#BMlovesNY Van 27 mei tot 3 juni verkennen 40 enthousiaste studenten en docenten van Thomas More Bedrijfsmanagement de 'Big Apple'
04-06-2017
Terugblik
Intussen is het zondagavond, en zijn we al meer dan 24 uur terug op Belgische bodem.
Onze laatste uren in NY zijn nog intens geweest.
Na de vrije namiddag op donderdag haalde iedereen alle registers open om er pico bello uit te zien.
Gelukkig was het restaurant op wandelafstand, want de meeste dames droegen hun mooiste hakjes. De heren hun mooiste hemd, bij sommigen gecombineerd met vest en zelfs das.
Een mooi, feestelijk, professioneel gezelschap.
Naar goede Amerikaanse gewoonte werd het eten aan een sneltreintempo geserveerd: onze Caesar salad was nog maar net op, of het hoofdgerecht (steak of zalm) stond al op tafel. Allemaal heel lekker, maar wel sneller dan wij in België gewend zijn.
Gelukkig konden we na het eten nog uitgebreid blijven nakaarten, tot iedereen zin had om nog een stapje in de wereld te zetten.
We probeerden, net zoals vorig jaar, af te sluiten met zijn allen op de mooiste rooftop uit de buurt. Enkele van de minderjarigen (onder de 21) lukte dit ook, maar de anderen gingen noodgedwongen op de eigen kamer feesten, wat ook een groot succes was.
De rooftop maakte iedereen sprakeloos. Omringd door mooi verlichte gebouwen (waarvan we er sommigen zelfs bezocht hebben) dronken we nog enkele glaasjes om het einde van een zeer geslaagde reis te vieren. Er werd nog verder verbroederd: studenten van verschillende richtingen en campussen deden een praatje met elkaar.
Om 1 u sloot de rooftop bar, en gingen we nog naar onze vertrouwde pub, waar verder gepraat werd, en we de minderjarige collega's terug opvisten. Er werd verder gedronken, gepraat, geslachten en verbroederd. Een ganse pub vol tevreden, lachende Belgische studenten: een mooi zicht.
Het werd alles samen een korte nacht, maar dat is niet erg, want dan kunnen we beter slapen op onze nachtvlucht.
Aan dat feesten was wel een schaduwzijde. We hadden nog een bezoek gepland aan de Federal Reserve Bank om 9 u op vrijdag. Redelijk exclusief, want de plaatsen waren beperkt: slechts 30 mensen konden mee. Enkele studenten visten naast het net, omdat ze niet bij de eerste inschrijvingen waren. Maar op vrijdagochtend bleek dat enkele studenten zó zwaar gefeest hadden, en zo weinig geslapen, dat ze met geen stokken wakker te krijgen waren. Enkele plaatsen bleven dus leeg, terwijl we enkele studenten moesten teleurstellen. Hopelijk leert iedereen uit die ervaring: 's avonds grote jan, 's morgens grote jan.
Na dit bezoek was het tijd om de koffers te pakken, de kamers leeg te maken en de laatste uren op Amerikaanse bodem door te brengen.
Het was een prachtige reis, die zeer vlot verlopen is, mede dankzij (al zeg ik het zelf) een zeer goede voorbereiding. Dit werd trouwens door alle studenten volmondig beaamd.
We hebben onze studenten een aantal boeiende ervaringen bezorgd, zowel op professioneel, toeristisch, als sociaal vlak.
Terug in België is er weinig verschil qua klimaat: de tropische temperaturen hier zijn weg, maar gelukkig regent het niet zoals aan het begin van onze trip.
De terugreis is vlot verlopen, tenminste nadat het vliegtuig eindelijk kon opstijgen.
We hadden een uur vertraging bij het boarden, maar dat was het minste van onze zorgen.
Toen het boarden eindelijk begon bleek één van onze studenten zijn reispas kwijt te zijn. Zoeken in rugzak, bij de zeteltjes en in de recent bezochte winkel leverde geen resultaat. Uiteindelijk ging hij samen met de collega terug tot aan de security, in de hoop daar de reispas te vinden. Intussen was het boarden achter de rug, en wilde het personeel de gate sluiten. Ze stonden op het punt onze bagage van het vliegtuig te laten halen toen het goede nieuws kwam dat de reispas terecht was. Maar de administratie werkte traag, en het duurde nog ruim een kwartier tot student en reispas klaar waren om aan boord te gaan. Het scheelde slechts enkele minuten, of student en twee begeleiders hadden nog een een nacht in de VS doorgebracht. Maar we mochten mee, en de student in kwestie heeft de (twijfelachtige?) eer om in zijn eentje een vliegtuig met 300 personen een half uur te laten wachten......
