Bijlagen:
http://3bafb.spaces.live.com/   

29-03-2009, 19:27 geschreven door Nicole Van Dessel  

Zondagochtend. Na een heerlijk lange nachtrust in mijn eigen bed komt hier het laatste verslag.

In de komende dagen zullen we nog een aantal foto’s toevoegen aan de blog, dus kom zeker nog enkele keren kijken.

Onze blog was erg populair de afgelopen week. Op een totaal van 60.000 blogs op www.bloggen.be staan we op plaats 29, en hebben we tot nu toe meer dan 1500 unieke bezoekers gehad!

We hebben een goed gevulde, boeiende week achter de rug. Hoewel het erg vermoeiend was om een groep van 38 studenten vlot en zonder kleerscheuren door New York te loodsen, hebben we er erg van genoten. Er zijn gelukkig geen negatieve ervaringen geweest, en onze studenten hebben zich voorbeeldig en volwassen gedragen. Vooraleer de ouders gaan denken dat hun kinderen plots engeltjes zijn geworden: het zijn en blijven studenten, dus kunnen jullie je wel inbeelden dat de avonden studentikoos waren, en de nachten soms erg kort   

We hopen dat we onze studenten een prachtige week met unieke ervaringen hebben bezorgd.
En om verder te gaan in superlatieven: we danken jullie van harte voor het fijne gezelschap, de vele vragen, de leuke foto’s en de chocolaatjes.

De begeleidende docenten blikken zeer tevreden terug, en we hopen dat dit a fortiori geldt voor de 38 studenten.

Wij staan in ieder geval klaar om volgend jaar met een nieuwe lichting geïnteresseerden richting New York te vertrekken!

29-03-2009, 14:58 geschreven door Nicole Van Dessel  

Op vrijdagochtend zette iedereen zijn beste beentje voor: na een uitgebreid Amerikaans ontbijt met alles er op en er aan (eieren, spek, wafels, pannenkoeken,….) was iedereen stipt om 8 u klaar om op de bus te stappen. Heel wat vroeger dan de vorige dagen, toen we telkens om 9.30 u afspraken om aan ons programma te beginnen.

Gelukkig hadden we vandaag een andere chauffeur, die de weg zeer goed kende. Hij vermeed de drukste wegen, zodat we snel op Arlington toekwamen. Ook de rest van de dag was hij altijd stipt op het afgesproken moment op de afgesproken plaats. Wat niet evident was, want op de meeste populaire plaatsen in D.C. mogen bussen niet parkeren. Hij moest dus blijven rondtoeren totdat onze gids hem een seintje gaf dat we klaar waren.

Onze gids Lisa vertelde ons tijdens de rit naar Arlington over de hoofdstad, het stadplan (met dank aan Pierre Charles L’Enfant), de bevolking en het dagelijks leven. Bijzonder interessant was ook de informatie over het hoger onderwijs: de Amerikaanse hoofdstad heeft een aantal zeer gerenommeerde hogescholen/universiteiten. De duurste is George Washington University, met inschrijvingsgelden die tot 50.000 $ per jaar oplopen. Een serieus verschil met onze 540 € per jaar.

Op Arlington National Cemetery was het relatief druk. Op zaterdag start het Cherry Blossom Festival, dat veel bezoekers trekt. En ook op vrijdag waren er al veel schoolgroepen die het kerkhof kwamen bezoeken. Ondanks de drukte was het een geslaagd bezoek: het mooie weer (de zon was terug van de partij, en de temperatuur was ettelijke graden hoger dan wat we de vorige dagen gewend waren) en het zicht op de bijna eindeloze rijen militaire graven leverde mooie foto’s op.

We staken de Potomac over en kwamen aan het Lincoln Memorial. Ook hier stonden de fototoestellen niet stil. Neerzitten op de trappen, in de stralende zon en met zicht op het Capitol, deden we ook met plezier, wat mooie groepsfoto’s opleverde.
We wandelden langs het Vietnam Memorial, de granieten muur van 150 meter, met hierop ruim 58.000 namen van gesneuvelden.

Nadien verder naar het Witte Huis, waar we zagen dat de president aan het werk was. We reden door Chinatown (heel wat kleiner dan het ons vertrouwde Chinatown in NY), waar de namen in het Engels en Chinees aangeduid staan. McDonalds en Starbucks dus in het Chinees.
Aan het Capitol stonden we op dezelfde trappen waar Obama de eed aflegde, en keken naar de 3 km lange National Mall, die op 20 januari gevuld was met meer dan 2 miljoen mensen.
Onze laatste stop was het Airforce Memoral, van waar we goed het Pentagon konden zien.
Hiermee zat ons blitsbezoek aan D.C. erop. Hoewel het erg kort was, was iedereen tevreden over deze mooie afsluiter van onze reis, waarvoor onze sponsor van harte bedankt wordt.

