zweef met je gedachten mee door het prachtige South Africa...
23-10-2008
23 oktober
Thobela!
Jaja, vandaag is het onze allerlaatste dag in Zuid-Afrika snik snik Gelukkig is het stralend weer en kunnen we dus nog eens genieten van het zonnetje, want in België zullen we daar niet veel meer de kans toe hebben!
Na het ontbijt zijn we dan nog maar eens naar het Waterfront geweest om de laatste souveniertjes te kopen Wat een zoektocht zeg, zoveel winkeltjes en dan nog niet alles vinden é!
Eenmaal terug in onze lodge aten we onze laatste boterhamen met kaas Om daarna dan te vertrekken richting Stellenbosch. Jammer genoeg konden we Kaat Peeters niet zo goed bereiken. In Stellenbosch deden we nog wat typische kraampjes en winkeltjes, maar niets gevonden. We probeerden Kaat te bereiken, maar dat lukte niet. Toen ik haar dan opbellen, kreeg ik haar toch aan de lijn. Maar na enkele seconden viel de verbinding weg Mijn airtime was blijkbaar op Omdat we haar dus niet meer konden bereiken, besloten we maar terug te keren naar Kaapstad. Toen we in onze lodge arriveerden, kreeg Sharon een smsje van Kaat, die blijkbaar laat was toegekomen want rond de tijd dat we zijn vertrokken uit Stellenbosch had Kaat een sms gestuurd waar ze ongeveer op ons stond te wachten. Ik vond het wel jammer dat we elkaar zijn misgelopen Ik voelde me hierdoor ook wat ambetant tegenover Sharon, omdat ik haar toch had gevraagd naar Stellenbosch te gaan om Kaat te ontmoeten en dan liep het zo Ach ja, zo hebben we dan toch nog eens rond gelopen in Stellenbosch é.
Na een theetje werd het tijd om al wat te beginnen pakken amaai amaai, hoe krijg ik in godsnaam alles terug in mijn zak. Zeker nu er nog twee flessen wijn en een typisch town ship radiootje zijn bijgekomen die hopelijk de reis zullen overleven!
Oef, alles er in gekregen! Eindelijk kunnen we vertrekken richting Camps bay voor ons laatste avond eten op Zuid-Afrikaanse bodem We besloten terug te gaan naar het restaurantje waar we in Camps bay de vorige keer ook eens gegeten hebben. We zagen namelijk op de menu struisvogel in een amarulasausje staan en dat klok zeer Zuid-Afrikaans en lekker! Maar eerst namen we als starter een kleine pizza met kip en banaan om te delen, heerlijk. De struisvogel was ook heel lekker! En omdat het onze laatste avond is, besloten we ook een dessertje te nemen. Ik sloot af met warme appeltaart
De laatste bochten langs de kust weer naar onze lodge jaja, ik zal die bergen nog missen! En zon mooie kustlijn pffff, ik heb al wa zenuwen voor morgen! Raar é
In onze kamer staat nog een halve fles wijn op ons te wachten.. die moet zeker nog op voor we vertrekken! Hihi.. t jah, khoop dak wa kan slapen vannacht t kriebelt toch hoor diep van binnen Zo na een lange periode weer thuiskomen t Zal toch wel wennen zijn!
Jaja, ik zal Zuid-Afrika missen t Is een prachtig land.. Leuke, vriendelijk, mooie mensen Een avontuur om nooit te vergeten!
We zijn direct na de lunch vertrokken richting Long street en green market square. Dit laatste is een soort marktje met allemaal typische kraampjes van hier. Ideaal dus om souveniertjes te kopen. Sharon heeft al bijna onmiddellijk een heel mooi doek gevonden met twee giraffen op. Daarna heb ik me bij een zwarte vrouw geïnstalleerd om mijn haar te laten doen. Bijna een uur heeft het geduurd om mijn haar volledig te laten invlechten. Ik ben er wel heel content mee, alleen voelt het onmiddellijk kouder aan. k Zal moeten vragen aan mama dat ze zaterdag een dikke muts en sjaal meebrengt naar de luchthaven. Verder heb ik vele souveniertjes gevonden voor het thuisfront. Waar ik heel trots op ben, is de radio die ik gekocht heb. Deze is gemaakt uit afval van blikjes en flessendopjes door de zwarte mensen uit de townships. Op dit marktjes hebben we meer dan 3u rondgelopen en daarna zijn we naar de African market geweest die zich binnen in een gebouw bevindt. De kamers, de gangen en de trappen zijn bezet met typische dingetjes. De twee marktjes zijn echt een must om te doen. Heel gezellig om in rond te lopen en in te snusteren het enige vervelende is dat ze je niet met rust laten
Verder kreeg ik van velen (zwarten) het compliment dat mijn haar zo mooi was gedaan (das wel leuk om te horen we!). Toen we buiten kwamen uit de African market kwamen we twee Belgische vrouwen tegen (moeder en dochter) die we ook al in La Plume hadden ontmoet. Daar hebben we dan een heel eind mee staan babbelen. De moeder woont namelijk in Koksijde (en ze kent de vroegere directeur van t Immac, Becue).
Nog twee uur vooraleer we moeten gaan eten, dus besloten we een Cubaanse cocktailbar binnen te gaan en een lekker aperitief te nemen. Ik genoot van een heerlijke Pina Colada!
Om 19u30 hadden we gereserveerd in Mama Africa (een typisch restaurantje met typische gerechten van hier), maar we waren er al iets vroeger. Gelukkig was dit geen probleem en kregen we onmiddellijk een tafeltje. Amaai, zo gezellig dat het daar was. We namen een fles semi-sweet witte wijn. Als starter nam ik de bushman catch, dit was gebakken springbok om een slaatje en als main menu koos ik dan voor de crocodile kebab met rijst, vegetables en een soort notenpastasaus. Amaai, lekker dat da was! Rond 20u-20u30 begon er dan ook een life bandje typische muziek te spelen. Dit maakte het helemaal af! Het was een zeer gezellige avond
Rond 21u45 namen we dan een taxi terug naar het guest house om dan snel onder de dekens te kruipen want ik was versleten
Opnieuw was het een geslaagde dag
Én ik word meer en meer nerveus om naar huis te gaan.
Oh ja, mijn vlechtjes trekken wa tegen das wel soms wa lastig..
Vannacht bijna geen oog toe gedaan maar ja, das het minste é!