Uiteindelijk was iedereen aan boord, en hadden we een voorspoedige vlucht zonder turbulentie, en met veel slapende studenten (het drukke programma en de korte nachten zorgden ervoor dat zelfs rechtop slapen in een zetel voor de meesten geen probleem opleverde).
We hadden een heel fijne studentengroep: iedereen was stipt op de afgesproken tijdstippen aanwezig (ook als de nachten maar kort waren). En onze gemengde groep (3 campussen, 5 studierichtingen) verbroederde al vanaf de eerste dag: eten, drinken en bezoeken: iedereen praatte met iedereen. Hier hoort een speciale vermelding voor Nele en Seppe, die veel aan teambuilding deden, en met alle groepjes praatten. Hun extra prijs was dan ook meer dan verdiend!
De kers op de taart was natuurlijk onze laatste avond, met ons gesponsord etentje (met dank aan Arco Information) en nadien het prachtige zicht vanop de super rooftop Skylark. Voor alle lezers die plannen nog eens naar New York te gaan: uit vergelijkende studie ter plaatse komt deze zeker als beste naar voor.
Het laatste berichtje op de blog wordt ook traditioneel afgesloten met enkele statistiekjes. U was een trouw publiek! We hebben tot nu toe 247 verschillende bezoekers gehad. Dat is wat minder dan vorige jaren, maar de sociale media nemen een steeds grotere plaats in in de berichtgeving. Dit brengt ons op de 4de plaats van de 5500 blogs in de categorie Reizen. En op een totaal van 190.454 blogs op bloggen.be staan we op de 66ste plaats.
We hopen dat we onze studenten een prachtige week met unieke ervaringen hebben bezorgd.
We hebben hard gewerkt aan de voorbereiding, maar het resultaat mocht er dan ook zijn: alles liep piekfijn zoals gepland. We moesten de nodige flexibiliteit aan de dag leggen en een regenprogramma opstellen, maar ook dat verliep vlot.
De begeleidende docenten blikken dan ook zeer tevreden terug, en we hopen dat dit a fortiori geldt voor onze studenten. Wij staan in ieder geval klaar om volgend jaar met een nieuwe lichting geïnteresseerden richting New York te vertrekken!
Nu enkele weken examens en eindwerkverdediging, en dan is het tijd voor onze reünie.
En nadien beginnen wij stilaan te plannen voor de reis van 2018. We kijken er al naar uit!!
Na een jaar afwezigheid mochten we dit jaar terug op bezoek naar de New York Stock Exchange, dé beurs op Wall street.
We moesten op tijd uit de veren, want we werden verwacht tegen 9 u, voor een korte toelichting en het meemaken van de Opening Bell, het begin van de beurshandel.
Maar voor het zover was, stelde zich een probleem. Zoals verwacht kon de ganse groep niet met dezelfde metro trein mee: op de spitsuren is het echt wringen om een plaatsje te krijgen in de overvolle treinen.
Maar we waren hierop voorzien, en hadden heel duidelijke afspraken gemaakt met de studenten. Bovendien was er in de twee treinen een docent mee, dus met enkele minuten verschil kwamen de beide groepen aan het perron op Wall street.
Wanneer we door de security van de NYSE waren, stelde zich een tweede probleem: de dresscode van enkele studenten beantwoordde niet helemaal aan de strenge normen van de beurs. Gelukkige vond de director van Trading Floor services dat we als groep voldoende deftig voor de dag kwamen, want anders waren we met zijn allen naar de visitor's gallery verbannen, terwijl we nu werkelijk op de beursvloer mochten staan tussen de échte market makers en brokers.
Tot nu toe maakten we de foto's voor Facebook altijd met een smartphone, maar voor de volgende newsletter hebben we betere kwaliteit nodig.
We namen dit advies ter harte, en maakten met het mooie toestel van een studente een reeks groepsfoto's, zowel vóór, tijdens als na ons bezoek.
