27 aug: Vandaag hebben we Oslo bezocht. Vanop de camping vertrokken met de bus naar het centrum. Op de camping hebben we een 24uur ticket gekocht voor het openbaar vervoer, ttz bus,tram,metro en ferry's, voor de prijs van 2 normale busritten. Interessant dus om hier gebruik van te maken. Nog interessanter is de Oslopas als je een paar dagen blijft. Hiermee kan je ook nog eens 33 museums bezoeken, krijg je korting in verschillende winkels en restaurants en krijg je nog een pak info. Het is een halfuurtje rijden naar het centrum. Oslo is een prachtige stad, echt het bezoeken waard. We zijn met de ferry naar een schiereiland gevaren, waar verschillende museums bij elkaar liggen. Op 10 minuten van het centrum wandel je daar in een oase van rust. Dan met de boot terug en nog wat door de stad gekuierd.Het zonneke bleef nog een tijdje bij ons en we hebben ervan genoten. Rond 19 uur terug naar ons hutteke, gegeten en ons bed in om 's anderdaags op tijd te kunnen vertrekken. Laatste opmerking over Noorwegen: een fantastatisch mooi land maar DUUR! Iets gaan eten of gaan drinken is bijna onbetaalbaar: 2 koffie's en 2 hotdogs aan de naftpomp = 140 kronen = 18 euro = 733 oude Belgische frankskes!
28 aug: Vanmorgen de wekker "niet" gehoord en uitgeslapen. We zijn tenslotte op vakantie. Na het ontbijt vertrokken richting Zweden. We beginnen een vermoeden te krijgen dat de regenwolken met een elastiekje aan de moto hangen, want ze waren weer van de partij. De weg die we vandaag reden was niet zo aangenaam, het was echt weer autostrade. Dat valt tegen na drie weken bijna niemand te zijn tegengekomen onderweg. Het was eigenlijk saai rijden. Er is een alternatief, over weg nr 22 ipv de E6, maar dat zou langer duren, dus werd het kilometers vreten in de regen. Zweden was maar een klein stukje maar ook mooi om te rijden, alleen bleef het wel autostrade. Rond 17 uur aangekomen op de camping in Helsingor aangekomen, ingecheckt in onze hut en daarna boodschappen gedaan. Nog een wandelingetje gemaakt over de camping. Deze ligt aan de zee en heeft het perfecte strand voor Ignace: geen zand maar gras!
29 aug: Om 9 uur doorgereden richting haven voor de ferry naar Denemarken. Daar hadden we chance: we hadden nog net de tijd om ons ticket te kopen, de ferry op te rijden en dat ding vertrok. We hadden zelfs de tijd niet om de moto vast te maken, dus zijn we maar beneden in het ruim blijven staan. ( Tip: in Helsinborg kan je det dubbelticket Helsingborg - Helsingor en Rodby - Puttgarden kopen, dit is goedkoper dan apart.) Na 20 min stonden we op Deense bodem. Hier was het weer aangenamer rijden. Na een uurtje of 2 cruisen kwam Rodby in zicht en was het tijd voor de laatste overzet naar Duistland. Ook hier hadden we chance: de boot kwam net aan, de moto's mochten er als eerste op, 10 min later vertrok de ferry en na een uurtje varen mochten we er ook als eerste terug af. Duitsland: nu mochten we eindelijk weer eens gas geven en dat doet dan ook weer deugd na al dat cruisen! Om 14 uur gearriveerd op de camping en na de incheck nog een toereke gedaan in de omgeving. We hebben daar een restaurant ontdekt en we hebben ons eens goed laten gaan na de bokes met kaas en salami en de opwarmmaaltijden die we in Noorwegen hadden gegeten. Voor de laatste keer in een hutteke geslapen en morgen de laatste rit naar huis.
