Ik ben Nico Goddé, en gebruik soms ook wel de schuilnaam nicman.
Ik ben een man en woon in Holsbeek (België) en mijn beroep is leerkracht technologie / eductief medewerker rvo-society.
Ik ben geboren op 22/04/1967 en ben nu dus 58 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Fietsen, lopen en zwemmen. In de zomer (en soms winter) kan je me ook wel eens in de bergen terugvinden..
Beoordeel dit blog
Zoeken in blog
Dropbox
Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Nico Goddé
Techniek & Sport
28-10-2013
iLearning de zaak Panamarenko
Dit schooljaar geef ik tijdens de lessen techniek een iLearning project. Tijdens dit project gaan de leerlingen technisch-creatief aan de slag, de lessen zijn volledig leerling gestuurd, en de vaardigheden worden op hun vraag aangeleerd. De leerlingen werken in groepjes en elk groepje kan dus andere vaardigheden verwerven, ook staat de ict-integratie op de prioriteitslijst. De leerlingen MOETEN dus hun smartphone, iPad, laptop, ... gebruiken tijdens dit project. Deze groepen moeten gestolen Panamarenko kunstwerken vervangen, een hele uitdaging.
Hieronder de realisaties van de eerste drie groepen.
Tijdens de dag van de leerkracht verwenden onze leerlingen ons met een heel lekker middagmaal. Bedankt aan de leerlingen van 7verkoop voor hun inzet en kookvaardigheden.
Met mountainbikecollega's Rony, Dries, Tom (en ikzelf) gingen we op fietsweekend naar Schönberg. Sportherberg "de Lanterfanter" is dan natuurlijk the place to be. Gastvrouw Git verzorgde ons weer tot in de puntjes, en haar zoon Tim nam ons als gids op sleeptouw. Op de eerste dag legden we 95 heuvelrijke kilometers af. De tweede dag was een korter maar technischer ritje voorzien, tijdens een afdaling ging ik los overkop, shit happens
Ook dit jaar gingen we met onze 1ste jaars op kennismakings tweedaagse. Scoutsherberg "De Kluis" in Sint Joris Weert is hiervoor de ideale lokatie. Na een lange wandeling kwamen we de eerste dag doodmoe toe, een heerlijk maal en dan kampvuur. Rond het grote kampvuur leerde onze leerkracht muziek de leerlingen leuke piratenliedjes, keitof was dat. Na een korte nachtrust deden we aan groepsspelen, de leerlingen leerden elkaar zo veel beter kennen. Dat komt alvast in orde met de groepssfeer dit schooljaar.
Begin september ging de club van Wilsele op fietsweekend, aangezien ik geen lid meer ben dacht ik niet mee te gaan. Ik zet me altijd 200% in voor elk doel, maar als ik naar onzinnigheden moet luisteren ben ik "ne wringer", tot mijn grote verwondering werd ik dus bijna "gedwongen" om mee te gaan. Het was een blij weerzien met fietsmakkers die ik al bijna drie maand niet meer had gezien. Ik voelde me een vreemde eend in de bijt, iedereen in zwart/rode uitrusting, en ik in zwart/blauw (toch veel mooier zenne) . Het werd een fietsweekend om nooit te vergeten, veel kilometers, veel hoogtemeters, lekker eten en super gezellig. Spijtig genoeg was het clubbestuur "vergeten" een budget mee te geven om de clubleden tegemoet te komen in den drank . Het volgende seizoen moet ik blijkbaar terug meer met deze gasten op pad.
Een welverdiende vakantie in Kreta dit jaar, in het kleine supergezellige vissersdorpje Panormo. Samen met Katia en Gwen genoten we van de Griekse zon en dit mooie eiland, Ines bleef in België (andere interesses zeker ). We hadden prachtig weer, vonden in het dorp een leuke bar met toffe uitbaatster om 's avonds lokale dranken of coctails te nuttigen. We huurden een wagen en reden het eiland rond, op zondag een middagmaal in een bergdorpje tussen de lokale bevolking is een onvergetelijke ervaring.
Reeds jaren richten we techniek zomerkampen in voor jongeren, deze vakantie kwam er een nieuw bij: het Da Vinci uitvinderskamp. In de week van 15 augustus gingen 12 jongens (en meisje) creatief en inventief aan de slag. De eerste dag brachten we een bezoek aan de Da Vinci tentoonstelling in Brussel om ideeën op te doen, de rest van de week was het aan hen. De jongeren gingen in drie groepjes aan de slag en kwamen met mooie werkende realisaties op de proppen: een amfibiewagen die werkt op zowel batterijen als op zonne energie, een hovercraft van karton, een inventief vaar-rij schip. Als beloning aten we samen met de deelnemers en begeleiders Wim en Rik in het cafetaria van IMEC.
Sinds ik niet meer bij de club van WTC Wilsele ben doe ik trainingsritje met iedereen die maar zin heeft, Facebook is hiervoor de ideale ontmoetingsplaats. samen met Geert rij ik gewoon even een kop koffie drinken in... Namen. Ik doe nu 's morgens dubbel zoveel km's dan dat ik in de club meereed. wthfck!!
Hier nog een klastfoto van mijn klas na de proclamatie. Mijn leerlingen hebben dit schooljaar weer maar eens zeer goed gewerkt, de trotse klastitularis staat rechts op de foto te blinken
De cyclosprint classic was de eerste echte test voor mijn Canyon Aeroad. na de start in Tongeren onmiddellijk het land van Herve in, echt strontweer was het, maar mijn fiets is een kanjer bergop. Zo hoort het.
Tour de Namur is toch wel één van de mooiste cyclo's die je in België kan rijden. Samen met mijn collega en fietsmakker Kristof ging ik voor de grote afstand en de meeste hoogtemeters. Warm weer en veel klimwerk maakte de rit zwaar, gelukkig was de bevoorrading veelvuldig en top. De eindklim naar de Citadel was een kippevelmoment, schrijf ons alvast maar in voor de volgende editie
Het eerste weekend van juni was het weer tijd voor de WTC Wilsele Classic. Zoals vorig jaar was ik verantwoordelijk voor de omloop van 100km. Na er heel veel tijd (en verkenningskilometers ) in gestoken te hebben had ik toch een mooie route. Beginnen met een heuvelachtige 50km, bevoorrading op onze campus (waarvoor mijn dank aan de directie), en afronden met vlakke maar snelle eindsprint van 50km. 100km op kop van het peleton was afzien maar mooi. Ik voelde al aankomen dat dit mijn laatste ritje bij deze club zou worden, dus nog eens alle dank aan mijn fietsmakkers, en ik kom jullie nog wel eens tegen onderweg.
Ook dit schooljaar kregen mijn leerlingen de opdracht een Da Vinci eindwerk te maken. De resultaten waren prachtig, de realisaties kwamen van de leerlingen zelf (en Leonardo natuurlijk), ook de uitwerking gebeurde grotendeels thuis. Een dikke proficiat
Na mijn Bulls een tweede 29er in de familie, mijn nieuwe Canyon 29er met vaste carbon voorvork. Een heel licht fietske waarme ze mer er zelfs op de weg niet zullen afrijden
Vandaag heef mijn collega Filip mijn klas 1Teec/1Loww gebruikt als proefkonijnen voor zijn project jongeren en de nieuwe media. Mijn leerlingen werkten goed mee, ik ben terecht fier.
De laatste van onze nieuwe navormingen is "de zonnedouche", van een eenvoudige zonnedouche tot zonnecollector en warmtewisselaar, het kan allemaal in de klas. Dit zijn natuurlijk realisaties op schaal zodat het haalbaar is voor de leerlingen, of wat had je gedacht
Een stroomkring uitleggen doe je door... een fietsketting en tandwielen??????
Ja hoor, het didactisch model van rvo-society in combinatie met Ipads (en een echte stroomkring natuurlijk) is de ideale manier. (volgens mijn leerlingen toch)
De Sint heeft gezocht, en gezocht, en gezocht, en ... geen stoute kinderen gevonden op onze campus. We hebben natuurlijk geen stoute kinderen of... ze kunnen zich heel goed verstoppen.
Als je leerlingen wil bewust maken van het duurzaamheidsprobleem en groene energie wil aankaarten, dan moet je het ook doen in de klas. Een zelfgemaakte wind- of watermolen gebruiken om elektriciteit op te wekken, het kan. Natuurlijk hadden we 1000 kleine molentjes nodig gehad om het smartbord te laten werken, maar dat is misschien iets voor het volgende schooljaar
Een netwerkdag organiseren voor de pedagogisch begeleider van het OVSG, een leuke afwisseling, eerst ontvingen we de leerkrachten in de conferentiezaal en daarna gingen ze zelf aan de slag tijdens de workshops yoghurtdetective en IT's alive.
Deze zaterdag waren we te gast op de universiteit van Hasselt, om tijdens de studiedag van VELEWE een workshop rond luidsprekers en magnetisme te geven. Die leerkrachten wetenschappen weten elk jaar weer een grandioze organisatie uit hun hoed te toveren.
Eindelijk was het zover, de eerste navorming Yoghurtdetective in de context biochemie. Ik heb heel hard aan deze navorming gewerkt en samen met Evelyne iets moois van gemaakt, onze ischrijvingen waren dan ook vlug volgeboekt. De leerkrachten zagen dat dit thema ook leuk en zeer informatief kan zijn, realisaties rond voeding en bewaring + wetenschappelijke proefjes gaan hier mooi hand in hand. Het is geen probleem om met leerlingen in de klas gelei, confituur, drinkyoghurt, fruit wecken en zelfs kaas te maken.
Zoals jaarlijks waren we met ons team aanwezig op de TOP-dag in technopolis, leerkrachten warm maken voor onze nieuwe navorming rond biochemie. Hopelijk werpt dit zijn vruchten af en mogen we ze daarna op IMEC ontvangen voor een volledige navorming.
Voor de tweede maal ging ik met de trein naar Oostende, het zou de titel van een lied kunnen zijn maar dat is het niet
Het was een navorming in het Ensor Instituut met onze IR13 trein, leuk dat nog altijd leerkrachten dit een interessante navorming vinden, ook al moet ben ik er vele km's voor onderweg.
Eén van mijn favoriete navormingen: projectgerichte techniek. Een opleiding waar leerkrachten echt de handen uit de mouwen steken, leuk om zo het navormingsjaar van start te gaan.
Dit weekend waren we met de wielerclub te gast in sporthotel de Lanterfanter in Schönberg. Dit sporthotel is ook de uitvalsbasis voor de wielerploegen van Rabo Bank en de Nederlandse wielerbond, het hele hotel ademt gewoon wielersport. De accomodatie voor renners en fietsen evenals het eten is gewoon top. Buiten onze club was er nog een groep Nederlandse mountainbikers waarmee we zaterdag Marianne Vos naar de overwinning schreeuwden, volgens hen zou het zondag onze beurt zijn (en gelijk hadden ze, go Philippe go). De eerste dag reden we een mooie 110km met een middagstop in St Vith, goed weer en veel bergop, meer moet dat niet zijn. Zondag reden we 80km maar was het een pak zwaarder ("diene Côte de Wanne is ne smeerlap"). Onze mental coach en verzorger Walter ontpopte zich tot een echte multitasker: al rijdende met de wagen regen- en windjasjes aannemen, rijsttaartjes en drank geven, leeggereden wrakken oppeppen, je moet het maar doen.
Bespreking van de rit voor de volgende dag, het profiel ziet er toch al goed uit.
Onze kennismakingstweedaagse voor de nieuwe leerlingen ging dit jaar weer door in de Kluis te Sint Joris Weert. Buiten een paar sporadische buien was het weer goed en de leerlingen hadden een leuke tijd. Een groot kampvuur waar meer dan 100 mensen rond zingen maak je natuurlijk ook niet elke dag mee.
