Vind jij dat normen belangrijk zijn voor onze samenleving?
Men ziet het dagdagelijks gebeuren: mensen hebben geen respect of geduld meer voor elkaar. Het lijkt wel of de wereld bestaat uit eenzaten die enkel energie steken in hun eigen leefwereld en het schijt hebben aan anderen rondom hen, zolang deze niet aanvaard zijn in hun eigen wereld. Een zéér trieste evolutie, maar een evolutie waar we dringend iets moeten aan veranderen. Een normpolitie..of normleer op school..zijn enkele mogelijkheden. Wat vind jij ervan?
Inhoud blog
laat ons normen herstellen
Laat normen niet vervagen
20-01-2010
Haiti
Wat een ellende is dat daar. Haiti ligt op een verticale breuk in de aardkorst en is eigenlijk gedoemd om telkens weer na jaren terug een aardbeving te ondergaan totdat de spanningen in de aardkorst rond deze breuk zijn opgelost. (kan heel lang duren) Ik denk dat Haiti de ideale plaats is om woningen te bouwen die niet of minder gevoelig zijn voor aardbevingen. Maar die arme mensen, die al zo veel ellende hebben moeten ondergaan, hebben nu nog meer ellende. Ze worden als volk zwaar op de proef gesteld.Ik moet dat fastteam van ons landje toch wel respecteren. Ik heb trouwens veel respect voor alle hulpdiensten. Zonder onze brandweermensen zouden er veel meer huizen volledig afbranden. Zonder onze hulpdiensten van de spoed zouden er veel meer mensen sterven. Zonder de politie zou er nog veel meer criminaliteit zijn. En wij maar klagen over onze overheidsdiensten....
Vandaag had ik een gesprek met een hulpverlener die waarschijnlijk zijn medewerking zal verlenen aan de docufilm over 'respect en normen'. Als professional komt hij dagelijks situaties tegen waarbij hij op een diplomatische manier moet omgaan met probleemsituaties. Toen ik hem vertelde over het de bedoeling van de vooropgesteld documentaire, bronste hij terecht zijn wenkbrauwen. Niet dat hij het onderwerp niet zag zitten, maar eerder dat het onderwerp "respect en normen" enorm gevoelig liggen in de maatschappij. Daar geef ik hem gelijk in. Hij vertelde ook dat de meeste mensen niet meer kunnen vatten hoe men normen en waarden moeten respecteren. Hoe langer we aan het praten waren over het onderwerp, hoe meer inzicht ik kreeg hoe ik zo'n document moet aanpakken, dit zonder een visie of overtuiging te willen opdringen. Het is me allezins duidelijk geworden dat "normen" en het begrip "respect" afhankelijk zijn van enorm veel invloeden. De film die ik wil maken rond dit onderwerp is een enorme uitdaging.
Mensen die iets willen vertellen voor de filmcamera?
Voor een toekomstige documentaire ben ik op zoek naar personen die iets willen vertellen over respect en normen voor de filmcamera. Het is een film die ik zou laten tonen in scholen en jeugdhuizen (waarom geen bejaardenhomes). De documentaire is neutraal op godsdienstig en politiek vlak! Dat wil niet zeggen dat er geen personen aan bod kunnen komen die met de twee te maken hebben. Ik laat ook professionals aan het woord die hun visie geven over het vervagen van normen en het begrip respect.Als u zich geroepen voelt als persoon of zelf als professional (in elke tak van de wetenschappen, filosofie, geneeskunde...) uw mening kwijt wil, mag u mailen naar sterrenbode@yahoo.com. Vermeld in het onderwerp "Docu Respect". Als u mensen of instanties kent die financieel willen meewerken aan dit project mag u het ook laten weten, waarvoor dank! Alvast bedank voor uw eventueel bereidwillige medewerking!
