De republiek Nicaragua met president Daniel Ortega Saavedra is het grootste land van Centraal Amerika. Het grenst aan Honduras (N) en Costa Rica (Z). Het heeft 2 grote meren.
In het verleden was Nicaragua vooral bekend omwille van de politieke instabiliteit, oorlogen en revoluties Vandaag lijkt de toestand stabiel, doch naar mijn aanvoelen niet voor 100 %.
Nicaragua heeft een droog seizoen (van dec tot mei) en een regenseizoen (van juni tot november). het is er altijd tussen de 20° en 25° in het regenseizoen, tussen de 25° en 35° in het droog seizoen... de laatste jaren zijn er overstromingen geweest, (Oostkust) en hittegolven (Westkust) . Tijdens de maanden maart-april is het in de steden aan de Westkust niet te doen van de hitte, zeggen de inwoners zelf !
Nicaragua in 't echt
een reisverhaal
11-12-2007
Bovenstaande foto genomen in de luchthaven van Miami. De controle aan de douane was - zowel in Zaventem, London als Miami en Managua- heel streng maar zulke decoratie verzacht het wachten en de "militaire aanpak" wel een beetje.
Fouilleren, digitale irisfoto, vingerafdrukken, scannen, en sommige personen extra aftasten.... (als je een potige negerin plastiek handschoentjes ziet aantrekken frons je wel even de wenkbrauwen.. en meer...)
Het is lang vliegen, veel overstappen, maar voor sommige bestemmingen kan dit nu eenmaal niet anders. er heerst een zenuwachtige sfeer in luchthavens van US., 9/11 is nog lang niet verteerd en vergeten, men behandelt je een beetje als misdadiger in spe, en dan heb ik nog maar enkel de transfer-vluchten ervaren, laat staan dat je effectief het land binnenwil ??
11-12-2007 om 00:00
geschreven door ann
Hierbij een typische woning in het binnenland. Er heerst een relatieve armoede, waarmee ik wil zeggen dat elk gezin wel wat kippen en/of een varkentje lopen heeft,ook enkele koeien dus honger zullen ze niet hebben, maar er is geen luxe, geen stromend water enz... De mensen leven van veeteelt en koffie, in geen enkel ander land zag ik zoveel (melk)koeien en koffieplantages. raar genoeg krijg je steevast oploskoffie als je er een koopt - waarmee ik vermoed dat alles voor de uitvoer is bestemd.
Wasmachines heb ik zelfs in de steden nergens gezien, wel lopen jonge gasten in de meest afgelegen gehuchtjes met een gsm rond (er staan ook ongelooflijk veel gsm masten), en in het kleinste dorpje vind je meerdere ruimtes met computers om "te internetten".
De werkloosheid in de steden is enorm, mensen komen masaal uit de bergen en keren hun 'boereleven' de rug toe; de voorstad groeit steeds, in de meeste grote plaatsen is het enorm druk, veel lawaai dag en nacht, uitlaatgassen enz....
Mijn ervaring met de politie is negatief, ze probeerden me twee keer geld af te troggelen na een "zogezegde" overtreding. Met een huurwagen door Nicaragua trekken als buitenlander blijft niet onopgemerkt, in het binnenland zie je ook niet zo veel wagens buiten de steden.
Wat ik vooral niet verwacht had dat Nicaragua uitsluitend Spaansprekend is, geen mens spreekt Engels(amerikaans) of een andere taal, zelfs in hospedajes (gastenkamers bij mensen thuis) lukte dit niet.
11-12-2007 om 00:00
geschreven door ann
12-12-2007
Nicaragua is vooral een land van straathonden, er lopen er honderden, niet agressief, ze springen niet tegen je op, maar zoeken gewoon hun weg tussen het verkeer en de mensen, leven meestal van afval, komen 's middag weleens aan je tafel zitten als je in een stalletje langs de baan eet, zonder opdringerig te zijn. Ze zijn magerder dan onze 'troetels', ik zag maar enkele beesten met schurftplekken.
