We starten vandaag lekker vroeg. Ik heb om 10 uur een afspraak voor een facial bij het salon van Linda. Roy brengt me op de scooter. Een heel uur zalig genieten van een perfecte behandeling. Ik voel me als herboren. Roy komt me weer oppikken en als we thuis zijn kunnen we nog gauw even door de woordjes Bahasa heen vliegen, want om 13.00 uur is het weer les. Na de les tijd voor ons dagelijkse portie Nasi Campur en nog even relaxen in de Bale. Vanavond hebben we afgesproken met Linda en Ivan. Apero in "The Plumbers Arms" en daarna eten bij de kleine Japanner. Tijdens het borrelen hebben we het over hondjes en ik zeg dat we er graag een zouden hebben. Een pup lijkt ons het beste, omdat de meeste honden die op straat leven, al een rugzak vol ellende met zich meedragen. Glen heeft me verteld over een teef met 4 puppies, die ergens in een gang in de buurt van BJ's liggen. Ze zijn van niemand en volgens Glen echt iets voor ons. Linda begint vervolgens druk te smsen en opeens is er een telefoontje voor mij. Glen: "I have got a dog for you, but you come and get it now! " Pelan, pelan...eerst nog even eten hoor. Ik kan hem bij BJ's oppikken voor 21.00 uur. Dat lukt wel. Na een overheerlijk Japans dineetje, snel op de scooter naar BJ's. Ben nu toch wel heel benieuwd. Oohhhh mijn hart smelt direct. Wat een boeleke!! Glen had hem met nog een puppy op de drukke weg zien lopen en is hem gaan vangen. De andere pup was er te snel vandoor. In mijn armen achter op de scooter en naar de villa met die kleine vlooienbak. Thuis geef ik hem wat biscuits geweekt in melk en dat gaat er vlot in. Roy en ik besluiten hem Kenji te noemen, wat "sterk" betekent in het Japans. Als we naar bed gaan leg ik een handdoek in een grote plastic krat en zet de hele bups naast het bed. Dat zal wel een slapeloze nacht worden!! Ik schrik wakker van zacht gepiep en gejank, kijk slaapdronken op mijn gsm en zie dat het half 7 is. Hij heeft de hele nacht doorgeslapen!! Het is een feit, we zijn vanaf nu met zijn drietjes 😘.
Gisteravond hebben we nog gezellig zitten babbelen met Linda en Ivan onder het genot van een koude Bintang. Van hen kregen we een adres om onze visa te verlengen en navraag te doen naar een retirement visa.
Donderdag 29 augustus. Na het ontbijt hoor ik Roy met iemand bellen. Na te hebben opgelegd zegt hij dat we meteen terecht kunnen bij de man die de visums kan regelen. Wij de scooter op en daarheen. Na even zoeken en de hulp van een lieve Balinese, die ons op haar scooter de weg wees, komen we aan bij een niet alledaags kantoortje. Ff slikken zullen we maar zeggen. Maar een heel vriendelijk mannetje komt met uitgestoken hand naar buiten en nodigt ons uit naar binnen te gaan. Daar staat een vrij oud salon, een krakkemikkig bureautje, een pc, waar een klein kind ratelende spelletjes op zit te spelen en tot overmaat van ramp staat er iemand in de achterkamer met een voorhamer tegen de muur te kloppen. Ik zei al, ff slikken. Wij leggen de man uit wat we eigenlijk komen doen en hij vertelt ons dat als we alle benodigde papieren naar hem door faxen, hij onze visa niet hoeft te verlengen, maar dat er al direct een retirement visa geregeld kan worden. Hij neemt copie's van ons trouwboekje, onze pasfoto's en onze passen. Hij pleegt een telefoontje naar Djakarta, dat ze onze visa met spoed moeten behandelen, vraagt of we al een voorschotje kunnen geven, schrijft een ontvangst bewijs en kees is bijna klaar 😃. Morgen nog even de nodige papieren doormailen en dan wachten op zijn telefoontje, wanneer wij de tickets naar Singapore kunnen boeken. Ja, je moet wel ff het land uit, maar dat wisten we al. Als dit in orde is, zitten we voor een jaar gerust. volgens mij staan onze sterren gunstig 😃😘.