Dit jaar deden we met een campusteam mee aan de Aarschotse zeepkistenrace. De zeepkist die Jimmy en Ronny in elkaar kregen was een juweeltje, mooi en ... snel. De supporters waren op post, zowel leerkrachten als leerlingen, en die kregen een spannende race te zien. Ondanks een crash na de finish met een geplooide ophanging tot gevolg was een mooie derde plaats het resultaat. Nu nog eens nagaan hoe de racekist sneller kan gemaakt worden en het zal er de volgende editie gaan stuiven
In augustus gingen Gwen, Katia en ik op relaxvakantie naar het mooie eiland Menorca. De meeste tijd brachten we aan het zwembad door, de temperatuur was daar natuurlijk niet vreemd aan. Ook maakten we tijd om met onze huurwagen het eiland te verkennen en een plaatselijke folklore de "Cavalia" mee te pikken. Een haven rondvaart, plaatselijke dorpjes bezoeken en visrestaurants in kleine vissershaven gaan keuren hoort natuurlijk ook bij een eilandvakantie.
Momenteel zijn we bij rvo-society bezig met een aantal projectjes rond duurzaamheid, de titels zijn: - de ananasboot - de zonnedouche - de lichtreizigers - de yoghurtdetective Het lijken wel titels van stripverhalen, zou dit misschien de bedoeling zijn
Het project yoghurtdetective past in het contextgebied biochemie (daar is momenteel voor leerkrachten weinig rond te vinden), en bevat een aantal leuke en eenvoudige realisaties. Een van die realisaties is Kefirkaas, mmmmm lekker. Wie het stappenplan wil stuurt maar een berichtje, of beter nog, kom de navorming volgen
Gwen en Katia willen dit verlof een eiland/rust/zee/strand/zwembad/... vakantie en ik een actieve rust periode, daarom hebben we de knoop doorgehakt: in juli een bergvakantie in Oostenrijk en in augustus een eilandvakantie in Menorca.
Deel 1 brachten we dus in Ramsau door (sommigen kennen dit nog als de uitvalsbasis van de VOCO ski-GWP's in de RMS), en welbepaald in het familiehotel Jagdhof. Er waren maar een dertigtal gasten, wat een rust. De eerste dagen was het weer niet schitterend dus brachten we een bezoek aan het beroemde Admont Benedictijnenklooster met zijn wereldberoemde bibliotheek en natuurhistorisch museum. En ook een bezoek aan de zoutmijnen kan op een regenachtige dag heel leuk en leerrijk zijn. Gelukkig was daarna de zon ruimschoots van de partij (met 's avonds wel regelmatig een spectaculair bergonweer met bijhorende prachtige regenbogen) om mooie bergwandelingen te maken en er af en toe met de mountainbike op uit te trekken. Ook zijn Gwen en ik een halve dag gaan forelvissen, maar die rakkers waren ons steeds te slim af zodat we genoegen moesten nemen met een pasta als middagmaal
De streek en de berghutten zijn hier prachtig, de inwoners zeer vriendelijk, een echte aanrader.
Na thuiskomst terug twee weekjes ertegenaan en dan de koffers pakken voor de eilandtrip.
Hotel Jagdhof
Katia en Gwen in de kabellift
Een Oostenrijkse berghut helemaal voor ons alleen
Een marmot op de uitkijk
Een noodglijbaan in de zoutmijn, een idee voor bij ons op school????
De Austriahutte, een leuke plek voor een break tijdens de wandeltocht .
Dubbele regenboog na een kort maar hevig avondonweer.
De proclamatie van de eindjaren op onze school ging door in het cultureel centrum van Aarschot. Alles was tot in de puntjes voorbereid en "af". Een aantal eerste jaars gaven een prachtige zangvoorstelling als afscheid aan de afgestudeerden. Ook de receptie achteraf in de gerestaureerde kapel zullen de laatstejaars nooit vergeten. Zo'n proclamatie doet me altijd wel iets, maar dit jaar omdat mijn dochter Ines mee de school verlaat was het toch zeker speciaal.
De geblinddoekte smaakproef bij project verse vruchtensla is steeds een zeer leuke les. Met zoveel verschillende smaken en meningen heeft de verslaggever van de groep het natuurlijk niet gemakkelijk.
Dit jaar was het mijn beurt om de route van onze fietstocht uit te stippelen, de route was 102km lang en maakte een grote lus rond Aarschot met vertrek en aankomst in Wilsele. 150 sportieve fietsers kwamen opdagen voor deze pelotonstocht en de zon was gelukkig ook van de partij. Dankzij de hulp van de motorrijders van de Leuvense politie moesten we nergens stoppen (enkel tijdens de bevoorrading natuurlijk) en liep alles van een leien dakje. De bevoorrading ging door op onze schoolcampus: zitplaatsen, toiletten, genoeg energievoeding en sportdrank, de meisjes van RedBull, ... meer kan een wielerliefhebber niet wensen. De voorbereiding voor de editie 2013 kan beginnen.
Eindelijk was het zover, de leerlingen brachten hun Da Vinci eindwerk binnen. Ik was reuze benieuwd en de resultaten overtroffen mijn verwachtingen. De opdracht was: maak in groep en zoveel mogelijk zelfstandig een technische uitvinding van Da Vinci na in recyclage materiaal en breng zelf een aantal verbeteringen aan. De groepjes kregen hiervoor een schooljaar de tijd en moesten dit ook kunnen presenteren dmv een powerpoint of filmpje, door tussentijdse deadlines te geven hield ik ze op spoor en op bepaalde momenten konden ze de techniekklas + materiaal gebruik en rekenen op de steun van de leerkrachten techniek (op eigen aanvraag). Een van de groepjes deed ook beroep op een opa houtbewerker die hun hielp bij het maken van een bootromp, die samenwerking zien we graag. Sommige realisaties vond ik zo goed dat ik ze instuurde voor een uitvinderswedstrijd, we wachten in spanning af.
Vorige week was het aan ons om als Comenius gastschool op te treden, we hadden gasten uit Slowakije, Spanje en Duitsland. Zondagavond was ik met een aantal collega's van Taxi dienst om leerlingen en leerkrachten in Charleroi op te pikken en in de gastgezinnen af te leveren. De rest van de week was meer dan goed gevuld om de deelnemers laten kennis te maken met Belgische tradities (ons Comenius onderwerp) en België zelf. Op het programma: bezoek en rondleiding in Aarschot, Brussel, kasteel van Horst - workshops van dans, djembé, koken, sport - lessen bijwonen - Afvaart van de Dijle per kano - ... De bezoekende leerkrachten konden hun ogen niet geloven: zij hebben één digitaal bord per school, wij hebben er één per klas en zoveel computers!!! Eigenlijk zijn we als leerkracht in België verwend, maar staan we er niet meer bij stil. Donderdagavond een grote barbecue voor deelnemers en gastgezinnen, vrijdag veel traantjes bij het afscheid.
Een open opdracht met als voorwaarden:"een transporteer een ananas over water dmv groene energie en gebruik zoveel mogelijk recyclage materiaal" leuk EN leerrijk. Sommige groepjes waren zeer inventief, anderen konden hun ananas op de bodem van de oceaan gaan zoeken. Toch een groot "oeps" moment: "Mijnheer, ik heb per ongeluk een gat in uw zwembad gestoken"
Schooljaar 2012-2013 wil ik van start gaan met geïntegreerd iPad gebruik tijdens de lessen techniek, om de kosten van dit project draaglijk te maken wil de scholengroep ons steunen. Samen met een aantal collega's van de 2de en 3de graad (zo hebben we tevens een toffe leerlijn) dienden we een dossier in bij onze AD, hopelijk heeft hij binnenkort goed nieuws. Van rvo-society kreeg ik al een iPad om te gebruiken tijdens mijn navormingen, hiervan mochten mijn leerlingen ook al eens profiteren om een aantal tests te doen. Ik voerde een aantal aanpassingen aan een paar projecten door en leerde mijn leerlingen QR codes aanmaken en gebruiken, heel tof en leerrijk was dat. Ondertussen is mijn klas voorzien van codes en gebruiken de klasgroepen ze zonder problemen. Naar het volgende schooljaar toe zal ik dus zoveel mogelijk projecten aanpassen, twee maanden grote vakantie zal hiervoor niet voldoende zijn vrees ik.
In februari was het weer "GWP-time" onze jaarlijkse sport/werkweek in het sporthotel van BLOSO in Genk. Werken, plezier maken, sporten en de vakoverschrijdende eindtermen bereiken voor onze leerlingen van het eerste jaar geen enkel probleem. De eerste dagen hadden we sneeuw, wat kan er mooier zijn in de Genkse bossen. De leerlingen gingen met mij mountainbiken en met mijn collega's muurklimmen, mountainboarden, dansen, boogschieten, ... en een rondleiding in de moskee van Sledderlo. Zoals altijd was het eten (veel te) lekker, de nachten te kort, de fuif kei-goed en de normale leerstof veraf. Dit was onze TIENDE editie en toch komt er nog geen sleet op de formule, integendeel: het Witse detectivespel is nog zeer gesmaakt en de "binnen de minuut" activiteit was een schot in de roos. De week was te kort maar we kijken al uit naar het volgende schooljaar.
Het project mountainbike in de praktijk brengen, sommigen hadden de overbrengingen nog niet onder de knie
Omdat mijn fiets vorig jaar gestolen is "moest" ik een nieuwe mountainbike kopen, een moeilijke keuze tegenwoordig. Welke wielmaat moest ik nemen een 26" of een 29er? Omdat ik niet kan kiezen kocht ik beide. De Orbea was een jonge tweedehands die ik volledig naar mijn zin heb aangepast (Shimano in de vuilbak en Sram erop natuurlijk).
Voor de 29er ging ik op zoek naar een BULLS omdat dit me een zeer degelijk en leuke fiets leek, in heel België was er zo maar 1 te verkrijgen in mijn maat en gekozen model (gelukkig was het de juiste kleur). Ook hier Shimano eraf en Sram erop.
Tijdens de Top-dag gaf ik in technopolis een workshop over een propellerboot op zonne-energie. Dit is een verkorte versie van een navorming rond het project ananasboot dat we het volgende schooljaar op IMEC gaan invoeren. De inschrijvingen waren reeds na een minimumtijd volzet, spijtig maar meer dan 20 deelnemers tijdens zo een korte praktische sessie kunnen echt niet. De deelnemers van het leuk en hopelijk gaan ze ook met hun leerlingen aan de slag.
Vandaag had ik de eerste navormingen in mijn nieuwe lokaal. Vroeger moesten we steeds al ons materiaal verhuizen naar een vergaderlokaal van IMEC om onze navormingen te geven, eindelijk kregen we ons eigen lokaal in een lescontainer ter beschikking. Het is eigenlijk juist te klein voor grote groepen en het bord moet nog toekomen maar het is alvast heel gezellig. Gisteren nog een aantal affiches en posters toegevoegd om het er als een echte klas te laten uitzien. (en aan de slag om A3 papieren tegen de muur te kleven om de indruk van een projectiebord te wekken )
Deze voormiddag 18 leerkrachten techniek en in de namiddag 11 hogeschoolstudenten + hun docent, het nieuw is er dus al af.
Onze school zit samen met Duitse, Slowaakse en Spaanse collega's in een comeniusproject over tradities. Vorige week was onze eerste samenkomst in Duitsland (het stadje Dülken), we werden er zeer goed ontvangen. Ik ging er samen op af met mijn collega Dries en leerlingen Caroline en Miet, onze ogen gingen nogal open: geen schoolbel, lesuren van 67,5 min, leerlingen hebben geen toezicht bij studie of op de speelplaats, ze spelen allemaal een muziekinstrument, een winkeltje waar ze vrij mogen drankjes, snoep en eten kopen, .... maar wel veel discipline ik kon er geen afvalpapiertje op het domein ontdekken.
Het programma zat eivol: een muzikaal toneelstuk, bezoek aan Düsseldorf, bezoek aan Keulen, bezoek aan chocoladefabriek en museum, klimparcours, vergaderingen, ...
