Ik schrijf momenteel niet meer aan dit verhaal verder,het valt me gewoon te moeilijk,wat achter dit kwam waren misschien de pijnlijkste maanden in mijn leven. Toen voelde ik mij echt als een hond,of misschien een straatkat.Dat gedeelte kan ik misschien beter vergeten,maar er alleszins zoweinig mogelijk aan denken. Natuurlijk zou wim wim niet zijn moest hij me er niet af en toe aan herinneren zoals hij daarstraks deed. Ze steken het allemaal op mij,het was allemaal mijn schuld.Toen was ik de minderjarige met het problematische gedrag(nu zogezegd nog steeds op de jeugdrechtbank)nu ben ik volgens mama & wim vicky die zich voorbeeldig gedraagt.Maar daar zit een reden achter. Ik kan ze nog steeds niet beter af als toen,maar nu krijg ik toch een beetje respect.Ik voel me hier maar een kind tussen de andere kinderen,maar daarin zal ik niet alleen zijn,er zijn er hier die meer in hunzelf leven dan ik. Soms wou ik dat er iemand was die buiten de situatie stond die écht luisterde,maar ondertussen heb ik mijn lesje wel geleerd. You can't trust them
Ik weet niet echt waarom maar ik zou graag eens opschrijven hoe ik tot nu opgroeide.Op dit moment ben ik nog net geen vijftien jaar,niet oud dus,maar toch al heel wat gebeurd.Ik hoop dat mijn broers en zussen dit ook ooit zullen doen zodat we een duidelijk verhaal hebben over ons verleden en onze toekomst. Ik zal maar beginnen bij het begin.
Op 10 augustus 1992 belandde ik op deze wereld. Volgens mijn mama ben ik geboren in een stormachtige nacht maar ik heb geen idee om welk uur. Ik had toen al twee oudere zusjes,Anouk & Monika. Anouk moet ongeveer 5 à 6 jaar geweest zijn en monika 4. Mijn vader zei dat ze me als een nieuw speelpopje zagen. Toen moet nog alles in orde geweest zijn tussen mijn mama en mijn vader.
We hadden vele hobby's en ik begon op een leeftijd van vijf of zes jaar te schaatsen. Anouk en Monika waren natuurlijk al een stuk beter en ze hadden ook veel meer hobby's.Naast schaatsen deden ze ook aan ballet(meerdere uren in de week) paardrijden en zwemmen. Mijn vader bracht ons daar altijd naartoe. Nadat Anouk en Monika gedaan hadden en van hun paard gingen mocht ik er ook altijd nog een rondje opzitten.We droegen alledrie de duurste kleedjes die toen ik de mode ware ;Van oilily.
We hadden het goed toen. Ik weet niet wanneer het precies begon,maar mijn vader werd steeds agressiever . Op een zonnige middag zat ik samen met Almina(een vriendinnetje van mij)en mijn oudere zus Anouk in de tuin te spelen. Ze was ons aan het shminken. Opeens riep mijn vader mij binnen en zei hij dat ik mijn broek moest af doen.Ik wist wat er ging komen en begon dus te wenen,maar dat maakte hem alleen maar kwader. Hij sloeg me met zijn volle hand een paar keer en zijn hand stond in mijn vel.Alles zag rood.Hij dreigde tegen almina ook soms dat hij haar ging slaan. Ik was beneden toen ik mama opeens in paniek hoorde roepen. Ik liep zo snel als ik kon naar boven en zag daar hoe mama en de chef(mijn vader) aan het vechten waren. De chef riep dat hij haar zou vermoorden. Mama riep in paniek dat ik naar meme moest bellen maar toen mijn vader dat hoorde trok hij de telefoonstekker kapot zodat ik niet kon bellen. Ik was echt wel bang toen.Ik weet nog dat Anouk niet zo goed was in wiskunde en Latijn, en dat mijn vader dab zei dat ze haar bril moest afzetten en dan sloeg hij haar. Zijn hand stond er steeds in. We waren altijd bang van hem. Hij sliep in het kleinste kamertje in Anouk haar bed en snurkte.
Af en toe zette mama de chef op straat,en hij sloeg of schoptte zelfs twee keer een ruitje van de voordeur in. Ik weet nog hoe bang ik toen was. Ik sliep in het bed op de grote slaapkamer,en opeens hoorde ik het glas vallen. Debby sliep toen bij mij. Ik mocht niet gaan kijken maar deed het stiekem toch. Af en toe had ik schrik dat de chef opeens naast mijn bed zou staan...