Deze morgen scheen de zon volop, dus besloten we om naar de Tafelberg te gaan. Maar na het ontbijt zagen we een donker grijze wolken massa van over de Tafelberg afkomen We begonnen te twijfelen De wolken zaten namelijk hoog boven de berg en de berg kon je dus nog duidelijk zien. We maakten ons toch klaar en we vertrokken richting het Waterfront. Wij zaten nog altijd in de zon, maar de wolken kwamen dichter en dichter. We zagen de hop-on hop-of bus al staan en haastten ons naar de kiosk voor onze tickets. Eerst rijdt de bus helemaal door t stad en krijgen we uitleg bij enkele belangrijke gebouwen, mooie tuinen, marktjes en andere leuke plaatsjes. Na een uurtje site seeing kwamen we aan beneden aan de Tafelberg. Nog altijd grijs en koud! Ik sta hier mooi met mijn rokje en sandaaltjes aan k zal bevriezen daar boven.
In ongeveer vijf minuutjes waren we met de kabellift boven. Het was zon ronde waarvan de bodem ronddraait, zodat je telkens een ander zicht hebt over Kaapstad en omstreken. Boven aangekomen, was het inderdaad om te bevriezen We hadden kunnen wachten tot morgen of overmorgen, maar het weer is hier al even onvoorspelbaar als in België. En omdat de Tafelberg mooi onder de wolken lag en er niet in, hadden we een heel mooi overzicht over Kaapstad, Robben Island, de Atlantische oceaan, . Ondanks de koude heb ik er wel van genoten van de prachtige uitzichten. Sharon daarentegen was echt vervrozen en gaf het al snel op. Ze is dan maar een warme choco gaan drinken in de taverne. Na wat rond te dolen op de berg, ben ik haar dan uiteindelijk ook gevolgd.
Weer beneden gekomen, moesten we nog efkes wachten op de volgende bus. En iets na twaalf zetten we dan onze tour verder. We reden langs de kustlijn terug naar het Waterfront (De kustlijn is echt prachtig en ze heeft enkele hele mooie en gezellige stranden, restaurantjes en bars.
Terug aan het Waterfront installeerden we ons op een bankje vlak voor het Two oceans aquarium waar we onze broodjes met brie verorberden Omdat het weer toch nie te denderend is en we allebei ook nie te warm hadden, besloten we om dit aquarium maar eens binnen te gaan. Prachtige vissen mooie kleuren.. Nemos Dorrys haaien kwallen kleine visjes, grote visjes pinguins en nog veel meer. Het was prachtig op gebouwd, heel leerrijk en net toen wij er waren, was het voedertijd. We zagen de vissen in een wirwar vechten om wat eten hihi, was wel grappig! Ook de pinguins (net uit de film happy feet) kregen visjes toegestoken. t Was echt wel eens de moeite om te doen!
Daarna hebben we nog wat rondgelopen in een muziekwinkel en in het hele grote winkelcentrum. Om tenslotte in de Pick and Pay een fles wijn en wat macadamia nootjes te kopen om gezellig op het terras van onze guest house te kunnen aperitieven.
Op aanraden van de guest house man zijn we naar de Cubana gaan eten
Heerlijk
Gezellig
Cubaans
Daar hoort dus ook een cocktail bij! Ik koos voor Double D en Sharon voor de Cuba Hoover. De mijne vond ik iets te zoet, Sharon vond de hare iets te bitten en we hebben dan maar gewoon van cocktail gewisseld.
Cubaans
Gezellig
Heerlijk
Het was wel grappig. Een meisje van ongeveer onze leeftijd stond in een kort rokje constant weg en weer te paraderen met een sigarenkistje in de hand. Doel? De mannen verleiden en zo hopen dat ze een sigaar kopen é!
Vandaag stond veel op ons programma. We hebben namelijk een tour geboekt. Rond 8u30 kwamen ze ons ophalen met een minibusje, waar nog drie andere mensen uit de USA inzaten. Onze gids, Jenny, vroeg bij aanvang onze namen en stelde ons voor aan de anderen. Dat vond ik al heel positief. Het zag er naar uit dat het heel persoonlijk zou worden. Onderweg naar onze eerste stop, iets voorbij Simons town, kregen we al heel veel uitleg over de omgeving, gebouwen die we onderweg tegen kwamen, etc.
Omdat wij de pinguins al in Bettys bay hadden bewonderd vonden we het een beetje stom om nog eens te betalen voor juist dezelfde pinguins. Terwijl de anderen dus de pinguins bezochten, konden wij wat rondlopen tussen de kraampjes die er waren opgesteld. Sharon heeft daar een boekenstaander gekocht in de vorm van een giraf. Ze heeft tot de helft kunnen afdingen. Pinguiussen vertrouwde de gids ons ook toe dat de omgeving met de pinguins die wij hebben bezocht veel mooier is dan deze hier. Het is in Bettys bay ook veel minder toeristisch en dus veel minder volk. Je loopt als het ware tussen de pinguins
Terug op de bus richting Kaap de goede hoop
We reden de kustlijn af en konden genieten van prachtige uitzichten. We konden zelfs walvissen zien! Eenmaal we het reservaat binnen reden, konden we ook mooie bloemen bewonderen. We zagen ook struisvogels met hun kleintjes, bonte bokken, baboons en een schildpadjes. Kaap de goede hoop is het meest westelijke punt van Zuid-Afrika en je hebt er een prachtig uitzicht op de Atlantische oceaan. Hier komen ook veel windsurfers en zeilers naar toe Iets verder op heb je dan Cape Point. Je kunt daar niet op met de auto, maar wel met een kabellift of te voet. Om toch maar weer geld uit te sparen en om onze conditie weer wat op pijl te brengen, kozen wij de lastigste weg. Omdat we ook niet alle tijd van de wereld hadden, hebben we de berg op een rap tempo beklommen. Doordat de lucht ijler werd, pakte het wel wat op mijn adem. Toch was ik blij dat ik het te voet kon doen wat een uitzichten zeg!!! Helemaal aan de top stond een vuurtoren en heb je een zicht op de plaats waar de Atlantische en de Indische oceaan zich vermengen. De Atlantische oceaan heeft een gemiddelde temperatuur van 12°C en de Indische oceaan heeft een gemiddelde temperatuur van 19°C. Inderdaad dat dacht ik ook, zon verschil! Ja bij mij is de keuze voor een zwemtje snel gemaakt
Op de terugweg werden we opgestopt door baboons op de weg één manneke had helemaal geen gènes hihi de foto spreekt boekdelen!
Amaai, de voormiddag was al super interessant. Je kunt de tour perfect ook op je eigen doen, maar het is wel eens leuk om meer details te weten te komen van een gids!
