Zaterdag een paar uurtjes naar Bergen op Zoom. De bedoeling was om eens te zien naar de nieuwe Azus Eee pc aangezien deze in Belgie nog niet op de markt zijn. Helaas waren ze daar ook nog niet te zien.

Dan maar afgezakt naar de Irish Pub om een Guiness en een wijntje te drinken. Het was gezellig en we bleven plakken, ik schakelde dus maar over op watertjes. Gelukkig drink ik dat graag, maar een BOB weet wat hem/haar te doen staat.

Terwijl de tijd in de kroeg verstreek merkten we dat al het meubilair in het cafe langzaamaan werd weggebracht. Nieuwgierig zoals altijd vroegen we wat er aan de hand was. Het was blijkbaar die avond het eerste weekeind van de carnavalsactiviteiten. 

Het is al jaar en dag de gewoonte dat bij festiviteiten in de cafés al het meubilair en glaswerk weg te doen. Het bier en andere drankjes worden dan in plastieken bekertjes geschonken. Voor Nederlanders zowieso niet erg aangezien die toch al pintjes uit colaglasformaat drinken ;-) Het verwijderen van glas ging zelfs zo ver dat het glas-in-lood van de wandlampjes werden weggenomen.  Veiligheid voor alles, maar als je dit niet gewoon bent, komt het toch een beetje vreemd over; zeker als ze dan ook de onderkant van de vensters nog eens afschermen met houten schotten. Op onze vraag of dat er dan veel ongeregeldheden en/of vechtpartijen waren, kwam nochtans  een negatief antwoord.

De traditie om zich te verkleden heeft komen daar ook bij te pas, maar die avond was de kledij zeer traditioneel te noemen. Lange zwarte jassen en voor de vrouwen boerinnejurken met een laken er rond. De hoofddeksels waren ook zeer traditioneel maar totaal onherkenbaar versierd met bloemen, popjes, lichtjes enz. Helemaal anders dan dat er bij ons met carnaval verkleed wordt rondgelopen.

Vooraleer dat het carnaal-feestgedruis los is gebroken zijn we terug naar huis gekeerd. De Bergen-op-Zomenaars overlatend aan hun locale gewoontes.

Een van mijn verjaardagscadeautjes was een armbandje met  pareltjes van  bergkristal.  Een van mijn vriendinnen heeft sinds kort namelijk helende stenen in haar aanbod in de winkel die ze heeft opgenomen en ik kreeg dus een armbandje cadeau.

Net zoals een heleboel alternatieve therapieen kan deze alleen maar helpen als je er in gelooft.  

Natuurvolkeren gebruikten edelstenen als als therapie tegen geestelijke of lichamelijke klachten als. Ze zouden een geneeskrachtige invloed uitoefenen op het denken en voelen. Net zoals ze gebruikt werden als amulet om negatieve invloeden te weren.

De therapeutische werking van edelstenen berust op hun energietrillingen. Door een edelsteen te dragen wordt het menselijk aura, dat uiteraard ook uit energietrillingen bestaat, positief beinvloedt.

Zo zou een edelsteen van rookkwarts goed zijn als je wilt stoppen met roken, maar als die niet voorhanden is zal amethist zeker in aanmerking komen aangezien dat die werkzaam is tegen verslavingen. Iedere kwaal zijn steen specifieke steen dus.

Het beste is eigenlijk nog altijd om de steen intuitief te kiezen - of anders gezegd de steen jou te laten kiezen. Normaal gezien zal je onderbewustzijn je helpen om de juiste steen uit te laten kiezen.

Eens zien of de bergkristal die mijn vriendin voor mij heeft uitgekozen zijn werk zal doen...

Gisteren met zijn tweetjes in de auto naar Dusseldorf getuft om ons aan een verzameling van mooie waterdromen te vergapen.

Het vervoer ter plaatse is zo goed georganiseerd als dat van onze Gentse Feesten. Parkeerwachters wijzen je je plekje en op een afstand van nog geen 100m  stonden de pendelbussen te wachten om je naar de "Messe" te brengen. En dat allemaal voor de luttele prijs van 6 euro.