Vanmorgen kwam Kadek ons vertellen, dat de boom gebracht zou worden. Made had 2 vrienden opgetrommeld, waarvan er 1 een klein cammionetje had. Pak Roy dacht dat ie na het ontbijt moest gaan helpen graven, maar nee hoor, ze waren er al toen wij nog aan tafel zaten. Ik kon mijn ogen amper geloven, 3 van die gespierde spijkertjes hadden die boom uitgegraven, door de tuin gesleurd en op dat autootje gekregen. Nu stond de hele bups bij ons op de parking. Pak Roy naar beneden, want nu moest die boom van de auto, door het zijgangetje en zo onze tuin in. Op facebook kun je er wat foto's van zien. Die boom lijkt niet zwaar, maar deze bomen wegen als dieplood. Een ladder erbij voor ondersteuning en Kadek en ik hebben ook even een handje toe gestoken. Een van de jongens begint op aanwijzen van Made een gat te graven. Made vraagt aan mij of ik bawang merah (rode ui) heb. Ik wil natuurlijk weten wat hij hier mee gaat doen. Made legt uit, dat hij de uien fijn gaat snijden, met water mengen en in die kuil gooien. Dit mengsel geeft de wortels een extra push om te gaan groeien. Afijn dat weet ik dan ook weer. Met veel gekreun en gezweet staat de boom en kan het gat dicht. Dan worden er rondom ter ondersteuning stukken bamboe tegen gezet, zodat hij niet om kan waaien. Joehoe Bu heeft haar pohon Jepun met gele bloemen en een donkerrode rand. Nu heb ik al 3 kleuren: een gele, een wit rose en nu die nieuwe. Onze tuin gaat er steeds mooier uitzien. aangezien we toch al bezig zijn rijden we na het boomavontuur naar de jongens. Daar gaan we verder met de vijver. De 2 pompen moeten grondig gekuisd worden en de lavastenen goed afgeborsteld. Met de hulp van Putu en Makki is dit ook redelijk snel gebeurd. Er komt nu weer een stevige straal uit de bamboe pijp. Makki krijgt de opdracht om van de week de filter nog eens schoon te maken en dan kunnen we volgende week de vijver schoon zuigen. Terug naar huis voor de lunch, rust in de Bale en na het zwemmen en douchke op naar Echo voor de sunset en een apero!! what a live!
Dag lieve Blog fans, Afgelopen weekend hebben we pelan, pelan doorgebracht. Nog hier en daar wat kluswerk, maar toch ook lekker in de Bale gehangen en gezwommen. Zaterdag zoals gewoonlijk de nodige karweitjes en tegen de avond zijn we naar de sunset gaan kijken bij Ombak cafe. Heerlijk gegeten en van het uitzicht genoten.
Zondag lekker vroeg uit de veren en zalig genieten van de tuin en het zwembad. Natuurlijk zijn we 's avonds naar Echo gereden om te genieten van de sunset, leuk gezelschap en de live music.
Maandag. Na het ontbijt is Roy naar een boom gaan kijken, want Bu had weer mooie bloemetjes gezien. Made gaat er voor zorgen, dat hij naar hier komt. Volgens Roy is het al een grote boom, dus die kunnen ze niet op de scooter vervoeren. nou ik ben benieuwd. de rest van de dag nog wat studeren voor morgen en zorgen voor de broodnodige rust 😜. 's avonds wat eten ingeslagen bij de Fantasy en lekker thuis zitten cocoonen.
Dinsdag. Vandaag vroeg op, want we krijgen weer een heerlijke massage. Het nieuwe massage bed krijgt zijn vuurdoop. Geslaagd!! Zalig gewoon. Maar na deze ontspanning een behoorlijk zware inspanning. Onze tweede les Bahasa Indonesia en die is niet mis. Dat word leren geblazen. We zullen goed ons best doen, want het is toch leuk om de taal te kennen van het land waar je woont. Na de lunch lekker plonzen en de Bale in. Vanavond apero en dinner at Echo 😃.
