Haleluja! En nee niet sing haleluja. Mijne wereld vergaat , foetsjie! Zoals ik jullie vorige week al heb verteld heb ik iets, om het met de woorden van Eddy Wally te zeggen, formidabel ontdekt. Namelijk dat mijn aids ex-vriendje met mijn hoogstwaarschijnlijk nu ook aids ex-beste vriendinnetje heeft liggen rampetampen. Mentaal stort ik zowat elk uur in elkaar, maar maandag op school hield ik me sterk. Maar toen kwam Tinne naar mij en ik citeer letterlijk het gaat fantastisch tussen mij en mijnen Tim en je moet niet tussen ons proberen te komen door te verzinnen dat hij hiv heeft! Horen jullie dat mensen? Ons Noa is er fier op dat ze HIV heeft!! WABLIEF? Hoe durft die omhooggevallen scheven otter zoiets te zeggen voor heel de speelplaats?! Kuch, hoest, stik, dood en BAF ! ons Noa me haren appel tegen de grond. Een paar uur later werd ik wakker in het ziekenhuis. Ik voelde mij ellendig, half dood of nee.. half levend. Half dood omdat ik geen fut meer heb en omdat naast mij op de kamer een vrouw ligt van wie haar darm gespoeld moet worden en ze loopt dus om het half uur met haren baxter naar de pot, waar er vervolgens een broekhoest-orkest van tien minuten klinkt om daarna terug met haar kakbroek in dat bed te gaan liggen. Maar ik voel me ergens ook nog half levend want die ene verpleger is er weer, wat nen heten tijger!! Hij vertelde me dat hij stage deed en nog veel moest leren, maar ik denk dat hij mij anders ook nog veel kan leren op bepaalde gebieden. Mja back to earth, ik ben seropositief. Voor mij gene sex niet meer. Tijdens een lang gesprek vertelde mijne tijger dat je altijd veilig de liefde moest bedrijven maar ja daar was het dus al te laat voor. Ik zeg hem dat ik dacht dat het hiv-virus een homo ziekte was waarop hij helemaal verlegen wordt en een beetje boos reageert. Ik had het misschien niet zo grof mogen verwoorden maar hoe zou je zelf zijn? Als avondeten krijg ik ne verdroogde worst met patatten erbij, die op de verschrompelde boezem van mijn bomma lijken, en nog 3 worteltjes. Maar ik krijg geen hap door mijn keel, ik eet nog liever nix dan die vetzakkerij. Net voor dat zijn dienst erop zit komt mijnen tijger mij een spuitje geven, een pijnstiller zegt hij maar ik heb helemaal geen verdoving meer nodig als ik hem zie. Ik ben helemaal van de wereld dan, verdrink in zijn ogen die wel lijken op de helderblauwe zee in Haïti. Heerlijk. s Avonds zat ik wat uit het raam te staren en daar zag ik hem naar huis lopen.. al shakend met zijn kontje, mijnen tijger.. maar.. wie was dat bij hem?? Wie omhelst hij daar zo innig?? Een grote vrouw met blonde korte krulletjes voor zover ik kan zien. De vrouw is zelfs groter dan hijzelf jesus christ! hij leek zo medelevend met mij, gevoelig en emotioneel. Ik weet zeker dat het iets kon worden tussen ons en nu zie ik hem daar met iemand lopen van ne meter 85 met korte blonde krullen . ik vraag me toch af wat hij daarmee doet. Als ik niet beter wist, zou ik zeggen dat een man was. Morgen voor ik naar huis mag ondervraag ik hem toch heel subtiel hierover. Vingers gekruist en duimen maar!
Volgende week krijgen jullie hier verslag over, hopelijk kan ik dan eens schrijven zonder een kotske links en een kotske rechts ondertussen.
