Het thema van vandaag was Money day. Dit was al onmiddellijk te zien van bij de start: onze studenten waren in business dress, vermits er een aantal zakelijke bezoeken op de agenda stonden.

Onze eerste halte was Wall street, waar we de New York Stock Exchange bezochten. Iedereen was dus in business dress, maar de studenten logistiek hadden een extra inspanning gedaan: kijk maar de naar de dassen die ze speciaal voor de gelegenheid gekocht hadden. Ze kregen dan ook veel reacties van de mensen van NYSE.

Vooraleer we binnenmochten werd onze identiteit gecontroleerd, gevolgd door de zoveelste uitgebreide security check, waarna iedereen een badge kreeg met zijn naam en datum van bezoek, een mooi souvenirtje, zeker voor de geïnteresseerde beleggers onder onze studenten. In de gang op weg naar de vergaderzaal zagen we onze naam vermeld op het elektronisch agenda bord (‘Lessius Mechelen University College’).  Iedereen was stil en aandachtig tijdens de toelichting over de werking van de beurs, of waren sommigen nog moe van de avond voordien? In ieder geval, zoals mijn oma vroeger al zegde: ’s avonds grote mens, ’s morgens grote mens. Na de toelichting mochten we naar de ‘members gallery’, een balkon vanwaar we neerkeken op de beursvloer. Na ons bezoek gingen een aantal studenten nog naar het standbeeld van de stier, symbool voor een stijgende markt.

Iedereen lunchte in het Financial district, en nadien gingen we terug uptown, naar het Flanders House, gelegen op de 44^ste verdieping van het nieuwe New York Times gebouw. Gedurende 1.5  uur vertelden verschillende Vlamingen die in New York wonen over hun werk en ervaringen. Eerst kwamen de Vlaamse economische vertegenwoordiger, de investment specialist van Flanders Investment & Trade en de verantwoordelijke van Toerisme Vlaanderen aan bod. Nadien vertelden 2 andere Vlamingen, een tax specialist en de privékok van de Belgische ambassadeur bij de VN vertelden hoe ze in New York terechtgekomen waren, en wat hun ervaringen zijn.

En dan kwamen de laatste uren in New York: nog een beetje shoppen, een beetje rusten om fit te zijn voor de laatste avond, en tenslotte de voorbereiding van ons feestelijk etentje ter afsluiting van het bezoek.

Tot hier gaat het verhaal van vandaag, de rest zal in Washington D.C. volgen. Ik vrees namelijk dat na ons ‘laatste avondmaal’ in New York de energie zal ontbreken om nog een verslagje te maken.

Het is bang afwachten wanneer de voorspelde onweders gaan losbarsten. Ze zijn ‘beloofd’ voor de latere namiddag, en de lucht is inderdaad grijzer, en de hitte is nu nog drukkender dan de vorige dagen. Hopelijk geen onweer als we op weg zijn naar ons etentje of ter plaatse, waardoor ons zicht op de Brooklyn bridge verstoord wordt. 

Dit bericht komt enkele uren later dan wat jullie gewend zijn. Eén simpele reden: ik ben wat blijven plakken bij de studenten in de pub vlakbij.
Omdat de studenten al op de tweede dag onze drank opgedronken hebben, en we net te laat aan de winkel waren om nieuwe te kopen. En we dus uit miserie voor de duurdere oplossing van 1 glaasje in de pub kozen. En er daar enkele van onze studenten zaten. En er nog andere studenten bijkwamen toen ik wilde gaan slapen. En er uiteindelijk meer dan de helft van de groep zat. En omdat ik graag met iedereen een praatje maak was het plots redelijk laat. Dit heeft natuurlijk een groot voordeel: vanochtend ik heb voor het eerst normaal geslapen volgens de New Yorkse tijd, in plaats van midden in de nacht (late ochtend voor België) wakker te worden.

Maar nu naar de orde van de dag: het verslag.