Na dit bezoek wandelden we de korte afstand tot aan het nieuwe WTC complex.
Onze eerste halte was de 9/11 Memorial, 2 waterbekkens op de plaats waar de Twin Towers stonden, met exact hetzelfde grondplan: een vierkant van 64 x 64 meter, waar water instroomt, en dat aan de zijkanten de namen vermeldt van de meer dan 3.000 slachtoffers. Hoewel het er erg druk is, is het een plaats om stil te worden.
En we werden nog stiller in het 9/11 museum: de catacomben onder de Memorial zijn gevuld met nieuwsfragmenten, getuigenissen, voorwerpen van 9/11 en zijn slachtoffers. We hadden geleerd uit de ervaring van de vorige jaren, en hadden meer tijd voorzien om het museum te bezoeken. Hoewel de huidige groep studenten nog maar vijf of zes jaar was in 2001, was hun interesse groot. Enkelen vonden anderhalf uur onvoldoende. Eén student besliste zelfs de lunch over te slaan om meer tijd te kunnen doorbrengen in het museum.
Na het museum bezoek wandelden we door de ondergrondse concourses van het WTC complex, die sinds eind vorig jaar gevuld zijn met 25.000 vierkante meter winkels en restaurants. Het mooiste deel is de Oculus, de nieuwe transportation hub, van de hand van Santiago Calatrava, architect van o.a. het station van Luik Guillemins.
De constructie van de Oculus (vergelijkbaar met een vogel die opstijgt) heeft flink wat vertraging opgelopen (bijna 10 jaar!) maar vooral een flinke budget overrun. Het project dat oorspronkelijk op 2.2 miljard $ werd geraamd werd na 15 jaar een werkelijkheid van 4 miljard. Het duurste station ooit !
We wandelden verder tot aan Brookfield place, een kantorencomplex vlakbij het WTC, waar we een ruime keuze aan lunch mogelijkheden hadden. Het eten werd verorberd aan tafeltjes op de terrassen vlakbij de Hudson, met zicht op New Jersey.
Na de lunch ging iedereen op eigen krachten terug naar het hotel om zich om te kleden naar meer relaxte kledij, om dan aan de laatste, vrije namiddag te beginnen.
En de docenten gingen aan het verbeteren. Niet uit solidariteit met de collega's in België die nu druk examens afnemen, maar omdat er twee wedstrijden waren de afgelopen week: een zoektocht door Soho en Chinatown, en een street art wedstrijd. Neen, we verwachten niet dat onze studenten zich plots ontpoppen tot artiesten, maar wel dat ze oog hebben voor de spontane kunstuitingen die op de muren overal in de stad te vinden zijn.
Nu is het vooravond.
Iedereen is waarschijnlijk op de kamers, zich aan het voorbereiden voor onze laatste avond. In tegenstelling tot de vorige dagen, waar iedereen op eigen initiatief, met eigen smaak en budget een invulling gaf aan te avondeten, gaan we vanavond samen genieten van een feestelijk etentje, ons aangeboden door mijn lieve echtgenoot en zijn bedrijf. Net zoals de vorige 9 jaren: hartelijk dank Arco Information!
Misschien krijgen jullie morgen nog een verslagje, en anders kunnen jullie het relaas van de laatste uren op Amerikaanse bodem lezen van zodra we terug thuis zijn.
Dit betekent zoektocht in het Nederlands, en dat is wat onze studenten vanochtend deden.
Vandaag waren de rollen namelijk veranderd: in plaats van braaf achter de docent te lopen en te luisteren naar uitleg, kregen ze een parcours voorgelegd dat ze zelf moesten trachten te volgen. Intussen ook uitleg over de buurt lezen, vragen beantwoorden en praktische proeven doen (foto's nemen).
Tijdens deze tocht verkenden ze 3 wijken: Soho, Little Italy en Chinatown.
De eerste groep vroege vogels was al om 8 u weg, de laatste groep.... willen we niet weten (zij waren in ieder geval het laatst in hun bed de avond voordien).
We dachten dat onze studenten na 3 dagen het metro systeem in NY al goed kenden, maar dat bleek niet altijd het geval: downtown en uptown werden al eens omgewisseld, waardoor de zoektocht voor sommigen wel wat langer duurde.
