Reporter zijn... het is een hondenstiel. Je krijgt net de tijd om een cola en huisgemaakte hotdog binnen te wurmen als de eindredacteur je al weer naar de volgende topmatch stuurt terwijl je graag nog even wou nagenieten van de mooie prestaties tegen Nijlen en Achter Olen. Spoorslags dus, kort na de middag, richting KFC Lille waar de U8 van OG Vorselaar deze week hun intussen gewoon geworden U9 match gingen spelen.
Een blik op het scheidsrechtersblad leerde dat Michiel in laatste instantie forfait had moeten geven als keeper, maar dat Thijs zo collegiaal was om een dubbeltje te doen en nog in te vallen na zijn ochtendmatch. Bijna een thuismatch voor Thijs want oma en opa wonen op een steenworp van de Balsakker ! Daardoor had Samuel ook weer geluk en mocht hij in doel spelen in de eerste helft. Iedereen weer blij dus.
We speelden kort na nieuwjaar al eens tegen de U9 van Lille A, wat toen een heel mooie wedstrijd opleverde. Vandaag speelden we tegen de B-ploeg van de U9. Aanvankelijk zaten we niet zo heel erg goed in de match. Het veld was nochtans perfect, keurig vlak en droog en erg groot wat toch in het voordeel moest spelen van deze technische ploeg. Maar Lille zette ons stevig vast op de eigen helft. Gelukkig hebben we voor moeilijke gevallen altijd een breekijzer op voorraad, in de persoon van Jef die zich knap vrijdraaide op een slimme inworp van Mathijs en zo de ban brak. Toen we even later op aandringen van Stan de Lilse verdediging zo onder druk zetten dat het een own doelpunt opleverde waren we goed vertrokken.
Met Jef ben je nooit klaar en hij vocht zich door een muur van verdedigers naar de 0-3. Ook Thobias buitte slim een verdedigend misverstand uit en de 0-4 was een feit. Uw verslaggever tikte zich een "touch screen vinger" om alle prachtige acties te documenteren. Het was dan ook erg mooi combinatievoetbal wat we brachten vandaag. Daar waar we ons kort na nieuwjaar nog wel eens bezondigden aan "U8-foutjes" door dood te lopen in een solo-actie, zien we nu bijna standaard de actie over de flanken eindigen in een precieze pass naar een opkomende en vrijstaande centrumspits. Er wordt echt héél goed samengespeeld en de doelpunten worden als ploeg gemaakt.
Nadat bovenstaande beschouwing ingetikt was, stond het intussen 0-7 en hadden Jef, een efficiënte en hardwerkende Mathijs en Stan de score verder doen oplopen. Samuel stond helemaal niet te verpieteren in doel, want hij speelde attent mee in de verdediging en kon het uiteraard niet laten om zijn technisch vernuft te tonen door ver uit te komen, de opkomende spits uit te kappen en met een goede pass de tegenaanval te lanceren. Tussendoor pakte hij ook nog uit met een paar fraaie reddingen waardoor Lille het verdiende doelpunt niet kon scoren. Dat kwam er toch toen kort voor rust een banaanschot vanop rechts net onder de lat onhoudbaar in doel verdween. Mathijs frommelde met borst en buik de 1-8 nog tegen de touwen. Tijd om te rusten.
In de tweede helft wisselden we Thobias met Samuel in doel, maar dat veranderde niets aan de evenwichten. De rustige balvastheid die Thobias toonde in de eerste helft werd moeiteloos overgenomen door Samuel op links en anderzijds stond Thobias ook autoritair te keepen. Thijs liet zeker in de tweede helft aan de opgekomen familie zien welke klasse-flitsen hij in huis had, en dat nadat hij al eerder diep was moeten gaan tegen Achter Olen. Hij kapte meerdere keren zijn tegenstander op de linkerflank uit met enkele schitterende bewegingen, waardoor we regelmatig met 2 of 3 voor doel vrij kwamen te staan. Sterk werk van Thijs !
Uw verslaggever gaat zich verder onthouden van detailbeschrijvingen van de doelpunten - het werden er wat veel - maar we willen toch zeker nog even het elfde doelpunt vermelden. Thobias trapte erg ver uit, de bal zeilde over de verdediging naar links. Samuel had dat goed ingeschat en pegelde de bal na 1 tussenbots prachtige overhoeks binnen.
