Stroomfactuur gezinnen enkele euro's duurder in 2008
De stroomfactuur voor de gezinnen wordt volgend jaar
'enkele euro's' duurder. Dit komt door de nieuwe tarieven van Elia, de
beheerder van het hoogspanningsnet, waarin nu ook de inflatie is
inbegrepen.
In vergelijking met 2007 liggen de tarieven, die Elia aanrekent voor
het transport van stroom over het hoogspanningsnet, voor 2008-2011
hoger, aldus een woordvoerder van Elia. Toch is het volgens hem
'appelen met peren vergelijken.'
'De tarieven liggen immers vast voor vier jaar en ook de inflatie is nu
ingecalculeerd'. Volgens de zegsman kan je de tarieven van de voorbije
vier jaar wel vergelijken met die van de volgende vier jaar. 'En dan
liggen de tarieven in lijn', stelt hij.
De Commissie voor de Regulering van de Elektriciteit en het Gas (CREG)
keurde het voorstel van Elia over de elektriciteitstransmissietarieven
goed voor de periode 2008-2011. Het is voor het eerst dat de tarieven
voor een periode van vier jaar worden goedgekeurd.
Daklozen leggen met Kerst eisen aan Antwerps stadsbestuur voor
Voor de vijfde keer organiseren enkele Antwerpse bewegingen die werken
met mensen die sociaal uitgesloten zijn Het meisje met de
zwavelstokjes, een alternatief Kerstfeest in open lucht. Dit feest
kende twee succesvolle afleveringen op de Groenplaats, zeer tegen de
zin van de plaatselijke middenstand en het Schepencollege. Het was de
VLD die, geïnspireerd door de middenstand, vijf jaar geleden het eerste
Meisje met de zwavelstokjes geen toelating wou geven. Burgemeester
Janssens (SP.a) is slechts na mondelinge bedreigingen met rellen van
onze kant, door de knieën gegaan - enkele dagen voor de geplande datum.
Het was zeker dat de doelgroep waarmee het Daklozen Aktie Komitee
(DAK) werkt niet zou deelnemen aan een paternalistische en door de Stad
gesubsidieerde buurtmaaltijd frieten met couscous, maar op de
Groenplaats tot directe actie zou overgaan. We hadden het
realistische plan om het kruispunt met de Nationalestraat létterlijk in
brand te zetten. De nodige paletten waren al verzameld. Onze vrienden
van de Arabisch Europese Liga (AEL) waren bereid steun te geven
Daniel Schoeters (52) leefde ongeveer de helft van
zijn leven in gevangenissen en instellingen. In november keerde hij
niet terug naar de strafinrichting van Merksplas. Hij leeft nu al twee
maanden op straat. 'Ik word vaak wakker van de kou', vertelt hij. 'Ik
slaap in metrostations en in leegstaande gebouwen. Soms wacht ik aan
een appartementsgebouw tot er iemand buiten of binnen gaat. Dan glip ik
de traphal binnen en slaap ik in de kelder, de zolder of de
liftruimte.'
Als psychiatrisch patiënt doorzwom Daniel al heel wat watertjes. Zo
verbleef hij een tijdje in de beruchte Brasschaatse instelling Vrij en
Vrolijk. 'Ik kreeg er slaag. Maar het was er niet zo erg als ze
zeggen.'
Hij
woonde ook een tijdje zelfstandig en kreeg een invaliditeitsuitkering.
Maar hij kon zijn geld niet goed beheren en belandde twee jaar geleden
in de strafinrichting van Merksplas voor winkeldiefstal. Hij leefde er
in een gemeenschappelijke kamer en had problemen met zijn kamergenoten.
'Ik werd gepest en er werd over mij geroddeld. Een aparte kamer kreeg
ik niet.'
Zelfverminking leek toen de enige
oplossing voor hem. 'Ik was ongelukkig en sneed met een scheermesje in
mijn polsen. Ik slikte ook delen van vorken en lepels in.' Maar dat
ligt nu achter hem. Het personeel van de instelling was ervan overtuigd
dat hij stilaan klaar was om zelfstandig te gaan wonen. Daarom mocht
hij een dag per week naar buiten om een appartement te zoeken. Maar op
12 november keerde hij niet meer terug.
Daniel wil
nu alleen gaan wonen. Hij komt in aanmerking voor een sociale woning,
maar moet nog enkele maanden wachten op antwoord.
Ondertussen
moet hij zien te overleven. Dus bezoekt hij buurthuizen en doet hij
vrijwilligerswerk in ruil voor eten. Hij struint ook elke maand de
Antwerpse voedselbanken af. Een keer per week gaat hij naar het
daklozenrestaurant Kamiano voor een warme maaltijd. 'Bedelen kan ik
niet. Ik steel nog wel af en toe ook, maar daar moet ik dringend mee
stoppen.'
Het ergste aan op straat leven vindt hij
de verveling en de eenzaamheid. 'Overdag kan ik terecht in de
buurthuizen, maar 'savonds zit ik alleen. Dan verveel ik mij dood.'
Het
is nu erg koud 's nachts. Maar in 'zijn' metrostation ligt hij
tenminste uit de wind. 'We liggen daar altijd met dezelfde mensen, ook
een paar drugsverslaafden. Ook als de politie ons niet wegjaagt, slaap
ik maar een paar uur per nacht. De metro's beginnen al vroeg te rijden
en ik word elke nacht een paar keer wakker van de kou.'
'Ik heb al wel eens in de gevangenis en de instelling Kerstmis gevierd.
Het eten is dan wat beter en ze geven wat minder straffen. Maar ik ben
blij dat ik op kerstavond bij Kamiano terecht kan. We krijgen er lekker
en warm eten. Kerst onder de blote hemel zou maar droevig zijn. Mijn
droom voor 2007? Ontslagen worden uit de internering. Ik heb nu 25 jaar
binnen gezeten. Ik moet dringend iets van mijn leven maken. Buitenkomen
zou een mooi kerstcadeautje zijn.'
Een modaal gezin zou in dit land maandelijks 82 euro meer op zijn
bankrekening krijgen, als de regering de nu al vijf jaar oude fiscale
hervorming eindelijk zou toepassen. Een
gezin met twee kinderen zal volgend jaar 980 euro meer aan de fiscus
betalen dan nodig is. Pas anderhalf jaar later krijgt het dat bedrag
teruggestort, zonder rente. Dat blijkt uit de "sleutelformule" waarmee
de belastingadministratie jaarlijks bepaalt hoe de bedrijfsvoorheffing
moet berekend worden. Ook volgend jaar zal geen rekening worden
gehouden met de volledige fiscale hervorming die begin van dit
decennium werd doorgevoerd.