's avonds waren we telken te gast bij Duitse leerkrachten die voor ons kookten, één Duitse leerkracht had zijn oude atoomschuilkelder zelfs ingericht als muziekruimte inclusief bar en podium. Als verbroedering moesten we deelnemen aan een jamsessie op djembé's
In mei komen de leerkrachten met leerlingen in onze school op bezoek en de lat ligt zeer hoog (daar gaat weer heel veel werk in kruipen maar we gaan ons niet laten kennen )
Op zaterdag 15 oktober ging in de gebouwen van KUL de jaarlijkse kinderuniversiteit door. Deze dag was de ideale gelegenheid om één van onze workshops rond duurzaamheid eens uit te testen. We kozen voor de sessie van natuurlijk licht, en ja hoor de kinderen vonden het leuk en staken er heel wat van op. Nog een beetje bijschaven en de scholen kunnen ermee aan de slag.
Juist voor het begin van het nieuwe schooljaar ging ik met Katia en Gwen de batterijen nog eens opladen in Bulgarije. Bulgarije is een zeer mooi land met toch wel grote tegenstellingen, ofwel zeer arme mensen ofwel zeer rijke Bulgaren. We verbleven in Sunset Resort kort bij het vissersdorpje Pomorie. Terwijl België te maken had met een zondvloed lagen we hier de ganse dag in de zon, om de kuststreek te verkennen was het noodezakelijk een auto te huren met een zeer goed werkende airco.
Zoals elk schooljaar kregen onze leerlingen na de laatste schooldag een barbecue aangeboden. Op deze dag werken de leerkrachten voor de leerlingen en moeten zij enkel relaxen en met hun vriendjes en vriendinnetjes napraten over het voorbije jaar.
Dit jaar namen we voor het eerst deel aan de Decathlon Classic met de start in Leuven. Dat deze rit in de buurt van start gaat is mooi meegenomen, dan kunnen we er als opwarming met de fiets naartoe. Deze heel mooie rit gaat een stuk over de taalgrens en doet ook nog bijna alle hellingen in de buurt van Overijse en Huldenberg aan. De kasseistrook Mollendael naar Beavechain mag natuurlijk ook niet ontbreken, en het mooie weer was gelukkig ook van de partij.
De lange kasseistrook van Mollendael
Een kasseihelling draai je best als eerste op
De eerste meters onmiddellijk versnellen
Blijven versnellen en trekken aan je stuur is een goede armspieroefening
Om de laatste les af te sluiten en mijn leerlingen met een goed gevoel de vakantie in te sturen bracht ik drank (alcoholvrij natuurlijk) en borrelhapjes mee naar de klas. We hielden een leuke (en soms emotionele) receptie.
In project "vakantiehuisje" maken de mijn leerlingen een mooie technische realisatie: een theelichthouder in beton. Voor de meeste leerlingen is het de eerste (en laatste?) maal dat ze zelf mortel maken, en of ze het leuk vonden? Unaniem goedgekeurd. Bekijk de mooie resultaten maar eens.
Een heel leuk proefje ivm het project "verse vruchtensla" is de smaakproef. De leerlingen moeten geblinddoekt verschillende soorten fruit proeven en daarna een observatietabel aanvullen. Vooral de zure smaken leveren mooie beelden op.
Maandag 30 mei hadden we een navorming over het leerplan en het opstellen van een jaarplanning in smarschool, met 27 deelnemers heb ik een reden om naar het volgende schooljaar een groter lokaal te vragen .
Om de passieve delen van de navorming toch een beetje te doorbreken nodigde ik in de voormiddag een spreker van het voedselagendschap uit, spijtig genoeg heel actueel met de problemen rond de Spaanse komkommers.
In de namiddag kwamen Cindy en Frans hun eindwerk aan de Artesis Hogeschool voorstellen en workshops geven. Als begeleider van dit eindwerk was het de bedoeling dit uit te testen met mijn leerlingen, wegens tijdsgebrek moest dit dan maar gebeuren met ervaren leerkrachten en pedagogisch beleider Hugo. Nu hadden we ook de kans om eens te kijken of ze stressbestendig zijn
De workshops om gekleurde bruisballen en haargel te maken waren heel leuk, het gistproefje als inleiding naar hun technisch systeem (groene gistgenerator was ook een leuke insteek)
De groene gistgenerator is een systeem om met gist elektriciteit op te wekken, we moeten het systeem nog bijsturen maar dit is nu eenmaal eigen aan het technisch proces.
Een kleine technische realisatie maken in beton is ook altijd leuk. Of dat de leerkrachten sport zo gelukkig zijn met het feit dat we daar het zand van hun verspringbak voor gebruiken is natuurlijk een andere vraag
Voor mijn leerlingen echte technische tekeningen te laten maken is er spijtig genoeg geen ruimte en tijd voorzien in het leerplan, maar tekeninglezen en aanzichten herkennen moet zeker kunnen.
Ongelooflijk hoeveel inzicht sommige leerlingen in zo'n blokjesfiguren hebben, zitten de 3D games daar misschien voor iets tussen
De aanzichten van Ella tekenen is geen probleem, het blijven stilstaan wel
Mijn stagiaire Tinne mocht de praktische realisatie van het project verse vruchtensla voor haar rekening nemen. Dit is haar laatste stage en toch wel een mooie en leuke afsluiter voor studies aan de hogeschool.
Wat ga ik nu doen, mijn fruitsla hypnotiseren of opeten????
Vandaag tijdens de les hebben we even de tijd genomen om te bekijken of onze tussendoortjes wel zo gezond zijn. Ik was aangenaam verrast te ontdekken dat mijn leerlingen buiten snoep ook fruit en noten mee naar school hadden, en dit voor een niet aangekondigde steekproef
Een goede inleiding voor de proefjes van mijn stagiair.
Deze week onderzochten mijn leeringen als echte techno-wetenschappers een aantal dranken en sportdranken. Met behulp van clini- en albustix konden ze de aanwezigheid van koolhydraten en eiwitten in voedingsmiddelen bepalen.
Omdat we vanaf nu tijdens de lessen techniek ook het thema duurzaamheid en groene energie moeten meenemen, werk ik hierrond een energievriendelijk huisje uit.
Je kan al enkele foto's en een filmpje bekijken, de werkfiches voor de leerlingen kan je van de site www.rvo-society.be halen of via mijn mail.
Zaterdag hadden we onze jaarlijkse opendeurdag, gelukkig waren de weergoden ons weer goed gezind, de belangstelling was enorm en de inschrijvingen liepen vlot.
In alle klassen waren er leuke activiteiten en onze leerlingen gidsten de bezoekers door onze ganse campus, het was zwaar maar iedereen (leerlingen, leerkrachten, ouders, ...) had een leuke dag
Mijn leerlingen stelden hun bloemen op zonne-energie op het grasveld ten toon, de zon liet ze de ganse dag draaien maar de wind zorgde ervoor dat de verantwoordelijke leerlingen ze regelmatig terug moesten rechtzetten
De leerlingen eerste jaar demonstreerden hun papieren brug onder leiding van mijn stagiaire Tine en alles verliep vlot, alhoewel de rijkunsten van sommige leerlingen wel grappig waren.
Nog een extra woordje van dank aan Jonas die de ganse dag demonstraties gaf met de IR13 trein, op het einde van de dag was zijn stem helemaal weg. Waar hij zijn energie blijft halen is me nog altijd een raadsel
De laatste les voor de opendeur moeten de leerlingen hun papieren brug realiseren, dit is het resultaat van het experimenteren thuis met papieren constructies. De bijhorende powerpoint moest vorige week reeds binnen zijn, en ik ben er nog wel een weekendje zoet mee om deze allemaal te bekijken.
Om deze constructie te maken krijgen ze maar 100min en 20 printpapieren, de groepjes die thuis niet oefenden en bijstuurden vallen hier onmiddelijk door de mand.
Iets totaal nieuw bedenken en uitvoeren in 100min zonder constructiefouten lukt nooit.
Het voorstellen tijdens de opendeur met publiek is natuurlijk ook iets anders dan in klasverband en zenuwen spelen daar dan ook een grote rol, maar het komt wel goed.
Vandaag gingen mijn klassen aan de slag met de IR13 trein. De logische poorten zagen mijn leerlingen reeds tijdens het werken met het "IT's alive" materiaal, ze moesten dus enkel een aantal nieuwe sensoren leren kennen. De les werd gegeven door mijn stagiaire Tine met mij als assistent, eenmaal het praktisch manipuleren van het materiaal onder de knie ging het werken met de trein zeer vlug. De leerlingen hadden geen enkel probleem en vonden het leuk, ze zijn klaar voor een demonstratie tijdens de opendeur dit weekend.
Zaterdag zijn we met een aantal clubleden de Brabantse pijl gaan rijden, dit is een peletonstocht onder politiebegeleiding dus: de ganse voormiddag "vollen bak" zonder te stoppen (buiten de bevoorrading )
De rit ging van Leuven richting Huldenberg, Overijse, Pecrot, ... en dan weet je het wel dit wordt serieus klimmen. Indien je je laat wegdrummen en achteraan in het peleton terecht komt heb je een echte intervaltraining want vooraan wacht er niemand. In een peleton van 300 man heb je geen zicht op ploegmakkers, en als Steven met pech af te rekenen kreeg hadden we dat dan ook niet door, wij waren al terug in Leuven als hij nog aan de beklimming in pecrot moest beginnen. De technische bijstand van de organisatie liet toch wel te wensen over want anders had hij zeker nog terug kunnen aansluiten. De laatste km's naar leuven gingen zelfs zo hard dat ik over de 50km per uur moest rijden om bij een groepje voor mij te kunnen aansluiten maar helemaal vooraan raakten we niet meer, het peleton brak dan ook volledig in stukken. Ik ben er zeker van dat de organisatie van onze eigen peletonstocht op 4 juni beter zal zijn.
De woensdag erna gingen de profs van start en Philip Gilbert won, proficiat een terechte winnaar.
Met de zon en de opendeur in aantocht maakten mijn leerlingen werk van hun bloem op zonne-energie, en of het leuk was? Bekijk volgende foto's maar eens. Als je de links gebruikt kan je de bloemen zelfs zien draaien op youtube.
Zoals jaarlijks zijn we met enkele ploegmaats de Ronde Van Vlaanderen gaan rijden, dit is gewoon om de wielersfeer op te snuiven want om echt plezant te kunnen fietsen zijn er teveel deelnemers. (20 000 ) Het weer was goed en de benen perfect (zou dat rode bietensap dan toch effect hebben ), de hellingen waren leuk en de bevoorrading ok. Na de bosberg stond de wind in het nadeel en moesten we met twee hard trappen om het tempo erin te houden, wie het bij de profs na de Bosberg alleen wil proberen zal eraan zijn voor de moeite . Het ging zo vlot dat we zo vroeg binnen waren en dus niet anders konden dan gezellig in de zon nog iets te drinken, "recupereren" en een nabespreking te doen
De dag erna de wedstrijd gevolgd op tv en ja hoor: Gilbert alleen na de Bosberg, je kan het al raden ... waarom luisteren die mannen nu nooit eens naar ons
Op weg naar de start
Jonathan had honger en ik... had gewoon veel fun
Op de kapelmuur en nog even tijd om te lachen naar de fotograaf
Begin van de afdaling na de kapelmuur
Top van de Bosberg, vanaf hier moeten "Taaie Flandriens" op de grote plateau naar de aankomst
Op weg naar de aankomst Beklimming van "de muur", waar is da bergske? ...... hier is da bergske!!!
Yes, daar is de zon, nu kan het wielerseizoen pas echt beginnen.
Vandaag zijn Johan en ik de omloop passage fitness in Gent gaan rijden. In deze tocht zitten een aantal "bergen" die we volgende week ook in de Ronde van Vlaanderen zullen terugvinden. Het weer was veel beter dan de weerman voorspelde en zodoende waren er veel deelnemer. De start was aan de wielerbaan "het kuipke" en niet simpel met al die fietsers door de Gentse binnenstad, maar al vlug vertoefden we in de Vlaamse Ardennen. Het landschap was op sommige momenten echt sprookjesachtig, de bevoorrading en conditie waren goed, een zaterdag goed besteed dus. Na afloop nog een sportmassage om de spieren voor de rit van de dag erna in orde te krijgen, de massage was zo "diep" dat ik nu alle spierknooppunten wel weet liggen.
