wegens technische problemen (blijkbaar aanvaardt een Belgische site niet dat ik enkele tijdszones verder zit) kon ik de voorbije dagen niets posten, maar de problemen zijn hopelijk voorgoed opgelost.
Ondertussen zitten mijn eerste werkdagen er op. De aanpassing daar verliep/verloopt minder vlot dan in Shanghai city. Het is echt pakweg 50 jaar teruggaan in de tijd. Productiemiddelen en methodes zijn erg beperkt, geen tot weinig comfort voor de mensen(gelukkig worden wij als vip behandeld), verouderde keuken, onverwarmde productiehallen,... De laatste dagen is het hier ook ongewoonlijk koud geweest, temp. dicht bij het vriespunt, en dat is minder plezant, vooral als je veel in de shop moet zijn.
Het werk zelf is een grote uitdaging. De deadline is krap, en er valt veel te doen. Aangezien hier alles op een andere manier verloopt dan in België, en dat we willen dat onze realisaties behouden blijven na ons vertrek, moeten we een belgisch - chinese mix proberen vinden. Er zijn maar een handvol chinezen die het Engels voldoende machtig zijn, ook niet echt een voordeel. Maar het komt wel in orde. De Chinezen zijn zeer vriendelijk en bereidwillig. Gisteren wou ik de hele voormiddag in de hal de montage gaan opvolgen. Na de uitleg van wat ik ging doen, verzochten ze mij om in het magazijnbureau te gaan zitten (wat ik niet wou, dat was niet de bedoeling). Het was veel te koud volgens hen, en het paste niet dat ik niet in het/een bureau zou zitten. Na wat aandringen kon ik hen overtuigen dat het mijn niet deerde van in de kou te staan. Kwam er toch wel een chinees af met een stoel, en improviserend met een houten plank had ik ineens een klein bureautje!
Na het werk gaan we 's avonds in Shanghai (of soms op hotel) gaan eten. Aangezien er zoveel restos zijn is het de bedoeling om elke keer iets nieuw te proberen. Gisteren was het een Italiaanse resto, vanavond zijn we naar een echt Chinees restaurant geweest (ik denk dat we de enige buitenlanders waren). Eten kiezen ging redelijk eenvoudig, want ze hadden fotos van alle gerechten, en ze bleven met een stuk of drie aan onze tafel staan om te "helpen": veel gestikuleren, yes/no/so(rr)(ll)y zeggen (enige engelse woordenschat), proberen steeds dat ene gerecht (zag er echt niet goed uit) in onze schoenen te schuiven,..., enfin: hetgeen we gegeten hebben was wel goed. Sommig zaken wel echt pikant, maar daar is een Tsingtao (standaard fles is 600ml) wel goed voor. Mes en vork heb ik al 6 dagen niet meer in handen gehad, de behendigheid met de stokjes daarentegen groeit met de dag.
Foto's heb ik hier nog niet gepost, blijkbaar pakken ze te veel MB in. Ik zoek nog een manier om ze te verkleinen, en dan plaats ik ze hier.
ik ben alvast veilig toegekomen. De vlucht was ok (behalve wat vertraging), maar het meest 'onveilige' is het verkeer hier. Op weg van de luchthaven naar het hotel hadden we al bijna een accident. Over het verkeer en de taxiritten zal ik zeker later nog iets schrijven. Gisterenmiddag heeft Bart (collega die hier al een tijdje verblijft) mij rondgeleid in het centrum van Shanghai. Echt impressionant: hoge gebouwen, druk verkeer, veel volk op straat. Vooral 's avonds is het zicht prachtig, als alle grote buildings verlicht zijn. Ook buiten het centrum staat het vol van (middel)grote buildings, maar hun bouwstijl is minder modern (meestal gerenoveerde oude gebouwen). Ik zal een paar foto's plaatsen van het zicht uit mijn hotelkamer, dan heb je een idee. In de vooravond zijn we dan naar een art gallery geweest waar een vlaamse een tentoonstelling hield over Chinese schilders. Een tiental Belgen had daar afgesproken, en na de receptie zijn we met z'n allen gaan eten. Geen Mc Do, lunchgarden of steakhouse, maar Teppanyaki: Je zit met z'n allen rond een kookplaat en de kok maakt voor je neus het eten klaar. Echt lekker en overvloedig: sushi, garnalen, zalm, kip, koteletjes, steak, groenten, champignons, rijst met ananas, banaan,... en zo meer. Natuurlijk vergezeld met sake en Tsingtao (het beste lokaal bier, van smaak vergelijkbaar met Nederlands bier ). Het moeilijkste was om al dit lekkers met stokjes op te eten. Mes en vork kom je hier nauwelijks tegen (alleen in westerse keukens). Dus in het begin heb ik wat liggen knoeien, menig brokjes vlogen her en der in het rond, maar na enkele gangen had ik de truc onder de knie en kwamen alle brokjes terecht waar het moest. Dag 1 hebben we dan afgesloten in een klein discotheekje (de Bon Bon), maar de jetlag begon al vlug parten te spelen, dus over het uitgaansleven in Shanghai zal ik later meer laten weten. Vandaag (zondag) was gewijd aan het jetlag overwinnen (lees: lang slapen) en inkopen doen. En omdat ze het niet kunnen laten, zijn de Chinezen nu vuurwerk aan het afshieten in de buurt van het hotel, dus daar ga ik seffes eens naar gaan kijken. Morgen is het de eerste werkdag, binnenkort krijg je daar nieuws over.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
De plaatselijk veldstraat: Nanjing Lu.
Het zicht vanuit mijn hotelkamer (ik zit op het 25ste verdieping). Beneden zie je de elevated highway Yan'an Lu (Lu betekent straat in het Chinees).
). Het moeilijkste was om al dit lekkers met stokjes op te eten. Mes en vork kom je hier nauwelijks tegen (alleen in westerse keukens). Dus in het begin heb ik wat liggen knoeien, menig brokjes vlogen her en der in het rond, maar na enkele gangen had ik de truc onder de knie en kwamen alle brokjes terecht waar het moest.