Laatste fase De
laatste fase van de belastinghervorming schakelde gehuwden en
alleenstaanden begin 2004 fiscaal gelijk. De eerste schijf van het
inkomen, waarop geen belastingen verschuldigd is, is voor gehuwden toen
fors opgetrokken. Volgend jaar gaat het om 6.150 euro per
belastingplichtige.
Maar bij het berekenen van de
bedrijfsvoorheffing moet de werkgever dat beperken tot 5.220 euro.
Verder heeft de regering de belastingschijven van 55 en 52,5 pct
afgeschaft en de inkomensschijven verruimd waarop 30 en 40 pct
belasting verschuldigd is. Daardoor duurt het langer voor je meer
belastingen betaalt. Maar ook hier moet de werkgever van de fiscus
werken met een veel lager bedrag.
Per saldo mondt een en ander
voor een modaal gezin met twee kinderen, dat in een gemeente woont waar
7 pct gemeentebelasting verschuldigd is, uit in een bedrijfsvoorheffing
die 981,54 euro hoger ligt dan nodig. Kinderloze paren betalen 935,2
euro te veel. Enkel alleenstaanden zijn beter af.
Het is wellicht wat vroeg voor een overzicht van de week
maar met de stemming, en de goedkeuring, van Verhofstadt III komt eigenlijk
niets te vroeg. Met de lastenverlaging op ploegenarbeid komt het politieke
landschap nog maar eens tegemoet aan de eisen van het patronaat. Momenteel
moeten werkgevers 10.7% minder bijdragen op het loon voor ploegenarbeid en men
wil dit optrekken tot iets dat rond de 16% zal schommelen. Deze lastenverlaging had moeten dienen
voor de volgende drie zaken :
1.Verbeteren van de concurrentiepositie
2.Verbeteren kwaliteit van ploegenarbeid
3.Humanisering van ploegenarbeid
Spijtig genoeg staat daar het woordje had. In gans
België hebben de patroons er immers voor gekozen om enkel aan het eerste punt
te voldoen waardoor het geld, dat normaal bestemd is voor onze sociale
zekerheid, rechtstreeks door wordt gestort aan de aandeelhouders ! En ook deze
keer zitten er blijkbaar geen garanties in dat de lastenverlaging gepaard zou
moeten gaan met bijvoorbeeld extra tewerkstelling of het creëren van nieuwe
jobs. Met andere woorden geeft men de patroons nog maar eens een extra vette
kluif onder het mom van de concurrentiepositie.
Het optrekken van de uitkeringen staats in schril contrast
met de activering van de werklozen. Men kan een uitkering optrekken maar beperken in tijd
en dan slaagt men twee vliegen in één klap. De activering van bedrijven naar
goede jobs met goede arbeids en loonsvoorwaarden zal dus nog niet voor morgen
zijn, in tegendeel. Het optrekken van bijvoorbeeld de pensioenen is bovendien een must en hopelijk komt men daar wel aan tegemoet.
Vervolgens staat de gezondheidszorg op het programma. Men
wil de kwaliteit hiervan verbeteren. Ik betwijfel sterk dat men het gaat hebben
over belangrijke zaken zoals het kiwi-model. Op een moment dat de huisartsen
veel en veel te weinig verdienen en dus een opslag vragen van één euro per
patiënt en dat de pharma industrie honderden mensen op straat zet op zoek naar
nog meer winsten gaat de noodregering dus even snel de kwaliteit van de
gezondheidszorg verbeteren. Gaat men op zoek naar oplossingen voor die 8000
gehandicapten die al jaren wachten op opvang ? Of gaat men ervoor zorgen dat
verpleging terug een job wordt in plaats van een roeping ? Misschien wordt de
witte woede eindelijk volmondig aanhoort en krijgen zij waar ze al zolang recht
op hebben ? De waarheid, vrees ik, zal echter de andere kant op gaan.
Regionaliseren en een gezondheidszorg op maat van de core business, eigen
ziekteverzekering eerst, om geld te slaan uit de gezondheidszorg en zijn
patiënten. In die gedachtegang zullen politiekers en patronaat elkaar weer
vinden.
Dat men inzake milieu nog maar eens benadrukt dat dit enkel
kan geholpen worden door het aanwakkeren van de concurrentie is nog maar eens
een schoon voorbeeld van dit alles. Zelf geen verantwoordelijkheid nemen maar ondernemers
de kans bieden om geld te slagen uit het milieu. en als het niet lukt dan
kunnen we nog altijd schone lucht gaan kopen op een ander. Lang leve
Electrabrol en fuck alternatieve energie !
In dit rijtje kan natuurlijk het nieuwe Lissabon akkoord
niet ontbreken. We moeten meer produceren, langer werken en zo flexibel
mogelijk ! Maar boven alles MOET er zo weinig mogelijk sociale zekerheid zijn.
Zoeken naar concurrentie op de kap van zieken, werklozen, ouderen, invaliden,
Ik vraag mij af wie van jullie heeft mogen stemmen over een al dan niet
goedkeuring van het Lissabon akkoord ? Blijkbaar hebben jullie hierover wel je
mening kunnen geven want Verhofstadt III zal proberen om deze grondwet goed te
keuren tijdens zijn drie maanden.
Deze cadeau heeft men onder mijn kerstboom gelegd. En niet
enkel onder die van mij maar onder die van ieder van ons !
Lange tijd heb ik gewenst dat2007 rap voorbij zou zijn maar nu hoop ik dat
2008 nog lang wegblijft. Mijn goede
voornemens moeten nu al plaats maken voor een jaar gevuld met de honger van een
rechts klimaat gestoeld op sociale afbouw. De portefeuille van de rijkeren in
ons land zal blijven groeien als een zweer op onze sociale zekerheid en wij
zullen daar nog maar eens de dupe van zijn. 2008, ik krijg al kriebels als ik
het hoor. En toch, toch hoop ik. Hoop ik op ons. Misschien wordt 2008 wel een
warm jaar waarin mensen elkaar terug ontdekken ? Ik wissel dat pakje met
datgene van Verhofstadt III en leg zijn pakje ergens ver weg, apart en alléén rechts
in een hoekje. Nu ja, dat pakje is dat gewoon.
