! Wat een dag zeg...
Wat een zalige nacht. ongelooflijk goed geslapen, jammer genoeg veel te weinig. Voor ik naar school ging, moest ik eerst nog langs de bank. Ik stond aan te schuiven met mijn woordenboekje, maar gelukkig kon één iemand Engels! Na mijn bank avontuur (lees: een uur wachten omdat ze mijn Belgische identiteitskaart niet ingelogd kregen...) vertrok ik naar school. We kregen in de voormiddag nog wat geschiedenis over de sporten, voornamelijk over FC Barcelona (meer hebben ze niet om te stoefen...). In da namiddag gingen we op trektocht door de grote berg in Barcelona, namelijk de 'Colserolla', wat letterlijk 'nek van de berg' betekend. We vertrokken meteen hevig! Na vijf minuten was ik al buiten adem en had ik al zin om terug te keren, aangezien dit niet verplicht was. Ik heb toch maar doorgebeten om me niet te laten kennen aan die Spanjaarden. De tocht duurde in totaal 5 uur. Vier uur naar boen en in één uur nar beneden. Ton we bovenaan stonden was ik ontzettend blij dat ik toch ben doorgegaan. Het uitzicht was onvoorstelbaar prachtig! Ook de groep studenten werd hierdoor hechter! De band met de leraren werd ook versterkt omdat ze losser waren dan anders. Wij vertelden meer over onszelf en zij vertelden ook meer over hun persoonlijk leven. Ik post uiteraard ook enkele foto's (als je erop klikt worden ze groter) zodat jullie ook kunnen meegenieten! Het weer hier is fantastisch! Wel vermoeiend om met een brandende zon te klimmen op een berg!
Toen we na tien kilometer en vier uur wandelen eindelijk boven stonden, konden we naar beneden met de kabellift. Uiteraard stelde ik mij de vraag waarom we met dat ding niet naar boven kwamen en te voet naar beneden gingen... Maarja, zo hoort het bij "hikiing" zeker!
Toen ik thuiskwam was ik doodop! Te weinig geslapen, te veel calorieën verbrand, tijd voor te ETEN! Vandaag ging ik voor lekkere kost. zelfgemaakte spaghettisaus met kippenblokjes en veel geraspte kaas! Het smaakte me ongelooflijk! Zo goed zelfs, dat ik na het eten op de zetel in slaap viel. Uiteindelijk werd ik wakker van mijn flatgenoot die mij om twaalf uur al lachend wekte. Uiteraard, ik lag daar te slapen in het midden van de woonkamer met mijn mond wagenwijd open...
Bedje in en snel slapen maar! Ik ben benieuwd hoe mijn eerste weekend mij zal bevallen...
Jaaa, de tweede dag school met de Erasmusstudenten.
Nog saaier als gisteren en nog meer geschiedenis... Ondertussen ken ik al de geschiedenis van Barcelona, de campus, Catalonië en de taal Catalaans, de Catalaanse feesten en de bekende figuren.
We konden vandaag elkaar nog meer leren kennen. Dat was ongelooflijk fijn! Er zijn heel veel fijne mensen bij (Uiteraard ook wat strekefoefkes, maar bon) Op deze paar dagen heb ik al goed ontdekt dat Spanjaarden geen woord Engels spreken. De lectoren en professoren kunnen zelf wel Engels, maar kunnen het niet uitspreken. Zo zaten we vandaag in de les en sprak onze prof heel de tijd over 'khaled'. Alle studenten bekeken elkaar omdat we niet konden volgen. Was het een naam, een stad?! Toen verscheen de PowerPoint en was het gewoon 'it's CALLED'. Hier in Spanje spreken ze dat dus uit als khalled, je moet het maar weten he!
Na school ging ik naar mijn appartementje. Spannend zo de eerste nacht alleen hier in Spanje. Ik kwam thuis en begon maar mijn eten klaar te maken. Na het eten ben ik drie uur op het terras blijven zitten. Het uitzicht is fantastisch! de bergen, de zee, het strand, de stad... PRACHTIG ALLEMAAL! De zonsondergang in Spanje heeft voor mij geen geheimen meer. Hopelijk geraak ik ook eens vroeg uit mijn bed om de zonsopgang eens te zien.
Om half elf kwam mijn flatgenote thuis, Elena. Zoals een echte Spanjaard spreekt ze enkel Spaans en verstaat ze geen woord in het Engels. We hadden een leuke en gezellige avond! Goed gelachen en gebabbeld (ook al ging dit laatste ietwat moeilijk). Toen ik plots op de klok keek zag ik dat het al 2.00u was! Snel mijn bedje in want morgen is het de laatste dag met de Erasmusstudenten op de welkomsessies!
Slaapwel allemaal!
Nieuwtje: Hieronder een foto van alle Erasmusstudenten op deze campus!
De eerste dag school. Alleen een school binnenlopen. Niet weten waar je moet zijn. Terug vrienden maken....
Het is zeer goed meegevallen! Maar ik heb mijn intrede weer gemaakt... Ik kwam de campus binnengestapt en besefte toen pas hoe groot het is! Toen ik in mijn handtas naar mijn papieren zocht (om het juiste gebouw te vinden), herinnerde ik mij een naam 'Julia Font'. Ik zoek gewoon deze vrouw en die zal me wel naar het juiste gebouw brengen. Ik stapte het eerste gebouw binnen dat ik tegenkwam en zocht de balie. GEVONDEN! Een lieve man achter de balie wou me helpen. In mijn beste Spaans zei ik dat ik 'Signorita Julia Font zocht'. De man zei met een zware stem 'Ik ben Julia'... Whoooops foutje! Hier in Spanje is Julià (let op het accent) een mannennaam. Fijne kennismaking... Deze man is niet alleen de organisator van de erasmuseducatie, maar ook mijn toekomstige stagebegeleider... Ik heb ook ongelooflijk veel nieuwe mensen ontmoet, mensen van Hongarije, Oostenrijk, Chili, Turkije, Duitsland, Denemarken, Italië en uiteraard Spanje! We gingen drie dagen vol welkomsessies tegemoet. De eerste dag kregen we een ongelooflijk druk schema. We werden er dus meteen ingesmeten. De lessen waren redelijk saai... We kregen een grote blok vol geschiedenis en historie van Barcelona en de campus. Hopelijk vallen de lessen morgen beter mee.
Het dagje school was gedaan en ik kon terug naar huis, allee zeg maar hotel... Maar morgen slaap ik in mijn eigen flat! De dag was snel voorbij en het was tijd om snel in mijn bedje te kruipen.
Benieuwd wat de volgende dag mij brengt!
Nieuwtje: Spanjaarden eten op een ander uur dan ons. Toen ik om 6 uur scheurde van de honger en een pizzeria binnenstapte vertelde ze me fijn dat ze pas om 8 uur starten met koken. Spanjaarden eten tussen 10 en 11 hun avondeten...
Vroeg het bedje uit, want het is de eerste echte dag school. 
Het is WEEKEEEEEEEND! 
), een bed, een tafel, een nachtkastje en een grote stoel. In het appartement in ook een logeerkamer. Dus iedereen die wil langskomen kan hier blijven slapen! 
Wat een zalige nacht. ongelooflijk goed geslapen, jammer genoeg veel te weinig. 