30 aug: Op tijd op en met goed weer vertrokken, richting thuis. Hoe dichter we Belgie naderen hoe warmer het werd, dat gebeurd niet gauw hoor. Na nog een stop in Nederland om te tanken en een hamburgerke bij Mc Do, hadden we nog 2 uurtjes te bollen. Om 16 uur reden we de Sevenhanslei in en zat ons toereke erop. Het was een fantastische ervaring en belevenis, echt een ongelooflijke reis. Alles is goed meegevallen, we hebben geen last gehad van zadelpijn, de Russen blijken heel goed mee te vallen, Scandinavie is prachtig. Echt een aanrader. Mensen die tips of info willen kunnen ons altijd mailen. Zo het zit erop en wie weet............ Tot de volgende! Groetjes van Vé en Ignace
Na meer dan een week geen pc te hebben gevonden is dit in Oslo dus eindelijk gelukt. Hieronder dus het verslag van de voorbije dagen.
20 aug: Afscheid genomen en vertrokken op de Noordkaap. Het weer was niet echt schitterend maar toch maar vertrokken zonder regenpak. De weg terug is even mooi als de weg heen. Schitterende panorama's, ongelooflijke vergezichten en bijna alleen op de wereld. Een goed 100 km verder krijgen we toch regen op ons dak, verdorie. Langs kronkelbaantjes, zalig rijden, aangekomen op de camping in Storslett. Weer een proper campingske met alles erop en eraan en met hutjes. Ja Fab, ons tent hebben we bij, maar als het 's nachts 2 graden is slapen we toch liever met een echt dak boven onze kop :). Buiten de prachtige natuur is er hier in het hoge noorden niet veel te zien. De stadjes zijn hier klein en de naftpomp (wat inderdaad hetzelfde is dan een benzinepomp Danny) is het centrum van het sociale leven. Het is tegelijk de winkel, het postkantoor en de apotheek, het cafe en de bakker. En als het regent pakken ze de hele handel binnen. Van zo heel de dag buiten te zijn worden we echt moe, dus op tijd onze koffer ingedoken.
21 aug.
Vandaag staan de Lofoten op het programma. Vertrokken met ons regenpak aan, Na 50 km onze eerste ferry genomen en ook het zonneke was weer van de partij, dus pak uit. Klinkt simpel, maar het is een heel gedoe, zeker als het een beetje spant :). Om 12uur waren we al in Setermoen, dus besloten we om door te rijden en vandaag 2 etappes te doen. Het zonneke bleef nog wat goedgezind en het was aangenaam rijden. Dan sloeg het weer ineens om en kregen we bakken regen over ons. Maar nog 2 uurtjes te gaan tot de volgende ferry, dus doorrijden!! Daar aangekomen bleek de ferry niet meer te bestaan, er was nu een weg naar Kabelvag. Dus 50 km terug in de gietende regen. Het werd laat en tegen dat we op de goede weg zaten begonnen we serieus nat te worden. De eerste camping gestopt en we hebben het er deze keer eens van genomen. We hebben een "echt " huis gehuurd met eigen badkamer en zelfs TV!! En we zijn op restaurant geweest.
22 aug: Zalig geslapen! Na het ontbijt ons weer in ons regenpak gewrongen want het regende voor de verandering. Vertokken naar Svolvaer. Daar toegekomem eerst even kijken wanneer de ferry vertok.Bleek dat ding maar 1 keer per dag meer te varen en hij vertrok om 16 uur. Besloten om dit dan toch maat te doen. Het weer zat toch niet mee om echt te crusen op de Lofoten. Dus even boodschappen gedaan, een broodje gegeten en dan toch nog een toereke gedaan om toch een beetje te weten hoe deze eilandjes eruit zien. In dit regenweer is het al prachtig, dus met goed weer moet het ongelooflijk zijn. Om 16 uur den boot op naar het vasteland, waar het al even hard regende. Dit was voor ons Tinkel (de moto) haar eerste zeereis en ze heeft het goed doorstaan. Op de 1ste camping was niemand niet thuis, op nr 2 hadden we meer geluk. Alleen, vanaf de grote weg bleek het nog 15 km te zijn, midden in het bos en toch aan de zee. Ja, het zit hier raar ineen hoor. Het is ondertussen gestopt met regenen maar het blijft koud. Volgens de Noren is het nu toch echt wel een slechte zomer. En wij zijn er vet mee!