De beklimming van de Molenberg
Klimmen en terwijl nog kunnen lachen ... dan zit de conditie goed.
Op de GO! Whizz dag was het moment daar om eens met leerkrachten techniek het maken van een eenvoudige zonneboiler uit te proberen. Deze navormingsdag ging door aan de Hogeschool Gent, met dank aan mijn gps om me door de ganse stad Gent te sturen om zo een beetje aan "city seeing" te doen.
Door het zeer goede weer waren wel minder deelnemers komen opdagen dan voorzien, toch voldoende om een deel van de workshops die ik het volgende schooljaar misschien ga geven al eens uit te testen.
Vandaag kwamen de leerkrachten terug voor een afsluitende oefening en bijsturing op de navorming IT's alive. Ze probeerden een oefening op het automatiseren van het duurzame huisje, normaal zal ik hierrond het volgende jaar een aantal navormingen geven.
Onze GWP (geïntegreerde werkperiode) is spijtig genoeg weer achter de rug, het thema dit jaar was milieu. Waar kan je de vakoverschrijdende eindtermen hierover beter bereiken dan in de bosrijke omgeving van het sporthotel van BLOSO in Kattevenia. Buiten het werken aan hun project brachten onze leerlingen ook een bezoek aan het natuurhulpcentrum, het planetarium, een sterrenkijker (ja er bestaat ook zoiets als lichtvervuiling), ... en deden veel aan sport. Buiten de talrijke sportactiviteiten zoals mountainbike, trikke, mountainboarden, muurklimmen, oriëntatieloop, zaalsporten, ... hadden ze vooral veel fun. Donderdagavond (nacht???) was er onze afsluitende fuif, dit jaar waren onze leerlingen echt niet moe te krijgen. Zoals elk jaar was het eten weer veel te lekker en te overvloedig, veel bewegen dus. Onze leerlingen en leerkrachten kijken al uit naar de volgende editie.
Hopelijk zijn de moeders niet te boos op mij bij het ontdekken van de vuile was, ik kan het nu eenmaal niet laten de modderigste wegjes voor de mountainbike uit te zoeken.
Zaterdag mocht ik mijn Thompson terug gaan ophalen, hij was ter controle bij de fabrikant.
Met het frame was alles in orde, een paar barstjes in de lak werden weggwerkt en gepolierd, nu is hij terug als nieuw. De fiets kreeg ook een groot onderhoud en een nieuwe stuurpen, zadelpen, ergopowers, zadel, kabelset, ... het resultaat mag gezien worden.
Vanmorgen was het echt rotweer, omdat hij (voorlopig toch) nog stond te blinken reed ik de wegrit van de wielerclub met de mountainbike mee. Slecht weer, wind, regen, koude (zelfs natte sneeuw ), een kop die nog vol snot zat van mijn zware verkoudheid en teammaats die blijkbaar in goede doen waren, ik heb afgezien als de beesten. Er mag volgende week 10cm sneeuw liggen, toch zal ik met de racefiets op pad gaan.
Nieuwe ergopowers met rode covers en speciale kabelset
Woensdag heb ik bij rvo-society een dagje verlof genomen om ... les te gaan geven in Aarschot. Mijn collega was ziek en mits een beetje puzzelwerk (en een A-klas en B-klas samen te plaatsen) kwam ik toch aan 19 lesuren, niet slecht voor een half-time.
Na een zware lesdag op vrijdag, ging ik samen met Leen naar Tessenderlo om deel te nemen aan de lesmarathon in het Pius X college. (eerst een lekkere kop koffie gaan drinken om op krachten te komen natuurlijk)
De leerlingen van het college organiseerden zelf deze marathon om het goede doel te steunen (pink ribbon), een niet te onderschatten prestatie.
Leen mocht de marathon openen met een les in Escher-technieken (puntspiegelingen, verschuivingen, ...), wat kan wiskunde toch leuk zijn en creativiteit bij leerlingen bovenhalen. Er waren prachtige werkjes bij.
Na Escher kwam Lego, een uurtje om deftig met de trein te werken is eigenlijk veel te weinig, toch konden deze leerlingen tonen hoe clever ze zijn. Op zestig minuten een oefening maken waarbij je de flip-flop en teller gebruikt, chapeau.
Terwijl er voor de klas nog lange uren in het verschiet lagen konden wij na een deugddoende pasta het weekend al aanvangen.
Een initiatief als dit is zeker voor herhaling vatbaar. Misschien ook eens te proberen in onze school
Deze week was ik met mijn navormingen van ToT te gast in het vti Deinze. Deinze is 110km van bij mij thuis, om 6u30 vertrekken is de boodschap om voor de files voorbij Brussel te raken en op tijd toe te komen. Zoals steeds werden we in de gastschool goed ontvangen en konden we op veel steun rekenen. De eerste dag "speelden" we met de trein (sensoren, logische poorten, geheugenmodules, ... allemaal geen probleem) en ontwikkelden we een veiligheidssysteem, laat de nmbs maar komen, onze leerkrachten zijn er klaar voor. Op woensdag werkten we aan onze bloem op zonne-energie, zagen boren, schroeven, ... wat kan techniek toch leuk zijn. Spijtig genoeg was de zon niet van de partij om onze realisaties op de speelplaats uit te testen, maar de lamp van de beamer is een (nogal mager) alternatief.
Dit weekend heb ik samen met Katia weer een sorteerdag ingelast. Van de 30 000 kaartjes "Fitte helden" sorteerden we er ondertussen al een 3000 tal. Nog een aantal regendagen te gaan dus.
Hieronder een aantal foto's van de kunststof penhouders die mijn leerlingen realiseerden. Ze mochten hun creativiteit op een stuk plexiglas botvieren, rekening houdende met een aantal criteria. 1. toepassen van het technisch proces, ontwerpen - protoype maken - aanpassen - realiseren - evalueren 2. veiligheidsregels toepassen tijdens het realiseren 3. twee, drie of meer pennen kunnen houden en stabiel zijn 4. rekening houden met de maten van het basismateriaal 5. afwerking
Sommige realisaties zijn technische hoogstandjes, kijk maar eens
Vandaag waren er weer een aantal gemotiveerde leerkrachten die ons met een bezoek vereerden. Omdat er een aantal deelnemers wegens ziekte verstek moesten laten gaan telde ik maar zes deelnemers. Met een kleine groep gaat de navorming altijd vlot, ook vandaag dus geen enkel probleem. It's alive is niet het eenvoudigste pakket om onder de knie te krijgen, maar dat was er niet aan te merken.
Vandaag kregen we op IMEC bezoek van de 2de jaars Techniek van de Plantijn Hogeschool. Ingrid komt jaarlijks tijdens een projectweek een bedrijfsbezoekje brengen en pikt dan een navorming IR13 mee. Dit jaar heeft ze maar twee studenten, maar de mindere "kwantiteit" wordt goedgemaakt door de kwaliteit. Sarah en Ann brachten al spelenderwijs de moeilijkste opdrachten tot een goed einde. Na de scholing brachten we nog een bezoekje aan de cleanroom.
Vandaag stond er me een grote verrassing te wachten als ik thuis kwam, de postbode had een pakje gebracht dat ik echt niet verwachtte. In een goed verpakte doos bleek een fietsgps met hartslag- en cadancemeter te zitten. Meestal kosten de cd's met gps-kaarten nog het meest, maar zelfs die zaten erbij, zelf routes maken via google maps en inladen in het toestel , routes delen via het internet, ... alles kan. De afzender was Galazo sport en spijtig genoeg zat er geen begeleidende brief bij. Ik veronderstel dat ik de hoofdprijs gewonnen heb bij een wedstrijd in één of ander fietsmagazine of op het internet. Meestal doe ik wel mee (zonder grote verwachtingen), maar een prijs toegestuurd krijgen (zonder eerst een bericht ) is toch ook meegenomen.
Vandaag ging ik samen met Kevin en Kim naar het veldrijden in Tervuren, als sport- en wielerliefhebber kan hier niet afwezig blijven.
Het was koud en de sneeuw van de voorbije dagen had grotendeels plaatsgemaakt voor modder, water, ijs, ... . Een héééél zware omloop, zo hebben we het graag
Nadat de jeugdreeksen het parcours helemaal naar de vaantjes hadden geholpen waren de dames aan de beurt, wat een spanning. Wereldkampioene Marianne Vos kwam al zeer snel ten val (50 meisjes staken haar voorbij) en had daardoor materiaalpech, zodoende moest ze een halve ronde lopen om een nieuwe fiets te bemachtigen ... respect!!! Hanka Kupfernagel won voor Sanne Cant en als derde ... jawel hoor Marianne Vos, was de wedstrijd een ronde langer geweest had ze zelfs nog kunnen winnen.
Voor de mannenwedstrijd nog even in het rennerspark langs en gaan watertanden bij al dat prachtig materiaal.
Na het startschot nam Rob Peters de leiding, maar daarna kwamen onze streekrenners Niels en Sven aan de leiding. Niels was de zware nieuwjaarsdagen blijkbaar het friste doorgekomen en Sven moest achtervolgen. Even werd het nog heel spannend maar na een val van Sven moest hij tevreden zijn met een tweede plaats.
Op weg naar huis maakten we al plannen voor ons eigen wielerseizoen dat eraan komt, we kunnen niet wachten. Eens kijken met welk nieuw materiaal onze clubleden zullen verschijnen.
Marianne moest een halve ronde lopen, Sanne Cant haar beste kant wat een sporter lijden kan (volgens de kenners hé )
Sven Vanthourenhout
Kevin, Bart Wellens en Erwin Vervecken
Sven Vanthourenhout en Rob Peeters Sven op verkenning
Sven in de laatste rechte lijn Styby rijdt na de wedstrijd zijn spieren los
Hier mijn recept voor een feestelijk witloofsoepje met Gulden Delle. Gulden Delle is een aperitiefbiertje dat gebrouwen wordt door mijn buurman van brouwerij De Vlier.
Witloofsoep met Gulden Delle
Ingrediënten (4 personen)
10 struikjes witloof
1 prei
1ui
5 dl Gevogeltefond
1l water
1/3 fles Gulden Delle
Boter
Muskaatnoot
Peper
Zout
Lookpoeder
peterselie
Bereiding
Maak het witloof schoon en verwijder de bittere onderkant. Snij één struikje in reepjes stoof en voeg bij de soep als deze klaar is. Snipper de rest van de struikjes, het wit van de prei, de ui en stoof 5 min in de gesmolten boter.
Voeg de gevogeltefond, het water en het bier toe en breng aan de kook. Voeg peper, zout en een beetje lookpoeder toe. Laat ongeveer 20 minuten koken tot het witloof goed gaar is en mix de soep.
Voeg de gestoofde witloofreepjes toe en versier met de gehakte peterselie.
Ter gelegenheid van oudjaar heeft Gwen een heel lekker dessert opgezocht, een klein beetje aangepast en klaargemaakt. Hieronder het recept, smullen maar.
Panna cotta van witte chocolade en gepocheerde peertjes met ijs en speculaascrème
Gepocheerde peertjes met ijs en speculaascrème
Ingrediënten (4 personen)
4 peren
Sap van 4 citroenen
10 speculaaskoekjes
2,5 dl sojaroom
175 g rietsuiker
2 kruidnagels
Kaneelpoeder
0,5 l vanille-ijs
Bereiding
Kruimel 8 speculaaskoekjes heel fijn en meng met 2 el citroensap. Klop de room erdoor en zet in de koelkast.
Halveer de peren, verwijder het klokhuis en schil ze. Besprenkel met citroensap tegen het verkleuren.
Breng het water aan de kook en voeg de suiker, kruidnagel en een beetje kaneelpoeder toe.