Rond 13u45 zette ze ons allemaal af aan het Waterfront. Het koppel van de USA ging ons vanmiddag niet meer vergezellen. Zij gaan namelijk naar het Robben Island. Zij gingen samen iets eten in Henries pannenkoekenhuisje, maar wij zetten ons ergens op een bankje in de zon en aten we ons zelf klaargemaakte picknick op. Zoals gewoonlijk brood met kaas hihi. Twee maal op restaurant per dag kunnen we toch niet veroorloven. Zeker als je weet dat onze trip van vandaag R 640 kost. Toen we gedaan hadden, zagen we het Amerikaans koppel juist vertrekken. We gingen hen nog even goeie dag zeggen en de man stak ons plots R 100 toe Wij wilden dit niet aanvaarden, maar we moesten het aannemen. Ze vonden het sjiek wat we als stage gedaan hadden en ze hebben zelf twee zonen die aan de universiteit zitten en weten dus dat wij studentjes niet zo veel geld hebben. Ik was er eerlijk gezegd niet goed van maar k vond het wel sjiek van die mensen zeg! Normaal geven toeristen geld aan de arme bevolking hier, toch niet aan twee studentjes die hier rondtrekken grappig, vreemd,
Rond 14u werden we dan weer opgepikt en bleven we dus maar met drie toeristjes meer over We reden de wijnstreek binnen richting de eerste wijnboerderij te Paarl, om voor het eerst in mijn leven als een echte wijn te proeven. We kregen eerst een rondleiding waarbij wat meer uitleg werd gegeven hoe de wijn werd klaar gemaakt. We kregen vele soorten wijn (witte, rode en rosé) voorgeschoteld en daarbij verschillende soorten kaas! Het was heerlijk om te doen! We kochten daar dan ook onmiddellijk wat kaas om de rest van de week door te komen. De traditie voor onze lunch, namelijk brood met kaas, houden we aan tot het einde van de week hihi.
Op naar Stellenbosch we toerden eerst wat rond in de stad en Jenny toonde ons verschillende interessante en leuke plaatsjes, onder meer de welgekende universiteit van Stellenbosch! Vanuit ons busje was ik ook gefocust om de fietsenwinkel te vinden van die mensen uit Middelkerke, maar jammer genoeg is me dit niet gelukt We reden dan verder naar een tweede wijnboerderij, waar opnieuw wijn konden proeven. Deze wijn (ik koos er voor om witte wijn te proeven) vond ik beter dan de vorige! Het verschil tussen beiden is dat de tweede wijn niet in een houten vat heeft gezeten. Daar heb ik een klein flesje witte wijn gekocht (de naam ontsnapt me even) en een zoet wit wijntje die meer een dessertwijn is. Jaja, sommigen onder jullie zullen de gelukkigen zijn die mee zullen kunnen proeven van de lekker wijn hier!!!
Rond 18u waren we dan terug aan onze guest house. Ik nam snel een douche en dan begaven we ons naar het Waterfront voor ons avondeten. We besloten naar Henries pannenkoekenhuisje te gaan. En, met die R 100 die we hebben gekregen, moesten we maar R 15 bijleggen om ons gevulde pannenkoek met bobotie te betalen! Zo hebben we nog eens goedkoop gegeten é
het was weer een héél geslaagde dag! Ik heb er super van genoten
lieve groetjes
Noetje*
Och ja, vanavond kan ik na 20 dagen eindelijk nog eens op Internet!
Normaal zouden we vandaag de Tafelberg beklimmen, maar aangezien het helemaal overtrokken was deze morgen zijn we toch niet richting deze berg vertrokken. Onze gastheer zou vandaag ook bellen naar het boekingskantoor voor Robben Island. Gisteren kregen we namelijk te horen dat deze al volboekt zou zijn voor twee weken ver. Toen we aan de ontbijttafel zaten kwam hij ons vertellen dat het kantoor nog niet open was, maar dat er waarschijnlijk nog twee plaatsen vrijgekomen zijn op woensdag. Cho dat zou fantastisch zijn! Tegen 9u zou het kantoor open zijn en dan gingen we opnieuw naar onze gastheer. Hij belde nog een keer, maar deze keer kregen we te horen dat er deze week nog geen annuleringen waren en dat de kans dus klein zal zijn om naar Robben Island te gaan. Vol ontgoocheling gingen we terug naar onze kamer, maakten onze lunch klaar en pakten we onze zak om richting het Waterfront te vertrekken. We hadden nog enkele brochures doorgenomen en zagen een begeleide tour die Stellenbosch en Cape Point combineert. We toonden de route aan onze gastheer en die vond het een hele mooie tour die we zouden doen, en boekte onmiddellijk onze tour. Normaal gezien zouden we dit morgen doen, maar aangezien het zondag is, moest hij nog een bevestigings telefoontje krijgen. Maar deze tour zullen we zeker en vast nog kunnen doen deze week.
We vertrokken dan richting het Waterfront en wandelden het eerste winkelcentrum binnen. Het was nog geen 10u dus de meeste winkeltjes waren nog gesloten. We wandelden op ons gemak verder en stilletjes aan begon er leven te komen daar aan de haven. We deden enkele typische winkeltjes en merkten al onmiddellijk op dat alle prijzen hier al een stuk duurder zijn dan in het binnenland van waar we komen. Maar o zo mooie dingetjes Ik zou zo veel willen kopen, maar ja Vandaag ga ik ook nog niet te veel kopen, want we moeten nog de typische marktjes doen en daar vindt je meestal nog mooiere dingetjes, goedkoper (of je kunt afdingen) en je helpt er de plaatselijke bevolking mee!
Om 10u25 kwamen we dan aan aan het punt waar je kunt vertrekken naar Robben Island. Net er voor had een vent ons nog een tour voorgesteld met een super snelle boot, die rond Robben Island vaart en ook nog walvissen gaat spotten. We houden dit als alternatief in ons achterhoofd indien er deze week geen plaats meer vrij zou komen voor Robben Island zelf. Maar zoals ik al zei, om 10u25 kwamen we aan aan het vertrekpunt voor Robben Island. Sharon en ik hadden beiden het gevoel dat we toch maar eens naar binnen moesten gaan. Ik stelde dan voor om aan het loket voor de tickets toch maar eens moesten gaan vragen of er toevallig geen plaatsen meer vrijwaren. Ik vroeg dit dus aan die madam, en die zei met een grappige glimlach Yes, at 11 oclock. Onze mond viel open en we vroegen onmiddellijk twee tickets. Zonder het goed en wel te beseffen zaten we dan toch op het schip richting Robben Island!