Toen zijn mijn mama en de chef een tijdje uit elkaar gegaan en toen hij terug kwam was ze zwanger van mijn kleine broer wouter.Van zijn geboorte herinner ik me niets,alleen van zijn doop. Toen zat ik pas in het derde kleuterklas en hadden we voor hem allemaal een papieren bloem geknutseld.Wouter weende denk ik niet zo veel maar ik was nog klein hè.
Toen mijn mama definitief weg was bij de chef waren er blijkbaar nog andere mannen,waaronder marc en Jan.Mark kan ik me echt niet herinneren maar volgens verhalen dealde die.Jan daarentegen kan ik me nog heel goed herinneren. Ik moest dan met mama mee naar Antwerpen naar hem. Ik kreeg van hem een schetsboek en kleurpotloden. Ik kreeg in antwerpen ook een Anne-Geddespop maar ik vond Jan niet tof. In die tijd gingen we dikwijls bij Gina (een vriendin van mama waar ze echt irritant mee giechelt op bezoek) en daar ontmoette ze dirk.
Dirk was vriendelijk,dirk was lief. Kocht vanalles voor ons en legde ons in de watten. Hij ging naar de kermis en ving daar pluchen Pikachu's voor ons,hij ging elke week met ons naar de match en daar mochten we om 1000 frank snoep kiezen. Na een tijdje kwam hij dan ook bij ons wonen. En alles veranderde weer eens. Het begon met het plagen van Wouter. wouter had moeite met het inschenken van water vanuit een grote kan. Hij goot er dikwijls naast,en dat wist dirk. Dus wanneer wouter zijn best deed om dat water goed in te schenken;riep dirk hard 'BOE!' zodat wouter verschoot,en het water ernaast lag. Hij schoof Wouter ook altijd hard onder tafel.
Af en toe kwam Dirk eens dronken thuis.En dan wou mama hem niet binnen laten. Buiten aan de deur stond hij dan klagend te roepen. 'christteell' Wij moesten dan altijd stilletjes zijn maar we mochten lekker laat opblijven bij mama. Dat vond ik wel leuk,dus stiekem hoopte ik dat Dirk er niet was.
Dirk bracht altijd speldjes mee van op zijn werk,die van de camion waren gevallen. Van Disney,winnie the pooh en allemaal leuke prutsen.Ik kreeg er veel,maar mama legde er ook veel aan de kant.Toen wist ik nog niet waarom,maar ik zou het snel weten.
Het nieuws dat mama weer zwanger was,deed me niet veel.Ik was nog klein,ik besefte niet wat een verschil een klein kindje zou maken.
Mama & Dirk besloten samen dat we eens op reis zouden gaan,en ze huurden voor twee weken een appartement in Nieuwpoort.Het appartement was niet groot,maar het was leefbaar.Er stond een driedubbelstapelbed en een ligzetel.Een klein balkonnetje was er ook. Toen we vertrokken was ze al zwanger van Alicia. Wouter was nog klein,maar ook nog erg onnozel. Hij droeg toen zelfs nog een pamper overdag,alhoewel hij al over de vier jaar was. Dirk besloot dat dat maar eens gedaan moest zijn. Hij sloot wouter op in het donkere badkamertje zonder pamper tot als hij stopte met wenen over zijn pamper.
In nieuwpoort gebruikte mama mij als fotomodel voor veel van haar foto's.Ik was er best trots op en stond altijd klaar voor een foto te laten trekken. Ik deed mijn best om te zorgen dat mama nog maar eens een foto van me zou trekken. Monika lachtte met mij dat ik dat deed,maar dan ontkende ik dat.
We gingen nog een paar keer naar Nieuwpoort.Mama en dirk gingen iederen avond wandelen en iets gaan drinken. Toen ze overdag iets gingen drinken moesten wij op het strand gaan spelen,willen of niet,weer of geen weer.
Als Dirk naar de F1 keek moesten en zouden wij naar het strand gaan. Ik weet nog hoe we toen in volle zandstorm helemaal alleen op het strand zaten.Maar we mochten niet naar huis, want het was F1 .
Daarna kwam het nieuws dat ze zwanger was van Kasper. Ik weet nog hoe Anouk en Monika er op reageerden. Ik snapte het niet,ik snapte niet wat er erg aan was.Maar ze waren boos,dus ik was ook boos. Zo was ik.
Toen Kasper geboren werd was ik een beetje ziek,dus ik bleef die middag bij meme. Sissi kwam daar binnen en vroeg of ik een grote zak snoep wou gaan kopen in het kruidvat. Natuurlijk wou ik dat en was niet eens zo ziek meer,dus waarom niet? Dirk kwam me halen en was erg boos omdat ik niet binnen was gebleven en dat ik volgens hem dan niet ziek was.