Stipt op het afgesproken uur werden we afgezet aan Ronald Reagan airport, voor onze vlucht naar Atlanta, gevolgd door de trans-Atlantische terugreis. Maar toen begon het een beetje fout te lopen. Het Amerikaanse binnenland kampte al enkele dagen met erg slecht weer (onweer en veel overstromingen), en de recente hevige sneeuwval in Wyoming zorgde voor vertragingen op veel vluchten. Onze vlucht werd met 50 minuten vertraagd, waardoor we in Atlanta zouden landen nadat onze vlucht naar Brussel al vertrokken was. Bij de check-in kon men ons alleen maar zeggen dat onze vertraging gemeld werd, en dat de Delta dispatching in zulke gevallen een economische analyse maakt. Wat kost het meest: een trans-Atlantische vlucht laten wachten, of 40 mensen op hotel  onderbrengen, en de dag nadien plaats vinden op een vlucht naar Brussel.  Tijdens onze vlucht naar Atlanta wisten we dus niet waar we de volgende nacht zouden doorbrengen.

We landden in Atlanta net voor 18 u, en vernamen dat onze terugvlucht verlaat was naar 18.30 u. Maar we moesten nog naar het andere uiteinde van de luchthaven, één van de drukste van de VS. Na een ondergronds treinritje en een stuk te voet aan een beduidend hoger tempo dan onze wandelingen van de vorige dagen, kwamen we net op de valreep aan de gate toe. Opluchting alom: we hadden het gehaald!

Na een normale nachtvlucht landden we in Brussel, waar we in het gebruikelijke grijze regenweer terechtkwamen. Familie en vrienden stonden ons op te wachten, en na de gebruikelijke omhelzingen, ging iedereen naar huis, wellicht om nog enkele uurtjes bij te slapen. En nadien foto’s bekijken en verhalen vertellen.

29-03-2009, 14:58 geschreven door Nicole Van Dessel  

27-03-2009, 05:07 geschreven door Nicole Van Dessel  

27-03-2009, 05:05 geschreven door Nicole Van Dessel  

Jaja mensen, nu komen de berichtjes wel snel na elkaar.
In het Sohotel in NY is het netwerk niet meer terug aan de praat geraakt, dus moesten we wachten tot in Washington DC om terug een netwerk te vinden.

Onze laatste dag in NY dus. Een beetje vergelijkbaar met vorig jaar de laatste dag: plots grijs weer, en een lichte drizzel die uit de lucht valt. Plots ziet NY er heel anders uit. We beseffen dat we geluk hadden met het koude, zonnige vriesweer.

De laatste dag was een meerkeuzedag: ofwel de laatste wandeling meevolgen (die ons door Soho leidde, langs een aantal markante gevels), ofwel op eigen houtje de shopping mogelijkheden verder exploreren.

Na de middag naar de luchthaven. Bij het verlaten van Manhattan waren de hoogste gebouwen slechts gedeeltelijk zichtbaar: de bovenste verdiepingen verdwenen in de mist, een bevreemden dzicht.

De vlucht naar Washington DC was kort  maar comfortabel, hoewel de turbulentie bij het dalen er voor velen niet echt bijhoefde.

In DC gingen we met de bus al eens langs de bekendste plaatsen, vooraleer naar het hotel te rijden. Dit had wel wat voeten in de aarde, want de chauffeur bleek niet exact te weten waar het hotel lag.

Met een beetje vertraging dus toegekomen in het hotel,d at nog heel nieuw was. Dé attractie was het zwembad, wat velen verleid heeft tot een duikje.

Morgenochtend wijziging van ritme: niet langer zelf voor ontbijt zorgen, maar ontbijt in het hotel en héél vroeg opstaan: ons bezoek begint al om 8 u, want we willen het maximum halen uit de laatste uren.

27-03-2009, 05:00 geschreven door Nicole Van Dessel  

Dit verslagje komt later omdat het Sohotel netwerk geen verbinding heeft met internet. Dit probleem is gestart op woensdagavond toen ik, na het vieren  van de laatste avond in ons plaatselijk café, de blog wilde bijwerken. En heeft dus niets te maken met docenten die te laat in hun bed zouden gekropen zijn (wat ook niet het geval kan zijn  in een ‘city that never sleeps’…)

Woensdag dus. Financiële dag

Eerste halte: Wall Street en de NYSE. Dit jaar konden we, door interne NYSE reorganisaties, jammer genoeg niet binnen met eigen ogen kijken hoe het er aan toegaat. Maar de buitenzijde werd meer dan voldoende gefotografeerd.

Vandaar naar de stier. Voor niet-ingewijden: een stierenmarkt (bull market) is een tijd van stijgende beurskoersen. We zitten nu eerder in een berenmarkt (inderdaad: tijd van …. dalende koersen).De mensen van Financiën en verzekeringen poseerden fier bij het beeld van de stier vlakbij Wall Street. Ook de andere groepen mochten niet ontbreken.

Nadien kwam het kippenvelmoment: Ground zero.  Vroeger de 2 hoogste, fiere torens van NY (bijna dubbel zo hoog als de omliggende gebouwen), nu alleen een grote bouwput, waar de Freedom Tower 541 meter hoog moet komen.

