Ik ben naar Anna toegegaan. Toen ik toekwam reageerde ze niet bang zoals ze altijd deed, ze dreigde niet om de politie te bellen. Ze wist het ook, ik ben het zeker. We praatten even, over Tom, over zijn ouders die we allebei nooit ontmoet hebben, over zijn legervrienden die we nooit ontmoet hebben. We beseften allebei dat Tom ons voorgelogen heeft, en voor ik het door had stond hij achter Anna.
Hij moet het direct geweten hebben, want hij trok ons naar binnen en begon alles te vertellen. Over hoe hij Anna bedroog met Megan, over hoe Anna toch altijd bezig was met Evie, hij had nood aan affectie. Hij vertelde dat die avond dat hij op zoek was naar mij in Witney, enkele telefoontjes had gehad van Megan. Toen hij mij geslagen had en weg ging, kwam Anna juist toe en hij nam haar mee naar een parking bij Corly Woods om met haar te praten. Hij heeft haar daar vermoord, met een steen. Ze liet hem niet gerust en hij wou van haar af. Hij had haar nadien met blote handen begraven in het bos.
Hij wist duidelijk niet goed wat hij nu moest doen, maar hij ging me niet laten gaan. Ik probeerde naar de voordeur te rennen om weg te lopen maar het was tevergeefs. Hij sloeg me met een fles op mijn hoofd en ik werd enkele uren later wakker op de keukenvloer.
We kregen discussies, over vroeger, over hoe hij mij altijd al voorgelogen heeft. Ik wist waar de lade met het bestek was en ging er subtiel dichterbij zitten. Op het juiste moment sloeg ik hem, graaide een flessendraaier uit lade en liep naar buiten. Hij liep me achterna, in de tuin. Net toen hij mij te pakken kreeg draaide ik me en stook de flessendraaier in zijn nek. Anna kwam aangelopen, ik dacht dat ze hem wou helpen, maar ze stak de flessendraaier gewoon dieper en zorgde er voor dat ze zeker was dat hij dood was.
Wat later kwam de politie toe. Anna bevestigde mijn verhaal dat alles uit zelfverdediging was. Ik ben niet meer beginnen drinken, ik had er geen nood meer aan. Ik kan eindelijk opnieuw beginnen nu Tom er niet meer is.
|