Toch ook nog even de prestaties van Stan en Mathijs onderstrepen. Stan - die als voorbereiding op het volgende seizoen waarbij de mannen zich zelf mogen aan- en uitkleden, zelf zijn sportzak (bijna foutloos) had ingeladen - deed het zwart worden voor de ogen van Lille als hij zijn register van dribbels, draai en kapbewegingen opentrok. Het lijkt ons sterk mochten er nog klierkoorts-beestjes aanwezig zijn in het bloed... Mathijs speelt wat minder op techniek, maar wel zeer slim en efficiënt en rijgde de doelpunten en beslissende voorzetten aan elkaar.
Maar goed, het heeft geen zin om verder uitblinkers op te noemen want we hadden er 6 vandaag. Thobias, Samuel, Mathijs, Thijs, Jef en Stan speelden zonder complexen en met veel zin voor techniek, positiespel, inzet en kracht een perfecte wedstrijd. Complimenten voor een 4e U9 overwinning op rij.
Het was al vroeg een aangename drukte op de Vorselaarse Duiveltjes velden vanmorgen met 5 U7 en U8 wedstrijden op het programma nog voor de middag. We begonnen eraan met een terugwedstrijd van een vriendschappelijke confrontatie tegen de U7 A-ploeg van KFC Nijlen. Ginder hadden we ook een stevige match kunnen spelen en dus hadden we nu ook een ploeg samengesteld waarmee dit opnieuw moest mogelijk zijn. De U7 hadden Brecht, Gutte en Enrique afgevaardigd terwijl de U8 Kobe, William en Jeroen de wei instuurden.
16 seconden...veel sneller kan je moeilijk op achterstand komen, maar de eerste aanval over rechts ontwrichtte onze verdediging meteen en doelman Jeroen stond machteloos tegen een precies gemikte trap in de rechteronderhoek. Geen erg echter want vrijwel onmiddellijk maakte Brecht er na een mooie solo 1-1 van. Daarna nam Nijlen weer over, maar toen William met de nodige felheid achter de bal ging en hem te pakken kreeg en Gutte door het centrum voor doel kon afzonderen stonden we weer gelijk. Net voor rust prikte Gutte zijn tweede tegen de netten en konden we gaan rusten met een nipte voorsprong. Die voorsprong mag voor een groot stuk op naam van Jeroen geschreven worden, want hij pakte op geheel eigen wijze een paar gemaakte doelpunten door fantastisch uit te komen. Heel goed !
In de tweede helft nam William over in doel. Aanvankelijk een beetje aarzelend, maar nadien met dezelfde flair als Jeroen in de eerste helft kwam hij ook slim tussenbeide door tijdig uit te lopen en uitgespeelde kansen van Nijlen zo af te blokken. In de tweede helft ontbond Enrique zijn duivels en deed de wedstrijd definitief in ons voordeel kantelen. Niet alleen natuurlijk want scoren doe je samen en dus lagen o.a. een knappe pass schuin door het centrum van een autoritair spelende Brecht aan de basis van de 4-3.
Mooi om zien was ook de tomeloze inzet van Kobe aan de boskant in de tweede helft. Nijlen speelde zeker fair, maar wel erg fysiek en met veel inzet. Op een schouderduw meer of minder werd niet gekeken en Kobe deed er alles aan om zo veel mogelijk aanvallen onschadelijk te maken door lijf en leden in de strijd te werpen. Hij lag bovendien ook nog aan de basis van al weer een mooi doelpunt van Enrique door de beslissende voorzet te geven.
We liepen gestaag verder uit en kregen steeds meer greep op de wedstrijd. Jeroen speelde al weer met erg veel inzet vooraan en dan krijgt de tegenstander het moeilijk om er nog vlot uit te komen. Uiteindelijk legde Enrique met zijn vierde van de dag, op voorzet van een voortreffelijke centrale verdediger Gutte, de 7 - 4 eindstand vast.
Prima wedstrijd was het, met heel veel inzet langs beide kanten, en met een goede balans tussen de beide ploegen zodat het genieten was voor spelers en supporters.
Voor deze u8 match kregen we steun van de 2 u7 spelers Louis en Tibo. Ze deden het beiden voortreffelijk, Louis was onvermoeibaar op de flank, verdedigend zeer sterk en ook aanvallend deed hij het prima, hij opende voor ons de score. Ook Tibo deed het prima, hij nam de doelman van Kessel regelmatig onder vuur met zijn harde schoten. Toch konden we niet verhinderen dat Kessel gelijk maakte en nadien zelfs kon uitlopen tot 3-1, ook al verdedigden we niet slecht, Cyril kwam achteraan regelmatig goed tussenbeide en ook onze keeper van de 1e helft Jeroen deed het uitstekend en stond zeer alert te keepen. We kregen nog enkele grote kansen maar de bal wilde er niet in, totdat Minthe alleen op snelheid kon doorgaan en knap afwerkte, mooi schot langs de doelman in het hoekje, prima goal. en zo konden we rusten met een 3-2 stand.