23 aug. Vertrokken in ons regenpak voor alle zekerheid, richting Rokland. Het weer gaat echter de goede kant uit en na een tijdje kon ons regenpak weer uit. We zitten nu meer landinwaarts, dus we rijden door de bossen en de bergen. De Noorse wegen zijn ok voor een motard, al is het soms oppassen voor wat putten. Op ons gemakske doorgereden en aangkomen op de camping. Schitterende camping met mooie accomodatie en een mooi uitzicht.
24 aug. Van Rokland naar Grong en we hebben de poolcirkel voor de 2de maal overgereden. Het landschap was hierboven erg kaal en desolaat, wat het toch weer apart en mooi maakt. Heel erg veel wind vandaag. Gelukkig wegen we samen genoeg om niet weggeblazen te worden :). In de namiddag toegekomen in Grong en er een hutje gezocht. Er stonden er enkele langs de kant van de weg met de sleutel op de deur. We mochten er gebruik van maken en de eigenaar zou in de loop van de avond wel komen ontvangen. Proper maar eenvoudig.
25 aug: Van Grong naar Alvdal. Veel gereden door de bossen en enkele schitterende ravijnen gepaseerd die alleen Ignace gezien heeft: Ve haar hoogtevrees speelt dan wel even op. Het blijft een plezier om door dit landschap te rijden. We zitten hier ook nooit in de file!! We vallen in herhaling, maar ook de camping in Alvdal is perfect. Zelfde systeem als gisteren maar met iets meer "luxe".
26 aug: De zon wil niet meespelen, regelmatig buien op onze nek terwijl we richting Oslo rijden. Het is merkbaar dat we een grote stad naderen: het wordt drukker, veel camions en ongeduldige chauffeurs. Ook veel wegenwerken wat voor de nodige files zorgt. Hoe dichter bij Oslo, hoe meer regen. De 1ste camping had geen hutjes, dus een andere gezocht. Ja we zijn ondertussen verwend he. Na ons geinstalleerd te hebben, begon ook het zonneke terug te schijnen dus zijn we naar het centrum gereden om even op verkenning te gaan. Oslo heeft een gezelling centrum met veel terraskes. Na al die bossen, bergen en meren is dit ook weer eens leuk. Nog een pizzake gegeten tegen een democratische prijs en dan ons bed in. Morgen gaan we Oslo binnenste buiten keren!
18 aug: Opgestaan met een stralend zonneke. Op ons gemakske ons bokes gegeten, dan ingepakt en wegwezen. Ondanks de zon was het toch niets te warm, dus ons dikke trui konden we goed gebruiken. De laatste km in Finland zijn even mooi als de eerste!!! Rond 10 uur de grens overgereden met Noorwegen. Ook hier is het mooi rijden, enkel de wegen zijn beter in Finland. Net over de grens kregen we gezelschap van een dikke grijze wolk en mist. Gelukkig heeft dit maar enkele km geduurd. Het zonneke bleef van de partij en rond 14 uur zijn we aangekomen in Hooningsvag. Dit is een klein dorpje op 35 km vqn de Noordkaap. Het is hier serieus koud en de camping verhuurd kamers en hutjes, dus de keus was vlug gemaakt. Bij 3 graden in een tentje slapen, als er een betaalbaar alternatief is.... we zullen het maar op onze leeftijd steken zeker. Na een fastfood avondmaal en een warm douchke ons bed opgezocht. Raar is het wel, dat om 23 uur het eigenlijk nog klaarlicht is en dit heel de nacht door!! 19 aug: Vandaag uitgeslapen. Na ons ontbijt vertrokken richting Noordkaap. De rit ernaar toe is ongelooflijk mooi. Km lang bergen, meren, rendieren, ....schitterend. Op de Noordkaap veel wind maar een stralende zon. Het uitzicht is adembenemend. We hebben het dus echt gehaald. We kunnen het iedereen aan raden om dit tripke te maken. Vandaag nog wat rondhangen in Honningsvag om dan morgen met onze terugtocht te beginnen.