Het regeerakkoord waarover de vijf formaties van Verhofstadt
III (CD&V, Open VlLD, MR, PS en CDH) het eens geraakte, bestaat uit
tien punten. Zo werd donderdag in de rand van de toetredingscongressen
vernomen.
De interim-regering zal in de eerste plaats de begroting 2008
moeten uitwerken. Daarnaast dient ze de koopkracht van de burgers te
beschermen door enerzijds de uitkeringen op te trekken en anderzijds de
lasten te verlagen. Een derde aandachtspunt zijn de ondernemingen, die
meer zuurstof moeten krijgen, onder meer door de lasten op
ploegenarbeid verder te verlagen. Daarnaast moet ook de arbeidsmarkt
verbeterd worden met maatregelen zoals de activering van de
werkzoekenden.
Voorts wil de regering de kwaliteit van de gezondheidszorg
waarborgen. In het hoofdstuk klimaat en energie wordt gepleit voor meer
concurrentie op de energiemarkt en het naleven van het Kyoto-akkoord.
Inzake mobiliteit wil de interim-regering onder meer een nieuwe beheersovereenkomst met de NMBS opstellen.
Het regeerakkoord voorziet ook in een verdere modernisering
van de overheidsdiensten met daarin bijzondere aandacht voor een
permanente dienstverlening.
Het veiligheidsbeleid spitst zich toe op de problematiek van de
gevangenissen en het uitwerken van een nationaal veiligheidsplan.
Tenslotte is er nog een internationaal hoofdstuk waarin een snelle ratificatie van het Verdrag van Lissabon voorzien is.
Duizenden vrouwen betalen straks 20 procent meer voor hun hospitalisatiepolis bij Ethias.
Ethias is een van de eerste verzekeraars in België die (ongewild)
inspeelt op de nieuwe Europese anti-discriminatierichtlijn. Die bepaalt
dat de verzekeraars in België vanaf 2008 geen onderscheid meer mogen
maken tussen mannen en vrouwen voor de berekening van hun premies.
In een brief aan duizenden oudere vrouwen die ingeschreven hebben op
MediComfort, de duurste polis uit het gamma
hospitalisatieverzekeringen, laat Ethias alvast weten dat de tarieven
volgend jaar met liefst 20 procent stijgen.
"Zij zijn de laatste groep bij wie we de tarieven tussen mannen en
vrouwen gelijkschakelen. Het gaat slechts om 3 procent van de totale
portefeuille, wat wellicht goed is voor enkele duizenden klanten. Voor
de overige 97 procent van de hospitalisatiepolissen hadden wij de
tarieven al veel eerder gelijkgeschakeld", luidt het bij Ethias.
Niettemin geeft deze opmerkelijke tariefaanpassing al een voorsmaakje
van wat een aantal vrouwelijke verzekeringsklanten straks te wachten
staat. Als de Belgische overheid voor donderdag geen uitzondering
aanvraagt op de anti-discriminatierichtlijn dreigen voor een aantal
vrouwelijke leeftijdsgroepen de premies voor auto- en
hospitalisatieverzekeringen fors duurder te worden.
Vanaf 1 januari 2008 gaat de firma Sodexho de dienstencheques uitgeven.
Gebruikers moeten wel nog tot 31 december bestellen bij Accor, de
vorige maker. De cheques van Accor blijven geldig tot de vervaldatum.
Het
gebruikersnummer van de klant blijft ongewijzigd, net zoals de
procedure en de prijs van een dienstencheque. De leveringstermijn wordt
korter, en de cheques krijgen een nieuwe look.
Het systeem van
de dienstencheques, waarmee onder meer huishoudhulp kan worden betaald,
telde in oktober 575.765 gebruikers. Maandelijks worden ongeveer 4
miljoen cheques uitgegeven. De kost voor de RVA, die het systeem
financiert, bedraagt dit jaar zowat 530 miljoen euro. (belga/sam)
Artsen en ziekenfondsen hebben onderhandeld over de erelonen voor
volgend jaar. Het overleg verliep moeizaam, vooral omdat er twee grote
discussiepunten op tafel liggen.
De eerste hinderpaal voor een tarievenakkoord ligt bij de huisartsen.
Die willen een hoger ereloon voor consultaties na 18 uur 's avonds. De
ziekenfondsen zijn daar niet voor te vinden, tenzij de artsen deel
uitmaken van georganiseerde wachtdiensten.
Het tweede probleem zit bij bepaalde specialisten, zoals pediaters en
psychiaters. Die verdienen nu te weinig in vergelijking met andere
specialisten zoals klinisch biologen en radiologen.
Het ziekenfonds wil hen een extraatje geven, maar stuit op protest van
de artsenvakbonden. Die willen een even grote indexverhoging voor
iedereen.
Indien er geen akkoord uit de bus komt, mogen de artsen vanaf volgend
jaar vrij hun ereloon bepalen, en dat komt de patiënt waarschijnlijk
niet ten goede.
Recordaantal huurders kan sociale woning niet betalen
Het totale bedrag aan huurachterstallen in Vlaanderen is vorig jaar met
20,9 procent gestegen tot 12,66 miljoen euro. De hogere huurprijzen, de
stijgende levensduurte en de hogere energieprijzen zijn daarvoor
verantwoordelijk.
Volgens Vlaams volksvertegenwoordiger Carl
Decaluwé (CD&V) zou naar schatting 5 à 10 procent van de sociale
huurders problemen hebben om op tijd te betalen. Daarbovenop worden ook
meer mensen uit hun huis gezet.
Enkel in de provincies Antwerpen en
West-Vlaanderen werd een daling genoteerd. De huurachterstal stijgt in
Limburg met 40,2 procent, in Oost-Vlaanderen met 60 procent en
Vlaams-Brabant spant de kroon met een stijging van maar liefst 66,8
procent.
Wanneer er sprake is van wanbetaling kunnen de sociale
huisvestingsmaatschappijen (SHM's) in principe zelf de huuropzeg
betekenen zonder gerechtelijke tussenkomst. Vorig jaar werden 426
opzeggingen door SHM's uitgevoerd met gerechtelijke tussenkomst zonder
uitdrijving, en 337 opzeggingen met uitdrijving. Dat is het hoogste
aantal ooit.
"Nochtans hoeft het niet altijd zo ver te komen", zegt
Carl Decaluwé, die de cijfers opvroeg. "Sommige maatschappijen
ondernemen veel te laat actie. Het is aan hen om op tijd de bemiddeling
en de hulp van de OCMW's in te roepen. Ze moeten niet pas in actie
schieten als de huurder al maanden te laat betaalt, maar op dag één na
de uiterste vervaldag moet de huurder een signaal krijgen.
