Vandaag een week na de ontgoocheling uit de bekerfinale stonden we weer voor een andere opdracht. Kwartfinale Landelijke Beker thuis tegen Red Star (uit de kempen). Bekerwinnaar en Kampioen uit hun reeks. We wisten uit het verleden al dat het niveau van de competitie daar zeker even hoog en mss wel een trapje hoger is dan bij ons. De accomodaties en budgetten daar zijn ook veel hoger. Octopussy had dus niks te verliezen.
We begonnen dan ook met die mentaliteit aan de wedstrijd en de wedstrijd kabbelde op en neer met kansen aan beide zijden maar de doelmannen stonden paraat. Vooral het eerste halfuur was Junior echt ongrijpbaar voor de bezoekende ploeg. ( Zou zijnen kleinen dan Junior Lopez Junior gaan heten?) We kwamen onverdiend dan ook 1-0 achter maar dat was ook het begin van een dolle 10 minuten van Octopussy. Eerst zette Vd zich door op rechts en zette voor richting keere die de 1-1 aantekende. Octopussy ging door op zijn elan en 2 min later scoorde Teuten al de 2-1. Octopussy was nu niet meer te stoppen en een afstandschot van Frickelo spatte uiteen op de binnenkant van de paal. Mss wel een kantelmoment in de eerste helft want wij missen de 3-1, zij doen een wissel op links om Junior af te stoppen en de ingekomen speler zet zich onmiddelijk goed door, zette strak voor en door een bos van benen schoot de bezoekende spits staalhard de 2-2 binnen. Net voor rust was er nog een hoekschop voor de bezoekers en de bal bleef hangen in het pak. De spits nam de bal duidelijk met de hand mee en knalde hard op doel, Sylla redde aan de eerste paal maar een andere bezoekende speler was goed gevolgd en knalde zowaar de 2-3 binnen. Dit verdiende Octopussy totaal niet en hier ging het arbitrale trio toch zwaar in de fout. De arrogantie begon vanaf deze fase bij het arbitrale trio met de minuut dan ook te stijgen. Aan de rust werd de peptalk beperkt tot het hoogst noodzakelijke zodat iedereen zijn hoofd kon vrij maken om er weer in te vliegen voor de tweede helft. Invliegen is wel het juiste woord want de eerste aanval van Octopussy was opnieuw raak. Teuten tekende voor zijn tweede van de middag door opnieuw een mooie aanval over Vd af te ronden. Onze capitain wilde het er toch eens in zien staan dat hij vandaag niet scoorde maar toch 3 (!!!!) assists gaf. Bij deze aub Vd. Dan was het voor mij 15 min zwart want ik stond onder de douche dus kan onmogelijk vermelden wat er in het volgende kwartier gebeurde. Ik was nog maar fris gedoucht of de nummer 5 van Red star begon aan zijn moment de gloir. in 7 minuten tijd is hij tweemaal gestorven en herrezen. Na eerst een vermeende elleboog van Vd (wat er nooit één was maar pure komedie om zijn tweede geel aan te naaien) Moeffie zette de puntjes op de i door 2 minuten later een elleboog uit te delen. Hier ontsnapt hij toch aan rood. Teuten kreeg mss nog wel de grootste kans aan onze zijde maar de harde voorzet was iets te moeilijk om rustig af te werken. Aan de overzijde torpedeerde Swimmy onze zwarte parel en zo konden de twee bezoekende spitsen op Sylla af. Ze waren er nog niet uit wie ging trappen en zo schoot de eerste op de paal om de rebound op Sylla te trappen. Octopussy door het oog van de naald. Zo ging de wedstrijd deze keer niet naar verlengingen maar direct naar strafschoppen.
Het stond 3-2 (Hannes, Miguel, Timo) toen Sylla de bezoekende strafschop schitterend uit zijn doel ranselde. D'haeyere met de 4de strafschop maar jammer genoeg spatte deze bal ook uiteen op de paal. De bezoekende strafschop ging binnenen zo moest Keere opnieuw scoren en deed dit zonder problemen. Het werd 4-4 en zo gingen we naar Sudden Death in de strafschoppen. Meeuw in zijn afscheidsmatch nam zijn verantwoordelijkheid en scoorde ook zonder problemen. Red Star deed dit ook. De spanning was te snijden. Mathieu werd aangeduid als 7de penaltygever en misste jammer genoeg. Zo stond Red star op één strafschop van de overwinning en de bezoekende keeper schoot de bal keihard in het dak van het doel. Octopussy voor de tweede week op rij een ontgoocheling rijker. Twee schitterende matchen spelen en toch niks hebben. Voetbal kan soms hard zijn. Na eerst de ontgoocheling een beetje te laten bezinken kwam toch weer het groepsgevoel naar boven en verbroederden we nog enkele uurtjes met onze tegenstander. Ik wil speciaal nog eens de mensen bedanken die belangenloos hun zaterdagmiddag en morgen opofferden om onze tentkantien vol te laten lopen ondanks het bij wijlen "strontweer". Een goede organisatie die hopelijk een vervolg krijgt op ons tornooi. Maar op het tornooi zullen we wel de hulp van iedereen nodig hebben.
|