Maar alle groepjes waren het erover eens dat het een fijne afwisseling was om zelf het tempo te mogen bepalen en winkeltjes binnen te gaan, foto's te nemen ....
De groepjes werden tegen de middag in Columbus Park verwacht, waar oude chinezen allerlei onbekende bordspelletjes speelden.
En inderdaad: tussen 12 en 1 kwam iedereen toe.
Een ander iets dat vandaag omgedraaid was is het weer: na dagen van grijze lucht, koude en regen, startte de dag al warmer, en kwam de zon in de loop van de ochtend eindelijk tevoorschijn!
Alles werd er plots mooier door: de meisjes in fleurige jurkjes, de heren in leuke bermuda's.
Na de zoektocht gingen we naar Madison Square Park, waar elk jaar gedurende de maand mei een foodtruck festival is: lekker!
Onze studenten waren de namiddag en avond vrij. Iedereen kon de tijd invullen naar eigen interesse. En die interesse kwam neer op 2 zaken: shoppen, maar vooral: de beach van Coney Island. Een uurtje metro brengt je tot een strand en attractiepark. De zon die er eindelijk was, zorgde voor veel interesse voor een namiddag lekker chillen.
De avond activiteiten bestaan meestal uit eten gaan of eten afhalen, gevolgd door iets gaan drinken. Deze groep studenten doet dit zeker met mate (de uitzonderingen bevestigen natuurlijk de regel). Ze zijn ook verstandig genoeg om eens vroeg onder de wol te kruipen wanneer ze voelen dat de vermoeidheid te groot wordt.
Enkele studentes gingen vanavond naar de Metropolitan Opera, een balletvoorstelling van Giselle meemaken: een stijlvolle, mooie ervaring.
We kijken al uit naar morgen, want de meteo voorspelt volle zon en temperaturen tot 25 graden: ruim 10 graden warmer dan gisteren.
Vandaag werden we wakker in een ander NY: dat van de werkende mens.
In de plaats van kleurrijke toeristen op sneakers is het straatbeeld nu gevuld met donkerblauwe en grijze pakken en pakjes, hemden en dassen en deftige pumps.
Wij pasten perfect in dit straatbeeld.
Onze eerste halte was bij Belcham.
De jonge ondernemer Tom Goossens (senior manager van Pyco group) bracht een boeiend verhaal over zijn bedrijf en over verschillende manieren om in de states te komen werken of stage te doen.
Dan kwam Bieke Claes aan bod, de managing director van Belcham. Zij vertelde ons over de rol van Belcham en vooral over Atelier, de incubator voor jonge Belgische bedrijven die voet aan wal willen krijgen op de Amerikaanse markt.
Ook hun dienst om jongen aan een J-1 visum te helpen om te mogen wonen en werken in de VS, zette sommigen aan het dromen.
Zij bracht een bijzonder inspirerend verhaal, waar de beide docenten, met al hun levenswijsheid, het volledig mee eens waren.
Wij kregen ook bijzonder veel complimentjes over onze studenten: hun professionele look (geen hoodies en shorts) en de vele geïnteresseerde vragen.
Wij mogen fier zijn op hen!
Na ons bezoek aan Atelier was het tijd voor een beetje cultuur: het Museum Of Modern Art.
Zoals elk jaar schrijf ik hierbij dat dit één van de lastigste delen van onze reis is: studenten Bedrijfsmanagement interesseren aan moderne kunst. En dit te laten begeleiden door mensen die expert zijn in accounting en finance, de cijferberoepen, dus zeker niet de grote specialist van de kunstensector. Bij dit bezoek hanteren we inderdaad een heel andere woordenschat dan in onze normale lessen. Vanaf dit jaar mochten we niet ter plaatse gidsen. Dus hadden we een kleine nota gemaakt met enkele highlights, die onze studenten aan eigen ritme konden exploreren.
Na de lunch hadden we onze volgende business activiteit: het Flanders House in het prachtige New York Times gebouw. We kregen een toelichting over de werking van Visit Flanders en Flanders Investment & Trade door Benoit, en de permanente vertegenwoordiging van de Vlaamse regering door Bart.
Louis, een stagiair van Kdg vertelde zijn ervaringen. De meisjes hingen aan zijn lippen....'
We zijn er nog altijd fier op dat wij de eerste hogeschool waren die 9 jaar geleden, een maand na opening, als eerste het Flanders House bezochten.