Aan een van de vele kassa's - zonder ellenlange wachtrijen - kochten we 2 toegangsticketjes voor de schamele prijs van 28 euro (gelukkig niet de prijs per stuk maar wel voor de 2 samen). Soms vraag ik me toch af hoe gezinnen met 2 of meer kinderen dit doen. Voor dinks (double income no kids) is dit gelukkig allemaal wel betaalbaar, maar volgens mij denken veel gezinnen met kinderen toch 2 keer na vooraleer ze naar dit soort beurzen gaan.

Niet getreurd echter, we waren daar om onze ogen uit te kijken en dat gingen we dan ook doen.

Als smaakmaker  hebben we als eerste de hal met (wind)surfmateriaal opgezocht. Kwestie van al eens te kijken en te keuren wat er in het aanbod zat dat eventueel als verjaardagscadeau kon dienen.

Er waren best wel wat standen, maar mijn vriend - de ervaringsdeskundige - was het opgevallen dat het aanbod de laatste jaren toch serieus was afgenomen. De meeste standhouders waren immers winkels, terwijl vroeger ook de fabrikanten daar stonden met hun aanbod. Toch was er nog genoeg te zien en was de keuze moeilijk.

Terwijl hij in zijn hoofd alle aanbiedingen op een rijtje zette, gingen we naar de andere hallen. Wie onder de indruk is als hij/zij de Heizel in Brussel bezoekt, of Flanders Expo zal met de mond vol tanden staan als hij/zij ziet hoeveel grootser de beursgebouwen in Dusseldorf zijn - en dat zijn dan nog niet de grootste van Duitsland.

Ik ben normaal gezien niet echt snel onder de indruk, maar toen we in de hal kwamen met de grote motorjachten was ik toch wel een beetje stil. Zo groot - blinkend - indrukwekkend...

Toch wilden we liever een groot zeiljacht dan een motorjacht op. Die waren in een andere hal te vinden. Je mocht er op/in op voorwaarde dat je je schoenen uitdeed of beschermhoesjes er over aan deed. Dit hield ons natuurlijk niet tegen en niet veel later hadden we ons eerste jacht veroverd. Toch wel knap hoor, alhoewel op het water zeebenen toch wel van pas komen volgens mij - zeker als veroveraar van jachten

Ondanks alle pracht en praal vonden we beiden de klassieke zeilboten het mooist. Opvallens was wel dat de boten, in tegenstelling tot de auto's, niet echt door pitspoezen werden aangeprezen. Het waren, buiten een hostesje hier en daar, meer verkopers in pak die de boventoon voerden. Beetje vreemd als je bedenkt dat (zeker in films) meestal wel schaars geklede dames op het voordek liggen te zonnen ;-)

Het is natuurlijk wel zo dat als mensen zich tot een duurdere aankoop laten verleiden ze zich liever laten bijstaan door een echte vakman, wat misschien een verklaring zou kunnen zijn.

Ondanks het vele moois dat we daar te zien kregen hadden we zo iets van :

Misschien ... later ... ooit ... als we groot zijn ... als we ons dan zo iets zouden kunnen permitteren ... dan ... dan zullen we dat graag zo'n bootdroom verwezenlijkt zien... maar voorlopig blijft het bij wensdromen. Net zoals het dromen over wonen op een woonboot... Dromen kunnen mooi zijn en wie weet komt het er vroeg of laat wel van ... Natuurlijk liever vroeg dan laat

Dus .... als iemand ons eens graag meeneemt op een zeiltocht ... graag !

Na een paar uur, een knackworstpauze, vele dromen en - in mijn geval - pijnlijke voeten later besloten we terug te keren naar de eerste hal om daar eens te  zien wat er als cadeautje mee naar huis kon worden genomen... Ik pauzeerde even en ging rustig iets drinken terwijl mijn vriend nog een laatste rondje langs het windsurfmateriaal deed.

Uiteindelijk heeft hij zelf een vinnetje gekocht en zal hij zijn cadeau nog even tegoed moeten houden. Een nieuwe windsurfplank viel buiten het door mij voorziene budget en voor de rest vond hij ter plaatse niets naar zijn gading. Op zich niet zo erg... Hij kan het genot van het kiezen en keuren op die manier immers nog een tijdje verder zetten

Het verjaardagsfeestje was meer dan geslaagd - het was gewoon super !!!