Bij elk huisje loopt, zit of ligt er minstens 1 of 2 honden die regelmatig 'opgepikt' worden door een 3e, ze rennen wat rond en zoeken dan weer een plaatsje in de schaduw aan een ander huisje. Ze behoren tot het straatbeeld , het enige nadeel is dat in lawaaierige dorpen ze snachts weleens blaffen of meehuilen met muziek of straatlawaai..
Ik zag heel mooie kruisingen, weinig rashonden. Ze hebben geen eigen territorium dus wordt er zo goed of niet gevochten of naar elkaar gegromd...
12-12-2007 om 00:00
geschreven door ann
Velen verdienen hun brood met lederbewerking. Zadels, broeksriemen, schoeisel, alles van de beste kwaliteit. In het binnenland rijden alle mannen nog met paardjes; sommige nog met een houten zadel (een soort kruis), maar meer en meer worden er mooie lederen zadels gekocht.Dat zit ook iets comfortabeler.
12-12-2007 om 00:00
geschreven door ann
Afval wordt in veel gevallen op straat gegooid, of verbrand in de tuin. De boorden van sommige wegen liggen dan ook vol met plastiek en dergelijke wat dankbare wroetelplaatsjes voor varkens zijn, of geiten.
Men is niet milieubewust, ik zag ook geen campagnes om de mensen bewust te maken van de mooie natuur rondom hen, het is vooral proberen te overleven en dan kijk je niet op een CO2 uitstootje van je afvalton...
In busstations worden ook plastiekzakjes verkocht met halfbevroren drank in, men stopt er een rietje in en men drinkt dit onderweg op, eens leeg worden deze zakjes gewoon uit de bussen gekieperd...
Blikjes worden uit het afval gevist, aangezien men daar geld per kilo voor krijgt, velen lopen dan ook rond met grote plastiekzakken en gaan dagelijks van (open) afvalvat naar afvalvat... op enkele straathoeken zie je lege olietonnen staan waar mensen (soms) hun verpakkingen in deponeren. Maar ik zag dit maar in enkele dorpen.
Ook aan de boorden van het meer lag de rommel tot IN het water. Er zijn wel privé stukjes, opgekocht door (buitenlandse) clubs waar het brandschoon is maar daar moet je dan ook toegangsgeld betalen.
12-12-2007 om 00:00
geschreven door ann
In Nicaragua vind men geen café's zoals bij ons, wel zijn de 'straatkiosken' alom vertegenwoordigd. Je koopt er koffie, frisdrank, snoep, sigaretten, smiddags een snelle hap opgewarmd in de microgolf... ze zijn open van 7 u smorgens tot 17 u savonds.
In de plaatselijke 'centra' hebben ze dan al de rest, van zeep tot bier tot machetes tot... Betalen doe je er met Cordoba Dollar, al aanvaarden ze in de meeste winkels wel Amerikaanse Dollars ook, als het echt niet anders kan.
Op straathoeken staan geldwisselaars die je tegen een steeds eerlijke koers cordoba's geven. Het leven is goedkoop voor een Westerling, voor een Coca Cola betaalde ik 5 cordoba, een blikje plaatselijk bier 15 cordoba, een pakje sigaretten, ingevoerd uit Honduras was 20 cordoba. 5 cordoba = 8 Bfr of 0,20 eurocent. De plaatselijke bevolking verdient niet veel.
12-12-2007 om 18:34
geschreven door ann
Het openbaar vervoer is doorheen het ganse land goed verzekerd, met oude Amerikaanse schoolbussen. Goedkoop, en je kan je goederen meenemen op het dak. Bussen hebben geen haltes, je steekt gewoon je arm uit, de bus vertraagd, een kerel die steeds aan de open deuren staan sleurt je er min of meer op en je zoekt je een plaatsje... Stoere binken hangen er achteraan aan of zitten op het dak... De wegen in het binnenland bestaan uit stofwegen vol putten en stenen. Ook verbindingen tussen grote steden spoelen regelmatig tijdens het regenseizoen gedeeltelijk weg zodat een 4X4 geen luxe is, je ziet er veel pick-ups waar dan ook nog een man of 8 in de laadbak zitten.