Dienstverleners moeten veel sneller ingeschakeld kunnen worden. Een
goed georganiseerd woonbeleid is van levensbelang. De overheid moet
niet enkel in bakstenen investeren maar ook in mensen."
De
gemiddelde huurprijs is de laatste jaren met bijna 6 procent gestegen.
Meer en meer mensen moeten een maximumbedrag van hun inkomen aanspreken
om de huur te kunnen betalen. (ne)
Brussel l Ruim tweehonderdvijftig captains of society (maatschappelijke
vertegenwoordigers uit de administratie, het bedrijfsleven en de
academische wereld) brainstormden gisteren over de toekomst van
Vlaanderen. Het actieplan Vlaanderen in Actie, dat van
minister-president Kris Peeters (CD&V) een nieuw elan kreeg, wil
van Vlaanderen tegen 2020 een van de vijf Europese topregio's maken. Nu
staan we op plaats 27. Vorig jaar werden al vier prioriteiten
vastgelegd: talent, logistiek en mobiliteit, internationalisering en
innovatie. Onder leiding van onder andere Karel Van Miert buigen vier
ateliers zich in 2008 over concrete maatregelen. Die moeten volgens
Vlaanderen in Actievoorzitter Karel Vinck leiden tot "ingrijpende
doorbraakplannen". Het is de bedoeling dat de speerpunten van het
actieplan ook de basis vormen voor het regeerakkoord van de volgende
Vlaamse regering, die in 2009 start.
Poolse migranten kiezen massaal voor Vlaamse knelpuntberoepen
De eerste elf maanden van dit jaar heeft Vlaanderen 24.052
arbeidsvergunningen voor knelpuntberoepen afgeleverd. Liefst 19.000 van
die vergunningen gingen naar Polen, die vooral in de Vlaamse fruitteelt
aan de slag gingen.
De
Polen worden op grote afstand gevolgd door de Roemenen met 2.370 en de
Bulgaren met 1.580 vergunningen. Slowakije is vierde met amper 417
exemplaren. Dat blijkt uit cijfers van het Vlaams Subsidieagentschap
voor Werk en Sociale Economie, die De Morgen opvroeg.
De
regeling voor knelpuntberoepen ging in mei vorig jaar van kracht. Het
was de eerste keer dat werknemers uit de nieuwe lidstaten op relatief
grote schaal legaal in België aan de slag konden. De nieuwe procedure
voorziet in een soepele verlening van arbeidskaarten voor 133
knelpuntberoepen in Vlaanderen. De lijst bevat zowel metselaars en
landbouwkrachten als directeurs en ingenieurs.
De sector van
de land- en tuinbouw blijkt met afstand het populairst en is goed voor
bijna 17.000 vergunningen, het merendeel daarvan voor fruitplukkers in
seizoensarbeid. De bouwsector volgt als tweede en stelt vooral
metselaars en vloerders (1.177 vergunningen) tewerk. Er werden ook 688
vergunningen voor slagers uitgereikt, 400 voor chauffeurs, 173 voor
matrozen en 15 voor directeurs. De 'Poolse loodgieter' blijkt met 136
vergunningen niet echt een hit. De Vlaamse administratie drukt erop dat
het om 24.000 vergunningen gaat en niet personen. Zeker voor het
segment seizoensarbeid bevat het cijfer dubbels.
Opmerkelijk is
dat de nieuwe Europeanen veel vaker naar Vlaanderen trekken dan naar
Brussel en Wallonië. "In Brussel gaat het over enkele honderden
vergunningen, in Wallonië over enkele duizenden", weet Eric Vernaillen,
administrateur-generaal van het Vlaams Subsidieagentschap voor Werk en
Sociale Economie. Een verklaring voor het verschil zoekt de ambtenaar
vooral bij de omvangrijkere fruitsector in Vlaanderen. Anders dan in
Vlaanderen behoort die sector in het zuiden van het land niet tot de
lijst van knelpuntberoepen. De Waalse lijst is met een 90-tal beroepen
ook heel wat korter dan de Vlaamse.
Populaire maatregel
De
24.000 werkvergunningen betekenen dat de regeling dit jaar alleen maar
aan populariteit gewonnen heeft. Vorig jaar leverde de Vlaamse overheid
immers slechts 5.289 vergunningen af. "We vermoeden dat werkgevers de
regeling pas nu goed leren kennen", zegt Vernaillen. Jos Barbé van de
cel migratie binnen het Subsidieagentschap wijst er ook op dat Roemenen
en Bulgaren pas sinds begin 2007 van de regeling kunnen gebruikmaken,
aangezien ze pas toen lid werden van de Unie.
Vlaams minister
van Werk Frank Vandenbroucke (sp.a) toont zich verheugd over de
cijfers. "Het bewijst dat we de werkgever een snel en efficiënt
alternatief aanbieden bij arbeidsmarkttekorten." Vandenbroucke wijst er
tegelijk op dat de aantallen buiten de fruitteeltsector niet zo
bijzonder groot zijn. Volgens hem een aanwijzing dat werkgevers nog
steeds hun toevlucht nemen tot bestaande mechanismen van detachering en
zelfstandigheid, al dan niet met een schijnstatuut. Onderzoek aan de
Leuvense en Antwerpse universiteit wees eerder ook al in die richting.
Het Vlaamse ondernemingennetwerk Voka is niet onder de indruk van de
cijfers. "We hebben berekend dat België 500.000 nieuwe actieven nodig
heeft om het hoofd te bieden aan de vergrijzing", stelt
arbeidsmarktspecialist Gianni Duvillier. "Die moeten er niet allemaal
door arbeidsmigratie komen. Maar ook dan nog zijn deze cijfers erg
pover, zeker als je ziet hoeveel seizoensarbeiders er bij zijn." Voka
pleit voor een afschaffing van de arbeidskaart voor nieuwe Europeanen.
(Kris Hendrickx)
Bijna alle voedingsmiddelen zijn het afgelopen jaar duurder geworden. Dat blijkt uit een studie van Test-Aankoop.
De consumentenorganisatie vergeleek de prijzen van 40 voedingsproducten
en 20 andere producten tussen januari en augustus.
Bij de voeding werden alle producten duurder, brood en margarine zelfs
respectievelijk 7 en 10 procent. Alle voedingsproducten samen werden
gemiddeld 3 procent duurder.
"Vooral de gezinnen met een laag inkomen worden getroffen", zegt Ivo Mechels van Test-Aankoop.