Nadien gingen we snel naar het hotel onze formele kleding omruilen voor een meer relaxte, maar vooral warme, tenue. Het is hier namelijk nog altijd
bijzonder fris voor de tijd van het jaar. De Vlamingen in NY die we ontmoetten, zegden dit weer nog nooit meegemaakt te hebben. Met een maximum van 14 graden tegenover de normale 25 lijkt het bijna herfst.
We begonnen aan onze fietstocht die normaal voor maandag gepland was, maar omwille van de regen werd uitgesteld. Het weer was nog altijd niet super (grijs en fris), maar het regende al niet: een grote vooruitgang.
Met 42 personen gaan fietsen is niet evident. We splitsten ons dan ook op in vier teams: twee met een docent vooraan, en twee met een student. Na nog enkel duidelijke afspraken over de fietsregels in NY vertrokken we voor een tocht van een kleine twee uur. Elke student had een gedetailleerde routebeschrijving, maar in de praktijk volgt team 2 team 1, team 3 team 2, ....
We hadden wel pech: amper enkele minuten na vertrek had een student al een lekke band. Een docent keerde met hem terug, en de groep werd herverdeeld over drie teams.
Onze rit ging van Central park naar de East River, langs de East River Drive, door Harlem en terug naar Central park.
De terugrit door Central park is best pittig, met enkele stevige hellingen. Aan het einde van de eerste helling hadden we 'gelukkig' een rood licht: tijd om even op adem te komen. En om te horen dat er een lekke band was. We belden naar de fietsverhuur, die een reserve fiets stuurden, die na een twintigtal minuutjes toekwam.
Tegen 19 u was iedereen terug samen, en was het tijd om nog enkele groepsfoto's te nemen aan de Bethesda fontein.
Daarna reden we de laatste meters door Central Park, en brachten we de fietsen terug naar de verhuur.
Ondanks de technische panne was iedereen toch tevreden over de boeiende rit, die een welkome afwisseling was na de vele kilometers die we de vorige dagen stapten.
Rond acht uur zat ons officiële programma erop.
Het was een interessante, maar erg lange dag, want we waren al van 8.30 u in touw.
De eerste 3 dagen van onze reis plannen we bewust goed vol, zodat onze studenten snel heel veel verschillende ervaringen kunnen opdoen. Ter compensatie is de woensdag wat meer relaxt. Maar hierover morgen meer.
Door het grijze weer misten we ook het bijzonder fenomeen 'Manhattanhenge': het ondergaan van de zon in het verlengde van de oost-westrichting straten. Hopelijk hebben we met de groep van volgend jaar meer geluk.
Vandaag hebben we geen indrukwekkende sportieve statistieken: we stapten amper 10.000 stappen, maar dit werd aangevuld met een fietstocht van ruim 2 uur.
Toen we vanochtend wakker werden en naar onze weer-app keken bleek onmiddellijk dat we ons regen programma moesten activeren.
Dat betekende in eerste instantie een 'undo' van wat we de studenten gisteren vertelden.
We hoefden ons #BMlovesNY T-shirt niet mee te nemen: het was te koud en nat voor een groepsfoto.
We hoefden geen lunch mee te nemen: het was te nat voor een picknick in het park.
De sportieve uitrusting en rugzakjes hoefden ook niet mee: de fietstocht werd uitgesteld naar een warmere, drogere dag.
Wat deden we dan wel?
Het geplande ochtendprogramma en een alternatieve namiddag en avond.
De ochtend begon met een metrorit naar het intussen al gekende South Ferry.
We gingen braaf in de voorste wagons zitten, maar onderweg twijfelden we en gingen nog een wagon naar voor. Bleek helemaal niet nodig, zegde de conducteur ons, maar ja, better safe than sorry.
Aan South Ferry waren we ruim op tijd voor de Staten Island Ferry.
Op Staten Island aangekomen bleek dat we niet naar de Postcards konden wandelen omdat er een groot bouwproject was net achter de Postcards, waardoor de ganse buurt een bouwwerf was.
Er zat niets anders op dan de Ferry terug te nemen en een half uur vroeger te starten met het volgende deel van het programma, verkenning van Greenwich Village en de buurt rond NYU (New York University). We constateerden dat studeren in Vlaanderen nog best meevalt: een niet-kotstudent betaalt aan NYU namelijk ruim $ 50.000 inschrijvingsgeld!