Peter Stinissen Onafhankelijk filmsceniast/mediakunstenaar
Vandaag moest ik voor een evaluatiegesprek naar de school van mijn zoontje. De meester maakte, alhoewel hij ook een leven heeft na schooltijd, tijd om met ons (ikzelf en mijn zoontje Parsifal) te praten over de vorderingen en leersituatie van mijn teerbeminde zoon Parsifal. Hij zit er nu een half jaar en hij is er heel gelukkig. Wat me buiten het informatieve opviel tijdens dit gesprek, was de krachtdadige geestdrift en de positieve uitstraling van meester Paul. (ik ga om privecy redenen zijn volledige naam niet noemen) Je kon echt de passie voelen die hij had voor zijn beroep. Een zeer eerbaar beroep als je het mij vraagt. Mijn zoontje is nu bijna 11 jaar. Binnen enkele jaren gaat hij naar het middelbaar. Ik hoop dat hij dan ook nog respect zal tonen voor de leerkrachten en onderwijzend personeel. Want die mensen hebben het niet makkelijk. Ook zij krijgen te maken met normvervaging en het gebrek aan respect. Voor hun is respect aanleren een creatief gevecht om op speelse "niet saaie" wijze en zonder inbreuk op "de wet van de privicy' kinderen deze levenswaarden bij te brengen. Ik heb vandaag weerom geleerd dat er nog véél mensen zijn van goede wil....(woensdag 6 jan. 2010)
Respect..wat is dat eigenlijk!? Als amateur filosoof zou ik schrijven: Respect is datgene doen waar een ander zich goed bij gaat voelen. Dit is één simpele uitleg maar het is natuurlijk veel meer. Een voorbeeld uit het dagelijkse leven : Iemand drinkt een blikje frisdrank op een bankje en gooit het daarna gewoon even in de struiken! Die struik zal daar niet direct last van hebben, alhoewel het geen zicht is natuurlijk, maar de persoon die die blikjes en ander vuil tussen de struiken moet opruimen (in dienst van) zal zich hierbij niet goed voelen. Gooi het toch gewoon in de afvalbak. Een ander voorbeeld, meer extreem : ' een zatlap moet dringend plassen en staat zonder het te beseffen te plassen tegen de poort van een kerkgebouw'. Dit gebeurt naar het schijnt regelmatig. Men kan zoiets gaan relativeren en men zou in het achterhoofd de algemene tendens kunnen voelen dat "de Kerk" niet meer in zou zijn en dat men met zo een "banale" streek gewoon es moet lachen. Maar er is meer aan de hand. Stel u voor dat de volgende dag iemand van uw familie wordt begraven en de dienst is in die kerk. De kist moet dan over die dronken plas zeik heen naar het altaar van de kerk gedragen worden. De familieleden drukken een voor een hun voet in die plas en drukken overal stempels zeik over de vloer. Dit terwijl de overledene herdacht wordt in deze dienst. veel mensen zullen hier misschien eerder eens mee lachen, maar het getuigt niet van veel respect. Respect is dus eigenlijk ook heel flexibel. Respect hangt dus af van hoe maatschappelijke normen worden gedragen door de leefgemeenschap. De laatste jaren zien we een enorme achteruitgang van die normen. In deze blog wil ik regelmatig mijn gedachtengang schrijven over respect en normen. Ik ga ook opzoeken hoe men hiermee omging in de geschiedenis. U kan gerust uw mening geven over dit onderwerp door een bericht in het gastenboek te schrijven. Mijn zoontje is ook bezig met een eigen blog over respect. Als 10 jarige wordt hij met dit onderwerp in onze leefgemeenschap bijna dagelijks geconfronteerd. duidelijk een aanwijzing dat er iets fout loopt in onze samenleving. Respect is volgens mij de basis van een samenleving. Ga eens kijken op de blog van mijn zoontje http://www.bloggen.be/respecteren
Ik ben Peter Stinissen
Ik ben een man en woon in Vlaanderen () en mijn beroep is Art Director.
Ik ben geboren op 10/08/1966 en ben nu dus 58 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Muziek, film, kunst, natuur, milieu, sterrenkunde, wetenschappen, filosofie.
Ik ben zéér traditioneel ingesteld. dat wil niet zeggen dat ik niet opensta voor een moderne maatschappij.
Inhoud blog
Als we onze wereld bekijken, en we vergeten even al de oorlogen en natuurrampen, wat dan overblijft is een oase van schoonheid en extase. Want wees nu eerlijk met jezelf, de natuur en het heelal zijn oneindig mooie dingen. Het wonderbaarlijke van het leven is op zich al iets ongelofelijks. Maar als we onze rose bril afzetten, dan zien we een wereld die helemaal niet mooi is maar die wordt overheerst door parasieten die die wereld ontginnen en misbruken in al zijn facetten. de kleine groep 'niet parasieten' of menselijke mensen probeert van deze leefwereld toch het beste te maken en probeert zo goed en kwaad als het kan rekening te houden met elkaar, het milieu en het dierenrijk. Zij zien wel de schoonheid achter die groter wordende hoop parasieten. Die parasieten (net alsof het zo moet) maken het hoe langer hoe meer onmogelijk om iets over te laten van die wonderbaarlijke wereld...we zijn gevangen in een wereld van materialisme en machtswellust.. als we kijken naar de laatse 10 jaar van deze maatschappij, dan zien we duidelijk een enorme achteruitgang van onze normen ten aanzien van het respect voor elkaar, de leefomgeving en het milieu. We leven in een maatschappij die voor 200% afgesteld is op economische belangen en het verbruiken van zo veel mogelijk consumptieproducten ten voordele van die economie. Dit moeten we in het belang van onze kinderen veranderen want dit is een tijdbom die weldra zal ontploffen...
laat ons normen herstellen