"De nieuwe regering zou voor hen werk moeten maken van structurele maatregelen zoals een vervangingsinkomen."
Volgens Test-Aankoop zijn de prijzen van alle producten sinds 2000 gestegen met zo'n 20 procent.
Vier dagen de grens overgestoken naar Nederland met de
bedoeling om eens even al het communautaire gezwets achterwege te laten en wat
te ontspannen. Op de routeplanner die netjes was afgeprint stond tussen twee
wegaanduidingen is : Entry into Netherlands.
Direct rijzen de eerste windmolens als paddenstoelen uit de grond en ook zonne-energie
doet blijkbaar zijn intrede. Wegenverlichting en signalisatieborden zijn op
sommige plaatsen al voorzien van zonnepanelen. Wat ook direct opvalt is dat
Nederlanders blijkbaar geen drang hebben om in de file bij het invoegen de
laatste centimeter van ruimte volledig uit te knijpen. Al direct een paar
verademingen.
Als we ons een eerste keer in de straten van Nijmegen begeven
valt het al direct op hoe vlot en warm de omgang is. Overal een aangename
babbel en tussen het hangen van de kerstversiering, in één of ander bruin café,
kregen we een adres om romantisch te gaan eten. Restaurant De Bock zat dan ook
afgelaten vol. Wij een tafeltje voor twee met vlak achter ons een tafel van
tien. Direct hoorbaar dat die tafel geen alledaagse bezetting kende vermits het
gezelschap bestond uit Nederlands -en Duitstalige. Blijkbaar elkaar ook gewoon
leren kennen want het voorstellen was nog volop aan de gang. Verassend wel dat
het nog geen minuut heeft geduurd voordat heel het gezelschap spontaan
overschakelde op het Engels. Zonder zever, zonder ambras en toch verstaanbaar
aan het vele buldergelach te horen. Tja denk je dan, wij hebben ook zo van die
groepjes van tien personen die elkaar veel te vertellen hebben. Spijtig genoeg
schakelen die niet over en verkiezen ze nog liever van elkaar niet te verstaan.
Op de kamer gekomen toch maar even de TV opgezet en alsof de
Belgische problemen mee uit de valies zijn gekropen werd ook de te hoge prijs
voor medicijnen in Nederland zwaar op de korrel genomen. Voor en tegenstanders,
mensen met veel geld en mensen met heel wat minder. Europa slaat blijkbaar
overal genadeloos toe !
De volgende dag wat rond geslenterd in Arnhem. Als mijn
vriendin wat handtassen staat te keuren wordt er al spontaan een kop koffie
aangeboden. Doen ze dat eigenlijk bij ons nog ? Vrolijke oudere vrouw die
direct vraagt van waar in België dat wij afkomstig zijn. Blijkt dat ze zelf ook
een ruime Belgische vriendenkring heeft zowel in Vlaanderen als Wallonië. Goh
jullie zijn zulke aangename warme mensen ! Het is echt een plezier om bij
jullie te komen. Hier bij ons, pfffff, niet te doen Wij verschieten en zeggen
net het omgekeerde. Hier spreken ze allemaal hetzelfde taaltje en zijn ze
elkaar ook al deftig beu precies ? In elk geval, in elke winkel beginnen de
mensen hier spontaan een praatje met elkaar te slaan en dat is in schril
contrast met de kille, grimmige sfeer die er bij ons hangt in de meeste
bakkers, beenhouwers,
De derde dag blijkt nog maar eens dat Nederlanders echt wel
wakker liggen van de vraag naar meer Europa en de sociale afbraak die daaraan
gekoppeld is. Een spontane fakkeltocht, s avonds, door de straten brengt de
realiteit weer eens angstvallig dichterbij. Gelukkig zakken we samen even
onderuit in de schouwburg in Arnhem en op het menu staat de musical Fame. En al
schat ik dat er een 600-tal mensen in de zaal zitten men roept naar elkaar en
zwaait van beneden naar het balkon en niemand die daar iets van zegt of rare
bekken trekt. Jaja, het is echt wel een plezier om bij ons te komen als je dit
zo ziet. Niet dus !
Maar ja aan alle goede dingen komt een eind en op de
terugweg lezen we op de routeplanner : Entry into Belgium. Zouden ze het al gesnapt
hebben bij ons ?
100.000 handtekeningen voor solidariteit
wo 12/12/07 - In Brussel is vandaag een petitie met 100.000 handtekeningen overhandigd aan premier Guy Verhofstadt (Open VLD). De ondertekenaars vragen dat de solidariteit in België behouden blijft en dat de sociale zekerheid niet gesplitst wordt.
De petitie is een initiatief van de vakbonden en kreeg onder meer steun uit de culturele wereld.
(Belga)
Deze keer hebben ook veel Vlamingen de petitie ondertekend. "Meer dan 60.000 handtekeningen zijn van Vlamingen", zegt Hendrik Vermeersch van de socialistische bediendenvakbond en initiatiefnemer van de petitie.
"De sociale zekerheid is van iedereen, dus mag iedereen ondertekenen", aldus Vermeersch.
De 100.000 handtekeningen zijn niet het einde van de actie "Red de solidariteit". "We willen nu tot 200.000 gaan en we gaan in het hele land activiteiten organiseren", zegt Vermeersch.
De initiatiefnemers van de actie zijn ook bezig met de organisatie van een festival.
Premier Verhofstadt (foto) heeft gezegd dat hij bij zijn opdracht om een interim-regering te vormen rekening zal houden met de verzuchtingen.
Vrienden van de sociale zekerheid,
Wij zijn blij dat op 15/12 de vakorganisaties hun verantwoordelijkheid nemen en een betoging organiseren rond volgende thema`s:
· Meer koopkracht
· Voor een sterke federale sociale zekerheid
· Voor een meer evenwichtige fiscaliteit
Zoals jullie weten hebben wij mee aan de basis gestaan, en actief meegewerkt, met red de solidariteit. Op 15/12 willen wij echter van de gelegenheid gebruik maken om iedereen die ons de voorbije maanden gesteund heeft persoonlijk te bedanken. We willen ook proberen om twee vliegen in één klap te slaan door het initiatief `voor het behoud van de federale sociale zekerheid` onder de aandacht te brengen van een breder publiek. Daarom verzamelen wij aan het Anneessensplein waar we pamfletten zullen uitdelen. Wij willen aan iedereen die zin heeft vragen om een handje te komen helpen, en aan iedereen die gesteund heeft om even halt te houden om elkaar eens te ontmoeten.