Elke bus krijgt ook een persoonlijk tintje van de chauffeurs, veel boodschappen met "Jezus" in op de deuren...
12-12-2007 om 21:43
geschreven door ann
13-12-2007
Een dag of vier verbeven we in "Selva Negra", een soort vakantiedorp in Beierse stijl opgericht door een Duitser vlak na WOII ...(!) Het is gelegen tussen Jinotega en Matagalpa, in een dal tussen prachtige heuvels/bergen met een oerwoud. We hoorden er veel brulapen. We zagen er een soort eekhoorn : grijs en groot, ook agoutis,en zeer grote en kleurige vlinders. Het was er veel kouder en vochtiger dan in de rest van de streek. Het was er natuurlijk duurder dan in de rest van Nicaragua, zowel voor de logies als voor het eten, maar je kon er vrij wandelen.
In de rest van het land geldt de regel dat elk stukje natuur voorbehouden is voor begrazing. Er is dan ook overal prikkeldraad, links en rechts van de weg, ergens uit je wagen stappen (al is het maar om achter een boompje een plasje te maken) is dus onmogelijk. De prikkeldraden zijn ook zodanig gespannen dat je er niet zomaar onder, tussen of boven kan kruipen.... ik hang trouwens hier al regelmatig vast met broek of vest...
Op een paar plaatsen zijn er wandelvoorzieningen, doch steeds tegen betaling, en voor "gevaarlijke" stukken (die wij gewoon "leuk" vonden) stuurt men verplicht een gids mee, waar je uiteraard nog eens moet voor betalen... In het binnenland hebben niet zoveel mensen een auto dus "stappen of wandelen" is voor hen een dagelijkse gewoonte, soms voor vele kilometers naar school of het dichtstbijzijnde winkeltje. Ze lopen dan gewoon op de weg, met een hoed op voor de zon en meestal beladen met gerief. Of ze wachten op een bus die ook de meest afgelegen dorpjes aandoet.
13-12-2007 om 13:54
geschreven door ann
De politie loopt constant rond met geladen geweren, al lijken ze een beetje over datum (de geweren). Hun loon is beneden alle peil, dus als ze een beetje kunnen bijverdienen zullen ze het niet laten. Jammer genoeg proberen ze toeristen te intimideren. Ik heb één keer moeten stoppen met de wagen en alle papieren tonen omdat een politieman met een brommer vond dat ik hem gecoupeerd had en hij bijna dood was. Zijn hint dat "het lijden verzacht zou kunnen worden door wat Dollars" begreep ik wel, maar ik gaf er niet aan toe.
Een tweede keer moest ik stoppen en onmiddellijk 20 Amerikaanse Dollar betalen, omdat ik mijn gordel niet droeg... Ondertussen zie je volop auto's passeren waar mensen gewoon achteraan in de laadbak zitten, aan de buitenkant van camions hangen, op het dak van bussen... een beetje komisch ! ... en die man maar volhouden dat ik "echt wel om mijn veiligheid moest denken".
Het helpt wel als je volhoud, ik mocht in beide gevallen terug vertrekken zonder te betalen.
In veel dorpen (en zeker in de steden) zitten er ook gewapende bewakers aan winkels, gsm-masten, banken, coöperatieven. S'nachts worden woonblokken bewaakt door een man op een stoeltje, je geeft 20 cordoba om je auto te bewaken. Of je plaatst hem 's nachts in speciaal daar voor gebouwde "auto-hotels" (ook tegen betaling).
In Managua (de drukke hoofdstad) hadden we zelfs een hospedaje-uitbater met een pistool aan zijn broek. "om ons te beschermen" zei hij.
Toch zijn we als alleenreizende vrouwen niet lastig gevallen, en niet bestolen. We liepen natuurlijk niet rond in opzichtige kledij of met een kilo juwelen.