Beiden met ons hoofd in de wolken, super content, ongeloof, verrast, we konden onze oren niet geloven toen de madam zei Yes, at 11 oclock hihi Zou het klavertje vier die ik eergisteren gevonden heb dan toch werken?! In ieder geval, wij hadden super veel geluk.
Op de boot kregen we een film te zien met wat uitleg over de geschiedenis van Robben Island. Op Robben Island zelf kregen we eerst een rondleiding van een ex-gevangene in de verschillende cellen e.d. De gevangenis bestond uit verschillende secties. De ene secties had cellen waar meerdere gevangenen samen zaten. Zei hadden ook in hun cel een wc en douches. Daar kregen we de menu te zien van de gevangene. Het erge was dat daarin ook nog eens een onderscheid gemaakt werd tussen de Indiërs en kleurlingen en de zwarten. De zwarten kregen veel minder, nooit brood, geen confituur, veel minder koffie, doordat ze gezamenlijk cellen hadden, gaven de Indiërs en kleurlingen dikwijls wel eens iets door aan de zwarten. Bij de individuele cellen kregen we onder andere ook de cel van Nelson Mandela te zien. Deze cellen zijn super klein en de gevangenen kunnen er niet naar toilet ofzo als ze opgesloten zitten (dit is van 16u30 tot 7u). t Is verschrikkelijk om dit te zien die mensen moeten nogal afgezien hebben. De gids vertelde ons dat hij op Robben Island zelf maar 6 maanden heeft gezeten, maar dat het voor hem wel 60 jaar leek! De gevangenen werden gemarteld, niet alleen fysiek maar ook psychisch.
Na deze rondleiding in de gevangenis zelf, stapten we de bus op en deden we een tour rond het eiland. Ook hier was een gids mee en stopten we aan verschillende belangrijke plaatsen. Er is ook nog altijd een dorpje daar waar mensen wonen. Dit gaat dan vooral om mensen die voor het museum werken, gidsen en ander personeel. Er is zelfs een lagere school voor hun kinderen. Amaai, ik zou daar toch niet graag wonen hoor!
Om het hele verhaal over Robben Island uit de doeken te doen, zou ik hier volgende maand nog zitten. Er bestaan boeken hierover en je hebt natuurlijk ook het internet die je kunt raadplegen. Ik zeg je één ding: Als je ooit naar Kaapstad gaat, dan moet je dit zeker op het programma zetten! Maar, boek vroeg op voorhand, desnoods nog vanuit België!
t Was echt de moeite om te doen! En tijdens onze terugvaart naar het vaste land zwom er op een gegeven moment een dolfijntje naast ons sjiek é!
Terug aan het Waterfront zijn we dan eventjes terug gekeerd om ons een lekkere crème te kopen bij Haagen Daz (of hoe je dat ook schrijft). Eindelijk nog eens een horentje! Ik nam een bol caramel-apple crumble en een bol caramel-vannille-brownie, en amaai was da lekker. Onderweg konden we ook genieten van het vele straattheater. Vakantiestemming alom
Na ons lekker ijsje zijn we dan naar de Art&craft market geweest. Kunst, kledij, souveniertjes, en leuke hebbedingetjes mooie dingetjes. Er zat ook een Afrikaans die zo typische afrikaanse kapsels in je haar legt. Ik wou eerst dreadlocks leggen, maar toen ze zei dat het permanent is en de enige manier om ze eruit te krijgen je haar heel kort knippen is, zag ik het toch niet meer zitten. Ik ben wel enorm aan het twijfelen om vlechtjes te laten leggen
Eenmaal terug in ons guest house, vertelden we onze gastheer dat het ons toch gelukt was om naar Robben Island te gaan. Hij was heel verrast, maar ook blij voor ons. Een ze wijn- en Cape point-tour is ook geboekt op morgen jaja, we gaan nog tijd te kort komen hier in Kaapstad!
Tegen 19u zijn we met de auto richting Camps bay vertrokken. Onze gastheer vertelde ons dat er daar juist over de baan aan het strand allemaal terrasjes en leuke restaurantjes waren, én niet te duur. Wij dus daar naar toe en we hebben nog even kunnen genieten van de zonsondergang Ons oog viel op een gezellig cafeetje, met terras, waar je ook lekkere dingen kon eten. Er stond ook al een installatie klaar voor één of andere band die kwam optreden. Vandaag koos ik voor de kleinere calamares ringen in een soort look sausje met kerstomaatjes en feta met lekkere basmati rijst Toen we ons eten voorgeschoteld kregen, begon ook de band met spelen. Het waren drie jonge gasten die covers deden, o.a. the passenger van Paul Simon t Was super gezellig, heel lekker, zalige muziek, opnieuw een hele leuke avond.
Toen ik vanmorgen wakker werd, zag het er maar grijs uit buiten. Maar eenmaal we naar de ontbijttafel gingen, was het al helemaal aan het opentrekken! Joepie, misschien zullen we dan toch de walvissen zien!!
Rond 9u30 vertrokken we dan eindelijk richting Hermanus. Eerst nog een stukje door de bergen en genieten van de verschillende landschappen en daarna kwam de zee eindelijk weer in zicht. Aangekomen in Hermanus zijn we eerst bij een Spar gestopt om wat brood te kopen. Iets verderop zagen we dan een parking en vroegen we aan één van die mensen die op de autos letten waar we de walvissen kunnen bewonderen. We waren er blijkbaar vlakbij en zetten onze auto dus op de parking. Met onze picknick in de hand vertrokken we richting de zee en zochten we een plekje op de rotsen. Amaai, die walvissen komen echt dicht! En zo veel! Zo zalig om te zien. Soms zie je een staart, soms springt er ééntje, maar vooral veel walvissen die gewoon zwemmen en die dus maar efkes boven komen. Zalig op ons gemak op een rots met onze kodak in de hand Picknicken genieten van het prachtige weer walvissen spotten Gewoon heerlijk! Daarna hebben we daar ook nog langs de kustlijn even gewandeld. Er was ook net een marktje, dus konden we het niet laten om daar ook eens rond te snuffelen hihi.
