dus op een dag, liep ik rond, gewoon. ik besloot pokemon trainer te worden! dus ging ik opweg naar professor oak om mijn starter pokemon te halen, ik moet dus door het bos, natuurlijk. ik wandel en wandel, mijn pa heeft me pepperspray meegegeven, ik weet het, het is illegaal in belgie maar je weet nooit. ik zag verschillend pokemon: caterpie, butterfly, goldeen en nog veel meer!!! tot ik een geschreew hoorde?!! dus ik liep er naartoe en zag twee prachtige pokemon, ik wist het zeker, het waren die pokemon die ik al gans mn leven wil zien, die schattige blik, die oortjes, die lange staart, de aardigheid, de speelshijd net als ik! in één woord: mew, een roze, de gewone, en ook een blauwe? vreemd! oh, ja! die zijn shiny! de blauwe is een meisje en de roze een jongen. ze zaten vast in een soort machine dat hun pijn doet en kracht afneemt ofzo, allee ja, dat lijkt tog zo. twee manne in een zwart pak, met een grote rode R in het midden bestuurde het! ik sloop naar de machine en.. gezien! rennen! maar... ik kan die niet zomaar achter laten, dit is mn kans! snel die pepperspray nemen en... psssssssssssssssst! allebei boem op de grond snel alle knopjes drukken... duh! tuurlijk, de rode knop! gelukt. snel, naar het pokecenter met ze! zuster : 'ze zijn erg beschadigt, ik weet niet of ze het gaan overleven maar ze zijn wel sterk dus ik denk van wel, het zal zeker een week duren'. neeee, ze zijn zo zacht, als je ze aait heb je get gevoel dat je.... geen idee. het is wel een heeeeeel goed gevoel <3. ik ga naar huis, het is al laat, moeder zal ongerust zijn. ik roep nog snel naar de mews: ik kom orgen terug, beloofd! slaapwel.' ze kijken me nog moeizaam aan, ik denk dat ze me niet verstaan hebben, maar dat is niet zo erg.
. ik wandel en wandel, mijn pa heeft me pepperspray meegegeven, ik weet het, het is illegaal in belgie maar je weet nooit. ik zag verschillend pokemon: caterpie, butterfly, goldeen en nog veel meer!!! tot ik een geschreew hoorde
?!! dus ik liep er naartoe en zag twee prachtige pokemon, ik wist het zeker, het waren die pokemon die ik al gans mn leven wil zien, die schattige blik, die oortjes, die lange staart, de aardigheid, de speelshijd net als ik! in één woord: mew, een roze, de gewone, en ook een blauwe? vreemd! oh, ja! die zijn shiny! de blauwe is een meisje en de roze een jongen. ze zaten vast in een soort machine dat hun pijn doet en kracht afneemt ofzo, allee ja, dat lijkt tog zo. twee manne in een zwart pak, met een grote rode R in het midden bestuurde het! ik sloop naar de machine en.. gezien! rennen! maar... ik kan die niet zomaar achter laten, dit is mn kans! snel die pepperspray nemen en... psssssssssssssssst! allebei boem op de grond snel alle knopjes drukken... duh! tuurlijk, de rode knop! gelukt. snel, naar het pokecenter met ze! zuster : 'ze zijn erg beschadigt, ik weet niet of ze het gaan overleven maar ze zijn wel sterk dus ik denk van wel, het zal zeker een week duren'. neeee, ze zijn zo zacht, als je ze aait heb je get gevoel dat je.... geen idee. het is wel een heeeeeel goed gevoel <3. ik ga naar huis, het is al laat, moeder zal ongerust zijn. ik roep nog snel naar de mews: ik kom orgen terug, beloofd! slaapwel.' ze kijken me nog moeizaam aan, ik denk dat ze me niet verstaan hebben, maar dat is niet zo erg.