13-12-2007 om 17:46
geschreven door ann
De jongste kinderen blijven vaak thuis, voor de grotere is er school in "shiften" wegens te weinig lokalen en leraren... er is les van 7 tot 11 en dan van 11 tot 3 en de oudsten hebben les van 3 tot 7... In alle scholen is er uniformplicht, altijd een witte blouse met blauwe broek of rok.
Bijna geen jongeren spreken Engels, ook al is dat hun tweede taal op school, niemand wist Europa liggen, "toeristen komen altijd uit Amerika".
Er zijn universiteiten, meestal geleid en/of gesticht door Jezuiëten, ook veel scholen van Don Bosco gezien.
13-12-2007 om 17:55
geschreven door ann
13-12-2007 om 19:21
geschreven door ann
Over het culinair genot ginds kan ik kort zijn (we worden hier dan ook grondig verwend op dat gebied). De hoofdbestandelen voor elke maaltijd zijn rijst en rode bonen. Meestal krijg je er wat gebakken banaantjes bij, 's middag een kippebil of een reepje varkenvlees. Deze maaltijden zijn voedzaam en vullend. 's morgens kan je ook eieren eten. (Oplos)koffie wordt steevast geserveerd met een soeplepel suiker erin. Ook een tortilla krijg je soms 's middags bij je dagschotel, soms warm, meestal koud. Men drinkt er graag een zoete frisdrank bij, ze bestaan in verschillende kleurtjes -een soort siroop aangelengd met water-
Bier is niet overal te verkrijgen, in Nicaragua brouwt men Tonja en Victoria, een lichte lekker pils. Ook in literflessen.
Fruit kan je overal kopen, sinaasappelen worden geschild aangeboden, in sommige streken zag ik appels en druiven.
Witte kool is populair, voor de rest eet men zeer weinig groenten, enkel ingemaakt met pikante pepertjes erbij en een soort vinaigrette.
13-12-2007 om 19:51
geschreven door ann
15-12-2007
In het Duitse vakantiedorp Selva Negra een prachtig stukje natuur verkend, met bomen zoals ik ze nog niet eerder live zag. hoog, oud, een soort oerwoudreuzen. De eerste dag tot 2400m hoogte geklommen, mijn borstkast reutelde op en neer, samen met de vochtige lucht niet direct mijn ding, en boven was het koud en mistig, dus zag je niet echt iets, maar kom, I've been there !!!
Ook sommige planten op de grond hadden bladeren waar je met 4 volwassenen onder kon. je voelt je een soort liliput. In elk geval een totaal andere ervaring dan hier in een bos wandelen... Ook het lawaai dat brulapen maken is leuk, een kruising tussen en startende motor, een hese hond en een snurkende man. We hebben ze 4 dagen na elkaar gehoord, regelmatig stil blijven staan, gezeten... na een tijdje begonnen we zelfs grapjes te maken ... "zou het kunnen dat onze Duitse gastheer luidsprekers in de bomen had gehangen...."
Het nadeel van zo'n dal tussen hogere bergen is dat de kou en het vocht niet wegkunnen, we zijn dan ook na vier dagen vertrokken met enkel nog natte kledij... om 200 km verder in Esteli weer volop zon en warmte te hebben, alles kunnen wassen en drogen joehoe
15-12-2007 om 10:34
geschreven door ann
Een rare gewoonte van mij (of van alle Westerlingen ?) : toen we midden in het woud op verlaten huisjes stootten, waren we al meteen verkocht.
En hier zou het leuk zijn om een BBQ te geven, en een tuinfeest, en je zou mensen kunnen laten overnachten en daar kunnen de kinderen spelen... Zijn wij (Ben ik) geconditioneerd om overal direct aan eten, drinken en feesten te denken... ??? Er zijn volkeren die niet eens zulke huisvesting hebben..
Je neemt wat foto's, en je wandelt verder.... en vandaag, 3 volle weken later, sta ik er eens bij stil....