Rond 14u reden we dan verder langs de kustlijn richting Betties Bay. Het was even zoeken, maar uiteindelijk hebben we de plaats gevonden. De pinguins! Zon grappige beestjes. En ze waren met zo velen. Ik vind het nog altijd raar dat deze beestjes hier in Zuid-Afrika kunnen overleven. Ik dacht dat je pinguins enkel op het ijs aan de polen terug vond, maar blijkbaar kunnen ze ook tegen de warmte! t Was echt sjiek om ze te zien. We zagen zelfs een koppeltje kussen. Ze kwamen ook soms heel dichtbij!
We waren heel blij dat we deze route hadden genomen, want normaal volgens onze routeboek zouden we een heel andere weg moeten nemen. Normaal zouden we vandaag langs Frenchhoek en Stellenbosch moeten gaan (de wijnroute dus), maar die zouden we dan wel eens doen vanuit Kaapstad. Het was echt een ideale dag om walvissen te spotten, want wanneer het weer niet denderend is, komen ze meestal niet zo dicht en springen ze niet uit het water.
De route langs de kust was zalig! Zulke uitzichten had ik nog nooit van mijn leven gezien!
Dan kwam het spannende moment, Kaapstad binnen rijden en onze weg vinden. Maar zonder veel problemen vonden we onze weg. Alleen onze lodge zat goed verdoken! We waren ze blijkbaar al gepasseerd, maar we hadden ze niet gezien. We kwamen opnieuw op de grote baan uit en merkten dat we dus verkeerd zaten. We hebben onze auto dan maar aan de kant gezet en eerst eens te voet terug gekeerd om onze lodge te zoeken. Met de auto is dat namelijk niet evident omdat vele straten éénrichtingsverkeer zijn maar kijk, we vonden onze lodge uiteindelijk en ze ziet er zeer verzorgd en gezellig uit. Iets buiten de drukte, maar toch nog dicht bij alles. Daar aangekomen kregen we wat uitleg over de uitstapjes die we konden maken, en hoe de lodge in elkaar zat. Heel belangrijk: gratis internet
Eindelijk konden we eens alles netjes opbergen in een kast i.p.v. altijd alles opgepropt in onze rugzak te laten. Eenmaal geïnstalleerd, namen we een douche en vertrokken we te voet richting het Waterfront. De dichtste maar ook de duurste restaurantjes L. En we moeten dan nog eens kiezen tussen meer dan 60 restaurantjes oeioei dat wordt moeilijk! Met de prijzen in ons achterhoofd kozen we dan maar weer voor een Italiaan, die goedkoop en gezellig was. We namen beiden een lekker door het huis klaargemaakte lasagne en een fles witten wijn! We genoten enorm van onze eerste avond in Kaapstad! Een drukke bedoening was het, veel straatanimatie, winkeltjes die lang open zijn oeioei, Kaapstad wordt een ramp voor onze portemonnee!!!
Vannacht opnieuw super geslapen. We zijn wel redelijk vroeg opgestaan, maar dat doet er nie toe WANT de zon schijnt!!!
Het ontbijt was het beste ontbijt dat we hier al gehad hebben Weer zo sjiek! Op onze tafel zelf stonden twee kleine kannetjes met twee soorten fruitsap. Verder was er een fruit buffet, een granen buffet (verschillende soorten cornflakes dus), vele soorten broodjes (lekkere bruine broodjes!), en natuurlijk ook de eitjes, spek, tomaatjes, e.d. Tijdens het ontbijt verontschuldigd Sharon haar zich om naar t toilet te gaan. Ze heeft al enkele dagen last van haar darmen en ja hoor, ze heeft last van diarree. Niet leuk zo, zeker als je aan het rondtouren bent.
Jammer dat we in deze guest house niet meerdere nachten verbleven. Zon mooie tuin met verschillende verdiepjes, een zwembad met ligzetels er rond, én een prachtig uitzicht!
Na het lekkere ontbijt vertrokken we dan richting de Safari Ostrich farm. We waren te laat voor de eerste tour en te vroeg voor de tweede tour. Dus maar nog efkes wachten in het zonnetje. Om 9u30 begon onze tour dan. Gelukkig waren we maar met een kleine groep, dat is altijd plezanter. Eerst kregen we een film te zien over de boerderij zelf en over hoe men voor de struisvogeleieren zorgt, over de kwekerij, de pluimen, e.d. We mochten ook eens een struisvogelei vasthouden, en amaai da is zwaar (1,4 kg dacht ik). Het ei is een heel stevig ding, we mochten er zelfs eens op gaan staan om dat te testen. Verder wordt er van het struisvogelleer handtassen, schoenen, portemonnees, e.d. gemaakt. We gingen de struisvogels zelf gaan bewonderen en ook enkele soortgenoten. Onder de soortgenoten heeft enkel de struisvogel maar 2 tenen, de rest heeft er 3. We kregen dan ook wat anatomie over de struisvogel. Hij loopt bijvoorbeeld enkel op zijn tenen, hij kan overdag 3,5 km ver zien en s nachts 50 m, hij kan over een afstand van 3 km een snelheid van 40 à 60 km/u halen Op het einde kregen we dan de kans om eens op een struisvogel te zitten of er mee te racen. Niemand zag het zitten om met zon beest te racen, en enkel ik waagde kans om eens op de struisvogel te zitten. k Ben blij dat ik het gedaan heb het was maar een raar gevoel, zeker toen hij zn kop draaide en recht in mijn ogen keek hihi. Als jullie het willen zien, het staat allemaal op video hihi
Als laatste raceten twee struisvogels met een man op tegen elkaar. Grappig om te zien hoor! Haha.. Och, t zijn zulke grappige beesten é
Daarna reden we eerst terug naar Oudshoorn om te tanken en dan vertrokken we richting Swellendam. Hiervoor namen we de R62, of beter Route 62. Deze route heeft een zeker overeenkomst met de legendarische Route 66 die de stedelijke en landelijke gemeenschappen tussen Chicago en Los Angeles verbindt. Op de route kom je vele kleine dorpjes tegen die zich al 40 jaar in een soort winterslaap bevinden. Verder zie je opnieuw hele mooie landschappen om je heen, van mooie bomen, bloemen, gewassen tot hele hoge bergen met bomen of enkel rotsen. Op een bepaald moment zit je zelfs helemaal ingesloten in de bergen prachtig gewoon!