Het regenprogramma liet iedereen vrij in de namiddag. What to do in NY when it rains? Shopping, museum of theater. In de praktijk dus meestal shopping.
In de vooravond gingen we NY uit de hoogte verkennen vanaf de top van Rockefeller Center. Daarna namen we de metro naar Brooklyn, om langs Brooklyn Heights en de Brooklyn Bridge terug naar Manhattan te wandelen.
Intussen was het ruim 8 pm, tijd dus om het officiële programma af te sluiten. We waren in de buurt van Chinatown en Little Italy, wat voor onze studenten de gelegenheid was om met deze buurten en hun restaurants kennis te maken. Morgen zullen we horen hoe het bevallen is.
Na een koude, natte, maar vooral onverwachte dag, is het tenslotte tijd voor het dagelijkse statistiekje: we hebben vandaag 22.800 stappen gezet.
Toen we vanochtend wakker werden en naar onze weer-app keken bleek onmiddellijk dat we ons regen programma moesten activeren.
Dat betekende in eerste instantie een 'undo' van wat we de studenten gisteren vertelden.
We hoefden ons #BMlovesNY T-shirt niet mee te nemen: het was te koud en nat voor een groepsfoto.
We hoefden geen lunch mee te nemen: het was te nat voor een picknick in het park.
De sportieve uitrusting en rugzakjes hoefden ook niet mee: de fietstocht werd uitgesteld naar een warmere, drogere dag.
Wat deden we dan wel?
Het geplande ochtendprogramma en een alternatieve namiddag en avond.
De ochtend begon met een metrorit naar het intussen al gekende South Ferry.
We gingen braaf in de voorste wagons zitten, maar onderweg twijfelden we en gingen nog een wagon naar voor. Bleek helemaal niet nodig, zegde de conducteur ons, maar ja, better safe than sorry.
Aan South Ferry waren we ruim op tijd voor de Staten Island Ferry.
Op Staten Island aangekomen bleek dat we niet naar de Postcards konden wandelen omdat er een groot bouwproject was net achter de Postcards, waardoor de ganse buurt een bouwwerf was.
Er zat niets anders op dan de Ferry terug te nemen en een half uur vroeger te starten met het volgende deel van het programma, verkenning van Greenwich Village en de buurt rond NYU (New York University). We constateerden dat studeren in Vlaanderen nog best meevalt: een niet-kotstudent betaalt aan NYU namelijk ruim $ 50.000 inschrijvingsgeld!
Het regenprogramma liet iedereen vrij in de namiddag. What to do in NY when it rains? Shopping, museum of theater. In de praktijk dus meestal shopping.
In de vooravond gingen we NY uit de hoogte verkennen vanaf de top van Rockefeller Center. Daarna namen we de metro naar Brooklyn, om langs Brooklyn Heights en de Brooklyn Bridge terug naar Manhattan te wandelen.
Intussen was het ruim 8 pm, tijd dus om het officiële programma af te sluiten. We waren in de buurt van Chinatown en Little Italy, wat voor onze studenten de gelegenheid was om met deze buurten en hun restaurants kennis te maken. Morgen zullen we horen hoe het bevallen is.
Na een koude, natte, maar vooral onverwachte dag, is het tenslotte tijd voor het dagelijkse statistiekje: we hebben vandaag 22.800 stappen gezet.
Vandaag startten we met 1 van de toeristische hoogtepunten van New York: het Vrijheidsbeeld.
Het is 1 van de populairste bestemmingen in NY, en het is elk jaar bang afwachten hoe lang we zullen moeten aanschuiven vooraleer op de boot te kunnen.
We trachtten de studenten dan ook te motiveren om stipt om 8.30 u klaar te staan in de lobby, zodat we om 9 u aan de zuidpunt van Manhattan zouden zijn. Vermits de meesten nog last hadden van jetlag, lukte dit redelijk goed.
We namen voor het eerst de metro, maar dat was een beetje ingewikkeld. Het normale perron was niet bruikbaar wegens werken, en we moesten ons naar het perron voor de express treinen begeven. Onderweg kregen we bovendien te horen dat we in het foute deel van de trein zaten: alleen de eerste wagons gaven toegang tot het korte perron van het oude South Ferry metro station. Het nieuwe is sinds najaar 2012 niet meer in gebruik, omdat de orkaan Sandy er lelijk heeft huisgehouden.
