|
Beste media
Mag het nu even? Kan je even op adem komen na 48 uur van
razende verslaggeving?
Bij elke mediahype krijgen we dezelfde platvloerse
communicatie. Er gebeurt een wereldschokkende gebeurtenis in ons landje zo
groot als een knikker en jullie voelen je genoodzaakt al de aandacht op dit
onderwerp te gooien. De effectieve nieuwswaarde wordt overboord gegooid, in de
plaats verschijnt er een emotionele eenheidsworst die een hele natie tot rouw
dwingt. Rouwen moet, het is zelfs nodig om een resultaat te boeken in streven
naar verwerking van deze traumatische gebeurtenis. Wat niet moet, is iedereen
van ons betrekken in het persoonlijke leed van de getrokken families. Het is
niet nodig dat elke Vlaming live kan luisteren of kijken naar het bezoek van de
ouders aan het funerarium, waar ze hun kind moeten identificeren. Het is niet
nodig dat er interviews worden afgenomen van naaste familie, de buurvrouw, de
aangetrouwde achternicht of de vriendin van de voormalige vriend van de neef
van een slachtoffertje. Deze mensen hebben enkel te verwoorden wat ieder van
ons alreeds voelt: pijn, verdriet, ontzetting, droefenis. Als laatstejaars
student journalistiek stoot het mij tegen de borst wanneer ik merk hoezeer de
media opleeft bij een ernstige gebeurtenis. Het is goedkoop, het is
oninteressant en het jaagt veel mensen de kast op. In mijn opleiding werd ons
geleerd dat belangrijke vragen er toe doen (hoe laat kwamen de ouders aan in
de school is geen relevante vraag in een avondjournaal) en dat de emotionele
kant niet is weggelegd voor de objectieve verslaggeving. De media moet geen
tendens verkondigen, geen maatregelen opleggen, geen eigen ideeën verspreiden.
Ze moet informeren, op een korte, bondige en heldere manier. In kranten is geen
plaats voor emotionele stukken, geen plaats voor emo-journalistiek. Een
bijdrage leveren jullie op die manier niet, het gaat enkel om verkoopscijfers.
Ook op de televisienetten is het busramp troef. Alles wordt achttien keer
herkauwd, onder het mom van de burger te informeren. Indien dan enkel de
feitelijke verslaggeving wordt weerhouden is dit volledig te begrijpen, maar
dit is zeer zeker niet het geval. Er wordt zoveel mogelijk randgebeuren opgerakeld
en opgevist om toch maar extra uitzendingen te kunnen vullen. Maatschappelijk
gezien hebben jullie geen meerwaarde, tenzij de meerwaarde die jullie zelf
creëren door met geëmotioneerde verslaggeving te beginnen.
Ik hoop dat wanneer ik dit jaar afstudeer, ik kan
binnenstappen in een medialandschap dat zorg draagt voor haar publiek. Dat haar
respecteert, amuseert en informeert. Dat er mensen aan de top staan met een
intelligentie die cijfers en letters overstijgt en dat zij er voor zorgen dat
het publiek de juiste informatie krijgt op de correcte manier.
Tot ik afstudeer, mag ik dromen.
16-03-2012, 10:34
Geschreven door Pieter 
|