Onderweg zouden we normaal warmwaterbronnen tegenkomen. We hadden er ons al helemaal op voorbereid om er zalig van te genieten. Toen we er eindelijk aankwamen, bleek onze warmwaterbron niet veel vets te zijn. Ze was eigendom van een lodge en bestond gewoon uit een klein zwembadje. Mijn prachtige voorstelling vloog helemaal in stukken En we hadden er zo naar uitgekeken Jammer! We besloten om daar dan gewoon in het gras te picknicken en van het zicht en het zonnetje te genieten om dan na de lunch weer verder te trekken richting Swellendam. We zullen daar wel in het zonnetje aan het zwembad liggen. We moesten de Tradouwpas ( wat de manieren van de vrouwen betekend) nemen, wat ons tussen de bergen leidde met vele haarspeldbochten. Maar je kon opnieuw zalig genieten van de omgeving! Toegekomen in onze lodge werden we opnieuw teleurgesteld GééN zwembad, oh neeee! En het stadje zelf was ook niet veel soeps.. Dan maar wat in het gras gelegen met wat muziek
Recht voor ons guest house is er gelukkig wel een Italiaan, en we hebben er al onmiddellijk een tafeltje voor twee gereserveerd voor deze avond dat zal smaken maar daar meer over na het diner hihi.
Op mijne menu stond:
Een heerlijke vegetarische pizza!
t Waren echt hele lekkere pizzas, zo met een flinterdunne bodem, alleen jammer dat de messen niet zo goed sneden hihi.
Door de weinige slaap van de vorige nacht, ben ik gisterenavond als een blok in slaap gevallen. Toen mijn wekker ging deze morgen kwam ik van een heel andere wereld Ik hoorde het regenen voor dood t Is gelijk ze hierboven weten dat we bijna naar België terug gaan en er ons op voorbereiden.
De tuinroute is in de regen al de moeite om te zien, hoe moet het dan niet zijn als het stralend weer is? Het uitzicht was zelfs soms heel mysterieus door de wolken die zo laag hingen. Nu, i.p.v. onmiddellijk door te rijden naar la plume, ons guest house, bezochten we eerst de Cango caves. Dit zijn grotten die vroeger door de bushmen werden bewoond. In de grotten konden we stalagmieten, stalagtieten en natuurlijk gevormde zuilen bewonderen. Het was zeker de moeite, alleen was de groep wel heel groot. t Is raar hoe die mensen in die grotten konden overleven zo in de pikkedonkerte. We hadden een goede gids en in de drumzaal heeft hij de kliksong, in hun taal worden namelijk bepaalde klanken met een klik weergegeven, en de pata pata song. Mooi gedaan hoor!
Toen we terug richting Oudshoorn reden, twijfelden we of we nu al dan niet de Cango wildlife ranch zouden bezoeken of niet. We hebben op de parking onze broodjes eerst opgegeten en daarna zijn we dan eens gaan informeren naar de prijs. Deze leek ons zeer redelijk, dus zijn we het park binnengegaan. Eerst zijn we zelf naar de slangen, de varaan, stokpaardjes, de wasabys en de wallabys gaan kijken. Daarna begon de begeleide tour met de gids. We kregen vele tropische vogels, vleermuizen, vissen, krokodillen, schildpadden, ringstaartaapjes (cf Madagascar), flamingos, gieren, cheetas, leeuwen, tijgers, e.d. te zien. Daarbij kregen we nog een hele goeie uitleg erbij. Het was een uitstekende gids. Als je wou kon je dan ook nog, mits betaling, op de foto met een krokodil, cheeta of tijger of je kon in kooi het water in tussen de krokodillen. Dit heb ik wel niet gedaan hihi. Cho die kleine cheetas waren zo lief, koddig en speels
Natuurlijk is het spectaculairder om deze dieren in het wild te zien, maar toch vond ik het heel interessant en de moeite om dit park te bezoeken. We hadden ook geluk dat het niet meer regende en stilletjes aan begon open te trekken. t Was echt tof.
Doordat het zo interessant was in het park zijn we er wat langer blijven plakken, waardoor we niet meer de safari met de struisvogels konden doen. Dat zal voor morgenvroeg zijn. We reden dan maar door naar la plume in Volmoed. Amaai wat een sjieke bedoening. Ik denk het sjiekste wat we tot nu toe gehad hebben en met een heel mooi uitzicht! We werden al onmiddellijk uitgenodigd voor een drankje op het terras aan de receptie en zo konden we genieten van het prachtige uitzicht samen met een glaasje wijn heerlijk! Onze lodge trouwens heette Chicks hihi
Er werd ons een diner aangeboden voor R195 in de lodge zelf, maar dat was natuurlijk niet verplicht. Ze hadden ook menus van restaurantjes in het stad liggen. Maar de menu klonk zo lekker en omdat we anders nog helemaal terug naar Oudshoorn moesten met de auto, besloten we toch maar te dineren in la plume.
DE MENU:
minestrone soep
salade buffet
struisvogel met warme groentebuffet
dessertbuffet
Bij het eten kozen we voor een semi zoete wijn De Krans. Het restaurant was super sjiek (ja ik ben dan ook nie gewend om sjiek te gaan eten é) en het eten héél lekker. Struisvogel is heerlijk, veel beter dan een gewone biefstuk!!! Na het eten hebben we nog wat ervaringen uitgewisseld met een Hollands koppel.
BESLUIT:
Ondanks het Belgische weer is het wel nog een plezante, interessante en mooie dag geworden.
Hoe dichter we Kaapstad naderen, hoe sneller er een eind aan dit hele avontuur komt. Dit brengt wat een dubbel gevoel met zich mee!
Onze plannen van vandaag zijn toch iets anders verlopen dan dat we gisterenavond, of beter vannacht voor ogen hadden
Veel heb ik niet echt geslapen vannacht en ik voelde me wat draaierig van iets te veel te drinken. Rond 8u20 liep de wekker dan af en maakten we ons klaar voor het ontbijt. Toen we aan tafel zaten, voelde Sharon haar plots niet goed. Ze ging terug naar boven en wat op haar bed liggen, terwijl ik mijn ontbijt verder zette. Veel honger had ik ook niet, maar ik moest toch iets eten. Daarna ging ook ik nog wat op mijn kamer rusten, want tegen 11u30 zou Marvin, de barman ons dan komen ophalen.