We wandelden verder naar de Winter Garden, een immense oranjerie in de aanpalende gebouwen van 1 Financial Plaza. Alle ruiten van het dak moesten vervangen worden na 11 september. Met plezier ging iedereen op de groepsfoto: we mochten dan neerzitten op de trappen  ;-)

De metro in naar Greenwich village.  Wandelen naar Washington Square Park, eventjes genieten van het zonnetje, en dan naar het oudste torengebouw van NY: de Flatiron building.

Daarna bezoek aan het Museum of American Finance (verplicht nummer voor studenten Bedrijfsmanagement op studiereis).  En dan nog even rusten of winkelen, vooraleer onze laatste avond in NY aan te vangen.

Voor onze laatste avond, het gesponsorde dinner event, was iedereen piekfijn uitgedost. Maatpakken, dassen,  hemden en  feestkleedjes werden meegebracht uit België, en de ter plaatse aangeschafte chique handtassen en pumps (alleen door de meisjes weliswaar), mochten ook niet ontbreken.

We vierden in restaurant Sequoia aan Pier 17, met zicht op de Brooklyn Bridge.

Bij terugkeer in het hotel begonnen de allerdappersten al aan het maken van hun valies. Op donderdagochtend moeten de kamers namelijk vrij zijn. Dé hoofdactiviteit was echter de laatste avond drink in onze plaatselijke bar. Nagenoeg de ganse bar, toepasselijk ingericht volgens het thema van zijn naam (kitscherige bloemen en lianen) werd ingenomen door onze groep.

En zo zit ons verblijf in NY er bijna op. Op donderdag nog een laatste wandeling in Soho en de laatste shopping, en dan naar Washington D.C. voor een kort maar krachtig verblijf van minder dan 24 uur. Intussen begint de vermoeidheid zwaar toe te slaan. Pijnlijke voeten en benen, gecombineerd met een korte nachtrust, maken dat de wandelingen aan steeds trager tempo verlopen. Maar met meerder vliegreizen in het vooruitzicht zal dit euvel al wel gedeeltelijk verholpen zijn bij terugkeer in België.

27-03-2009, 04:13 geschreven door Nicole Van Dessel  

25-03-2009, 23:11 geschreven door Nicole Van Dessel  

Dinsdag cultuurdag.

New York is wereldwijd één van de meest vooraanstaande cultuursteden, dus moest er ook een portie cultuur voorzien worden in ons programma.  
We kozen voor het Metropolitan musem of Arts en zijn dependance, The Cloisters.

Onze plaatselijke specialist, Tuur Van den Berge, loodste ons doorheen de Egyptische kunst, via de Japanse beelden (‘no flashing, please’), langs de Franse Impressionisten tot bij de Vlaamse Meesters.  Met zijn bekende, alomgeprezen bloemrijke woordenschat, vertelde hij ons over elke periode in de menselijke beschaving.

Na een korte lunch doorkruisten we Central Park. We kregen een kleine illustratie van de regeltjeskunst van de Amerikanen: bij the Basin stond aangeduid dat wandelen en joggen in tegenwijzerzin diende te gebeuren. Wij wandelden in wijzerzin, en wij, de docenten, hadden het niet eens gezien. Hiervoor waren aandachtige studenten nodig … jaja, het bestaat: een aandachtige student;-)

Dan ging het noordwaarts tot de 191^ste straat. We gingen een luguber uitziende tunnel in (de ingang van de metro) en kwamen boven aan Fort Tryon. Prachtig zicht op de Hudson River, en, speciaal voor de mensen van logistiek, een containerschip dat voorbij vaarde. Het ideale moment voor een groepsfoto: in het zonnetje, en uit de wind!

In the Cloisters zagen we allerlei kunstvormen die ons erg bekend voorkwamen: gotische glasramen, Vlaamse wandtapijten, Franse en Duitse middeleeuwse beelden en schilderijen.

Na deze rondleiding eindigde het officiële gedeelte. Iedereen ging zijn eigen weg, die meestal naar Macy’s en aanverwante leidde. Wij mochten uitgebreid de aankopen bewonderen: schoenen, handtassen, zonnebrillen,…..  De export van de VS naar België is weer toegenomen.

En net toen ik meende te gaan schrijven over studenten die altijd zo laat thuiskomen dat ik al in bed lig (en dat er dus geen foto’s van hen op de blog staan),  begon de invasie: fototoestellen werden binnengebracht, geheugen kaarten werden verwisseld (want mijn kabeltje past niet op alle toestellen), en iedereen wilde de blog , en jullie reacties, even lezen. Anderhalf uur later (nu dus, bijna middernacht)  maak ik mijn verslagje.

Er zijn dus heel wat foto berichtjes bijgekomen, en ik denk dat alle ouders, vrienden en vriendinnen, nu hun geliefden herkennen.

25-03-2009, 05:03 geschreven door Nicole Van Dessel