Augustin spreekt vlot Engels maar is een echte babbelaar. Wanneer we op wandeling vertrekken is alle koelte al uit de lucht. (Het rode op de cactus is volgens mij een parasiet en geen cactusbloem.) Gelukkig is er het frisse zwembadje voor erna. Autosnelweg, afritten en verkeer op de weg ; ik ben het niet meer gewend. We begrijpen ook dat de Chilenen hun wijnen exporteren, ze kunnen alles wat er hier wordt aangeplant moeilijk zelf opdrinken. De ranken staan tot heel hoog op de toch wel dorre bergen. De rit naar Valparaïso duurt twee uur. De hellingsgraad van de straten kan hallucinant zijn. Onze B&B is mooi, met uitzicht over de stad en de haven. Het is hier wel een echte 'bric à brac'. Stadsplanning hebben ze hier nooit van gehoord, totale anarchie. Huizen staan soms bijna over elkaar. Nieuw en krot staan door elkaar en alles wordt met spuitbussen te lijf gegaan. Ontelbare trappen slingeren tussen de huizen door. Om terug te gaan zijn er gelukkig de 'collectivo's' ; die racen de hellingen op en af.