In ieder geval moet we op de betoging in grote getale aanwezig zijn. Het is het eerste nationaal signaal dat we kunnen geven naar de politiekers en het patronaat. Roep dus mee op en laat ons samen dat signaal geven !
Tot dan,
Syndicale delegaties Total en Degussa.
P.S. Als het moeilijk is om mee te helpen omdat je samen met je afdeling op stap bent zwaai dan eens. Of beter kom ons even goedendag zeggen.
Red de solidariteit is er in geslaagd om op een vrij korte termijn 100.000 handtekeningen te verzamelen.
De teller staat na de actieweek op 105.491. Een geweldig resultaat dat vandaag zal overhandigd worden aan
minister Verhofstadt. Dit is een signaal dat de politieke leiders in Vlaanderen niet naast zich neer kunnen leggen.
Hieronder de uitnodiging van red de solidariteit
Beste,
Vorige week organiseerde Red De Solidariteit een heuse 'Week van de Solidariteit'. Meer dan 100 sympathisanten haalden in het ganse land duizenden handtekeningen op. Nog niet alle opgehaalde handtekeningen werden geteld, maar we hebben de kaap van de 100.000 handtekeningen nu al gehaald.
Om dit extra in de verf te zetten organiseren we op woensdag 12 december om 10u30 een persconferentie en receptie in het Brusselse stadhuis. We willen u graag uitnodigen om hierbij aanwezig te zijn. Na afloop van de receptie zullen de eerste 100.000 handtekeningen overhandigd worden aan premier Guy Verhofstadt.
Indien u ons een seintje kan geven als u naar de persconferentie komt, dan kunnen we dit nog beter voorbereiden.
Bedankt en tot later,
Bart Meuleman
Secretariaat Red De Solidariteit (0488 408 585)
www.reddesolidariteit.be - www.sauvonslasolidarite.be
Afgelopen week was de Sint
in ons land maar veel fraais kreeg hij niet te zien en te horen.
In 2006
werden 35% van de bedrijfswinsten uitgekeerd aan de aandeelhouders
Zes
Belgen op tien krijgen een pensioen dat minder is dan 1000 euro per maand
15% van
onze bevolking leeft onder de armoedegrens, in Brussel zelfs 1 op 4 inwoners
Sint en Piet wezen de
mensen op de fiscale ongelijkheid tussen werknemers en grote vermogens. Er zijn
op dit ogenblik in België 134.000 dollarmiljonairs (mensen die over meer dan 1
miljoen dollar kapitaal beschikken). Zij bezitten 34% van het Belgische
vermogen. In ons land bezitten 30% inwoners 70% van het kapitaal. Het verschil
tussen arm en rijk wordt groter met de dag. Wie herinnert zich bijvoorbeeld de
graaitax nog ? De Sint herinnert het zich nog goed, en hij herinnert zich ook de
dagen dat mensen wel voor elkaar wilden zorgen. Als het seperatisme de
bovenhand neemt mag Piet dan nog wel het land binnen ?: vraagt de Sint zich
af. Niet moeilijk dat de oude man, die
nog niet eens zo lang geleden dagen in ons land verbleef, er heden ten dage een
snelle doortocht van maakt.
Wie voor sommige ook een
Sint was afgelopen week, en voor anderen dan weer de zwarte piet, dat was Rudy
Aernoudt. Die berekende immers dat de transfer van Vlaanderen naar Wallonië een
stuk lager liggen dan wat wordt beweerd. Met 1.4 miljard euro doet Vlaanderen
zelfs een stuk slechter dan Brussel dat voor een goede drie miljard euro zorgt.
Ik hoor Filipke al denken; ja maar daar moeten we dan nog onbestaande
intresten op heffen. Misschien moet iemand maar eens een liedje schrijven in
de trend van :Oh nee, de berekening van het Belang is nen trisee, of iets
dergelijks.
En het winkelkarretje van De
Morgen is ook niet van de goedkoopste. Voor dezelfde artikelen als de maand
ervoor betaalde men twee procent meer ! Even snel hoofdrekenen, twaalf maanden
maal twee procent en op jaarbasis zou dus een winkelkarretje dat in januari 100
euro heeft gekost in December 125 euro kunnen kosten !? Wie zegt er ook al weer
dat onze koopkracht daalt ?
En ook de pharma industrie
kwam nog maar eens in het nieuws. Fosamax, het oude middel tegen osteoporose,
werd vervangen door Fosavance. Het middel bleef hetzelfde, komt van dezelfde
firma en kreeg enkel een andere naam. Het patent voor Fosamax liep dus af en
normaal is het dus de bedoeling om hier
een generisch middel voor op de markt te brengen. U weet wel een middel dat de
laagste prijs heeft, zowat volledig wordt terugbetaald, en hetzelfde resultaat
heeft als Fosamax. Patiënten hebben immers al gedurende de tijd van het patent een
veel te hoge prijs betaald voor dit geneesmiddel. Achter, in plaats van dat men
nu overschakelt naar een generisch middel, geeft men een draai aan de naam en
gaat men nog maar eens voor een jaar of twintig winst maken op de rug van
patiënten ! De pahrma industrie, daar waar de winsten op de eerste plaats
komen, de lonen van topmanagers op de tweede plaats, research op de derde
plaats, Maar niet getreurd, ergens helemaal achteraan het rijtje vinden we
ongetwijfeld de patiënten en het personeel. Dat onze komende regering, in het jaar 2072 of
zoiets, van deze perverse en wansmakelijke praktijken maar eens werk maakt ! Een nieuw pleidooi voor het kiwi-model
dringt zich dan ook op.
