Wat er gebeurde van 2010 TEM 2013, korte versie ;)
Hoe het allemaal is begonnen ? In 2009 zijn mijn man Marc en mijn vader met de mobilhome naar Portugal vetrokken opzoek naar een geschikte woning voor ons. Je vraag je misschien af hoe veertigers erop komen om naar een ander land te verhuizen hé? Het zit namelijk zo in 2008 is Marc op zijn werk 8 meter naar beneden gevallen, resultaat een gebroken ruggenwervel en eentje gebarsten er vlak boven, na de nodige operatie en revalidatie kreeg hij op het werk te horen ; als hij terug zou keren dat de verzekering hem niet meer dekte. Hij kon een bureau-job krijgen, maar Marc is een buitenmens en heeft daarvoor bedankt, resultaat c4 en je kon gaan , na 24 jaar dienst bij de zelfde baas ! BEDANKT FIRMA MAES !!! Na een bepaalde tijd kreeg hij te horen dat hij geen stempelgeld meer kreeg, omdat hij volgens de RVA werk-bekwaam was, maar bij elke andere werkgever kreeg hij te horen , dat iemand met een gebroken rug een te groot risico was om aan te nemen!! Een mens wilt dan werken Hé ! Wij waren altijd al van plan om naar het buitenland te verhuizen, maar dan op een veel oudere leeftijd, dus was de keuze vlug gemaakt...België had ons op-gekauwd en terug uitgespuwd , niet meer goed voor consumptie!! LOL.... Terwijl ik nog werkte ging manlief opzoek naar een geschikte woning voor ons, en ik kan je verzekeren dat ging niet van een leien dakje!!! Na veel over en weer gebabbel, tussen Portugal en België, had Marc met ons vooropgesteld budget een woning gevonden, een aanbetaling gedaan en de rest zou de makelaar voor ons regelen.... Na zes maanden was alles klaar , ik mijn job opgezegd, de woning in België verkocht en met pak en zak vertrokken naar een vreemd en ver land. ;) Nu moet je weten in die 20 jaar dat wij samen waren in die tijd zijn wij nergens op reis geweest, hebben nooit één nachtje overnacht in een andere woning dan de onze, dus voor ons was dit een grote stap! Aangekomen in Portugal, hebben wij de hele woning gerenoveerd, een appartement gecreëerd op de eerste verdieping, en dit voor de periode van 2 jaar aan vakantiegangers verhuurd, maar na juni 2013 kregen wij het op onze heupen, het begon te kriebelen om een andere woning te kopen en te renoveren. Je moet weten ik en Marc hebben nooit langer dan vier jaar in één woning gewoond, wij kochten/kopen oude woningen op , renoveerde die leefden er een tijdje in en verkochten die dan terug, met winst hé!!! ;) In het begin , in Portugal dachten wij dat die microbe ons had verlaten, maar niks was minder waar! Zodra de eerste woning in Portugal af was en er niks meer viel te renoveren sloeg de verveling toe, en voor veertigers zoals wij en mensen die graag bezig zijn, had microbe ons weer te pakken dus gingen we terug op zoek naar een andere woning. In februari 2014 hebben wij dan gevonden 30km van de eerste woning, landelijk gelegen in een bosrijk gebied aan de voet van een berg! ;) Natuurlijk ook veel werk aan, toch om het leefbaar te maken zoals Belgen onder ons het gewoon zijn om te wonen. ( Waarom ik dit zo zeg , daar kom ik later nog wel eens op terug! ) Nu zijn wij halverwege mei 2014, en drukke druk bezig aan de werkzaamheden .... Om het kort te houden ; Nieuwe keuken /nieuwe badkamer/ dak vernieuwen / water en elektriciteitsleidingen / Slaapkamers maken op de zolderverdieping / betegelen / verven /bezetten enz...... Verhuren aan vakantiegangers doen wij niet meer , het was en aparte ervaring maar geloof mij maar er rijk van worden doe je niet!!! En je kunt er zeker niet van leven, zonder dat je enig ander inkomen hebt. Dus mensen die willen emigreren bezink voor je vertrekt, weeg alle voor en nadelen af, want voor je het weet zit je in een situatie waar je in de kortste keren je koffer moet pakken en naar moederland terug moet keren om voor een Belgische baas te gaan werken!!! Op de vier jaar dat wij hier wonen hebben wij al menig koppels de revue zien passeren, maar daarover hebben wij het ook op een andere keer! ;) Ziezo de korte versie is misschien voor sommige onder jullie een beetje lang uitgevallen? Mijn excuses daarvoor, maar eenmaal ik aan de babbel geraak, in dit geval is het eerder schrijven, geraak ik in een soort ban die soms niet meer te houden is! Maar daarover ook meer de volgende keer hé! ;) Groetjes Mieke.