Wat vliegt de tijd!! Bij het opstaan deze ochtend drong dit feit ineens tot mij door. Ik denk dat het extra snel lijkt te gaan, als je het zo goed naar je zin hebt. Made is al volop in de tuin bezig en Pak en Made gaan mijn planten van de living naar de Bale verhuizen. Bougainvilles in de living was niet zo'n goed idee. Deze planten horen lekker in 't zonnetje. Dan gaan we op naar de villa van de jongens. Even de vijver daar op orde brengen, zodat de koi's weer een proper onderkomen hebben. Nog even zien wat we kunnen repareren en anders Pak Ketut bellen om ons te helpen. Zo zie je maar weer, die oudjes doen het nog best, want ledigheid is des duivels oorkussen! Als we terug in onze villa zijn gaat de bel. De juf staat voor de deur. Eerst Engelse les voor Kadek, want ze wilt zich zo graag verbeteren en wij juichen dat zeker toe. Dan zijn wij aan de beurt. Onze eerste les Bahasa Indonesia!! Schrift erbij, brilletje op en we zijn vertrokken. Niet simpel hoor, maar we willen het allebei heel graag leren, dus dat gaat lukken. Veel oefenen en woordjes leren. Dit weekend dus druk met huiswerk. Na de les en de lunch is het tijd voor Roy zijn kantoor (Bale). Even op adem komen. Vanavond geen Echo, maar we gaan weer eens richting Ombak Cafe. Een Bintang op het terras met zicht op zee en daarna lekker eten. Ons hoor je niet klagen!!
Vandaag staat er een dagje shopping op het programma. Samen met Pak Roy en Kadek een lijstje opgesteld van de zaken die we nodig hebben. Kadek doet de huishoudelijke spullen, Ibu de accessoires en Pak de technische zaken. We gaan na het ontbijt met de taxi naar Bali Galleria. Dat is een grote shopping mall met diverse winkels waar wij onze goesting wel zullen vinden. Kadek was er nog nooit geweest en ze keek haar ogen uit. I stay with you Bu, or I get lost! We zijn vandaag ook gaan kijken voor een massagetafel en ja hoor, prima geslaagd. Man, man, man, dat wordt er alleen maar beter op. Onderweg nog even stoppen bij een winkel waar ze mandjes, houten plateaus en andere decoratieve liflafjes verkopen en dan terug naar de villa. Aangezien we rammelen van de honger slaan we onderweg nog wat porties Nasi Campur in bij de Warung en komen moe, maar voldaan aan bij Di-Awan. Eten, uitpakken, opruimen , zwemmen en chillen. Na de apero en sunset op Echo, is er weer een zalige dag voorbij. Live can be so good 😘.
Deze morgen bijtijds opgestaan, want om 10 uur komen de dames ons masseren. Dit ritueel zal dus iedere week plaats vinden, want het schijnt goed te zijn voor je body 😜. Een uurtje puur genieten en ontspannen, zodat je er de rest van de week weer tegen kunt. Vandaag was klusjesdag. Kadek had het resterende houtwerk al allemaal geschilderd, dus hebben wij de sloten van de ramen allemaal nagekeken, aangezien er hier en daar wel een klemde. Verder genoteerd wat we nog moeten aanschaffen. Na de lunch hebben we een taxi gebeld, die ons heeft afgezet op Batu Belig. Daar zijn we het strand opgegaan en heerlijk over het strand naar Kuta gewandeld. Lekker met de zon in de rug en de wind door mijn haren ongeveer 1 uur en 20 minuten gestapt. Toen was het echt tijd voor een Bintang!! Of er een Engeltje over je tong pieste. Heerlijk genieten van nog maar eens een prachtige zonsondergang. Even door de nieuwe shopping mall gewandeld en daarna onze kleine Warung opgezocht, waar we al eens eerder fantastisch gegeten hebben voor de fantastische prijs van om en nabij de 6 Euro. Echt ongelovelijk zo midden in Kuta. Je ziet er eigenlijk ook alleen maar de mensen van hier komen eten. Maar wij vallen daar tussen niet echt op. Inrichting heel basic, maar dat doet aan de overheerlijke gerechten niets af. Buikje vol, taxi naar huis en vroeg naar bed 😘. Woensdag hebben we het weer rustig aan gedaan, met een sunsetje op Echo als afsluiter.
