Om zeven uur beginnen we met een gevarieerde fruitsla. De Franse eigenaar wil de culinaire reputatie van zijn geboorteland hoog houden. Om acht uur zijn we onderweg. Men had ons verteld van de wegenwerken richting Ipiales maar toch valt het weer tegen als je er in zit. 'Pare – Siga', het duurt vaak lang eer we weer aan het rijden zijn. Ze zijn de weg hier van twee naar vier rijstroken aan het brengen en daarvoor moeten er heel wat heuvels afgegraven worden. Een gezonde rit is het ook niet alhoewel je door een mooi groen landschap rijdt. Frans is goed geïnformeerd over de grensovergang maar iedere dag schijnt anders te zijn. Wij doen er lang over om een 'salida' stempel van Colombia in ons paspoort te krijgen. Het helpt niet dat er veel Venezolanen zonder paspoort staan aan te schuiven. Na een uur is het gelukt en kunnen we de brug over rijden naar Ecuador. Daar is de rij gelukkig kort. Bij het kantoortje om de auto tijdelijk in te voeren zijn we de enigen maar dat schijnt geen garantie voor snelheid te zijn. Er zijn hier redelijk wat voorzieningen gemaakt voor de toevloed van Venezolanen. Er zijn rodekruisposten, douches en afdaken neergepoot.

Tweeënhalf uur heeft het uiteindelijk geduurd. We zitten nog op schema om voor donker aan te komen. In Ecuador zijn ze klaar met hun wegenwerken, de afdaling is geweldig, de weg is bijna leeg. Wat we niet snel tegenkomen is eten. In colombia proberen er velen wat bij te verdienen door op straat te koken, hier niet dus. Het eerste restaurant is wel dik in orde. Je begrijpt niet hoe ze soep, rijst, aardappel, vlees, sla of groenten, een limonade en nog aardbeien toe kunnen voorschotelen voor 2,5 dollar. Het is nog lekker ook. We houden het niet droog en blijven afdalen. In Ibarra loopt de Panamerikano door de stad. We zien vooral auto- en bandenwinkels.

Otavalo ziet er niet meteen aantrekkelijk uit. We regelen eerst een nieuwe simkaart voor de gsm en hebben allebei zin in Chinees. Een deel van de menukaart was Chinees voor ons maar dan Spaans - Chinees. Terug in de hostal spreekt een 'Antwerpenaar' ons aan. Die heeft op zijn eerste dag in Ecuador meteen heimwee naar Colombia. Wij hebben het ook een beetje zitten.