Tot mijn  aangename verrassing had iedereen op het thema ingespeeld - niet alleen was iedereen met minstens 1 kledingstuk in het fuchsia in de juiste dresscode, maar een aantal van hen had het thema ook doorgetrokken in de cadeautjes.

De foute muziek kon iedereen bekoren, en er werd dan ook duchtig meegezongen. Je vraagt je misschien af of dat de fuchsia haarverf aan bod is gekomen... Ja, er was inderdaad iemand die zich heeft opgeofferd om mij dat pretje te gunnen. Maar wat een smurrie. Het begint met het haar, en het eindigt er mee dat heel het gezicht mee onder de verf komt te zitten. Toen het er uiteindelijk uitgeborsteld werd, bleek mijn proper gepoetste badkamer er ook roze uit te zien. Gelukkig was dat snel opgekuist.

Aangezien ik vrij veel mensen ken die ook in januari verjaren was het dan ook geen verrassing dat we om middernacht nog een " Happy Birthday " hebben gezongen voor een van de aanwezigen. Hij verjaart vandaag en dat konden we niet ongemerkt voorbij laten gaan. Ik had iedereen op voorhand gebrieft en samen hebben we Happy Birthday gezongen. Zijn vriendin had een supersnoeptaart in elkaar gestoken met een zingend kaarsje, wat voor meer dan hilarische momenten heeft gezorgd.

Mijn zusje verjaart de 23ste en ook voor haar was er een verrassing voorzien. Ik had samen met haar man overlegd wat ze een leuk cadeau zou vinden. Voor vrouwen kan je niet veel verborgen houden en ze had dus gemerkt dat we met elkaar hadden gebeld. Gsms zijn een geweldig handige uitvinding, behalve dat ze soms wel zaken aan de oppervlakte brengen die je liever verborgen houdt. Gelukkig kon ik er een draai aan geven door te zeggen dat haar naam en die van haar man in mijn gsm vlak onder elkaar staan en dat ik me vergist had bij het bellen. Haar argwaan was dus voor even gesust.

Niet veel later zag ze echter haar ingepakt cadeautje liggen dat ik achter het gordijn had verstopt. Ze vroeg voor wie dat dat was en wat er inzat... Net dat soort vragen wil je natuurlijk eigenlijk vermijden... Gelukkig werd mijn antwoord : " Dat zal je om middernacht wel merken" aanvaard.

En effectief na de jarige van de dag kwam ze te weten
1. waarom haar man en ik hadden gebeld met elkaar en
2. wat er in het cadeautje zat ...

voor de nieuwsgierigen onder jullie - het was een paar lichtroze pantoffels

Uiteindelijk was het vijf uur voor ik mijn  bedje opzocht en lag er vandaag nog een beetje opruimwerk (lang leve het de afwasmachine) maar het was al de tijd en moeite die er aan was voorafgegaan meer dan waard. Misschien dat ik eenieders suggestie om ook een zomerbijeenkomst te organiseren toch ter harte zal nemen....

Heb ik een dagje verlof genomen om samen met mijn vriend zijn verjaardagscadeau te gaan kopen. We trekken morgen een dagje naar Dusseldorf om daar de boot-beurs onveilig te maken. Enerzijds om op zoek te gaan naar surfgerief en anderzijds om de luxueuze boten die tentoongesteld staan te bezoeken. Het is zo eens iets anders dan het autosalon ;-)

Bergen op Zoom is een leuk stadje in Nederland op een half uurtje rijden van Antwerpen, even ver als Brussel, maar net iets minder druk

Zaterdagnamiddag leek het ons een leuk gedacht om eens te gaan kijken wat de winkels ter plekke te bieden hadden en zo gezegd zo gedaan....Niet veel later de auto geparkeerd en dan linka rechta richting winkelstraat.

Je zou denken ... dat wordt winkeltje in... winkeltje uit... een vrouw die haar hartje ophaalt en een man die achter haar aan tjokt en wiens geduld zwaar op de proef wordt gesteld...

Niets is echter minder waar ! ... Dat doe ik immers wel op een keertje alleen of met een goede vriendin... veel gezelliger en minder frustrerend voor iedereen

Toch zijn we wel degelijk een aantal winkeltjes binnen geweest ... we hebben ons kreupel gelachen met opzetten van de meest gekke hoeden en brilletjes die er al te vinden zijn naar aanleiding van carnaval. Dat kwam ons ook goed uit... het thema van mijn verjaardagsfeestje van zaterdag is immers foute muziek en fuchsia....een fel-roze tint ... zo eentje die pijn doet aan je ogen, vooral als het de fluo-variant is ...

