Palenque stad is niet groot en heeft niet veel te bieden. We hebben wel een prima hotel vlakbij de kerk en de plaza. Het was er prima tot 1uur 's nachts. Kwamen er nu nog nieuwe wagens aan of vertrokken er weer, in alle geval daarna is het niet meer stil geweest. Religieus nachtlawaai wordt hier blijkbaar getolereerd ook al houdt dat in dat ze sirenes laten loeien en muziek (altijd hetzelfde liedje) door de luidsprekers laten schallen. Frans is nog wat op de kamer blijven werken, ondertussen heb ik de collectivo naar de ruïnes genomen. Ze voorspellen regen deze namiddag, daar had ik geen zin in. Er stonden even veel gidsen te wachten als er toeristen waren denk ik. Ik verondelstel dat de maya's in die tijd geen grasvelden rond hun gebouwen hadden maar toen moet het er wel heel indrukwekkend hebben uitgezien. Nu zie je ruwe stenen maar vroeger was dat allemaal bezet en veel beschilderd. Van verschillende gidsen heb ik hier en daar wel wat meegepikt. Op een basrelief met 4 mannen vroeg een gids om de naakte man er uit te zoeken. Ze schenen allemaal een lap voor te hebben hangen. Bleek de lap bij de laatste zijn reuzespel te zijn. Blijkbaar zetten ze een gevangen krijgsheer in zijn blootje om hem te vernederen, misschien wilden ze zo laten zien hoe groot hij wel niet was maar toch overwonnen. Een andere gids maakte haar clienten blaasjes wijs. Er zaten zogezegd 2 toekans in de bomen, tot ik zo vriendelijk was om er mijn verrekijker bij te halen. Toen vond zij ze niet meer maar het waren gewoon gele bladeren. Om 12u30 met Frans afgesproken en de wandeling naar het museum gemaakt. Eigenlijk spreekt dat me nog het meest aan, een aangelegd paadje soms met trappen die stijl afdalen tussen de boomwortels tussen het overvloedige groen. Je wandelt nog tussen ruïnes en je krijgt er nog een mooie waterval bovenop. In het museum zijn nogal wat replicas maar ook wel enkele heel mooie stukken. De belichting is goed zodat je de reliëfs goed kan zien. De belangrijkst stukken van Palenque staan in Mexico city. Bij een aantal van de mayatekens staat een vertaling. Data blijken ze goed te kunnen lezen. Verder lijkt het mij wel redelijk onwaarschijnlijk om die tekens te begrijpen. Wie weet hadden de onderzoekers wel veel fantasie en er is geen Maya meer om hen op de vingers te tikken. Na onw, bezoek aan de site zijn we een ander hotel gaan bekijken. Aan ons 1ste hotel staan er nog meer wagens, de straat is zelfs afgezet. We besluiten dus maar te verhuizen. Dit is dan wel een dure nacht(met 2 betaalde kamers) maar we zullen tenminste slapen. We kunnen nog een pakket was afhalen in de wasserij. Vanaf nu zullen we vaker van kleren moeten wisselen, tempels beklimmen bij een hoge vochtigheidsgraad maakt dat je binnen de kortst keren plakt. In de zomer wil je hier niet zijn.
Gisterenavond nog aan tafel gezeten met ex-apothekers die aan de westkust een project hadden gestart waarmee nu 12 families hun kost verdienen. Ze waren met een containerschip meegevaren omdat ze nog een kleine machine kwamen afleveren. Wij hadden vandaag een heel mooie rit. Heel veel draaien wel. Maar ik begin het ondertussen gewoon te worden. Nu zitten we ook echt op het toeristische circuit. Aqua azul is in alle geval een schitterende waterval, of beter gezegd zijn het watervallen want de rivier komt langs verschillende kanten naar beneden. De plaats heeft zijn naam ook niet gestolen want het water is inderdaad mooi blauw. Op het eerste stuk wandeling loop je wel naast allemaal verkoopsstalletjes. Er zijn ook verschillende poelen waar je kan zwemmen. We zijn gewandeld tot een gewapende politieman die ons vertelde dat het verder 'muy solitario' is. Dat wil hier zeggen dat je risico loopt overvallen te worden. In het weekend kan je waarschijnlijk wel een groepje vinden om verder mee te wandelen maar nu was het ook bij de watervallen rustig. Veel eetstalletjes en restaurants wachtten tevergeefs op klanten. De volgende waterval 'misol ha' heeft een kleiner debiet maar valt wel van hoger. Je kan ook achter het watergordijn, daar wordt je wel goed nat. Hier kan je tot bij de waterval zwemmen. Ik was al een beetje fris van het vochtgordijn. Frans is wel even gaan zwemmen. Hier komen blijkbaar minder mensen want er was maar 1 restaurant. Straks slapen er hier op straat,voor ons hotel en aan de kerk, een heleboel jongeren. Die waren ook vandaag nog onderweg met de virgin de gouadelupe. Er loopt gewoonlijk 1 jongere met een fakkel voorop en de rest volgt in de laadbak van een kleine vrachtwagen. Allemaal met witte Tshirts met een beeltenis van de maagd. Hier in Palenque zagen de meesten shirts wel niet meer wit, er zal veel dash nodig zijn om die terug goed te krijgen. Voor het ogenblik hoor ik een groepje zingen onder het raam. De straat staat hier ook vol met hun kleurrijke wagens. Verder is Palenque zelf niet bijzonder, iedereen komt hier voor de ruïnes (of voor de kerk maar die is ook niet bijzonder).
Twee uurtjes gereden door een landchap dat ook de Vogezen zou kunnen zijn alhoewel ik daar nog geen bananenboom langs de weg ben tegengekomen. In het begin zijn er alleen dennen maar met het dalen komt er veel meer variatie in de begroeiing. De kleur van Chiapas is in alle geval groen. Onderweg zien we verschillende groepen jongeren die met de virgen de Gouadelupe onderweg zijn. Ook weer een groepje brommers met ballonnen en een schilderij van de maagd op hun knieën. Voor het ogenblik zitten we op het terras van ons hotel te genieten van (weeral) een marimbaconcert. Het regent wel zachtjes en alhoewel we nu maar op 900meter hoogte zitten is het toch nog fris. Deze middag zijn we Tonala gaan bezoeken, onze eerst mayatempel maar dan ook meteen de hoogste van het land. In de jaren 70 zijn de Fransen begonnen met de opgravingen want de stenen zaten verstopt onder het bos. Daarna hebben de Mexicanen de site verder opgedolven en gerestaureerd. Onze gids heeft 40 jaar geleden geholpen bij de opgravingen. Hij is dus niet meer van de jongste maar goed genoeg in vorm voor de stijle klim en afdaling. Zelf was ik aanvankelijk wat bang voor het afdalen, de trappen zijn heel smal en stijl. Bij de bouw moeten er nogal wat slaven zijn gestorven. In de vertrekken van de nobelen was er zelfs een toilet. En het uitzicht van boven was...heel groen. Op de terugweg passeren er heel veel van die kleine vrachtwagentjes, versierd met de heilige maagd en palmbladeren, en afgeladen vol mensen. Op sommige wagens zitten ze bovenop de rand van de laadbak, levensgevaarlijk zeker gezien de staat van deze weg. Blijkbaar vieren ze dit weekend de maagd van Gouadelupe. Normaal is het op de 12de maar omdat dat geen vrije dag is wordt het nu gevierd. De kerk zit in alle geval de hele avond en middag vol.