Bij Hanna en haar familie zijn we ongelooflijk goed ontvangen. Wij mochten slapen in een huisje op hun erf, op de "hooizolder". Knap hoor, de foto,s krijgen jullie thuis te zien. ´s Avonds met z´n allen aan tafel en daarna mochten we gebruik maken van de sauna. Aja, we zijn in Finland he. We hebben daar dus dankbaar gebruik van gemaakt. Opgefrist en met een zacht velleke hebben we nog tot 23 uur zitten babbelen.
16 aug.
´s Anderdaags, na een flink ontbijt, op tijd vertrokken, richting Pudasjarvi, een 600 km hogerop. Het zonneke was niet echt van de partij, het was zelfs vrij koud. Gelukkig hebben we onze windcatchers om de kou wat tegen te gaan. En we zijn gespaard gebleven van regen!! Rijden in Finland is een echte luxe: de wegen zijn schitterend, echt cruisen. Tamara heeft niet veel werk, om de 300 km moet ze eens zeggen dat we nog rechtdoor moeten! Soms lijkt het alsof we alleen op de wereld zijn. Het enige waar we moeten voor oppassen zijn rendieren. Die beesten lopen hier overal los en steken de straat over of lopen gewoon een eindje mee. Toch wel even schrikken als we ze voor de eerste keer tegen kwamen. We zijn weer zonder problemen op ons laatste overnachtingsadres aangekomen. Piritta is er nog maar net 18, woont nog bij haar ouders, maar was erg gastvrij. Zij heeft voor ons gekookt en daarna hebben we een bezoekje gebracht aan een vriend van haar. Deze man is een artiest, maakt vooral beelden uit hout en recyclagemateriaal. Verder rijdt hij met een Harley, heeft hij een grijze baard en een buikje. Klinkt bekend niet :). Om zelf met hem kennis te maken, surf even naar zijn website. www.tykkylainen.com. Rond 22 uur terug en dan in ons beddeke gekropen. Zo een hele dag buiten is toch vermoeiend hoor.
17 aug.
Om 7 uur liep de wekker af en drie kwartier later zaten we al op ons machien, klaar voor alweer een kleine 500 km rijden. De natuur is hier echt prachtig en zelfs al duikt het zoveelste meer op, het blijft wondermooi. Net prentbriefkaarten waar we doorrijden. Nergens ligt er zwerfvuil, zelfs de parkings zijn proper! Een serieus verschil met Rusland. Halverwege onze rit een stop gemaakt in Rovaniemi en even een bezoekje gebracht aan de kerstman. Zijn dorp ziet er nog hetzelfde uit dan pakweg 10 jaar geleden. Een gouden bakje koffie (2 euro) gedronken en weer weg. Ook vandaag was het frisjes, om niet te zeggen koud. Maar de beroemde muggen hadden daar geen last van. Iedere keer als we stopten, waren ze er! Onderweg ontzettend veel motards tegengekomen die allemaal de andere kant uitreden. Tijdens een plaspauze dan toch maar even gevraagd van waar ze kwamen. Bleek er een treffen te zijn geweest waar al die mannen en vrouwen naar toe geweest waren. Ignace heeft nu wel een lam handje van het constant groeten. Toen we aankwamen op de camping in Inari begon het net te regenen. Gelukkig was er nog een hut vrij, dus hebben we die toch maar genomen. Ja, ik weet het, een tentje is avontuurlijker, maar dit is ook leuk :). Nog wat boodschappen gedaan in de supermarkt. We namen de moto, bleek de supermarkt 300 meter van de camping te liggen. Maar we zijn niet lui hoor! Ons hutje ligt prachtig, met zicht op het meer. Dus seffens gaan we "romantisch" dineren en dan ons bed in. Morgen ligt de Noordkaap op ons te wachten!