En als maatschappij zetten
ook wij steeds meer mensen buitenspel. Vorige weken werd al duidelijk dat wij bijvoorbeeld
de armen onder ons uit de gezondheidszorg gooien. Deze week was het NOG maar
eens de beurt aan de gehandicapten. Nog steeds staan er meer dan 8000
gehandicapten mensen op de wachtlijst om geholpen te worden. Mag het nog eens herhaald
worden, meer dan duizend onder hen wachten al meer dan drie jaar !!! Blijkt dat
men er ook nog eens voor heeft gekozen om deze mensen, ondanks hun opleiding, te weren uit de arbeidsmarkt. Misschien moeten
we maar eens gaan zoeken naar sancties voor bedrijven ? Net zoals men werklozen
wil sanctioneren tijdens hun activering. Laat ons bedrijven sanctioneren die mensen
weren omdat ze bijvoorbeeld een handicap hebben. Bedrijven die te hoge
kwalificaties eisen voor de jobs die zij aanbieden ! Bedrijven die bepaalde
mensen blijven weren zonder reden en die startersbanen, stagecontracten en
dergelijke zien als goedkope werkkrachten gedurende een bepaalde periode om hen
nadien bij het groot huisvuil te zetten. En dan maar zagen en klagen dat men
geen geschikt personeel kan vinden !? Sanctioneren die handel,
activeringscellen voor het personeelsbeleid van bedrijven ! Dromen kan soms
toch mooi zijn
Ook de energieprijzen
konen niet ontbreken deze week. Stookolie in de scholen. U weet wel, daar waar
we onze kinderen naartoe sturen om slimmer te worden. Geen lange zinnen, dit
zegt genoeg, de prijsstijgingen :
·2007
16.750 euro 72,8 euro per kind
·2005
13.500 euro 58,6 euro per kind
·2004
9.250 euro 40,2 euro per kind
En tenslotte die bediendes
toch hé. De Belgische bediende presteert jaarlijks gemiddeld 70,5 overuren,
waarvan 45 onbetaald. Die onbetaalde overuren leveren de bedrijven jaarlijks
1,5 miljard euro op. De fiscus ziet
iets meer dan een half miljard euro belastingen door de vingers glippen en de
Rijksdienst voor Sociale Zekerheid (RSZ) derft 200 miljoen euro aan
bijdragen. Maar geen probleem, niemand panikeren. De vraag naar nog meer
overuren en een beter fiscaal systeem zal er wel voor zorgen dat er nog minder
vaste jobs komen, dat er minder geld naar de sociale zekerheid gaat en dat we
uiteindelijk de klok een jaar of vijftig zullen terugdraaien.
Oh
ja, het pleidooi gehoord voor het tweede generatiepact ? Smeer U benen maar al
in, werken tot 68 en 70 staat op U te wachten om de hoek. Maar geen nood, tegen
dan kan U waarschijnlijk ook geen energie meer betalen, geen gezondheidszorg,
kost een pakske boter in het winkelkarretje honderd euro, mag Piet enkel nog
met een visum binnen en wordt U toch geen 70 meer. Lang leve de toekomst van
het kapitaal !
Sinterklaas en Piet houden pleidooi voor fiscale rechtvaardigheid en vermogensbelasting
Met de boodschap Enkel de gewone mensen betalen belastingen
in België!zetten Sinterklaas en Zwarte Piet, begeleid door de
woordvoerder van Attac Vlaanderen, gisteren voet aan wal in Portus Ganda in Gent. Ze hadden een
lange reis met de SPES SALUTIS achter de rug vanuit het paradijselijke Monaco.
Daar hadden ze nog een bezoek gebracht aan de stulpjes van nationale
sporthelden Tom Boonen, Justine Henin, Stefan Everts, Sylvain
Geboers en Thierry Boutsen. Zij zijn er de buren van internationale
bekende sporters als Michael Schumacher, Boris Becker en Björn
Borg.
Wonen die vedetten
en grootverdieners in Monaco om rust
te vinden zoals Tom Boonen ooit beweerde? Of omdat ze zo gek zijn op zon,
strand en zee? Of omdat ze wereldburgers
zijn, echte mondialisten?
Waarom is Monaco
zo geliefd bij topsporters? Omdat het een favoriete schuilplaats is voor grote
vermogens die 0%, jawel, nul percent belastingen willen betalen op hun inkomen!
Dit zijn allemaal
topverdieners die geen euro willen bijdragen aan onze sociale zekerheid, aan de
zorg voor onze bejaarden, aan onze gezondheidszorg, aan de toekomst van onze
kinderen in het onderwijs, aan de vergrijzing. Vedetten die door half België op
handen worden gedragen willen met onze gemeenschap niets te maken hebben.
Maken zij zich
zorgen over de dalende koopkracht? Over het feit dat binnenkort scholen in ons
land geen geld genoeg hebben om de stookoliefactuur nog te betalen en
leerlingen in de kou moeten laten zitten? Zijn dit de rolmodellen voor onze
kinderen en jongeren?
Terwijl de Sint
kinderen moet terechtwijzen die een beetje stout zijn geweest, mogen deze
nieuwe rijken gewoon de belastingen ontwijken via legale constructies.
De manier waarop
belastingparadijzen multinationale ondernemingen en grote vermogens in staat
stellen belastingen te ontwijken en te ontduiken is tenminste deels
verantwoordelijk voor de scheeftrekking van belastingssystemen overal ter
wereld. Hypermobiele winsten van multinationals en grote vermogens worden
steeds ongrijpbaarder en dus minder belast.
Na de aankomst in Portus Ganda trokken Sint en Piet
door de stad naar het centrum, de Korenmarkt.
Daar werden ze
opgewacht door een kinderpercussiegroep onder leiding van darboekalerares Hilde
De Clercq die begeleid door jazzsaxofonist John Snauwaert
alternatieve versies brachten van bekende Sinterklaasliederen.
Intussen ging Sint
voortdurend op de foto met allerlei kinderen, omas en opas en Japanse
toeristen Deelde Zwarte Piet honderden mandarijntjes uit en verdeelden leden
van Attac Vlaanderen duizend flyers om aandacht te vragen voor fiscale
rechtvaardigheid.
Fiscale
rechtvaardigheid betekent voor Attac dat de grote vermogens moeten meebetalen
voor de sociale zekerheid en openbare diensten in dit land. Dit kan slechts
door opheffing van het fiscale bankgeheim, organiseren van een
vermogenskadaster en de politieke wil om ook de grote vermogens te belasten.
Is het misschien
rechtvaardig dat alleen de gewone mensen en werknemers belastingen betalen?
Werknemers hebben geen behoefte aan bankgeheim, hun inkomsten zijn immers
gekend bij de fiscus. En er bestaat ook een kadaster voor onroerend goed.
Is het dan normaal
dat het kapitaal en vermogen van de rijken niet gekend is door de fiscus, dat
er geen kadaster bestaat voor roerend vermogen?
Sint en Piet
wijzen de mensen op het belang van belastingen maar ook op de fiscale
ongelijkheid tussen werknemers en grote vermogens.
Er zijn op dit ogenblik in België 134.000 dollarmiljonairs (mensen die over
meer dan 1 miljoen dollar kapitaal beschikken). Zij bezitten 34% van het
Belgische vermogen. In ons land bezitten 30% inwoners 70% van het kapitaal.
