Het vroegere mooie art deco hotel Delporte noemt nu hotel Sfinx. Twee gevels verder de uitbreiding van het hotel Royal met zeer mooi smeedwerk aan de balkons. Achteraan ziet u de telefoonpaal in de Zeelaan.
Deze zijde is volledig in herbouw in tegenstelling tot de overzijde. Reden: het gedeelte ten noorden van de Duinkerkelaan behoren niet meer tot de beschermde Dumontwijk omdat hier in 1995 weinig waardevolle gebouwen overgebleven waren.
Villa Pitou op de hoek had vroeger een torentje, maar ingevolge een bombardement werd dat torentje niet meer herbouwd Postkaart>>>>. Bovenaan waren zeer mooie "secco's" (geen "fresco's" want aangebracht op droog cement). In 2009 werd het volledige gebouw herschilderd maar de mooie "secco's" werden maar stierfmoederlijk gerestaureerd. (niet in beschermde Dumontwijk)
De mooi geschilderde witte villa noemt "L'oenothère"(= Teunisbloem)(1925). Hij is bewoond door Gilbert en Nicole Depoorter van den "Albert Premier". Uiterst rechts op de hoek van de Konijnenweg, zien we de koppelvilla "Les Papillons" (1926) en "Les Heures Douces" (vroeger van één eigenaar nl. de familie Brutout). Gebouwd door architect Alexis Dumont.
GRAND HOTEL DES ARCADES * KERKSTRAAT-KONINKLIJKE BAAN
Dit hotel was van Henri Desaever ("Klakke"), die ook sjezen en "kapkarren" verhuurde. In 1911 verkocht aan Cyriel Vanpachtenbeke die het hotel hoger maakte zoals op postkaart. Later hield weduwe Six het hotel open tot 1938.
Het 1ste huis links staat er nog,daar woont Suzanne Dewaele, destijds was er het schelpen verwerkende bedrijf Picorit gehuisvest, gesticht door Maurice Sobry en bij pannenoaren gekend als " 't schèèpekot". In het huis ernaast bevind zich nu het rusthuis "Sint Bernardus". Het hoofdgebouw was één van de oudste hotels uit De Panne "Grand Hotel de la Panne" uit 1868! Rond de eeuwwisseling in het bezit van David Rabaey en later zoon Jules. Na WO I werd daar het "Nationaal Werk voor het Kinderwelzijn" opgericht (met veel barakken erachter). Bij het uitbreken van WO II voor Winterhulp. Na aankoop van het pand in 1941 richtten de Zwarte Zusters van Gent er een bejaardentehuis op. In 1952 overgenomen door de zusters Bernardinnen. Het wat verder gelegen hoogste gebouw, "Hôtel de la Noble Rose" was van de familie Huysseune die het verpachte aan Urbanie en Elza Schokaert. Door zijn huwelijk met Elza werd Emiel Verbouwe de nieuwe hotelexploitant. Vanaf 1918 werden zij achtereenvolgens opgevolgd door Staf Legein, Petrus "Pier" Cornette en Georges Pattou-Oyaert.
Lange tijd waren de gebouwen van deze eerste blok zichtbaar vanaf de strandpromenade. De oorspronkelijke eigenaar Pedro Ollevier was van plan om tussen de strandpromenade en de Nieuwpoortlaan een indrukwekkende casino te bouwen.
Voor de nieuwbouw was dat hotel-restaurant "PHOEBUS". Een bepaalde periode werd het pension gehouden door familie Beun. Voordien hielden zij frituur Rapide niet ver van de Furnoise.
Deze straat was destijds een zeer chique straat met rijke villa's. (verkeerd vertaald van "Avenue des Oyats"). De bekroning was de zeer mooie villa "Bouquet des Dunes" op het uiteinde die als het ware deze straat tot een pleintje maakte.