12, 13 en 14 augustus: Deze drie dagen hebben wij de stad verkend. Het is net of je in een openluchtmuseum rondloopt. Achter elke hoek duikt een paleis , of kerk, of zomaar een mooi gebouw op. Dinsdag hadden we geluk met het weer en hebben we de stad te voet doorkruist. Eigenlijk is hier veel te veel te zien. We hadden dus tijd tekort. Museums hebben we dus enkel aan de buitenkant gezien. Een van de mooiste stadszichten zie je vanop de Paleisbrug. De Hermitage, de Admiraliteit en aan de overkant van de Neva de Peter en Paulvesting. Schitterend!!!!! Woensdag was het regenweer, dus hebben we ons in een bootje gezet en hebben we de stad bekeken van op het water. Ook de moeite waard. Donderdag, in het zonneke, de mooiste kerk van Sint Petersburg gaan bekijken. De Opstandingskerk is echt een pracht van een gebouw. Ze is gebouwd in Russische stijl en bekleedt met mozaiek. In het totaal meer dan 7000 vierkante meter steentjes! Op deze drie dagen hebben we een deeltje gezien van wat Sint Petersburg te bieden heeft, maar lang nog niet alles. We zullen dus nog eens moeten terug komen.
15 auggustus: Op tijd uit ons bed, ontbijt en dan op weg naar Finland. De stad uitraken was geen probleem en na drie uur rijden stonden we aan de grens. Hier hebben we 2 uur moeten aanschuiven om dan zonder problemen Finland binnen te rijden. Onze eerste indruk van dit land is: groen, water en rust. Op ons gemakske en onder begeleiding van Tamara, die hier weer wel de weg weet, naar onze volgende slaaplaats gereden. Rustig aan is de boodschap, want de flitspaal hebben ze hier ondertussen ook ontdekt. Die dingen groeien hier precies in 't wild. We overnachten op het platteland, zo'n 20 km van de stad Mikkelli, bij een gezin met 8 kinderen. Kwestie van ons een beetje thuis te voelen :). Het is hier schitterend wonen, maar of wij dit gewoon zouden kunnen worden...? Zo, dit was het voor deze keer. Tot de volgende, Ve en Ignace
Gisteren rond 8.30 uur vertokken in Tallinn. Vladimir had ons nog een lekker ontbijt klaargemaakt, dus we zijn met een volle maag kunnen vertrekken. Dit adreske was echt de moeite waard. Zonder problemen zijn we tot in Narva gereden, de Russische grensovergang. Ook hier geen problemem ervaren. Wel moesten we 7 hokjes passeren, dus 7 keer alle papieren laten zien. Vooral de papieren van de moto waren blijkbaar erg belangrijk. Uiteindelijk heeft het ons 40 min gekost om de gens over te steken, wat niet lang is. Vladimir had ons gewaarschuwd dat het wel eens 2 tot 3 uur zou kunnen duren. Blijkbaar zijn wij dan toch nog zo lelijk niet, al zou het natuurlijk kunnen dat die dag de blinden moesten werken, he Camille. Alle, wij gezwind doorgereden, maar we waren nog geen 500 meter verder of terug controle, van de politie deze keer. Die bleken dan weer vooral geintereseerd in de verzekeringspapieren van de moto, ook de speciale Russische. Goed dat wij die al afgesloten hadden bij de maatschappij INGOSUR in Nederland (interessant voor wie ook naar Rusland wil met eigen vervoer). Na deze post te zijn gepasseerd zijn we dan eindelijk vertrokken. We hebben het geweten, de wegen zijn inderdaad niet echt goed te noemen. de ene put na de andere. Ignace moest met momenten echt slalommen!En dit is een Eweg! Naarmate we St Petersburg naderden werd het iets beter. En dan reden we de stad binnen. Tamara wist buiten de stad haar weg al niet goed meer, maar eens in de stad gaf ze het op. Nu blijkt