Na het lange weekend (maandag was Memorial Day, de dag waarop de Amerikanen al hun gesneuvelde militairen van alle oorlogen herdenken) was het vanochtend erg druk op straat. In plaats van de relatieve rust van de stad die langzaam wakker wordt, waren er overal gehaaste mensen op weg naar hun werk. Ons hotel ligt bovendien vlakbij Grand Central Station, één van de voornaamste verkeersknooppunten van de stad.

We startten een kwartiertje later omdat het Metropolitan Museum niet erg vroeg opengaat. Maar het gezegde indachtig ‘geef een vinger en men neemt een volledige hand’ bleek op tijd komen net vandaag moeilijker te zijn. Of hadden de korte nachten er misschien iets mee te maken? In de ‘city that never sleeps’ hebben sommige studenten ook amper hun bed gezien denk ik ….

Vandaag was ‘Park day’, omwille van Central Park, waar het Metropolitan museum in ligt, onze bestemming van deze ochtend. Onze expert ter zake, Tuur Van den Berge leidde ons met deskundige hand door de verschillende kunstcollecties. De Egyptische kunst was de eerste halte, gevolgd door kunst uit Afrika en Oceanië, om tenslotte de Europese schilderkunst aan te doen, waar we o.a. Vlaamse schilders zagen.

Nadien verzamelden we op de trappen vóór het museum, in de blakende zon, maar met de aangename muzikale begeleiding van een zwart vocaal kwartet. Iedereen vond dit zalig, in die mate dat er zelfs een CD van de artiesten gekocht werd.

Vervolgens staken we Central Park over van oost naar west. Niet zo’n korte afstand, en bovendien langs een aantal kronkelende paadjes, waardoor de oriëntatie niet altijd evident was. In het park zagen we veel joggers en fietsers, ondanks de erge middaghitte, maar ook zonnebadende mensen, wat zeker inspiratie gegeven heeft aan enkele studenten.

We namen verder de metro naar het noorden tot de 125^ste straat, in Harlem (duidelijk verwijzend naar de vroegere jaren van de stad onder Nederlands bestuur). Al wandelend naar het zuiden beklommen we de trappen van Morningside Heights, dat zijn naam alle eer aandeed: het was puffen bij die hitte. We wandelden door de campus van Columbia University, dat toch net ietsje mooier is dan onze campus De Vest. Het einde van het officiële gedeelte was aan de 110^de straat en Amsterdam avenue, waar de Nederlandse connectie weerom duidelijk was.

In de namiddag werd er terug gewinkeld en genoten van de parken, een aangename groene verfrissing in de hitte (weer rond de 30° C).

De avondactiviteit was de wandeling op Brooklyn Heights. In de avondspits kwam de groep op 2 verschillende treinen terecht. Geen probleem natuurlijk, want we zouden elkaar wel zien aan de overkant van het water. Maar natuurlijk liep er dan iets mis: de trein ging niet door de tunnel. De ene groep stapte uit aan City Hall en ging vandaar over de brug naar Brooklyn en terug. De dames jogden zelfs de ganse oversteek! De andere groep kon na lang wachten in de trein toch door de tunnel en deed de wandeling zoals gepland. Wel jammer dat we hierdoor niet een voltallige groepsfoto met T shirt konden nemen, maar meerdere foto’s van een deel van de groep. Met Photoshop lukt het misschien wel om iedereen samen te brengen, maar dat ken ik nog niet.

Uiteindelijk kwam iedereen terug samen aan de Manhattan kant van de Brooklyn bridge, van waaruit de verschillende groepjes aan hun eigen avondactiviteit begonnen. En waar die activiteiten eindigden weten jullie intussen.

Vandaag (het is hier woensdagochtend) komt het ernstige werk: bezoek aan Wall street en nadien Flanders House. Dit betekent ook dat er niet in T shirt en bermuda (voor de heren), of topje en hot pants (voor de dames) mag gelopen worden, maar een ietwat formelere tenue aan de orde is. Ik ben eens benieuwd hoe iedereen uitgedost zal zijn.

Rush day omdat we ons van de ene metro naar de andere begeven (intussen verschillende buurten verkennend).