Om 9 u stapten we uit de metro, en zonder enige file konden we onmiddellijk naar de security. Maar wat bleek: we waren te vroeg! Onze tickets waren voor 11 uur, en dit werd dit jaar voor het eerst strikt toegepast: we moesten een uurtje later terugkomen. Dan hebben we maar het nuttige aan het aangename gepaard, en een verkenning gedaan van het financial district, met ruimschoots gelegenheid tot foto's nemen. Het resultaat hiervan kunnen jullie op Facebook zien.
Om 11 u waren we op Liberty Island, waar er slechts 1 activiteit is: foto's nemen. Iedereen wil met de dame op de foto, in alle mogelijke poses. Tegelijk genoten we van het vertrouwde beeld van de skyscrapers op Manhattan.
De volgende halte was Ellis Island, museum over de immigratie, waar we ook lunchten.
Terug op Manhattan begonnen we aan ons laatste bezoek van de dag: verkenning van het Meatpacking district, en wandeling over de High Line.
De High Line is een smal park (tussen 9 en 15 meter breed) dat op het traject van een ongebruikte verhoogde spoorweglijn gelegd werd.
Sinds 2014 is het ganse traject in gebruik, 2,33 km.
We eindigden aan Hudson Yards, een project van 11 hectare, waar een volledig nieuwe 'stad in de stad' ontwikkeld wordt: indrukwekkend!
Rond halfvijf ging ieder zijn eigen weg: iets gaan drinken, wat gaan rusten,....
Want de rust is wel welkom: na een relatief korte nacht (we zijn nog niet gewend aan de Amerikaanse tijdszone) hebben we vandaag ruim 20.500 stappen gedaan.
En ondanks het minder goede weer, met zeker aan het water een fiks windje, zagen we toch heel wat rode neuzen en schouders.
Morgen staat o.a. een flinke fietstocht op de agenda. Maar het weerbericht, dat al enkele dagen over regen spreekt, bevestigt dat het morgen menens wordt: we kunnen ons aan een natte dag verwachten.
En dus hebben we, naar goede Chiro- en scoutstraditie, een regenprogramma ontwikkeld: de activiteiten van maandag en dinsdag worden door elkaar geschud, en we hopen zo toch een boeiende dag te kunnen aanbieden.
Anders dan andere jaren, kwam iedereen redelijk relaxt toe op de luchthaven. Stages achter de rug, bachelorproeven ingediend, maar vooral: dankzij het Hemelvaart weekend hadden we al 2 prachtige zonnige dagen achter de rug, en dus ruimschoots de tijd om de koffers te pakken.
Dat relaxte bleek echter niet voor iedereen te gelden: de studenten van Thomas More Kempen moeten hun bachelorproef nog indienen. We zagen dan ook verschillende PC's waarop nog een beetje voor school moet gewerkt worden!
Het inchecken verliep redelijk vlot: op een klein half uurtje was onze grote groep verwerkt. Ook de security stelde geen problemen.
We vroegen ons af hoelang de border control zou duren, want sinds 1 april zijn de politie maatregelen verstrengd.
Als EU burger konden we door de automatische paspoortcontrole. Een leuke ervaring, zodra iedereen begrepen had dat het paspoort geopend moest zijn, en niet door de machine ingeslikt zou worden. Toch twee kleine akkefietjes: een nieuwe reispas waarvan de chip niet geactiveerd bleek, en enkele personen die apart wat uitleg mochten gaan geven.
Maar we waren een kleine 2 uur voor vertrek door alle formaliteiten, zodat we uitgebreid konden genieten van de prachtig vernieuwde restaurant en bar area. Enkele dapperen waagden zich al aan de 'Beer Bar'.
Om 10 u begon het boarden. Onze zitplaatsen op er vliegtuig waren mooi in groep bij elkaar, maar wel alfabetisch. Stoelendans dus, totdat iedereen naast vrienden zat.
En omdat de vlucht niet volgeboekt was, hadden we hier en daar zelfs nog een lege plaats voor bagage en lange benen.