dat Russen ook wel vriendelijk en behulpzaam zijn. We stonden nog geen 2 min rond te kijken, of een Rus, die Engels sprak, kon ons uitleggen hoe we naar ons hotel moesten rijden. Dit is ons ook gelukt, alleen we zaten wel midden in de spits. De rijstijl van de Russen is niet echt van de poes, het was dus uitkijken geblazen. Ons hotel ligt in het centrum, maar een parking was er niet. De bewaker van het hotel vond echter niet dat de moto zo maar op straat kon blijven, dus ons machien staat op de binnenplaats, onder de camera en de man kan hem dus heel goed in het oog houden. Vriendelijke mensen hoor, die Russen. De kamer is perfect, propere badkamer, een reuze bed, wat moet een mens nog meer hebben. Genoeg voor vandaag, Tot de volgende Ve en Ignace
Gisteren zijn we Tallinn gaan bezoeken. Vanuit de buitenwijk van Tallinn naar het centrum met de trolleybus. Het oude centrum van Tallinn is, voor ons, het leukste van de drie Balitische steden. Veel kronkelstraatjes, bij de belangrijkste gebouwen staat er tekst en uitleg in het engels, heel aangenaam om door te kuieren. Wat ook hier weer opvalt is hoe vriendelijk de mensen zijn en hoe goed Engels ze spreken. Het weer zat ons niet echt mee, maar we zijn van regen gespaard gebleven. We zijn lekker gaan eten in een kelderrestaurant. In de late namiddag nog een bezoek gebracht aan het zomerhuis van Tsaar Peter de Grote. De tuin is nu een publiek park en blijkbaar erg populair om trouwfoto's te maken. Het was daar echt aanschuiven. Dan terug met de trolleybus naar "huis". Ignace sukkelt nog altijd met zijn blaar, dus een bezoekje aan de apotheek was nodig want de pleisters zijn bijna op. Onze gastheer en zijn vrouw hadden de dag doorgebracht in hun zomerhuisje en kwamen een uurtje na ons terug. Het blijft toch raar dat je in iemands huis bent zonder dat de bewoners er zijn. We hebben samen thee gedronken en cake gegeten. Honger zullen we hier niet hebben. Romd 23 uur arriveerden er nog 2 gasten, Lithouwers die met de fiets een deel van Finland hadden doorkruist. Nog wat gebabbeld en dan ons beddeke in.
Vandaag heeft onze gastheer ons meegenomen naar enkele bezienswaardigheden op het platteland. Best wel leuk om te doen, maar erg spectaculair was het niet. Toch lief van de man om al deze moeite te doen.
Zo, we hebben nu de Balitische Staten achter ons en we hebben geen problemen gehad. Geen gevaarlijk, corrupt of ander gespuis ontmoet. Eerder allemaal vriendelijke mensen, die steeds bereidt waren om te helpen. De staat van de wegen is goed tot redelijk, dus de moto heeft ook geen klagen gehad. Morgen begint ons grote avontuur Rusland! Meer daarover volgende keer. Tot de volgende, Ve en Ignace
De laatste 2 dagen geen tijd en mogelijkheid gehad om te schrijven, dus doen we het vandaag. Op 4 augustus hebben we een hele dag in Vilnius rondgelopen. Een aangename stad met ontzettend veel kerken. Er staan er 26 op 2 vierkante km. Enkele hebben we bezocht maar dan werden de terraskes toch interessanter. Na een hele dag slenteren hebben we ons dan tegoed gedaan aan een sauna, cadeautje van Neli. En ja hoor dat deed goed. Dan een hapke eten, wat niet zo simpel was, want de kok van het hotel had niet veel zin meer. Ondertussen barstte er boven de stad een serieus onweer los en we hadden geen regenfrakskes. Toch maar op zoek gegaan naar een restaurant waar we gelukkig een vriendelijke kok troffen. Enkel een dessert kon er niet meer af.