Voeg de peren toe, zet het vuur lager en laat de peren een half uurtje pocheren. Laat afkoelen in de siroop en meng een lepel van deze siroop door de speculaassaus.
Dresseer een beetje speculaassaus op een bordje, leg daarop een gepcheerde meer met een bolletje vanille-ijs en bestrooi met kruimel van de laatste twee speculaasjes.
Panna cota van witte chocolade
Ingrediënten
5 dl room
1 dl volle melk
120 g suiker
8 g gelatine
200 g witte chocolade
1 bakje rode bessen
Bereiding
Verwarm de boter met de melk en los er de suiker in op
Smelt de witte chocolade erin, laat niet koken. Giet het mengsel door een zeef
Week de gelatine in koud water en knijp uit. Los op in de warme room.
Roer goed en verdeel de panna cotta over een aantal glaasjes. Laat ten minste 3 uur opstijven in de koelkast.
Werk af met enkele rode bessen en serveer samen met de gepocheerde peertjes.
Vanmorgen was het zover, meer dan 20cm sneeuw (26 cm, gemeten in mijn tuin) en op weg naar school. Eens benieuwd hoeveel leerkrachten en leerlingen de eindmeet gehaald hebben. Bijna alle leerkrachten waren op tijd binnen, enkel de directeur haalde het niet (letterlijk ingesneeuwd in het verre Landen) en dat op zijn laatste werkdag voor zijn pensionering (die laatste drink komt er zeker nog wel eens aan).
Aangezien het openbaar vervoer in Vlaams Brabant volledig plat lag was de opkomst vrij mager in mijn klas, enkel de leerlingen uit het Aarschotse wisten te voet mijn klas te bereiken. Dit was dus de ideale gelegenheid om het nieuwe spel rond voeding eens uit te testen, en ja hoor 4x tof bevonden.
Na de pauze hadden we een film voorzien, "Night at the museum 2", we zetten de aanwezige leerlingen samen en met een smartboard dat voorzien is van een goede geluidsinstalatie hebben we een echte bioscoop. Keuze uit bioscopen genoeg dus, we hebben in onze school ondertussen meer dan TWEEËNDERTIG van deze digitale borden met geluidsinstallatie.
Na het laatste belsignaal om 12u nog vlug de laatste leerkrachten uitgraven en van de parking duwen en met de wagen naar huis schaatsen, we vroegen achter een witte Kerst en we hebben hem (en wat voor eentje)
Vandaag gingen mijn collega Kristof en ik op uitstap met onze IR13 trein naar de Katholieke Hogeschool in Brugge. De bachelors Techniek zitten in een nieuw gebouw met een zeer goed uitgerust technieklokaal.
De studenten van het 2de en 3de jaar maakten in de voormiddag voor de eerste maal kennis met deze manier van werken. In het begin had ik de indruk dat ze nogal twijfelachtig stonden tegen onze manier om informatietechnologie aan te leren en in te oefenen, maar naargelang de sessie vorderde kregen ze echter de smaak te pakken en bedachten zelf oefeningen die hun kunnen echt aantoonde. Als ze nu nog eens alle oefeningen doornemen en gemakkelijkere opdrachten bedenken voor hun leerlingen zijn ze er helemaal klaar voor.
Na de middag nog even een moeilijke opdracht oplossen (geen enkel probleem voor deze toekomstige leerkrachten, proficiat) en Kristof demonstreerde zijn Wii-pen, die een waardig alternatief is voor een digitaal bord en ook nog veel goedkoper. De studenten kregen de kans om zelf een controlerpen te maken, hopelijk mogen ze deze eens tijdens een stageles gebruiken. Als ze alle mogelijkheden onder de knie hebben kunnen ze deze het volgende schooljaar niet meer missen.
Hoe tof deze dag ook was, de file op de terugreis was het al heel wat minder.
Een spel over voeding dat je kan spelen tijdens de lessen Techniek.
De voorbije maanden kon je in supermarktketen Delhaize een gezelschapsspel verkrijgen over voeding en gezondheid. De naam van dit spel: fitte helden (ook online te spelen). Bij de speldoos horen speelkaarten die je kon verzamelen als bonuspunten bij je aankopen, dit spel is perfect in te passen in de lessen Techniek.
Nu de actie gedaan is kreeg ik 75 lege speldozen en 30 000 kaartjes van de supermarkt in Heverlee (met dank aan Katia) om uit te delen aan scholen. Mijn auto stak stampvol.
Indien jij ook spaart voor een volledig spel en je hebt kaarten te kort (of je wil ruilen), geef dan een seintje.
Mijn dochter gaat de kaartjes sorteren en volledige speeldozen samenstellen, indien je een doos wil (gratis natuurlijk) gelieve me dan te contacteren via mail. Enkel voor leerkrachten Techniek en hogescholen.
Blijkbaar ben ik dit jaar heel braaf geweest want de Sint (hij is niet voor niets mijn patroonheilige ) was zeer gul. Hij bracht me een nieuw racemachien, nu nog wachten op onze nieuwe uitrusting (en beter weer) en we kunnen er weer een seizoen tegenaan. Laat de muur van Geraardsbergen en La Redoute nu maar komen.
Vandaag maakte Freezel voor de eerste maal een wandeling in de sneeuw. Met haar dikke pels was ze goed beschut tegen de koude. Omdat ze een echte waterliefhebber is was het voor ons eigenlijk geen verrassing dat ze ook de sneeuw leuk vindt. Toen wij het koud begonnen te krijgen en terug naar binnen kwamen was ze echt boos, geen katje om zonder handschoenen aan te pakken.
Vandaag hadden we bezoek van de Sint tijdens de les Techniek. De leerlingen zagen hem en zijn helpers al over de speelplaats naar ons toe komen, en jawel hoor ze hadden iets voor ons bij. Iedereen kreeg lekkere speculoos met chocola en voor de lessen Techniek had hij nog iets extra: vier boor/schroefmachines op batterij, tijdens het project bloem op zonne-energie kunnen we er zeker gebruik van maken. De leerlingen moesten nog een liedje zingen en één van de pieten plakte mijn mond dicht met plakband, naar het schijnt praat ik te veel.
Vorige week zag ik op national geographic dat er nogal vreemde kruisingen van dieren bestaan: Een Lijger = een leeuw (m) + een tijger (v) Een Teeuw = een tijger (m) + een leeuw (v)
Maar ik ben er ondertussen zeker van dat onze Freezel een Moes is = mol + poes Bekijk onderstaande foto maar eens
Naar jaarlijkse traditie organiseerde onze middenschool weer een spaghetti avond voor de leerlingen. Samen met Griet was ik de barman (en Griet barvrouw natuurlijk) van dienst, de drank vloog ons soms letterlijk om de oren Alle leerkrachten waren van de partij en sommige leerlingen draaiden zelfs een dubbele shift. Zeven uur les en daarna nog eens meedraaien van 17 tot 22u, en dit voor 12-14 jarigen, ik kan maar één ding zeggen: respect We mochten ongeveer 400 gasten begroeten en de opbrengst gaat tot de laatste cent naar onze toffe kinderen, zo kunnen we de schoolfactuur voor de ouders toch nog een beetje verlagen.
Vandaag ging de jaarlijkse ontmoetingsdag en educatieve beurs voor Techniekleerkrachten door in Technopolis. Voor het tweede jaar op rij nam ik vijf workshops voor mijn rekening, gelukkig met de steun van mijn collega Wim en vier hogeschoolstudenten.
Voor de middag maakten we met de deelnemers de technische realisatie uit het project "Bloem op zonne-energie". Een realisatie waar je met leerlingen 4 lesuren aan werkt uitvoeren en testen op 35 min is echt gekkenwerk, maar we speelden het toch maar klaar. Vele avonden voorbereiding gingen hieraan vooraf, materiaal en gereedschap bestellen en controleren (dank u Halinka), meer dan 80 bloemen en 160 blaadjes afdrukken en uitknippen (de afdruk van de schaar staat nog altijd in onze vingers), projectboekjes maken, ... Tijdens de middag het "lokaal" (de gang voor het cafetaria) volledig omvormen voor de tweede reeks workshops neemt veel tijd in beslag. Hierdaar had ik eigenlijk niet voldoende tijd om geïnteresseerde leerkrachten informatie te verschaffen op onze educatie stand, hiervoor mijn excuses, ik zie jullie hopelijk wel op een andere beurs of evenement waar ik iets meer tijd heb.
In de namiddag realiseerden we een kunststof gsm-houder (project mijn gsm, mijn vriend). Gelukkig heeft Technopolis het materiaal in huis waar we als navormer enkel maar kunnen van dromen, dat maakt het "werk" wel iets gemakkelijker.
Een aantal leerkrachten konden niet meer inschrijven maar sloten ter plaatse aan, zolang er zitplaatsen zijn en er materiaal is maken we daar geen probleem van. Waar het maximum aantal deelnemers op 25 per sessie voorzien was bleken er na telling 29 aanwezig te zijn.
Hieronder enkele foto's, en misschien tot op een volgende navorming.
Vandaag was er aan de universiteit van Antwerpen het jaarlijkse wetenschapscongres. Wat de TOP-dag is voor de leerkrachten Techniek is dit congres voor de leerkrachten wetenschappen. Vanmorgen vertrokken om 6u30 en vanavond pas terug thuis rond 18u40, diegenen die beweren dat leerkrachten veel vrije tijd hebben mogen eens een dagje met mij meekomen. Ik gaf een aantal sessies aan leerkrachten natuurwetenschappen over het toepassen van de clim-methode en energieomvorming. De leerkrachten gingen aan de slag met een aantal (zelfgemaakte) energiebronnen en zetten energie om in een andere vorm. De spanning meten met een multimeter lukt altijd, maar omzetten naar beweging (keukenklok) is voor leerlingen veel leuker en aanschouwelijker. Ik kreeg veel vragen over (permanente)evaluatie maar kon daar wegens tijdsgebrek (ik had maar sessies van 60min ) niet veel dieper op ingaan, daar heb ik een andere navorming over, ze kunnen me de volgende editie altijd eens terugvragen. Elektrische energie opwekken met zout/zure komkommers, elektromotoren, zuil van Volta, citroenen ... is geen probleem, maar met zonnepaneeltjes in een lokaal zonder ramen is toch wel moeilijker. De groepen laten werken met opdrachten- en informatiefiches was voor de meesten nieuw maar wel leuk. Hopelijk proberen de deelnemers het nu ook in hun klas want de voorbereiding voor deze dag was niet min, ik heb vorige week elke avond wind- en watermolentjes gemaakt en rondgereden om al het materiaal bij elkaar te zoeken. Nu ik dit alles heb + een nieuwe doelgroep kan ik er weer een tijdje tegenaan.
Vandaag ging de tweede navorming naar aanleiding van de nieuwe leerplannen door, 27 deelnemers, een groot succes. Zoals vorige keer stelde KAMSA Aarschot de lokalen (en koffie) ter beschikking, waarvoor dank. De eerste navorming was nogal theoretisch, daarom besloten onze pedagogisch adviseur Hugo en ik het dit maal praktischer en leuker te houden. In de voormiddag stelden we een aantal projecten en tips voor waarna mijn leerlingen de rol van leerkracht overnamen, ze maakten de deelnemers wegwijs in onze aangepaste CLIM-methode. Leerkrachten gingen aan de slag en de leerlingen evalueerden (niet makkelijk voor zowel leerlingen als leerkrachten, maar wel tof). In de namiddag werden nog een aantal projecten en websites besproken, waarna we constructies maakten met speelkaarten. Hoeveel speelkaarten heb je nodig om een steen van 2,5 kg te dragen, mits het plooien van de juiste vormen: hééééél weinig. Ook nog eens uitgetest of een aantal kaarten onze grootste en kleinste deelnemer samen konden omhoog houden, ja hoor.
Zaterdag een aantal sessies voor leerkrachten natuurwetenschappen en woensdag aan de slag tijdens de TOP-dag.