Ik was thuisgekomen en zag Kasper liggen. Hij was heel erg klein en sliep. Toen leek het zo een rustig kindje.Maar dan begon het. Iedere nacht huilde kasper uren aan een stuk. Hij bleef wenen en wenen , en mama nam hem na een tijdje zelfs niet meer uit zijn bedje. Zelfs overdag ging het huilen soms voort. Ik sliep de kamer ernaast,en ik werd er gek van.Toen Kasper een jaar was ofzo hield het pas op
Dirk geraakte zijn werk kwijt en ging bij Jan De Nul werken. Maar hij vond zijn uren daar niet goed en dus stopte hij met werken. Ik hoopte altijd dat hij terug zou gaan werken,want het was niet tof als hij de hele dag thuis was. Monika en Dirk konden elkaar niet uitstaan,en dat werd steeds erger.Op een bepaald moment wou Dirk niet meer met haar aan tafel eten.
Ik en wouter moesten naar de ksa. Ik had er niet veel vrienden,maar wel een toffe leiding. Mambo,Beek,Zjang & Jos.Mambo was een zot geval,en Zjang ook.Beek was eerder serieus ,maar wel heel plezant en Jos was ook tof. We hadden veel plezier; vooral in het begin toen ik altijd alleen liep,kwam de leiding vaak bij mij. Op kamp zijn ze zelfs achter taarten geweest voor mijn verjaardag.Zalig kamp!!
Dan ging ik naar het eerste middelbaar. Er was niemand die met me mee wou naar de eerste schooldag,dus ging Anouk maar mee. Het middelbaar viel best mee,maar ik haatte het Latijn. Maar de chef zei dat ik moest en zou latijn volgen dus dat deed ik dan maar.Erg tegen mijn zin en ik veegde mijn voeten er aan.
Het ging niet goed thuis,er was dikwijls niet genoeg eten,en als er genoeg was kreeg dirk altijd het meeste.Als klein kind lachtte ik er altijd mee,dat hij een Himalaya kreeg,maar nu dus niet meer. Toch liet ik het niet aan mijn hart komen,we hadden een toffe klas; we hadden veel plezier op school.
Ik,Anouk en Monika zaten dikwijls boven op de slaapkamer,wat te lachen met onze eigen miserie of spelletjes te spelen op de computer. Ik en Anouk zaten voor de grap van op de vensterbank water naar beneden te gieten in de plantenbak op de vensterbank. Mama zag dat beneden en werd woest en Anouk moest dat gaan opkuisen. ik wou haar helpen en ging dus mee. Mama werd erg kwaad en zei dat ik naar bed moest. Ik weigerde en hielp anouk verder. Mama sleurde me aan mijn haar naar boven,en ik ging bij monika op de kamer. Anouk probeerde met te helpen en mama begon hysterisch te worden. Anouk vluchtte de kamer binnen en probeerde de deur tegen te houden. Ze riep monika om hulp, en samen hielden ze mama tegen. De klink was helemaal omgewrongen. ik had schrik toen en ik belde tante,maar die kon ons natuurlijk niet helpen. Mama riep dat ze ons ging vermoorden,alledrie,dat ze ons beu was. We liepen naar het kleine kamertje toen de deur toch open ging en mama duwde mij met mijn rug tegen de radiator,en ze wou me slaan maar Anouk hield haar tegen.Mama was echt razend en ze begon te vechten met Anouk. Uiteindelijk hield mama op en ging ze naar beneden. Ze riep Anouk,maar die wou niet komen en Monika ook niet. Uiteindelijk ging ik,want in die tijd kwam ik nog supergoed overeen met mama. Ze zei sorry en dat ze het nooit meer ging doen en dat het nog nooit eerder was gebeurd. Maar Anouk had de chef al gebeld en dus ging ik mee naar een tante. We bleven daar het weekend maar ik wou naar huis. Anouk en Monika niet.Ze wouden naar een pleeggezin hadden ze mij verteld. Ik wou hen niet kwijt,maar ik wou niet weg. Op school hadden ze opvang gevonden voor hen ,maar ze weigerden toch. Monika ging met de examens bij een leerkracht gaan slapen,en daarvoor was ik kwaad .Ze liet ons zomaar achter.Of zo leek het toch. Na de examens wou ze niet meer terugkomen. Geen idee wat er toen allemaal gebeurd is.
THuis ging het steeds minder goed. Mama flirtte met iedere man,er waren er altijd nieuwe.En als die dan 's avonds op bezoek kwamen mochten wij niet naar beneden. Toen wim er de eerste keer was bracht ze Alicia om drie uur 's nachts bij mij om er op te letten. Ze was erg kwaad toen ik niet wou,alhoewel ik nog half sliep.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