Wij stonden daar mooi op tijd te wachten, Sharon nog altijd wat mottig. Toen hij tegen 12u er nog altijd niet was, besloten we dan maar naar de Superspar te gaan om brood. Eindelijk kregen we nog eens de kans om echt bruin brood met zaadjes te kopen, en speciaal voor ons Sharonneke choco. Hihi
We keerden dan terug naar onze lodge, maakten onze boterhammetjes klaar en we wilden dan vertrekken naar het Waterfront. De vrouw aan de receptie riep ons dan terug om te melden dat Marvin ons had gebeld. Ze belde hem dan terug en ik legde hem uit dat we daar een half uur hebben staan wachten op hem en dat we nu klaar stonden om een wandeling te maken naar het Waterfront. Hij zei dat hij ook naar het Waterfront zou komen, maar we hebben hem van de hele middag niet gezien! Ik vond het wel jammer dat we niet rondgetoerd hebben met deze mensen, maar aan de andere kant waren we ook heel moe dat we er misschien niet echt zouden van genoten hebben. We hebben ons dan aan het water gezet op een bankje en gepicknickt. Verder hebben we de gezellige winkeltjes bezocht en hebben we ook de kleine gezellige straatjes van Knysna verkend. Alles heel op het gemak dus In een H&M-achtige winkel heb ik een mooi galakleedje gepast, maar het was jammer genoeg te groot. Toen we dan in het winkelcentrum rondliepen hebben we ons in een gezellig tearoompje geïnstalleerd en heb ik genoten van een heerlijke pannenkoek met chocoladesaus, amandelnootjes en vanille ijs. Achteraf gezien had ik toch beter naar mijn maag geluisterd dan naar mijn lust-zin. Verder hebben we nog wat rondgesnuisterd in enkele boekenwinkeltjes Daarna zijn we terug naar onze kamer gegaan en hebben we ons wat op ons bed gelegd. Eigenlijk had ik liever nog wat van Knysna genoten, maar mn lichaam spartelde tegen. We zetten de tv aan en zagen dat Harry Potter juist ging beginnen. We hebben dan maar lekker lui naar een film zitten kijken hihi
Tegen dat de film gedaan was, was het tijd om ons klaar te maken om een restaurantje op te zoeken. Liefst iets lichts en goedkoops. We liepen terug naar het Waterfront en zochten daar een gezellig restaurantje uit aan het water. Veel water zagen we niet, want het was pikkedonker. Ik koos vanavond voor een slaadje, eentje met butternut (soort pompoen) en blauwe schimmelkaas en een yoghurt sausje. Lekker hoor!
Lang zijn we deze keer niet blijven plakken, maar zijn we direct naar huis gegaan. Een goeie douche zou me deugd doen, dus dat nam ik dan ook om daarna op mijn bed te relaxen en wat naar tv te kijken. Vanavond kruip ik er zeker veel vroeger in dan gisteren, dat we uitgerust onze trip kunnen verder zetten
Vannacht heeft het zo geregend niet te doen! Toen we opstonden zat het nog altijd zwart. Gisteren viel het ons al op dat we opnieuw de enige gasten waren in de lodge en dat geeft wel een raar gevoel. Op zich was het ook een heel mooi domein, maar niet zo familiaal. De bewoners leefden ook helemaal apart van de gasten en we kregen buiten de dochter ook niemand te zien. Zelfs niet tijdens het ontbijt, toen was er enkel het personeel. Ach ja, we waren dan toch sebiet weg, dus echt last hebben we er niet van.
Door dat het vannacht dus geregend had, lagen de zandweggetjes er maar modderachtig bij. Lang zal onze auto dus niet echt wit blijven. We waren ook nog maar net vertrokken of het begon al te regenen. Onze EERSTE regen sinds we hier in Zuid-Afrika zijn. Het doet ons onmiddellijk denken aan de grijze dagen in België, en we vrezen dat we zulk weer niet snel zullen gewoon worden. Doordat we soms redelijk hoog zaten, waren de wolken redelijk dicht tegen de grond geplakt, bijgevolg dat we niet altijd goed zagen waar we reden. Gelukkig maar dat we gisteren al de weg voor een groot stuk hadden verkend .
Even later passeerden we opnieuw langs die buitenwijkjes en opnieuw kreeg ik weer dat rare gevoel. Maar als ik dan terug denk aan Mamadila, waar Baby woont, denk ik dat deze mensen wel gelukkig zijn. Je hoeft niet rijk te zijn om gelukkig te zijn!
Vandaag volgen we de garden route tot aan Knysna. Het is dus wel jammer dat het zo grijs en soms zelfs zwart zit. De ene bui volgt de andere op. Maar dat houdt me niet tegen of van mooie dingen te geniet en het houdt ons ook niet tegen om eens van de baan af te rijden om al het moois op te zoeken.
Een eerste afrit was richting Humansdorp naar St. Francis bay. We hadden namelijk gelezen dat dit dorpje hét surfdorp is van Zuid-Afrika. In Humansdorp stopten we even om te tanken en om wat inkopen te doen in de Spar. Helemaal bevoorraad reden we dan verder In de verte zagen we prachtige huizen verschijnen. En toen we dichter naderden, zagen we dat deze huizen tot St. Francis bay behoorden. We reden het dropje in en we keken onze ogen uit. Het dorpje is gelegen aan de zee en meer bepaald aan een zeer vertakte monding van een riviertje. De meeste huizen gaven dan ook uit op het water. Velen hadden een klein strandje in hun tuin en een kade waar ofwel een jetski lag ofwel een boot ofwel beide. Ik kan het gevoel dat ik toen had moeilijk omschrijven, maar het was fantastisch. Ik had niet het gevoel dat ik me nog in Zuid-Afrika bevond, zeker niet na alles dat we al gezien hadden. In dit dorpje hebben Sharon en ik dan ook ons droomhuis gezien. De achterkant bestond uit heel veel glas. Vanuit de slaapkamer kijk je dan ook uit op het water. Het huis had een heel groot terras, een stukje strand, een zwembad, een boot en een jetski, Het huis op zich was ook heel prachtig. Jaja, we waren onder de indruk.
We doolden met de auto wat rond door het doolhof van straten. We wilden eens tot aan de zee om de grote golven te zien. We waren volledig onze oriëntatie kwijt. Op een bepaald moment zagen we de zee dan heel toevallig en onverwachts. Inderdaad onverwachts, want we dachten namelijk dat ze aan de hele ander kant lag. Jammer van het weer, anders hadden we misschien ook knappe surfers gezien hihi
Uiteindelijk reden we dan terug en zetten we onze tocht richting Knysna verder. Onderweg wilden we nog het Tsitsikamma national park bezoeken. Dit is een heel mooi woud met vele vertakte riviertjes, een hangbrug, naar het schijnt wel de moeite om er eens een wandeling in te maken Maar, doordat het zo regende vonden we het zonde om daaraan geld te verspillen. We zouden er toch niet kunnen van genieten.. We vonden het heel jammer, maar toch keerden we onze auto om, om dan weer verder te rijden.