Bekijk onderstaande foto's maar eens en probeer ook eens de 13jarige leerlingen te herkennen.
Alex en Simin doen aan permanente evaluatie
De leerkrachten werken en Alex maakt een evaluatie
Je hand houden onder een steen van 2,5kg op één speelkaart, het lot tarten noemen ze zoiets
Vandaag zijn mijn collega Evelyne en ik op bezoek geweest in de Artesis Hogeschool te Lier. De groep bestond uit een 40tal laatstejaarsstudenten Techniek, die we voor onze sessie in twee groepen verdeelden.
In de voormiddag ging Evelyne aan de slag met een science cache en gaf ik een kleine navorming over onze IR13 trein. Na de maaltijd (het was weer heel lekker waarvoor onze dank) wisselden we van groep. Ondertussen hadden we buiten guur weer gekregen waardoor de science cachers het iets minder leuk hadden, gelukkig zat ik met mijn navorming warm binnen
Tijdens de sessies met de trein waren de studenten eerst nog wat onwennig maar als ze eenmaal het materiaal en systeem onder de knie hadden ging het heel vlot. Gemotiveerde studenten die hopelijk tijdens de stage het materiaal eens mogen uittesten en er het volgende schooljaar, als ze voor hun eigen klas staan, ook nog gebruik van maken.
Werken met studenten van Artesis is voor mij altijd wel speciaal omdat ik daar eigenlijk wel een beetje oud-student ben, mijn leerkrachten van vroeger terugzien geeft altijd een speciaal gevoel.
Naar jaarlijkse gewoonte proberen we onze leerlingen te sensibiliseren om toch maar steeds de autogordel te dragen. Als ze verkeersles krijgen van echte agenten en dan mogen plaatsnemen in de tuimelwagen zijn er geen verdere argumenten meer nodig.
Als leerkracht moet je het goede voorbeeld geven en stap je natuurlijk mee in, de blogmaster was weer op post om dit op gevoelige (digitale) plaat vast te leggen.
Momenteel werken we tijdens de lessen Techniek aan het project "Bloem op zonne-energie", we zijn gestart met het onderdeeltje energie. Vorige week was het moment daar om eens te kijken hoeveel spanning onze windmolen (een oude ventilator uit een wagen en een fietsdynamo ) kon opwekken. Voor de meeste leerlingen was dit tevens de eerste kennismaking met een multimeter.
Jeffrey was de "Blogmaster" van dienst in de spo2 klas en verraste me via smartschool met een mooie actiefoto van dit lesmoment, kijk maar eens.
Op 25, 26 en 27 oktober gingen onze navormingen door in Limburg, omdat dit toch iets korter bij is dan Oostende was op hotel gaan deze keer niet nodig. Een grote verhuis hoefde nu dus niet. De Provinciale Middenschool van Diepenbeek is heel rustig gelegen in een oase van groen, ook hier weer zeer gemotiveerde leerkrachten en een goede ontvangst, zo hebben we het graag. Voor IR13 en IT is alive had ik telkens maar 1 deelnemer (we moeten zeker onze communicatie naar de scholen toe ivm ToT nog eens grondig bekijken), privélesgeven is ook leuk en gaat vlugger zodat we al eens kunnen uitwijden over een ander onderwerp of een bezoekje brengen aan een klas en les Techniek. De navorming van Projectmatige Techniek met de bloem op zonne-energie was weer tof, hopelijk vinden de leerlingen het even leuk als de leerkrachten. ( http://www.youtube.com/watch?v=5NU09B3PyiI )
De navormingen in West-Vlaanderen en Limburg zijn dus achter de rug (en het was tof), in februari zijn Oost-Vlaanderen en Antwerpen aan de beurt.
Op 18, 19 en 20 oktober was ik met mijn navormingen te gast in het Ensorinstituut te Oostende. Omdat de navorming maandagmorgen om 9u begon en dit voor mij niet bij de deur is vertrok ik zondagavond reeds richting kust. Mijn wagen volgeladen en drie dagen op hotel in de koningin der badsteden. Maandag was de eerste navorming IR13, een prachtig lokaal met smartbord stond ter mijner beschikking. Gemotiveerde deelnemers, lekkere koffie en 's middags broodjes wat kan je nog meer wensen. Dinsdag navorming "IT is alive", buiten een bizar probleem met de geluidsensors was alles in orde. (Kristof keek deze modules na en op IMEC bleken ze te werken, volgende week in Diepenbeek proberen we nog eens) Woensdag aan de slag met een bloem op zonne-energie, gelukkig was de zon van de partij om ze ook eens uit te testen.
Het volgende seizoen zullen we met onze club in nieuwe uitrustingen rijden, hiervoor onze dank aan alle sponsors.
Na drie seizoenen in zwart/blauw rondgereden te hebben zullen de hoofdkleuren zwart (= goed in vuile omstandigheden ) en een accent van rood worden. Aangezien we een aantal nieuwe leden mogen verwelkomen en er toch uitrustingen moeten worden bijgemaakt gaat dit dus in één moeite door, bekijk hieronder het voorontwerp al maar eens.
De twee laatste weken bracht ik met Katia en Gwen in Oostenrijk door, het was geen relax maar een actieve vakantie. De batterijen opladen doe ik dit jaar niet aan het strand of poolbar maar in het bos of op een bergwand.
Oostenrijk en meerbepaald de omgeving van Schladming is ons geen onbekende, maar het is voor de eerste maal dat we verbleven in het Activhotel Rohrmoos. Met een zwembad, relaxruimte, sauna, ... is alles voor handen. De eigenaar als berggids, zijn vrouw aan de receptie, zoon als kok, ... is dit echt een familiehotel, zo hebben we het graag. De keuken is uitstekend (typisch Oostenrijkse keuken, light of sportmaaltijden, alles is mogelijk) en de bediening top.
's Morgens om 4u uit bed, om na een lange donkere tocht de zonsopgang met een zelf meegezeuld ontbijt te beleven, is onvergetelijk.
Na een bezoek aan berghutten, gletscher, bergkasteel, ... mocht een bezoek waar ik techniek aan koppel ook niet ontbreken. In "Lodenwalker" maken ze nog op traditionele wijze wollen lodenstof, een beetje wol meenemen als illustratie tijdens de les Techniek natuurlijk.
14 dagen vakantie is eigenlijk veel te weinig, onderstaande foto's zeggen veel (maar zelfs digitaal kan je alles niet vatten). We kunnen er weer een jaartje tegenaan.
De "modernste" machine die er in Lodenwalker te vinden is
Katia en Gwen wachten met een kop koffie in de hand op de zon.
Opwarming van de aarde, hier is het bewijs. Een aantal jaren terug kon ik hier nog skieën in diepsneeuw tijdens de maand augustus, nu is er enkel nog water en ijs.
Ons zomerkamp IR13 is weer achter de rug en alles is goed verlopen, we hadden gemotiveerde kinderen en fantastische begeleidsters.
Begeleidsters Marijke en Sara studeren voor leerkracht basisschool maar hadden het deel Techniek so zeker onder de knie. Sophie gaat in september als leerkracht Techniek so aan de slag, ik ben er zeker van dat ze vlug een full-time zal hebben.
Ik verwonder er me elk jaar opnieuw over dat de kinderen op een week de leerstof, waar ze in school normaal een paar maand over doen, begrijpen en kunnen toepassen. Al hebben ze dit zelf niet door.
In de voormiddag speelden de deelnemers met de IR13 treinen en in de namiddag brachten we een bezoek aan het atomium, mini-europa, speelgoedmuseum, liepen we een science-cache, leerden solderen op ESAT en kregen een rondleiding op de faculteit elektrotechniek.
Nu nog twee weken "uitrusten" in de Oostenrijkse bergen en we kunnen er in september weer tegenaan.
Vandaag mocht ik in de Plantyn hogeschool weer als jury het examenmenu gaan beoordelen. Een dikke proficiat aan de 2de jaars voeding/verzorging-TO, jullie hebben dat weer zeer goed gedaan. De leerlingen die jullie na het volgende schooljaar als leerkracht krijgen mogen zich gelukkig prijzen.
Vandaag zijn we met de club de Lotto cyclo sprint classic gaan rijden, de weerman voorspelde een stralende voormiddag. Deze mooie rit gaat jaarlijks door in zolder en gaat dan richting het land van Herve. Het was de bedoeling de 125km af te leggen, maar een 10tal km na de start gingen de hemelsluizen open. Koud en verkleumd werd er aan de splitsing gekozen om toch maar de korte afstand van 85 km te doen. De laatste 10km samen met Larry in een groepje terchtgekomen dat tegen 47km/h langs het kanaal naar de aankomst reed. De felle tegenwind deed de benen verzuren, gelukkig is de laatse helling van 15% aan de sterrenwacht in Zolder maar 350m lang. Aan de aankomst een hete koffie gedronken en dan naar huis, bleek dat ze daar geen druppel water gezien hebben en dat zelfs de zon van de partij was.
Ondertussen heb ik gemerkt dat de vele leerkrachten die bij mij een navorming komen volgen meestal een lange reisweg en reistijd achter de rug hebben voor ze op IMEC toekomen. Openbaar vervoer is natuurlijk een optie maar niet altijd sneller dan de wagen, en materiaal meenemen is dan al helemaal een calvarietocht.
Daar willen Kristof en ik een oplossing voor vinden, dus ... het volgende schooljaar gaan we in elke provincie op bezoek met onze navormingen.
Wat is de bedoeling? We geven drie dagen na elkaar een navorming op verplaatsing: - dag 1 = IR13 - dag 2 = IT's alive - dag 3 = halve dag projectmatige techniek
Leerkrachten kunnen 1 of meerdere navormingen volgen naar keuze en het bijhorende materiaal eventueel ter plaatse ontlenen. Leerkrachten die reeds een attest hebben en geen navorming volgen kunnen op die locatie materiaal komen ophalen.
Na twee maand komen we een halve dag terug ter plaatse om het ontleende materiaal op te halen.
We gaan "on tour" in de provincies West-Vlaanderen, Oost-Vlaanderen, Antwerpen en Limburg, voor de Brabanders is het geen probleem om tot op IMEC te komen.
We zijn dus nog op zoek naar scholen die ons drie dagen een lokaal ter beschikking kunnen stellen en voor koffie en middagmaal (dit mogen broodjes zijn) kunnen zorgen. Een broodjeszaak in de buurt waar we broodjes kunnen bestellen is ook goed. Dit alles natuurlijk tegen een vergoeding.
Wie ons kan helpen een locatie te vinden neemt maar eens contact met ons op: nico@rvo-society.be
Leerkrachten een leuke navorming bezorgen met zo weinig mogelijk last is onze missie.
Hieronder enkele foto's van een navorming IT's alive, sorry voor de slechte kwaliteit maar het zijn beelden genomen met de gsm.
Dit weekend ben ik met mijn collega Kristof Tilf-Bastogne-Tilf gaan rijden, volgens hem was dit veel mooier dan de Ronde van Vlaanderen, en ook veel minder volk. En gelijk had hij
We namen het vertrek om 8u onder een zeer mistige en koude hemel, had ik toch niet beter mijn knie- en armstukken meegebracht? Nee dus, na een tiental km trok de hemel helemaal open en werd het heel warm.
De eerste helling was al een meevaller: Côte de Chambralles
Steekkaart
Lengte
1600m
Gemiddelde stijging
9,2 %
Maximale stijging
16 %
Zeer tof Even wuiven naar de fotograaf
Na de helling namen we de afslag voor de kleinere ronde van 80km, Kristof had dit jaar nog bijna niet op zijn racefiets gezeten en dacht dat zijn benen het op de langere afstand niet zouden houden, het volgende jaar pakken we zeker de langere afstand aan.
Op de volgende helling raapten we de fietsers één na één op:
Côte de Havelange
Steekkaart
Lengte
2900m
Gemiddelde stijging
5,5 %
Maximale stijging
8,0 %
Daarna sloten een aantal fietsers zich bij ons aan en gingen we langs de Ourthe naar de bevoorrading, 20km lang kwam onze snelheid niet onder de 34km/h, aflossen op kop was dus de boodschap.