We zijn weer in ons ritme. Lekker op tijd opstaan, ontbijtje maken en een korte dagplanning opstellen. Vandaag gaan we onze meegebrachte Euro's omwisselen. Na het ontbijt spring ik bij Royke achter op de scooter en we zijn vertrokken. Het is vandaag een redelijk zonnige dag, dus het is warm met Mata Hari die op je rug brandt. We zijn redelijk snel aan de beurt en moeten na het inleveren van de Euro's nog even wachten op onze roepia's. Alles word netjes geteld met een machine en jij kunt alles keurig volgen, zodat je weet dat het klopt. Ze blijven tellen, want het zijn allemaal briefjes van 50.000 roepia. Daarna hebben ze alles keurig in een tas gestoken en we konden terug naar de villa. Ik heb vreselijk moeten lachen, ik leek wel een ATM. De zak met geld stevig vastgeklemd in mijn armen, er op rekenend dat Roy niet te hard zou optrekken. Gelukkig droeg hij niet het T shirt met de tekst: " If you can read this, the bitch fell off! In de middag lekker chillen en 's avonds heerlijk gegeten bij het kleine Japannerke. Again another beautiful day. I hereby thank the Gods.
Zaterdagmorgen worden we met schrik wakker. Geslapen als een blok en pas wakker om kwart na negen! Kadek moet lachen als ik met mijn slaapdronken kopke tussen de schuifdeuren naar buiten piep. Pagi Bu klinkt het opgewekt. En ja, nu ben ik echt wakker. De zon op mijn gezicht en het geluid van de vogels en als ik naar de hemel kijk zie ik ontzettend veel vliegers. Het is in deze tijd van het jaar dat je er honderden ziet. Er staat iedere dag een lekkere bries, dus ideaal om te vliegeren. Eerst ontbijten, dan uitpakken, wat luieren en zwemmen. Even schrikken als we het water in gaan. Het is voor ons gevoel gewoon koud! Aangezien de zon afgewisseld word met bewolking is de pool een stuk frisser dan in het regenseizoen. Ff op de tanden bijten dus. Na de lunch gaan we even bij de villa van de jongens langs om te zien hoe het daar allemaal gaat en 's avonds weer apero op Echo 😜.
Zondag gelukkig iets eerder wakker en we blijven vandaag gewoon lekker Bale hangen. Meer moet dat soms niet zijn. En voor de verandering gaan we deze avond naar Echo Beach voor de live music.
We hebben een goede vlucht gehad en zelfs lekker kunnen slapen. De overstap in Singapore verliep vlot en snel. Dan landen we in Denpasar. Home!! Ketut staat ons al breed lachend op te wachten en brengt ons veilig naar de villa. Wat een welkom...., Kadek vliegt ons om de nek en verwelkomt ons met een verfrissingsdoekje en een welkomsdrankje. We zijn thuis, net of we nooit zijn weggeweest. Alles ziet er fantastisch uit. Er is goed voor alles gezorgd en de pool lonkt. De zon is zelfs gaan schijnen, dus dat is een goed begin. De gevoelstemperatuur is een stuk "frisser" dan in de regenperiode. Misschien toch een golfke mee moeten nemen 😜. Kadek gaat Nasi Campur voor ons halen, dus onze dag kan niet meer stuk. 's Avonds even naar Echo Beach voor de apero en de sunset. Ook daar een heel warm welkom van iedereen en in het bijzonder van Linda en Ivan, die al op ons zitten te wachten. Bintang time zullen we maar zeggen. Op de scooter terug naar huis en dan lekker slapen. Wat zijn we een gelukszakken!!!
Vanmorgen al vroeg wakker. Na een heel emotionele week, met veel goodbyes en traantjes, gaat ons avotuur beginnen. We zijn er klaar voor! Valiezen nog voorzien van de laatste mee te nemen zaken en dan volgt het moeilijkste moment. Afscheid nemen van Daisy, Wim en de hondjes. Ook voor hen gaat er een nieuw leven van start. Lekker de tranen laten stromen, dikke knuffels en off we go!! Buiten komt Baba nog aangerend om vaarwel te zeggen. Hierbij wil ik iedereen bedanken voor de vriendschap, de lieve woorden en zeker het fijne gezelschap van de afgelopen jaren. Het is geen vaarwel, maar zeker tot ziens! Hup de tram, de trein en dan het vliegtuig op. we zijn vertrokken!!!