Om het geheel vlot te laten verlopen splitsten we de groep in 2, elk met een docent erbij. Veel makkelijker om over te steken, de metro te nemen, mekaar niet te verliezen, en bovendien beter voor de stemmen van de docenten, die wel gewend zijn om voor een klas van een twintigtal studenten te spreken, maar niet om boven het geluid van de drukke stad een groep van 45 iets te vertellen.

De temperaturen zijn nog altijd erg hoog, tegen de 30° C. Vanochtend wel een fikse regenbui, waardoor de luchtvochtigheid nog groter werd. Bij het vertrek was het dan ook nog half bewolkt, maar in de loop van de ochtend kwam de zon weer in alle sterkte terug.

We vertrokken vanochtend dus om 9 u in 2 groepjes van respectievelijk 21 en 22 studenten.  Eerder toevallig bleken de groepen nagenoeg unisex te zijn: bij Tuur Van den Berge overwegend de mannelijke studenten, bij mij voornamelijk vrouwelijke. Kwatongen beweerden dat een bepaalde mannelijke student, die wij hier niet bij naam noemen, maar die wel een echte ‘ladies’ man’ is, zich waarschijnlijk van groep vergist had (De moeder in kwestie weet  waarschijnlijk al over wie het gaat).

De beide groepen volgden grosso modo hetzelfde parcours, maar elke docent legt zijn eigen accenten. Eén maal hebben we de andere groep gezien aan de overkant van Madison Square Park, maar verder kwam de ‘hereniging’ pas op Staten Island, in een lekkere en goedkope pizzeria. Maar hierover straks meer.

Onze eerste halte was Madison Square Park en de Flatiron building, de eerste wolkenkrabber van New York, en eveneens de smalste. Nadien terug de metro in, en nu naar Washington Square park, waar zich o.a. de New York University bevindt. We wandelden door Greenwich village, en ontdekten de oorsprong van de uitdrukking ‘gay’ (zie foto). De andere groep bezocht ook het Chelsea hotel, en luisterden/zongen mee met Bob Dylan / Tuur Van den Berge.

Terug in de metro, en nu naar Soho, mijn persoonlijke favoriet. Allemaal prachtige halfhoge gebouwen met mooie gevels. De studenten hadden echter ook veel interesse voor wat zich op het gelijkvloers van de gebouwen afspeelt, winkels van alle kledingketens. Tevens de gelegenheid voor een oververhitte student om zijn zwart T shirt om te ruilen voor een bij H&M gekocht marcelleke.

Het einde van dit stukje wandeling deed ons in Chinatown belanden, wat een heel contrast was met de voorgaande straten. Vuil, rommelig, winkeltjes met namaak merkenkleding, juwelen en handtassen en natuurlijk heel veel chinezen. Dan verder in de metro naar South Ferry, om de Staten Island Ferry te nemen naar, inderdaad, Staten Island.

Na een half uur boottocht, met prachtig zicht op Manhattan, Brooklyn en New Jersey (en weerom veel zon aan dek, en gelukkig een fris briesje om niet al te hard verhit te raken), arriveerden we op Staten Island waar we de S.I. railway namen tot New Dorp (echte naam!). Een half uurtje later kwam de andere groep hier ook toe, en genoten we van lekkere en spotgoedkope pizza.

De eerste groep nam de trein terug naar de ferry, een half uur later gevolgd door de 2^de groep. Onderweg zagen we vele marineschepen met kleurrijke vlaggetjes, die open waren voor het publiek omwille van Fleet Week. Veel matrozen ook, zoals jullie zullen zien op de foto’s. Ik vraag me af wie het meest gelukkig was: onze studentes, of de matrozen die zich plots omringd wisten door al dit jeugdig vrouwelijk schoon.

Nadien een ander verplicht nummer, maar eveneens hoogtepunt (in de letterlijke zin): de Empire State Building. Na 2 dagen waren onze studenten al voldoende vertrouwd met de omgeving om vanaf de 102^de verdieping veel plaatsen te herkennen.

Voor de geïnteresseerden  hadden we nadien een plaatsje gereserveerd in een echt Belgisch café/restaurant, BXL Café. Een Duvel drinken of ook mosselen eten, bleek nogal wat interesse te wekken.