Aan de bevoorrading was nog geen volk te bekennen en was er dus meer dan keuze genoeg, bleek dat we de eerste waren die daar aankwamen
Na de bevoorrading kwam de door iedereen wel gekende La Redoute:
Côte de la Redoute
Steekkaart
Lengte
1650m
Gemiddelde stijging
9,7 %
Maximale stijging
22 %
We waren zo vroeg dat zelfs de fotografen nog niet klaar stonden, en ik had graag een foto op die helling gehad Dan maar zelf eentje genomen op de top aan de Redbull stand
Na nog een aantal hellingen en vele mooie landschappen reden we op het prachtige marktpleintje van Tilf onder de aankomstboog door. Voor 12u binnen ... veel te vroeg dus, dan maar een uurtje relaxen met frisse drankjes op een gezellig terras (het was ondertussen zéééér warm)
Rood als een kreeft (niet genoeg zonnecrème ) de laatste helling naar de wagen:
Côte de Boncelles
Steekkaart
Lengte
2400m
Gemiddelde stijging
5,0 %
Maximale stijging
8,0 %
Een zeer mooie en aan te raden tocht, ik kan niet wachten tot de edite van 2011 We hadden toch een goede 85km op de teller, thuis voor het douchen nog even de Chartreuse omhoog en een ommetje langs Linden om over mijn zondagse 100km de raken.
Vanaf deze week hebben we een nieuwe huisgenoot: Freezel Freezel is een weeskatje dat haar moeder kwijtraakte en in een schuur werd teruggevonden Freezel is nu een deel van de familie en is na Katia, Ines, Gwen en onze poes Lot de vijfde vrouw in huis
Ik raak hier meer en meer in de minderheid, ik kan maar hopen dat onze goudvis een mannetje is (al kan ik daar ook niet veel steun van verwachten)
Deze zaterdag zakte ik samen met mijn collega Kristof, naar jaarlijkse traditie, naar de mountainbike worldcup in Houffalize af. Als fervente mountainbiker mag je dit zeker niet missen, de sfeer is enorm en de sportieve prestaties van de bikers van wereldniveau. De juniorenwedstrijden stonden op het programma en de profs testen het parcours en hun materiaal uit. Het wedstrijddorp waar je de mechaniekers aan het werk kan zien, het nieuwste materiaal kan bekijken en tussen de atleten kan wandelen is een droom voor elke sportliefhebber. Op zoek naar een nieuwe energiedrank gingen we op de verschillende standen praten en proeven, uiteindelijk kozen we voor het vrij onbekende Leppin. (de smaak zit al goed, en zit boordevol energie, dit weekend zeker nog eens uittesten tijdens een doorgedreven training)
Omdat we toch voor een atleet moeten kiezen om voor te supporteren (na het afhaken van Filip Meirhage), beslisten we om de Canadese Emily Batty nader te volgen.
Omdat zoiets beslissen moeilijk is, kozen we voor de mountainbikster met de mooiste fiets, bekijk de volgende foto's maar eens. (en ze kan nog winnen ook)
Tijdens de Paasvakantie zijn we met het ganse gezin en schoonbroer en schoonzus voor een weekje op relaxvakantie geweest in het Duitse Eifelgebied.
We huurden voor een kleine week een vakantiewoning in een vakantiepark, een goed zwembad is namelijk een must.
Het Vulkaneifel gebied is heel mooi en het weer viel, ook was het 's morgens nog zeer koud, goed mee. Het middeleeuwse stadje Cochem aan de rivier de Moezel is zeer gezllig en zeker een aanrader.
Voor mij is relaxvakantie natuurlijk zeer relatief, want ik kan het niet laten mijn koersfiets mee te nemen. 's Morgens vroeg trokken mijn schoonbroer en ik er dan ook op uit om de "bergen" ontstaan door reeds lang vervlogen vulkanische activiteit te verkennen. Anders dan in België kan je kilometers lange afdalingen maken , maar daarna komt natuurlijk ook een kilometers lange beklimming
Na een lange en vermoeiende fietstocht hoort natuurlijk een plons in het zwembad Elke voormiddag reden Brecht en ik een 55tal km om in de namiddag met de familie de toerist en Bourgondiër uit te hangen.
De laatste dag van de vakantie maakte ik een tochtje naar de Nurburgring, niemand vertelde mij natuurlijk dat het circuit op het hoogste punt in de wijde omgeving ligt. Gelukkig kon ik met mijn fietskaart de hoofdwegen vermijden en via zeer kleine dorpjes mijn doel bereiken.
Zo'n vakantie gaat natuurlijk veel te vlug voorbij, ik begin al te plannen voor de volgende Paasvakantie.
Vandaag met een aantal clubleden de Brabantse pijl gereden. Vanmorgen waren we op post op het Ladeuzenplein in Leuven voor de start van de Brabantse pijl, Brecht voor de 70km, Larry, Johan en ik voor de 140km. Rond 8u gingen we met een 400tal fietsers van start onder politiebegeleiding voor een zware rit richting Huldenberg en Overijse, dan terug over Leuven naar Holsbeek, Pellenberg, Bierbeek, Attenrode, Lubbeek en Leuven-centrum.. Mijn km teller kwam niet onder de 30km/h en dit op een zeer heuvelachtig parcours. De politie had zijn handen vol om met een aantal motors alle kruispunten af te zetten zodat we nergens moesten stoppen, zoals altijd waren er een aantal gekken in het peleton die enorme risico's namen. Om het toch veilig te houden hield ik me meer achteraan de groep, wat inhield dat we heel wat sneller reden dan vooraan om telkens na een bocht terug bij te benen. Het energieverbruik was dan ook enorm hoog. Na 70km zal Larry op zijn tandvlees en moest er in Leuven af. In Bierbeek was er een grote bevoorrading met bananen, sportdrank, energierepen en ... de meisjes van RedBull met energieshots. Na de bevoorrading draaide Johan terug en was ik nog alleen. In een afdaling naar Meldert was het zover, een valpartij voor mij in het peleton, het scheelde geen haartje of ik stak erbij. Als we na 4u in Pellenberg de Diestsesteenweg opdraaiden richting Leuven draaide de politie de gashendel van hun moto's open en stormden we als een bende op hol gelagen bizons op Leuven af, mijn benen stonden op ontploffen. Na een kilometerslang recht stuk moesten we nog de ganse ring rond Leuven, alles behalve platte weg, toen was het beste er meer dan af. Na 140 km moe maar voldaan nog een energiedrankje gedronken aan de aankomst en dan terug met de fiets naar huis, terug stoppen voor elk rood licht, het was even wennen.
Zoals ik in vorige posts reeds aankondigde was het de bedoeling de ronde van Vlaanderen te rijden met een aantal collega's leerkrachten, door omstandigheden (bezette agenda, ziekte, ...) kon dit spijtig genoeg niet doorgaan. De volgende editie zijn we zeker op de afspraak.
Dan ging ik toch gewoon met mijn clubleden van wtc wilsele op pad zeker. De weergoden voorspelden niets goeds, en het weerbericht was deze keer wel juist, een hondeweer (maar ja zo moet de ronde voor echte flandriens zijn zeker ).
We namen de start in Ninove rond 8u. om de finale te rijden, de 140 km zat er dit jaar wegens te weinig voorbereiding niet in. We waren met zeven (Kevin, Jacky, Johan, Dimitri, Larry, Brecht en ikzelf) waarna naar jaarlijkse traditie nog twee collega's van Dimitri aansloten.
Onderweg regen, wind, koude, ... en na de eerste kasseistrook ook de eerste lekke band (Kevin ), gelukkig gebeurde dit aan de mavic volgwagen en waren we redelijk vlug op pad. 10 km verder was het de beurt aan Dimitri (na heel wat moeilijkheden kwam de mavic volgwagen ons gelukkig weer ter hulp). Tijdens de bevoorrading had Dimitri weer pech (plat achteraan), gelukkig was er een fietshersteller ter plaatse. En ja hoor, ... terwijl ze zijn achterband herstelden sprong spontaan zijn voorband ook stuk . Slechte velglinten bleken de oorzaak. Na al dat stilstaan in regen en wind klapperden mijn tanden zonder ophouden op elkaar. Terug op pad reed ook Brecht juist voor het opdraaien van de Haaghoek lek, op de kasseistrook zelf draaide de collega van Dimitri ook nog eens het versnellingsapparaat in zijn wiel, opgave dus.
De hellingen vielen goed mee, al stroomde op de Berendries het water als een beek over de weg.
Na de Tenbossestraat (pittige klim) stonden gelukkig de meisjes van Redbull ons versterkertjes aan te geven om de energievoorraad aan te vullen. Niet gemakkelijk, je op snelheid concentreren op een mini flesje Redbull dat aangegeven wordt door een mooie brunette. Gelukkig kon ik me focussen en miste niet, anderen hadden minder geluk .
In Geraardsbergen kon ik na de vesten vooraan in een groepje de muur opdraaien, na een beetje slalom tussen de stilvallende fietsers voor mij lukte het, mits een beetje doorslippen van het achterwiel, zonder problemen naar boven te rijden. Terwijl de meesten op de trappers gingen staan, bleef ik zo lang mogelijk zitten, de dag daarna deed Cancellara hetzelfde , een goede keuze dus. Na mij vielen er een paar fietsers en stond de rest van het peleton te voet.
Het laatste stukje naar de kapel is enorm stijl, boven aangekomen was het dan ook genieten van het spectakel onder mij. Larry had minder geluk, hij reed tegen een onvoorzichtige toeschouwer en ging tegen de vlakte. Buiten een gedeukt humeur had hij er gelukkig niets aan overgehouden. Kevin zat in het wiel van Larry en moest dus ook voet aan de grond zetten en kwam als derde boven, voor Johan en Jacky. Brecht haalde bij zijn eerste deelname aan de ronde ook de top, waarna Dimitri totaal verkrampt een (kracht)woordje tot God richtte.
Op de kapelmuur bleek dat de buitenband van Brecht een scheurtje vertoonde, in de daaropvolgende km gingen zijn buiten - en binnenband met een luide knal naar de eeuwige fietsvelden. Een buitenband hadden we natuurlijk niet, dus gingen Kevin en ik in een naburig dorp op zoek naar een fietshandel. Na een lange afdaling van enkele km's vonden we op aanwijzen van lokale dorpsbewonders (welke taal spreken ze daar eigenlijk ) een vriendelijke fietsenmaker, nieuwe band gekocht en terug omhoog. Na het herstellen van de band (een kevlar versterkt exemplaar, deze keer gingen ze ons niet meer liggen hebben) beklommen we de laatste helling, de Bosberg.
Na de Bosberg was het ieder voor zich om het laatste 10tal km volle bak naar de aankomst te stormen. Na wat wringen in een omvangrijke groep kwam de fietscomputer op de steenweg naar Ninove niet meer onder de 45km/h. Wij bleven op het smalle fietspad en reden op een lang lint, terwijl een groep die in waaier op de steenweg snelde door de politie ter orde werd geroepen .
Moe, nat maar voldaan reden we na 85km over de aankomststreep.
Zondag reed ik mijn benen los op de hometrainer terwijl ik naar de ronde voor de profs keek, zij hadden ook af te rekenen met meerdere lekke banden maar koersten wel in veel beter weer
Uien, appelen en wortel stoven in de margarine (5min) om de smaken los te maken en te vermengen. Bestrooi de ingrediënten tijdens het stoven met een beetje currypoeder. Voeg het water, 1 koffielepel curry en de bouillonblokjes toe en laat 15 min koken. Mix de soep en voeg het blond Kessel bier toe. Laat de soep na de toevoeging van het bier heet worden, maar niet meer doorkoken.
Serveertip
Naargelang het hoofdgerecht voeg je een beetje grijze garnalen of kleine stukjes kippenwit toe. Versier nog met een beetje bieslook of peterseliesnippers.