Op 5 augustus vertrokken richting Riga onder begeleiding van een waterzonneke. Na een uur of twee verdween de zon en schoot er alleen nog water over. Dus terug onze regenpakken aan. Onderweg hebben we een bezoek gebracht aan een merkwaardig bedevaartsoord. Op een heuvel staan wel duizenden kruisen. Hele kleintjes, gemaakt uit 2 twijgjes, maar ook mastodonten, helemaal bewerkt. De moeite om het te bezien. Verder hebben we niet veel speciaals gezien op onze weg naar Riga. Het adres van onze gastheer was voor Tamara weer geen probleem. Nu zijn we toch even geschrokken toen we zijn huisje binnegingen. Ignace wilde wel eens weten hoe het nu wonen was in die kleine houten huisjes, awel hij weet het nu! Het huisje is inderdaad erg klein, er wonen, denken we, 4 gezinnen. In het appartement van Edmund is een kamer voor ons vrij gemaakt en daarmee is dan ook alles gezegd. Hoeveel mensen er in het app wonen is niet echt duidelijk, maar er loopt een mama, een nonkel en een oma rond, ook nog een kat en een joekel van een hond. En, tussen ons gezegd en gezwegen, Sien en Maria moeten hier dringend eens langs komen. Douchen gaat niet, want er is geen warm water, er is trouwens ook geen douche maar een bad dat niet is aangesloten. De kat woont in de kast in de keuken, de hond ook. Maar het zijn wel vriendelijke mensen. Tot de volgende, Ve en Ignace
Gisteren hebben we een lange dag gehad. ,s Morgens om 8 uur vertrokken met een stralend zonneke na een uitgebreid ontbijt geserveerd door de mama van Aga. We zijn hier echt schitterend ontvangen, niets was deze mensen teveel. Voor de insiders, we waren precies op bezoek bij meme Mo :). We hebben op ons gemakske Polen doorgereden, door een prachtig landschap. Dit is een streek waar die buitenlandse toeristen nog niet ontdekt hebben, maar zeker de moeite waard. Heel veel meren en neertjes waar aan watersport wordt gedaan, met de nodige hotelletjes en campings. echt schitterend. Het weer zat ons ook goed mee wat het allemaal veel leuker en aangenamer rijden maakt. Tamara, voor de outsiders onze GPS, wist ook hier weer de weg. zo kwam het dat we niet steeds over de grote wegen hebben gereden maar ook de kleine baantjes opgingen, door kleine dorpjes. Plots stopte echter het asfalt en reden we dwars door een bos, op een zandweg, 15 km lang. Gelukkig had het niet geregend en was de weg ok. In de late namiddag de grens met Lithouwen gepasserd. Wij maar zoeken naar de douane, maar niks hoor, ook hier mochten we zonder problemen het land in. Dat is zo als je eruit uitziet als serieuze mensen. In Lithouwen zijn de verkeersregels zoals in Belgie, geen kat kan eraan uit!!!!! Op de autostrade mag je 130 km, maar om de 100 meter staan er dan borden met snelheidsbeperkingen. Het raarste dat we gezien hebben is dat je op de autostrade moet vertragen voor VOETGANGERS! Wat blijkt, De autobus heeft haltes op de autostrade, ja er staan echt bushokjes! Dus, als er passagiers afstappen en die moeten aan de overkant zijn, steken ze gewoon de baan over, de baan = de autostrade, en dus moeten de auto's vertragen. Raar hoor! Het hotel in Vilnius is schitterend, dank je wel Neli! Gisterenavond zijn we even de stad ingegaan om te gaan eten en dan zijn we doodmoe ons beddeke ingedoken. Nu hebben we net ontbeten en gaan we Vilnius ontdekken bij daglicht. Tot de volgende, Ve en Ignace
Gisterenavond hebben we Maagdenburg bezocht in vogelvlucht. Wat vooral is blijven hangen is de `Hundertwasserkathedraal`, een prachtig gebouw van de hand van de Oosterijikse architect met dezelfde naam. Zeker een stad om nog eens te bezoeken! Vandaag vertrokken zonder regen, maar na een klein uurtje rijden trok de hemel zijn sluizen open!!! Gelukkig konden we net op tijd schuilen en onze regenpakken aantrekken. Ja, ze passen dus nog. We hebben ze de rest van de dag aangehouden, want het weer was erg wisselvallig. In Grudziad werden we heel hartelijk ontvangen door Aga en haar mama. Morgen, vanuit Vilnius, meer hierover. We gaan nu de stad onveilig maken.