In de 2de helft nam Tibo de plaats in van Jeroen in doel. Tibo had in de 2e helft niet zoveel werk op te knappen, maar kon niet verhinderen dat kessel verder uitliep tot 5-2. We bleven toch allemaal hard werken maar een verdiende tegentreffer zat er niet meer in. Jeroen en Thobias legden weer vele kilometers af op de flank maar het baatte niet meer, het bleef 5-2. Onze spelers waren Jeroen, Tibo, Louis, Thobias, Minthe en Cyril.. Allemaal goed gewerkt en tot donderdag
De ochtendstond heeft goud in de mond, maar het was toch best vroeg opstaan om tegen 9.30u al tijdig in Kessel aan de aftrap te staan. De verbazing was dan ook des te groter toen bleek dat de mannen die thuis tegen de U9 van Pulderbos gingen spelen al voor ons aan de kantine samentroepten. Was het een spontane blijk van beroepsernst en wilden ze ruim de tijd nemen voor een veldverkenning om een juiste schoenkeuze te maken ? De waarheid lag toch net iets anders bleek bij enige navraag. Trainer Sam had een fopje uitgehaald en iedereen laten verzamelen voor dag en dauw om dan zelf zijn intrede te kunnen doen op het normale uur...kapoen !
Wij stonden toch ook tijdig klaar op het biljartvlakke veldje, helemaal recht getrokken speciaal voor deze topper. In de heenronde hadden we tegen Kessel twee forse matchen gespeeld en zeer nipt met 6-4 en 12-11 gewonnen, dus we waren gewaarschuwd dat het een pittige match ging worden.
We misten helaas een beetje onze start in de match. Verdedigend waren we nog wat te mak in de aanvangsfase en we kregen al snel een paar vermijdbare doelpunten om de oren door niet zo slim uitverdedigen. Maar bij een 3-0 achterstand zagen we wel een knappe combinatie op rechts. Cedric zette zich stevig door, keek goed naar binnen en zag Rune vrij staan die de aangeboden kans mooi afrondde. Tijdens de rust werd het geheim verklapt: gisterenavond was in de tuin nog fors geoefend op voorzetten en dat resulteerde meteen dus in een mooi resultaat !
Helaas lukte het nadien niet om Kessel echt onder druk te zetten en nog een aansluitingstreffer te maken, al maakte Thobias voor de rust toch nog met een knap schot een tweede treffer. De tweede helft was van een hoger niveau dan de eerste. Cedric wisselde met Casper van plaats in doel en iedereen stak een tandje bij en werd wat minder lief voor de tegenstander. Michiel vond opnieuw zijn stevigheid in duels en tackles terug en vormde een prachtig duo met doelman Cedric. Leek de ene verslagen dan zat de andere er nog net slim tussen en dus slaagde Kessel er nog nauwelijks in om te scoren. Op de flanken werd door Thobias op links en Rune op rechts zeer hard gewerkt. Ging Rune helemaal in t rood dan snelde Casper hem op de flanken ter hulp. De balvastheid op de flanken hielp ons zeker om er terug een match van te maken.
Ook William probeerde zijn steentje bij te dragen in de aanval maar slaagde er niet in om echt een kans af te dwingen. Helemaal op het einde zagen we nog twee heel mooie aanvallen, identiek aan elkaar. Cedric speelde Michiel aan, die zag Thobias op links starten. Een mooie pass in de loop en in een tijd doortikken naar Rune, die helaas de pech kende om de eerste keer de paal in de weg te vinden en de tweede keer een prima doelman. Een van beide kansen had zeker een mooie beloning geweest en een terechte erkenning voor een prima tweede helft van onze ploeg. Eerder had ook Casper zijn portie pech toen hij na heftig aandringen zijn bal net links naast de paal zag zeilen.
We verloren dan wel uiteindelijk met 8-2 maar kunnen globaal genomen toch terug kijken op een felbevochten wedstrijd waarbij op het einde iedereen blij was met het eindsignaal omdat de energie op was.