Voor alle fijnproevers geef ik hier mijn recept van nicmans everzwijnstoofvlees met Kessel bier prijs.
Ingrediënten
1 kg everzwijnvlees 100g bakboter 2 grote uien 500g bospaddestoelen 2 laurierblaadjes Jeneverbessen 1 koffielepel mosterd 1 botterham 75cl donker Kessel bier (liefst Christmas) 1 stukje chocolade (melk of puur) Kandijsuiker Bloem Peper en zout
Bereiding
Doe bloem in een plastic zak en schut het vlees hierin tot er een laagje bloem het buitenvocht wegneemt. Schroei het vlees langs alle zijden vlug dicht in een pan. Doe het vlees in een kookpot en fruit de grofgesneden uien in de pan. Meng de uien met het vlees. Voeg het Kessel bier, laurierbladen en jeneverbessen toe en laat ongeveer 3u zachtjes sudderen. Stoof de champions in de pan een beetje aan en voeg na 2u aan het vlees toe. Smeer nu ook een boterham met mosterd en leg deze omgekeerd op je gerecht, roer hem na 10min door het vlees. Voeg nog een stukje chocolade toe (melkchocolade of pure zwarte chocolade als je het gerecht iets bitterder wil) Proef en voeg naar smaak peper en zout evenals Kandijsuiker toe. de chocolade en de kandijsuiker geven het gerecht een mooie donkere wildkleur.
Het gerecht smaakt nog beter als je het een dag kan laten rusten.
Serveertip
Geef bij het gerecht een halve gestoofde peer met bosbessen, gestoomde prinsessenboontjes omwikkeld met spek en (kastanje)puree Met krokketjes is het natuurlijk ook heel lekker.
Bij dit gerecht hoort natuurlijk ook een Kesselbiertje als drank. www.brouwerij-devlier.com
Buiten de normale schoolcompetities (zwemmen, atletiek, voetbal, basket, volley, ...) waarin onze leerlingen en leerkrachten steeds voor de prijzen meedingen willen we met onze (sport)school de lat wel eens hoger leggen.
De middenschool van campus KAMSA zit dit jaar vol goede sportieve voornemens, een aantal sportieve leerkrachten zijn zich aan het voorbereiden om dit voorjaar een heuse marathon te lopen.
We hebben wel Vlaamse kampioenen veldlopen op onze banken zitten maar een marathon is voor onze leerlingen (12-14j) misschien wat te hoog gegerepen, daarom hebben we het plan opgevat de ronde van Vlaanderen te rijden.
Deze zware fietstocht gaat over dezelfde wegen en hellingen die de profs daags nadien onder de wielen geschoven krijgen. Ikzelf mocht dit vorig jaar reeds meemaken en ben van oordeel dat dit met een gemengde ploeg leerkrachten/leerlingen zeker moet lukken. Binnenkort starten we met de eerste trainingen op de weg en in onze rijkelijk uitgeruste fitnesszaal om in optimale conditie aan de start te staan. We houden jullie zeker op de hoogte.
Zoals elk jaar had onze techniekklas weer veel belangstelling (soms zelfs overrompeling), gelukkig kreeg ik hulp van enkele zeer enthousiaste leerlingen om alles in goede banen te leiden.
In de gang voor ons lokaal stelden de 1ste jaars hun eindwerk (een papieren brugconstructie) voor. De meisjes bewezen weer eens dat ze zeker zulke goede ingenieurs (en chauffeurs ) zijn als de jongens.
In het lokaal hadden toekomstige leerlingen (en ouders) vooral interesse voor onze aanpak in projectvorm en de manier van evalueren. Ook het materiaal, met in het bijzonder onze logische trein en de wagentjes op waterstof, vielen in de smaak.
Buiten leerlingen, ouders en leerkrachten (ook van "concurrerende" scholen) kregen we ook bezoek van onze minister van onderwijs Frank Vandenbroucke. De minister vond onze aanpak tijdens de lessen techniek wel goed, en maakte zo een indruk op Lorenzo van 1Aa dat deze nu een foto van de minister en zichzelf gebruikt op zijn chat.
We zitten nu in de laatste rechte lijn naar de grote vakantie, en spijtig genoeg zijn het aantal lessen TO nog maar op twee handen te tellen. Ik beloof echter dat we er nog zeer toffe momenten zullen van maken.
Nico
Wat kan techniek toch leuk zijn.
Het IR13 materiaal
Mijn dochter Gwen (links) en Aïcha construeren een brug op het Smartboard.
Onze minister kwam, zag en ... vond dat het goed was.
Vanaf september 2010 gaan de nieuwe eindtermen technologie in voege. Momenteel ben ik bezig al mijn projecten, IR13, IT is alive, ... aan die nieuwe eindtermen af te toetsen en eventueel aanpassingen door te voeren. Tot nu ziet het er goed uit en zal er niet veel aangepast moeten worden. (blijkbaar waren we al goed bezig )
Ook werk ik aan een bestand waar van toepassing zijnde nieuwe eindtermen per project terug te vinden zijn, de leerkrachten die interesse hebben in een bepaald project met bijhorende eindtermen kunnen dit in de toekomst via mail bekomen.
Met oog op een doorlichting is het voor een leerkracht natuurlijk handig (en veel minder werk) om dit bestand aan de inspectie voor te leggen.
Ondertussen ontwierp ik ook al een aantal nieuwe didactische posters (A1 formaat) die het technisch proces voorstellen en in een techniekklas kunnen opgehangen worden. Momenteel heb ik een poster voor een les voeding (biotechniek) en voor projectwerk. Een poster voor het IR13 materiaal zal niet lang op zich laten wachten.
Wie zo'n poster wil stuurt mij een mailtje en kan hem (nadat ik hem heb kunnen afdrukken op A1 eventueel A0 formaat) op IMEC of bij mij op school komen ophalen. Doormailen gaat natuurlijk ook maar dn hangt de afdruk af van het formaat printer die er ter beschikking is.
Na de omloop het volk zijn mijn clubleden van de wielerclub en ik ook de ronde van Vlaanderen gaan rijden. Met vanaf januari tot nu reeds meer dan 4000 km in de benen was dit voor mij geen probleem, maar omdat een paar clubleden zelfs geen 200 km achter de kiezen hadden reden we enkel de finale. Het zeer goede (en vooral droge) weer liet het toe om toch tegen een aanzienlijke snelheid de muur van Geraardsbergen te bestormen. Toen ik de dag erna voor tv Stijn Devolder zag omhoogvliegen zag het er simpeler uit dan het in werkelijkheid is.
Bij toeval ontdekte ik dat een aantal (ook vrouwelijke) collega's van onze school de rvv ook tot een goed einde brachten. Daarom worden er nu al plannen gemaakt om de ronde volgend schooljaar met de collega's te volbrengen (er zijn nu reeds ongeveer 10 kandidaten), en ook een aantal leerlingen mee te nemen. De schoolbus is reeds gereserveerd. Onze leerlingen zijn echter nog maar 13 of 14 jaar en rijden meestal maar wedstrijden van 40 tot 50 km, en aangepast trainingsschema is dan ook aangewezen om er de extra 100km kunnen bij te rijden.
Vorige vrijdag gaf ik met mijn klas 1ac een demonstratieles in IMEC te Heverlee. Dit was eigenlijk een combinatie van mijn twee bezigheden, lesgeven aan dertienjarigen en bijscholingen verzorgen van leerkrachten.
Mijn leerlingen deden een paar demonstratieoefeningen in een krachtige leeromgeving terwijl een 40-tal leerkrachten hen kritisch bekeken. Elke leerkracht kreeg een leerling toegewezen die ze volgden op basis van een breed evalueren check-list.
De resultaten bespraken deze leerkrachten na het lesmoment verder met mijn collega Omer op een studiedag.
Na de les gaf ik mijn leerlingen nog een rondleiding naar de cleanroom om hen te laten kennismaken met het onderzoek naar en de ontwikkeling van microchips.
Extra structuur tijdens het werken met de CLIM methode.
Reeds meerdere jaren gebruiken we tijdens de lessen TO een aangepaste CLIM methode. CLIM = Coöperatief Leren In Multiculturele groepen
De leerlingen werken steeds in groep waar ieder een voorafbepaalde taak heeft en ze elkaar maximaal kunnen helpen.
Vanaf dit schooljaar brengen we nog eens extra structuur door pictogrammen te gebruiken.
De leerlingen laten door middel van een pictogram aan de leerkracht en aan de andere groepen weten hoe ver het in de groep met een opdracht staat. Het beheer van deze pictogrammen is een verantwoordelijkheid van de organistor (hij mag eventueel wel een ander groepslid met deze taak belasten)
De leerkracht zelf heeft ook een aantal pictogrammen waarmee hij de groepen aan het werk zet of laat luisteren.
Deze pictogrammen zijn zelfs nog een groter succes dan ik gehoopt had.
Mijn grote passie zijn mijn lessen technologische opvoeding en dan vooral het lesgeven aan 12-14 jarigen. Ik probeer mijn interesse voor technologie en wetenschappen over te brengen op mijn leerlingen, en dat blijkt nog aardig te lukken ook. Om het technologieonderwijs aantrekkelijk en vooral speels te houden ontwikkelde ik een aantal educatieve pakketten die door iedereen die er interesse voor heeft mogen gebruikt worden. Dat ik dan nog halftijds gedetacheerd ben naar rvo-society (IMEC Heverlee), waar ik de mogelijkheid en financiële middelen krijg om materiaal te (laten) ontwikkelen is natuurlijk niet onbelangrijk.
Om de educatieve pakketten te bekijken ga je maar eens naar de volgende site www.rvo-society.be . (of klik op de foto)
Vanaf heden kan u hier terecht om kennis te maken en informatie op te vragen over pakketten technologische opvoeding. U kan niet alleen kennismaken met mijn educatief werk maar ook met mijzelf. Voor verdere informatie kan je ook op de foto klikken.
Sommige van mijn leerlingen stonden model (zonder dat ze het zelf wisten ) voor een kunstwerk. Het kunstwerk (en nog anderen) is een fotocompositie op doek met technologie als thema.
De expositie is deze maand te bekijken in de inkom en ontvangsruimte van IMEC, daarna zal ze op een aantal andere plaatsen te bezichtigen zijn.
Op 9 mei bezocht prins Filip deze tentoonstelling en zag dat het goed was. (of hij van de technologie zelf iets begreep laten we in het midden)
Op de foto een trotse leerkracht bij het kunstwerk. (voor meer foto's klik je maar eens op de foto)
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
. Het volgende seizoen moet ik blijkbaar terug meer met deze gasten op pad.
). We hadden prachtig weer, vonden in het dorp een leuke bar met toffe uitbaatster om 's avonds lokale dranken of coctails te nuttigen. We huurden een wagen en reden het eiland rond, op zondag een middagmaal in een bergdorpje tussen de lokale bevolking is een onvergetelijke ervaring.
 "Wink"){kind=icon}
 "Twisted Evil"){kind=icon}
 "Very Happy"){kind=icon}
 "Embarassed"){kind=icon}
 "Laughing"){kind=icon}
 "Razz"){kind=icon}
 "Surprised"){kind=icon}
 "Shocked"){kind=icon}
)
)
. 
), de hellingen waren leuk en de bevoorrading ok. 
. Het ging zo vlot dat we zo vroeg binnen waren en dus niet anders konden dan gezellig in de zon nog iets te drinken, "recupereren" en een nabespreking te doen 
) was zeer gul.
dan de wagen, en materiaal meenemen is dan al helemaal een calvarietocht.
Even wuiven naar de fotograaf 
) de laatste helling naar de wagen:
) een vriendelijke fietsenmaker, nieuwe band gekocht en terug omhoog. Na het herstellen van de band (een kevlar versterkt exemplaar, deze keer gingen ze ons niet meer liggen hebben) beklommen we de laatste helling, de Bosberg.
Voor de lekkerbekken, hier het recept van 