Nu zijn de avondactiviteiten aan gang, waarvan de ouders niet alles hoeven te weten. Maar op basis van de energie die onze studenten ’s ochtends hebben voor het wandelen, blijkt dit allemaal heel redelijk te zijn. Ofwel hebben ze een zeer goed uithoudingsvermogen…

Voor morgen staat de intussen vertrouwde formule op de agenda: temperaturen dicht tegen de 30° C, maar gelukkig gaan we naar Central Park, waar we wat verkoeling kunnen vinden.

Het is niet geloofwaardig om  altijd in superlatieven te spreken, maar ik doe het toch: wat een  voorbeeldige groep studenten, ondanks de korte nacht voor sommigen.

Onze eerste ochtend in NY moest iedereen de culinaire ontbijtmogelijkheden nog ontdekken. We hoopten rond 10 u te vertrekken voor de eilanden, maar uiteindelijk lukte het ons om bijna een kwartier vroeger iedereen verzameld te krijgen aan de kiosk van Grand Central Station. Daardoor waren we vroeger aan Battery Park, en begon het aanschuiven voor de boot naar Liberty Island ook vroeger.  Dat aanschuiven is niet zo lastig als jullie misschien denken: we konden zonnen, elkaar fotograferen, en luisteren naar de verschillende buskers die voor animatie zorgden. De Brabançonne werd gespeeld als reactie op de vraag ‘which country are you guys from?’. De Vlaamse Leeuw (of de Marseillaise voor onze premier) horen blijkbaar nog niet tot het repertoire .

De boottocht naar Liberty Island was de gelegenheid om wat te zonnen (sommigen interpreteerden dit nogal letterlijk, zie maar op de foto’s) en foto’s te nemen. En Liberty Island leverde de (voor de begeleiders) bekende formule: warm, zonnig, foto’s, souvenirs.

Dan verder naar Ellis Island, waar het verplichte nummer van groepsfoto aan bod kwam. Dit jaar niet rechtstaand, maar zittend en luisterend naar de deskundige uitleg van Tuur Van den Berge. Eerst lunchen, en dan de verschillende tentoonstellingen bezoeken. Het blijft elk jaar redelijk confronterend: het comfort en gemak waarmee wij de VS binnenkomen, tegenover de strenge, soms onmenselijke controles en maatregelen voor mensen die alles wat hen bekend en lief was achterlieten voor een reis enkele naar het onbekende.

Bij terugkeer op Manhattan gingen we naar Ground Zero, waar WTC 1, de hoogste nieuwe toren, al meer dan 60 verdiepingen hoog is. De totale hoogte wordt een symbolische 1776 voet of 541 meter hoog. Op deze memorabele plaats eindigde ons officiële deel. De volgende belangrijke taak kwam er dan aan: ‘let the money roll’. Vermits de dollar niet al te duur is, en iedereen met halflege koffers toegekomen was, moest er natuurlijk gewinkeld worden. De eerste, maar zeker niet de laatste keer deze week….

Dat shoppen kon al onmiddellijk bij Ground Zero beginnen, in de bekende outlet mall, of ook meer uptown, in de buurt van 5th Avenue. We hebben vanavond dan ook al een modeshow gezien van de fiere heren die hun nieuwe broeken, hemden, dassen showden.  Foto’s volgen later.

Het shoppen werd gevolgd door de boys’ night: apero bij Tuur Van den Berge. Die apero duurde wel redelijk lang vind ik …. Maar de vrouwen nemen nog wel revanche met een cocktail hour ‘lady’s only’.

Voor de avond kon beginnen was er wel veel werk: het zweet en vuil afspoelen, de vuurrode neuzen, schouders en ruggen verzorgen, veel water drinken. Want het is hier heel warm mensen: de temperaturen van bijna 30° C zijn echt niet gebruikelijk. En alleen ’s ochtend een flinke laag insmeren is echt niet genoeg (zegt mijn kreeftrode rug).

Morgen dezelfde forecast wat temperatuur betreft, maar met een serieuze kans op flinke onweders.