Onderweg ondervonden we ook al een groot probleem met onze auto Toen het hard begon te regenen, en dat heb je in België heel veel, begonnen de ruiten van de auto helemaal te bedampen. Wij zetten dus onmiddellijk de blazers op vollenbak, maar dit hielp niet echt. Sharon zag bijna niets meer van de baan, levensgevaarlijk dus. Ondertussen veegde ze de damp wat weg met een zakdoekje, maar dat hielp niet voor lang. t Is pas na een goeie 10 minuten dat de blazers eindelijk hun werk deden. We kwamen dit vandaag een viertal keer tegen. Onze sjieke auto lijkt sjiek, maar schijn bedriegt!
Sharon had al van in het begin toen we hier in Zuid-Afrika laten vallen dat ze graag eens naar diene brug zou willen gaan waar je hoogste benjisprong ter wereld kunt maken. Nu, deze bleek dus nu op onze weg te zijn, maar waar precies wisten we niet goed. We dachten dat we hem al lang gepasseerd waren, toen we plots een plakkaatje zagen met Worlds highest benji-jump. Jammer van de laaghangende wolken, maar het was wel eens de moeite om te zien. Door de mist heen hebben we toch iemand zien springen, machtig om te zien! Zou het mooi weer geweest zijn, zou Sharon misschien gesprongen hebben, maar mij zal je nooit van ze levens aan zon elastiek zien bengelen! De brug was gewoon een snelweg voor de autos, maar onder de weg was dan een wandelbrug/padje tot in het midden van de brug waar dan een plaats was van waar ze springen..
Ondertussen was het al bijna 15u en we besloten te picknicken in de auto. We hadden nog brood over en verder hadden we smeerkaas, biltong van kudu, confituur en fruit Niet evident om proper te picknicken in een auto, maar het is ons wel gelukt!
Na onze picknick zetten we onze tocht verder naar Knysna. Ons verblijf bevond zich van deze keer in het midden van de stad. Dus we zullen alles te voet kunnen doen. Nadat we al onze bagage hadden uitgeladen, zijn we het stadje dan ook al eens gaan verkennen. Normaal zouden we morgen iets terug rijden naar Plettenbergbaai om een boottocht te maken om de walvissen, dolfijnen, e.d. te spotten maar het weer lag er niet echt voor aan dat de boten zouden uitvaren. Ook waarschuwden ze ons dat er geen zekerheid is dat je weldegelijk walvissen zult zien. Dus je betaald ongeveer 50 Euro, maar zie je niets tjah dan ben je je geld wel kwijt Dat vonden we wel wat riskant dan, zeker ook omdat je ze in Hermanus gratis en voor niets kunt spotten van aan de kust. Het walvis spotten zullen we dus laten voor in Hermanus, ook al moeten we daarvoor een ommetje rijden.
Rond 18u30 begaven we ons dan naar een restaurantje Zest vlak bij ons verblijfplaats. t Was er heel gezellig en heel vriendelijk personeel. Vanavond deden we eens heel decadent. Eerst en vooral bestelden we een goeie fles witte wijn. We begonnen dan met een dagsoepje en ik koos als hoofdgerecht voor de Morrocan Chicken. Dit was kippenborst gevuld met spinazie en feta, gegrild in een Marokkaans sausje met gegrilde groentjes en couscous. Heerlijk! Daarna gingen we nog voor een dessertje, een heerlijke chocolade brownie met ijs en chocoladesaus Het was echt lekker en zeer gezellig. Normaal gezien zouden we daarna gaan slapen, maar toen we hadden betaald, kregen we nog een bonnetje om een amarula te gaan drinken in de bar vlakbij. Dat konden we niet weigeren é! Het was een heel gezellige bar, maar jammer genoeg zaten we er alleen. We geraakten aan de praat met de barman, en we hadden het onmiddellijk in het snot dat hij geen Zuid-Afrikaan was. En ja hoor, we hadden gelijk. Hij is afkomstig van Zimbabwe en hij heet Marvin. Hij vertelde ons dat hij al ongeveer 7 jaar in Knysna is. Na ons eerste amarula kwam nog een tweede en daarna nog een Savannah (een soort cider) tjah, het was gezellig Toen we wilden afrekenen, trakteerde hij ons nog op een appelcider en vroeg of we geen zin hadden om nog mee te gaan naar een andere gezellige bar. Hij was namelijk al bezig met afsluiten. Wij hadden nog niet echt zin om terug naar onze lodge te gaan, dus besloten we om met hem mee te gaan. Daar leerden we nog andere mensen kennen, we geraakten aan de praat met de plaatselijke bevolking en we werden de hele avond nog getrakteerd door de Marvin. We leerden hen dat wanneer we toosten dat ze in de ogen moeten kijken, want als ze dat niet doen zouden ze 7 jaar lang slechte seks hebben. Grappig dat ze dat vonden.
Ik voelde het al serieus in mijn hoofd, maar het was echt een toffe avond! We hebben veel gelachen, maar we zijn ook weer opnieuw veel te weten gekomen over het leven hier. t Was nog eens leuk om je niet als toerist te voelen, maar meer een van hen. Onze eerste avond werden we dus al helemaal ondergedompeld in het nachtleven van Knysna. Toen we teruggevoerd werden naar onze lodge, zette Marvin ook nog een jongen thuis af waar we ook onmiddellijk mee binnen werden gevraagd. Daar kregen we nog wat wijn en het steeg helemaal naar mijn hoofd. k Was toch wel een beetje zat hoor hihi t Was echt nen super toffe avond, we zaten pas om drie uur in ons bed en alles draaide om me heen Morgen moeten we om 8u20 op om te kunnen gaan ontbijten, en om 11u30 komt de Marvin ons halen en neemt hij ons mee naar Plettenbergbaai, gaan we samen iets eten en doen we nog wat vanalles leuk é! t Is eens iets anders dan gewoon met ons tweetjes é!
Oh ja Terwijl we aan het dineren waren, zagen we buiten een vent in de vuilbakken naar eten zoeken. Hij had een boterham gevonden toen iemand die in het restaurant werkt hem weg joeg. Ik zag hem de boterham die hij gevonden had vlug opeten. We waren er redelijk van aangedaan. Wij zaten daar een driegangen menu binnen te spelen en die man had gewoon niets om te eten. Later op de avond toen we die mensen ontmoetten in de bar, vertelde Sonja, een zwarte vrouw, dat we daar niet mogen intrappen want heel veel mensen doen dit gewoon om medelijden te wekken bij de toeristen Zo hadden we er nooit over nagedacht eigenlijk