Een fuchsia bril  werd het attribuut voor mijn vriend - kwestie van het leven langs de zonnig kant te bekijken. Voor de gasten die  niets gevonden hebben in de juiste kleur hebben we een spuitbus fuchsia haarverf gekocht... hopelijk voor hen moeten we die niet boven halen en nog minder gebruiken Alhoewel ik in alle eerlijkheid moet zeggen dat het kleine duivellintje in mij stiekem hoopt dat ik de spuitbus toch kan gebruiken ... Wait and see zou ik zo zeggen

Stijf... pijn in mijn benen.... auwch...

Dat heb ik allemaal te danken aan mijn nieuwste hobby... Goed voor lichaam en geest. Relaxerend, opbouwend, evenwicht brengend... allemaal heel gezonde dingen. Helaas is een hele dag op je bureaustoel zitten niet echt de ideale opwarming voor wat me gisteren te wachten stond.

Ik had me namelijk ingeschreven voor een cursus okido yoga die gisteren begon. We waren met een groepje van 11 geinteresseerden, in leeftijd varierend van begin 20 tot 50+ , een 4-tal mannen en de rekenwonders onder jullie weten dan ineens ook hoeveel vrouwen er waren ;-)

Het enige wat ik op voorhand wist was dat het me ooit aanbevolen was door iemand die me vrij goed kent en dat het dynamische vorm van yoga is. Spelenderwijs leer je je eigen grenzen verleggen (tiens dit komt me bekend voor).

Er kwamen een aantal yoga-oefeningen aan bod naast technieken zoals strekoefeningen, do-in, relaxatie enz. In tegenstelling tot de doorsnee yoga komt de groepsdynamiek ook aan bod waardoor ieder individu profiteert van de groepsenergie. Die was gelukkig positief en de allerbelangrijkste spieren kwamen dan ook aan bod... voor degenen die zich nu afvragen welke dat zijn of voor degenen die weer dubbelzinnig aan het denken zijn : ik heb het hier over de lachspieren

Maar... de les van 1,5u was voorbij voor ik het wist en ik was zo fier als een gieter omdat het me allemaal toch gelukt was.

Toch waren er vandaag een aantal spieren die zich op een minder prettige manier manifesteerden... Spierstijfheid op zich is niets erg en eigenlijk een teken dat wat je hebt gedaan hebt ook effect heeft, maar ik moet zeggen dat ik op die momenten wel naar een bad verlang....

Zo een lekker badje op de goeie temperatuur....  een heerlijk ruikend badschuim/-creme/-olie een muziekje en een verstand-op-nul-boekje...
heerlijk  lijkt me dat... Ik wil hier echter nog wel de volgende kanttekening bij maken... het is niet omdat ik naar een bad verlang dat ik me niet was... Ik heb echter geen bad thuis, maar wel een douche, en hoe verkwikkend die ook kan zijn.... het is toch net wat anders dan een lekker badje

BDSM is een vierletterwoord dat zelfs degenen die het kennen niet zo maar lukraak publiekelijk bezigen.

Bondage discipline Sado Masochisme is een begrip dat velen angst in boezemt... maar zeg nu zelf... 

Wie van jullie gebruikt niet eens een sjaaltje om een geliefde te blinddoeken of vast te binden ? In se heeft iedereen wel iets in zich wat onder de noemer valt. Welke vrouw onder ons zet niet eens graag haar nagels in haar partner zijn rug (of ergens anders) en zowel mannen als vrouwen zetten wel eens graag de tanden in elkaar . Stuk voor stuk allemaal lichte vormen van bdsm vallen...

Het is niet mijn bedoeling om hier een pleidooi te houden voor wat kan en niet kan in een relatie, zolang het safe, sane and consensual gebeurt heb ik er niets op tegen.

Net zoals veel anderen voor mij heb ik bdsm langzaamaan als deel van mezelf geaccepteerd en er bewust voor gekozen om dit deel te laten uitmaken van Mezelf en mijn leven.