Momenteel leef ik al een dikke week met Mattew. Het contrast met mijn 3 vrouwelijke ex-kotgenoten is groot. De toiletbril blijft omhoog, de vuile was brengen we naar de vrouwelijke buren, om ze daarna proper gewassen en gestreken terug te krijgen. We drinken bier en kijken voetbal. Af en toe moeten we de ramen openzwieren na een iets te enthousiast toiletbezoek. We eten geen complexe dinertjes, enkel snel en goedkoop studentenvoedsel. Wat heeft een mens meer nodig?

Dit weekend kreeg ik bezoek van wat Mattew graag 'The Cool Mum' noemt. Het was dus eens hoog tijd om, naast de vele pubs en bars, ook eens de toeristische kant van Odense te verkennen met mama. We bezochten het plaatselijke winkelcentrum, het H.C. Andersen museum, het stadscentrum en de Zoo van Odense. Dit alles vergezeld door moeders portefeuille. Na 4 dagen was het dan weer welletjes geweest. Moeder terug op de trein gezet en naar de les gereden. Tot mijn grote verbazing was Mattew  'Mercikes' gaan kopen om mama te bedanken. Ze had ons namelijk het hele weekend voorzien van lekker eten en drinken. Jammer dat ze al vertrokken was. Nu ben ik verplicht op dat goddelijke bruine materie naar binnen te spelen. 

Op school loopt alles op wieltjes. Ik schrijf regelmatig mijn constant veranderde visie over onderwijs neer in een report. Ik word voortdurend geïnspireerd door profs, studiegenoten, mentoren en Deense studenten. Al heeft het Deense en Belgische onderwijs veel raakvlakken, het verschil in visie is hier en daar toch merkbaar. Deense leerlingen worden hier opmerkelijk vrij gelaten. Ze zijn zelf verantwoordelijk voor een groot deel van hun educatie. Naar mijn gevoel verloopt het lesgeven tamelijk chaotisch. Ik houd meer van een strakkere stuctuur met regels en gewoontes. 

Farvel.