Ik werd vannacht wakker, ik had een nachtmerrie. Ik stond op en ging naar beneden want ik kon niet meer slapen. Ik zette de tv aan en nam een fles wijn uit de kast. Ik zapte langs alle zenders tot ik plots naar Corly Woods zat te kijken, een bos hier vlakbij. Het duurde even voor ik besefte wat er gebeurd was. Het was Megan, ze lag al die tijd in het bos vlak langs het spoor.
Ik heb het grootste deel van de dag in bed gelegen. Ik heb geprobeerd de zaken in mijn hoofd op een rijtje te zetten. Ik heb geprobeerd uit de herinneringen, de flashbacks en de dromen te reconstrueren wat er de avond voor Megan verdween gebeurd is. Toen ik weer naar beneden ging en de tv aanzette waren het nog altijd dezelfde beelden die afspeelden. De therapeut die verdacht was werd niet meer verdacht, en ik wist dat ik mijn herinneringen moest terugkrijgen, want het gevoel dat ik getuige van iets ben geweest blijft me maar achtervolgen.
|