15-12-2007 om 10:40
geschreven door ann
Rondjes maken boven London.... We boekten onze vlucht met Connections via Internet en betaalden 630 euro voor een ticket. Je vliegt via Heatrow via Miami naar Managua, in het terugkeren deden we ook nog New York aan. Van Brussel naar London en van Miami naar Managua reserveer je best een zitje aan het raam, het is de moeite om het landschap onder je te bewonderen (bij goed weer natuurlijk). Onze huurwagen reserveerden we bij Avis, ook via internet, we betaalden 930 euro voor drie weken voor een Suzuki Grand Vitara 4X4.
Je kan ook gebruik maken van het openbaar vervoer. Als je de oostkust (Atlantic Region) wil bezoeken met de provincies Bluefields, Corn Islands en Lagua de Perlas, moet je een binnenlandse vlucht nemen, er zijn zo goed als geen wegen daar naartoe (Mangroves, moerassen...) we hebben die streek dan ook niet bezocht.
Op sommige stukken in het binnenland (Northern Region) met provincies Esteli, Jinotega, Madriz, Matagalpa en Nueva Segovia zijn de wegen zeer slecht, en doe je vele uren over 100 km.... De bewegwijzering is buiten de steden onbestaand. We wisten meestal dat we goed zaten aan de rolfilm van ons passerende bussen.... Aan de lokale bevolking de weg vragen helpt niet echt, rechts van hun huis ligt "JULIO", links "ANTONIO" wat dan geen dorpjes zijn maar hun buren.....
Eens ter plaatse kan je met 8 euro per dag slapen + eten. Douches in hospedajes hebben enkel koud water. Handdoeken en lakens zijn er meestal, enkel in de goedkoopste logementen niet. Wc's spoelen anders door, hebben een smallere afvoer. Je gooit je gebruikt wc-papier in een open mandje naast het toilet.
15-12-2007 om 12:11
geschreven door ann
De gehuurde kamers bij particulieren waren steeds net. In het sanitair kun je wel wat potige wezens vinden. Muggen zijn er ook, maar niet meer dan hier. Op de meeste kamers staat een ventilator.
15-12-2007 om 12:19
geschreven door ann
Een prachtige muurschildering, om de vrouwen bewust te maken regelmatig een uitstrijkje te laten nemen ter voorkoming van baarmoederhalskanker.
15-12-2007 om 12:22
geschreven door ann
De plaatselijke "Bomberos". Je ziet wel meer oude Trucks, auto's, bussen die vermoedelijk hier niet meer door de keuring zouden geraken of als museumstuk zouden dienen. Stuk voor stuk juweeltjes.
15-12-2007 om 12:34
geschreven door ann
17-12-2007
Dankzij een Belgische non die in Estelli werkt konden we de sleutel bemachtigen van een oud Chirokamp of iets gelijkaardigs. Prompt een leuke straathond geadopteerd voor 2 dagen "onzen Salto". Ook zijn vlooien voelden zich onmiddellijk thuis bij ons. We hebben gedouchet in openlucht, op oude schoolbanken gegeten en 's avonds nog een scrabbeltje gedaan onder een TL-lamp. In Nicaragua is het om 17u pikdonder het ganse jaar door. Maar om 05u ook weer klaar...
17-12-2007 om 16:39
geschreven door ann
Op een morgen bezochten we een waterval. In het Spaans is een waterval "salto" .... Aangekomen bleek dat we ingang moesten betalen... Heel mooi en rustig, geen andere toeristen, wel een Nicaraguaan die zich aan het wassen was... De omwonenden hebben geen stromend water, dus alweer een ideale was en plasplaats, getuige het vele afval . Toch de moeite om te zien. ..deze "koprollen van water"...
17-12-2007 om 18:34
geschreven door ann
18-12-2007
Agouti's : moeder met jong. Ik zocht op internet wat uitleg, naar het schijnt komen deze enkel voor in Brazilië en Guyana, vermoedelijk zijn deze meegekomen met een boot over het Panamakanaal.... Het is een schuchter diertje. In onze streken kweekt men Agouti-ratten en Agouti-cavia's wat dan vooral op de kleur en samenstelling van de vacht zou spreken. Een Agouti heeft kleine voorpootjes en lange achterpoten, ze lopen dan ook een beetje raar.