Op de oude foto zie je het "Kasteeltje".Villa met torentje,vroeger eigendom van de Veurnse familie Denecker. In de eerste wereldoorlog was dit het hoofdkwartier van generaal Andringa, militair gouverneur van het vrije België. Na den oorlog werd 't Kasteeltje betrokken door gepensioneerde brouwer Ernest Rabaey. Hij werd opgevolgd door M. Doria die er de "Manège français" opende (paardrijden in de Zeelaan). Later heeft "Fikken" Herregat dat ingericht als een familie pension, door met een gezellig mini-recreatiepark onder de bomen. In 1936 werd het verkocht aan de gemeente. Het werd gebruikt door de gemeente bijvoorbeeld voor werkloosheid controle. In de tuinen werd het nieuwe gemeentehuis gebouwd.
Op de postkaart links achteraan herken je misschien de toegangsweg tot het fameuze "Kittelhoekje" de visserswijk van De Panne-dorp. Het hoekhuis met opschrift "Grande Blanchisserie Pannoise" werd omstreeks de vorige eeuwwisseling uitgebaat door de familie Eerebout. Later werd het pand uitgebreid met stallingen. De "blanchisserie" werd omgetoverd tot het café van Aloïs "Wiesten" Vercruysse. Nog later nam boer Becue het volledige gebouw over. In de "Golden Sixties" werd dit pand bekend als Manège Becue uitgebaat door zoon Pierre. Het hoekgebouw links werd later de garage van Edgard Declercq, de toenmalige Renault-dealer. Begin jaren zeventig werd de garage open gehouden door Daniël Delanoye de toenmalige Ford concessiehouder. Het café annex hotel de la Commerce bleef echter in handen van de familie Edgard Declercq. Nog later werd het Pension de Famille annex café uitgebaat door hun zonen Claude en Ronny. Inmiddels werd hier na ettelijke jaren discussie en administratieve rompslomp het huidige flatgebouw Pier Kloeffe gebouwd. Tijdens het interbellum was hier eveneens het lokaal van de schuttersvereniging op de "leggende wuppe" gehuisvest.
Zeelaan tussen Markt en gemeenthuis,oostkant. Deze Zeelaan was een lommerrijke en rustige quasi verkeersvrije steenweg. Ze werd aangelegd in 1892 door de Franse aannemer Arthur Bonzel. De Zeelaan loopt niet loodrecht naar zee maar maakt een sierlijke bocht rond de Kykhill-duinen. Lees meer>>>
In deze mooi onderhouden villa "Appolonia" in Spaanse stijl, woonde de familie Bauwens. Deze woning heeft ondanks haar leeftijd een moderne uitstraling. Op die manier wordt een schakel gevormd tussen de oudere en de recentere woningen binnen en buiten de Dumontwijk. Later woonde daar de tandarts Vandenbussche die gehuwd was met een dochter Leroy. Erachter villa "Lied Maritime" die mooi gerestaureerd wordt.
Mooi Art Deco hotel. De Liberale Mutualiteiten herbergden in dit oude hotel in de jaren 1950 tijdens de maanden juli en augustus meer dan 1.700 kinderen. Een verblijf duurde veertien dagen. Nu ook nog centrum voor zeeklassen. Sfeervol ingericht.
Het enigste dat niet veranderd is de torre van "La Rontonde". In "Mama's Droom" woont Gilberte Stevens. Het huis komt van haar ouders die in de Nieuwpoortlaan de frituur Cyrano open hielden juist naast de Rotonde. Gilberte heeft 50 jaar in de Terlinck gewerkt in de receptie. Ze was er voor de Depoorter's.
Het sfeervolle hotel Mon Bijou noemde oorspronkelijk "Hotel Royal"van 1905 tot 1913. Vanaf 1913 is de naam gewijzigd in "Mon Bijou" en werd uitgebaat door Camiel Desmet. Van 1921 tot 1951 uitgebaat door Maurice Desmet (peter van José). Dan door schoonzoon Willy Derickx tot 1985. Heden door zijn zoon Bernard. Dus echt een familiezaak met 4 generaties. Zeer beeldbepalend wanneer men langs het dorp De Panne binnenrijdt.
José Decoussemaeker,°1943 rasechte Pannenoare.!3 jaar gids geweest in De Panne. Zorgt vooral voor de tekst en geschiedkundig onderzoek. jose.decoussemaeker@gmail.com
Freddy Penel,°1947 rasecht Coxydenoare met veel connecties in De Panne. Zorgt vooral voor de fotografie en de technische kant van de zake.
freddy@penel.be
