Zelf ben ik 23 jaar en woon ik samen met mijn ouders en jongere broer. 

Ik heb twee cavia's waar ik smoorverliefd op ben, een schat van een hond en een mega geweldige vriend waar ik de rest van mijn leven bij wil blijven. 

Mijn favoriete hobby is toneel spelen, ik zit dan ook al drie jaar in een toneelgroep en doe dit ongelofelijk graag. Even alles van u afzetten, in een totaal andere wereld zitten en gewoon iemand anders mogen zijn. Heerlijk om te doen, om in iemand anders zijn huid te kunnen kruipen en even u eigen leven, problemen en gevoelens vergeten/loslaten. 

Daarnaast speel ik saxofoon bij de fanfare of ik probeer dat toch te bespelen. Dit doe ik nog maar een klein jaar waardoor ik nog geen mega geweldige muzikant ben maar ik doe het wel graag. 

In de vakantie kan je me terug vinden op het speelplein, kinderboerderij of andere organisaties waarbij we kinderen animeren. 

Ik studeer kleuteronderwijs en heb hier al een lange weg vooraf gelegd. Als kind heb ik in het bijzonder onderwijs gezeten en daarna in beroepsonderwijs afgestudeerd in de richtig mode. Geen geweldig of nuttig diploma (sorry). Mijn lagere schooltijd vond ik de beste. Ik had strenge juffen en vooral een strenge meester maar beleefde daar echt wel de grootste avondturen. De waarden en normen die ik daar heb meegekregen zijn van onschatbare waarde en die krijg je echt niet meer in het gewone onderwijs. 

Sorry voor Mvr. Crevits maar ze is echt een domme geit met haar M-dicreet! Bijzonder onderwijs is echt een grote meerwaarde en mag niet verdwijnen! Ik ben er zelf als kind geweest en daar heb ik een groot deel van mijn persoonlijkheid ontwikkeld en dat heeft er voor gezorgd dat ik de persoon ben geworden die ik nu ben. Zonder die leerkrachten en school was ik nu misschien een gefrustreerde persoon geworden met een minderwaardigheidscomplex. Er bestaat echt niks mooier en waardevoller dan een school op maat en waar ze je helpen met je specifieke problemen en behoeften. 

Ach ja ik kan de wereld toch niet veranderen, zelfs de mening van Crevits niet. Mijn middelbaar vond ik iets minder geweldig. Ze zeggen altijd dat het de mooiste tijd van u leven is... wel dat geld alleen voor de mensen die niet gepest werden of hun richting graag deden. Voor mensen zoals mij, die gepest werden en een stomme richting volgden, was het een afschuwelijke lijdensweg. 

De eerste vier jaar vielen nog goed mee, daarna moest ik mode volgen door een stom B attest vanwege (voor de 1ste keer!) een te kort voor frans, een 49,5 dan nog wel! Ach ja oude koeien. De drie jaren in mode waren echt rot. Het interesseerde me maar héél erg weinig, de leerlingen vond ik niet super geweldig, laat staan dat ik (als mollige) binnen dat perfecte plaatje paste. 

Gelukkig heb ik het overleefd en bleef ik positief. 

Jep, ik behoorde ooit tot die optimisten en roze brildragers. Er was altijd wel een lichtpuntje aan het einde van de tunnel. Ooit zei iemand me dat geen enkel wit zó wit is dat er geen zwart puntje in zit en dat ook geen enkel zwart zó zwart is dat er geen witte puntjes in zitten. Op zich een mooie gedachte maar ik stel me dan de vraag of die witte puntjes dan wel kunnen opwegen tegen al dat zwart? 

Als ik dan in mijn laatste jaar middelbaar echt niet meer met mijn klas overeen kwam en er dagelijks conflicten waren vertelde diezelfde persoon dat mijn klas zoals een pot verf was. Elke leerling is een kleur verf en samen worden wij in een potje gezet. Uit dat potje komt dan een regenboog aan kleuren... zo zag hij mijn klas. Wel ik begreep heel goed dat we heel divers waren en dus ook andere kleuren hadden maar bij mijn weten gebeurd er iets héél anders dan een regenboog als je alle kleuren met elkaar mengt... je krijgt namelijk een vuile, kaka kleur. Probeer zelf maar 

Ondertussen zit ik in Thomas More Mechelen met toffe, begane docenten en leuke klasgenoten in een richting die ik ontzettend graag doe. Aangezien mijn afkomst en achtergrond is het niet gemakkelijk om aan de hoge school te studeren maar waar een wil is, is een weg. Laat ons zeggen dat mijn weg al hobbelig is geweest maar mijn wil zeer sterk. 

Dat is zo een beetje een schets van wie ik ben en wat ik doe.