18-12-2007 om 16:33
geschreven door ann
De grootste sprinkhaan die ik ooit zag : het lijf alleen (zonder voelsprieten en poten) was zeker 12 cm.
18-12-2007 om 16:36
geschreven door ann
Uitstap naar de Mombacha-vulkaan vlakbij de stad Masaya. Omgeven door een prachtig woud, ook in de krater. Om er te geraken zijn we met onze wagen een steile weg opgereden van 5km, bijna loodrecht naar boven. Op bepaalde momenten twijfelde ik of de 4X4 het zou halen, een avontuur op zich ! Eens boven konden we rond de krater wandelen op een aangelegd wandelpad, met uitkijkpunten, wilde orchideeën, kolibries, en alweer brulapen die zich niet lieten zien. Gewoonweg prachtig, jammer genoeg was er ook hier een prijskaartje aan verbonden : 12 euro per persoon, voor Nicaragua echt wel superduur.
18-12-2007 om 16:45
geschreven door ann
Nicaragua telt 5 grote vulkanen, waarvan er 1 nog voortdurend zwavelrook produceert. Vanzelfsprekend heb je vanop de kraterranden een spectaculair uitzicht.
18-12-2007 om 16:49
geschreven door ann
Op veel plaatsen waar we wandelden werden hopen vogels "aangekondigd"..; raar genoeg zagen we de meeste vogels op een stuk weg waar we gewoon verloren gereden waren vertrekkende vanuit Grenada op zoek naar een meer. Blauwe vogels met pluimpjes vanboven op hun kop zoals een pauw, oranje vogels met een lange staart, gele vogels, groene vogels... jammer genoeg hadden we geen verrekijker noch een boek over vogels mee. Ook ons fototoestel -niet voorzien van een telelens- leek onvoldoende om deze pracht op papier vast te leggen...
18-12-2007 om 16:54
geschreven door ann
20-12-2007
Logement in Masaya : bij de vriendelijkste mensen die we tegenkwamen...
De eerste week kregen we te maken met nogal wat onvriendelijke mensen in de Horeca : tot onze euro viel (eindelijk stond het ergens op een spijskaart in een restaurant) dat er in Nicaragua geen BTW noch DIENST en FOOI inbegrepen is in de vraagprijs. De bedoeling is dat je die spontaan bijbetaald. De btw zo'n 15 %, de fooi een 10 % . Natuurlijk moet je dit wel wéten... Wij betaalden altijd netjes de vraagprijs (nog een geluk dat we niet gingen afbieden) In straattentjes, souvenierwinkeltjes, fruitverkopers e.d. staat niks geprijsd, dus daar rekenen de mensen sowieso al de helft bij als je buitenlander bent....
En wij maar mopperen over gekochte dranken die op 'tafel gekwakt werden' zonder een lachje... Nadien ging het beter, eenmaal we de gewoonte hadden om 30% meer te betalen... raar systeem, hier is alles inbegrepen natuurlijk. In sommige restaurants zou het wel leuk zijn als je zelf mocht betalen voor je bediening... Niet tevreden, geld terug ??? hahaha
20-12-2007 om 18:02
geschreven door ann
03-01-2008
Een typische keuken.
03-01-2008 om 16:51
geschreven door ann
In dorpen of steden een typisch zicht : iedereen tapt af van 1 paal. Er zijn overal wel meerdere elektriciteitspannes per dag, soms zit een ganse regio zonder, soms een enkel dorp... Een enkele keer duurde het lang, andere keren is er na een uurtje weer stroom... Banken en warenhuizen en internetcafé's sluiten plots hun deuren, hier en daar begint een noodgroepje te draaien....
03-01-2008 om 17:00
geschreven door ann
De enige "patissier" die we zagen verkocht deze kleurrijke dingen. We zagen een meisje met zo'n taart buitengaan, onverpakt !, ze stond 5 minuten bij 30° te wachten op een taxi, stapte in, zonder dat er ook maar 1 ding bewoog aan die taart of smolt... (probeer maar eens met een taart in je handen een autoportier open te doen !!) volgens mij is het eetbare isomo.. Bij de weinige bakkers die we zagen was er ook suikerbrood en zware cake te koop, voor de rest niks.