We moesten normaal om elf uur vertrekken, maar er was nog een technische controle nodig, waardoor we een half uurtje later dan gepland vertrokken.
Blijkbaar vlogen we windaf, want onze vlucht duurde beduidend minder lang dan de geplande 8 uur.
Iets voor 13 u landden we in Newark, waar immigration en bagage, zoals gebruikelijk, veel sneller gaan dan op de andere New Yorkse luchthaven.
Om halftwee stond iedereen klaar, behalve 1 studente, die een 'random check' had: grondige, aparte controle van identiteit en zelfs sociale media.
Maar gelukkig was het resultaat positief, en konden we met zijn allen (40 studenten en 2 docenten), de bus op.
Voor onze grote groep charteren we steeds een afzonderlijke bus, die ons op een half uurtje tot bij ons hotel bracht.
Om kwart na drie kwamen we toe aan het hotel. Er was een beetje rompslomp omdat sommige kamers nog niet klaar waren (en dus van kamer moest gewisseld worden), maar vooral omdat er maar twee liften zijn voor een smal hotel van 16 verdiepingen.
We lieten iedereen een uurtje om zich te installeren en wat noodzakelijke inkopen te doen (water, fruit,...).
Wat lastiger was: de bestelde metrocards waren niet geleverd. Gevolg: onze eerste verkenning van NY was volledig te voet. We hebben het parcours dan maar wat ingekort, maar we eindigden zoals gepland aan de highlight: Times Square, op wandelafstand van ons hotel.
Normaal starten we onze verkenning ook met een les 'metro': uptown, downtown, local en expres, de verschillende kleuren en nummers. Dit zal moeten wachten tot morgen.
Tijdens onze verkenning maakten we kennis met verschillende types hoogbouw, en de twee markante stationsgebouwen van NY. We moesten vooral veel naar boven kijken: in ons stadsdeel, dichtbij Times Square, staan een aantal indrukwekkende nieuwe, maar vooral hoge gebouwen.
We hadden de afgelopen dagen met angstig hart naar het weerbericht gekeken, want er werd regen voorspeld voor zaterdag namiddag. In verschillende vorige edities was de eerste wandeling letterlijk in het water gevallen, en dat hoopten we te vermijden. En we hadden geluk: het was weliswaar grijs, maar vochtig warm, en het bleef de ganse tijd droog! Het is hier wel een tiental graden frisser dan in België, maar dat is meer dan warm genoeg voor een citytrip.
Omdat de magen terug begonnen te knorren, gingen we vroeger dan gepland iets eten in de buurt van Grand Central Terminal.
En zoals gezegd eindigden we de ingekorte wandeling aan Times Square.
De docenten gingen dan de metrocards regelen, zodat we morgen de langere afstanden in Manhattan zoals gepland met de metro kunnen doen.
De studenten keerden onmiddellijk terug naar het hotel.
Enkele dapperen waagden zich nog aan een drankje in onze pub, maar na bijna 24 u op de been lonken de bedden toch.
En morgen hebben we een goedgevulde agenda, dus we hopen dat iedereen voldoende nachtrust heeft, en met een fris hoofd, en goede benen, klaar is voor enkele fikse wandelingen.
De verkenning van Manhattan, gecombineerd met de verplaatsingen in de luchthavens leverden toch een mooi totaal van 16.300 stappen op voor de eerste dag. De volgende dagen zullen we zeker vergelijkbare cijfers halen. Citytrip: een flinke sportieve inspanning
Nog 2 weken en het is zo ver: wij vertrekken naar NY!
Een enthousiaste groep van 40 studenten (8 van Thomas More Kempen, 32 van Thomas More Mechelen) wacht vol ongeduld op het vertrek.
Wij, de 2 docenten Marina en Nicole, zijn klaar met de voorbereidingen: alle bezoeken zijn gereserveerd, onze persoonlijke TM reisgids is afgedrukt, onze 'lesvoorbereidingen' (aka alle leuke weetjes) is een lijvig werkje geworden.
Volgende week zijn onze #BMlovesNY t-shirts klaar, en dan moeten we alleen nog onze koffers pakken en wegwezen.
Vanaf zaterdag 27 mei vind je hier dagelijks een verslag van onze belevenissen.
Voor foto's kan je terecht op onze Facebook pagina fb.com/Bedrijfsmanagement.ThomasMoreBE
