Jaja, het is nu echt bijna zover, binnen exact 1 week op 15 oktober om 21u vertrekt mijn vlieger van Amsterdam richting Bali, om van daaruit verder te vliegen naar Sydney waar ik op 17 oktober heel vroeg in de ochtend zal landen. Vorige week heb ik een deel van het land doorkruist en zelfs een deeltje van Frankrijk om afscheid te gaan nemen van vrienden, van mijn lieve grote zus en haar geweldige gezinnetje en van mijn andere fabuleuze zus. Je kan je wel voorstellen dat het een HEEL emotionele week was voor mij... Ik ga er echter vanuit dat de Maja's zich vergist hebben met hun voorspellingen en dat we er allemaal nog zullen zijn na 21 december, het is dus maar een tijdelijk afscheid wat de pijn iets minder maakt (de vooruitzichten op een heerlijke zomer daar tijdens de winter hier maken het voor mij ook wel wat dragelijker ). Mijn appartementje wordt intussen bewoond door de nieuwe huurdster, wat een dubbel gevoel geeft: raar om iemand anders daar te zien wonen, maar ook heel opgelucht dat er goed voor gezorgd wordt tijdens mijn afwezigheid... Verder lig ik plat op de zetel, zo ziek als een hond, maar dat vind ik helemaal niet erg, liever nu dan binnen een week Er zullen deze week ongetwijfeld nog veel emotionele momenten volgen, daarom mag het voor mij snel 15 oktober zijn, to get it over and done with! Eenmaal daar zullen al die spanningen wel wegvloeien... samen met de golven van de zee, aan het prachtige strand, in de stralende zon.... Mmm.. ik ga nog een beetje wegdromen, mijn bacteriën uitzweten en hou jullie, zoals beloofd, zeker op de hoogte!!!
Het is dan eindelijk zo ver! Mijn grote reis wordt stilletjes aan
concreet. En aangezien ik dit graag met jullie willen delen heb ik deze
blog opgestart. Ik zal proberen jullie via deze weg een beetje op de
hoogte te houden van mijn hoogtes en
waarschijnlijk ook wel mijn laagtes.
Mijn 'Working-Holiday' visum is toegekend, mijn vliegticket geboekt, mijn rugzak gekocht, mijn internationaal
rijbewijs is een feit, mijn allereerste Visa kaart ook, kortom, ik ben bijna klaar om te gaan.
De
zenuwen gieren intussen ook door mijn lijf! Wat staat me daar te
wachten? Hoe zal het daar zijn? Wie zal ik daar tegenkomen? Hoe gaat me
dat bevallen?
1001 dingen die door mijn hoofd spoken, maar een beetje gezonde stress
kan nooit kwaad zeker?
Ik ga stilletjes aan verder met mijn voorbereidingen en hou jullie verder zeker op de hoogte!
PS: als je wilt weten waar mijn naam vandaan komt: Google --> Sheila Australië
Sheila's news
Ik ga er echter vanuit dat de Maja's zich vergist hebben met hun voorspellingen en dat we er allemaal nog zullen zijn na 21 december, het is dus maar een tijdelijk afscheid wat de pijn iets minder maakt (de vooruitzichten op een heerlijke zomer daar tijdens de winter hier maken het voor mij ook wel wat dragelijker 
).
Mmm.. ik ga nog een beetje wegdromen, mijn bacteriën uitzweten en hou jullie, zoals beloofd, zeker op de hoogte!!!