03-01-2008 om 17:08
geschreven door ann
zo bracht ik er ééntje mee, hij heeft het vliegtuig overleefd en staat nu onwennig tussen mijn spullen....
03-01-2008 om 17:12
geschreven door ann
In elk stadje is er één of meerdere 'marktpleintjes' die de ganse dag door druk bezocht worden, er staan eet-en drankstalletjes, er komen constant verkopers rond met nootjes, kauwgom, sigaretten, kinderspeelgoed, ijs... Onze ideale plek om tussen 15 en 17u te zitten Scrabble spelen... Er zijn verschillende mensen komen kijken wat we aan het doen waren, geen enkele die het kende. Spelende kinderen gooien de ganse dag door met bommetjes, er zijn soms knallen bij waar we even van opwipten, precies elke dag oudejaarsavond.... Van een natie die lange tijd geweervuur moest aanhoren verwacht je zo iets niet, maar het lijkt een nationale sport te zijn. Van 's morgens tot 's nachts !
03-01-2008 om 17:19
geschreven door ann
Nicaragua is een prachtig land, zodra je van de Westkust naar het binnenland trekt, zie je enkel nog dit !
03-01-2008 om 17:22
geschreven door ann
Menig priester hier zal jaloers zijn : de Kerken in Nicaragua worden druk bezocht, zijn een koele bezinningsplaats, en dagelijks hoor je koren oefenen, er zijn ook meerdere diensten per dag.... -elke dag-
In Granada zagen we een paar oude koloniale bouwsels -die bij gebrek aan geld voor de restauratie- staan te verkommeren, maar elders zagen we prachtige 'Huizen van God'...
03-01-2008 om 17:30
geschreven door ann
We vertrokken ginds reeds op 30 november naar huis, maar toch was alles al versierd voor Kerstmis. Onze gastvrouw zat uuuren op de grond haar kerststal in te richten, zoals je ziet met 2 verdiepingen, barbiepoppen, autootjes..... kerstbeelden worden ook om de zoveel jaar opnieuw geverfd, men maakt rendieren in stro, veel winkels zijn versierd met lichtjes, er staan levensgrote bewegende kerstmanpoppen op straat die HO HO HO roepen... en dit alles bij 30°, voor ons een zeer rare combinatie. alsof er ergens een kortsluiting in je hersenen is... In je topje en met teenslippers naar de Kerstmarkt... zeg nu zelf !
03-01-2008 om 17:49
geschreven door ann
Behalve een paar standbeelden van Somoza, Sandini ed. zagen we niet zoveel kunst langs de baan, maar zulke muurschilderingen (deze hier op de binnenkoer van een ruïne van een kasteel in Masaya) maken heel veel goed.
03-01-2008 om 17:51
geschreven door ann
Waar we ook aten, we hadden steeds een meute toeschouwers !
03-01-2008 om 18:07
geschreven door ann
23-01-2008
dit is de laatste foto, helaas... in 2008 reis ik naar Zweden, dus verwacht jullie maar aan een blog over dat land vanaf juli... Dank voor het bezoek op mijn blog en laat zeker een berichtje na in mijn gastenboek... vele groeten, ann
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Bevolkingsaantal : ong. 5,5 miljoen Oppervlakte : ong. 130.000 km² 73% is Rooms-katholiek 15% Evangelist
In het begin van de 20é eeuw was er het dictatorschap van Somoza, de revolutie van de Sandinisten en de oorlog tegen de Contra's. De Contra's werden "gesponsord" door de US. Als blanke buitenlander krijg je algauw de scheldnaam "gringo" (m) of "gringa" (vr) mee, wat eigenlijk komt van "Green Go !", naar de groene legeruniformen van die Contra's.... Onze uitleg dat we van Belgium komen en dat dit in Europe ligt en dat we niks met Amerika te zien hebben lijkt zinloos...