Maar deze sociale ongelijkheid vertaalt zich ook in een groeiende fiscale
ongelijkheid. De grote vermogens dragen steeds minder bij aan ons dagelijks
welzijn. Werknemers des te meer.
Deze zomer
ondertekenden 14 ambtenaren van de Belgische fiscus een petitie waarin zij een
parlementaire onderzoekscommissie eisten naar de grote fiscale fraude. Deze
ambtenaren beweren dat alle grote
fiscale en financiële dossiers van de jongste vijftien jaar zijn mislukt.
Volgens Paul Dumbruch, een van de ambtenaren, is het geen zaak van
gebrek aan technische middelen maar het ontbreken van politieke wil en moed. Het gaat om sabotage. Als er een hold-up
wordt gepleegd, eist het establishment een maximale inzet om de daders te
vatten. Als een politieman de daders dan vat, krijgt hij felicitaties. Als je
als belastinginspecteur achter een bank aanzit die een financiële hold-up
opzet, word je systematisch tegengewerkt. Nog volgens de
belastinginspecteur is België voor de
grote vermogens uitgegroeid tot een fiscaal paradijs op het Europese continent.
We zijn de Rolls Royce van de fiscale paradijzen geworden. We hebben niet het
negatieve imago van Panama of de Kaaimaneilanden - daar zijn onze
belastingtarieven te hoog voor. Maar in de feiten is België een fiscale
vrijhaven geworden, door het totale gebrek aan efficiënte aanpak van de grote
fiscale fraude.
Krijgen de grote
vermogens, multinationale ondernemingen en kapitaalkrachtigen nog maar eens
belastingverlaging en fiscale voordelen van Sinterklaas? Zal Zwarte Piet vooral
sociale fraude bestraffen en blijft hij de andere kant opkijken bij de fiscale
fraude?
Zal oranje-blauw zowel Sinterklaas spelen tegenover multinationals en
vennootschappen en Zwarte Piet tegenover de gewone belastingbetaler?
De politieke en
economische elites van dit land proberen de burgers, "de hardwerkende Vlamingen",
reeds jarenlang te verleiden met verhalen over de te hoge belastingen. De
hersenspoeling gaat maar door: We
zouden beter af zijn met minder overheid. We zouden beter af zijn met minder
belastingen. Verzeker u zoveel mogelijk privaat.
Over een
rechtvaardige verdeling van de belastingsdruk hebben ze het echter zelden.
Terwijl de gewone burger via de belastingen op arbeid meer dan voldoende
bijdraagt aan de financiering van de publieke voorzieningen, blijven de grote
vermogens en multinationals grotendeels buiten schot. In tegenstelling tot
andere landen is de belasting op kapitaalinkomsten en vermogens in ons land
meer dan bescheiden. Sinds de jaren tachtig van de vorige eeuw zijn de
belastingen op arbeid flink toegenomen, terwijl de belastingen op kapitaal
afnamen. (Gemiddeld bedragen de tarieven op arbeid 43%, terwijl de inkomsten
uit kapitaal gezakt zijn tot 30%).
De opbrengsten van
de vermogensbelasting bedragen in België nauwelijks 1% van het nationale
inkomen, terwijl het Europese gemiddelde 2% is. Terwijl het aandeel van het
inkomen uit vermogens de laatste 15 jaar bijna verdubbelde, weigert de
Belgische regering een vermogenskadaster aan te leggen. Dat maakt het
onmogelijk de belastingsdruk zo te verdelen dat de sterkste schouders de
zwaarste lasten dragen.
In de voorbije 20
jaar is België 40% rijker geworden. Maar niet alle Belgen even rijk natuurlijk:
het is vooral de verdeling van die rijkdom die problematisch is.
In 2006 werden 35% van de bedrijfswinsten
uitgekeerd aan de aandeelhouders;
de werknemers werd gevraagd hun looneisen
te matigen;
baron Albert Frère (GBL, Suez, Bertelsmann,
Total, enz.) verdiende in 2006 5,5 miljoen euro, Jean-Paul Votron (Fortis)
4,47 miljoen euro;
Zes Belgen op tien krijgen een pensioen dat
minder is dan 1000 euro per maand;
15% van onze bevolking leeft onder de
armoedegrens, in Brussel zelfs 1 op 4 inwoners.
Publieke
financiën zijn noodzakelijk voor een sterke sociale dienstverlening.
Politici die
beloven de dienstverlening op peil te houden of zelfs efficiënter te maken door zomaar
de belastingen te verlagen draaien ons een rad voor de ogen. De liberale
politiek van verlaging van de parafiscale druk zal steeds meer de sociale
zekerheid onder druk zetten en een bedreiging vormen voor gratis onderwijs,
gezondheidszorg, zorg voor onze bejaarden, enz. En wie zullen daar de
grootste slachtoffers van worden? De gewone mensen, de werknemers, de
zwakkeren, de werklozen.
Belastingen
zouden een prachtig solidariteitsmechanisme moeten zijn. Een herverdeling van
rijkdom, van welvaart en dus ook van welzijn en geluk. Waarin de rijksten, de
sterkste schouders, de grootste bijdragen leveren aan de sociale gemeenschap,
de publieke diensten.
Vandaag zijn het
echter de werknemers die solidair zijn met de rijksten en meestvermogenden en
telkens opnieuw de plundering van de gemeenschapspot (via coördinatiecentra
voor multinationals, notionele interestaftrek, belastingontwijking,
belastingontduiking, belastingparadijzen) moeten bijpassen. De zwakste
schouders moeten steeds zwaardere lasten dragen.
Attac Vlaanderen
zal actie voeren tot de Belgische overheid de bankdiscretie opheft en
Europees informatie uitwisselt over de buitenlandse vermogens op Belgische
bankrekeningen, een vermogenskadaster aanlegt en werk maakt van een eerlijke
verdeling van de belastingsdruk tussen arbeid en grote vermogens. Het wordt
tijd dat de grote vermogens waaronder ook populaire sportvedetten meebetalen
aan onze sociale zekerheid, onze gezondheidszorg, ons onderwijs, de zorg voor
zieken en bejaarden. Een vermogensbelasting verdeelt de belastingsdruk
rechtvaardiger. Daar kan toch niemand tegen zijn?
Kinderen hebben
de actie voor fiscale rechtvaardigheid en vermogensbelasting muzikaal
begeleid omdat het inderdaad over de toekomst van onze kinderen, van
opvoeding en onderwijs, van zorg en gezondheid gaat. Belastingen zijn van
levensbelang.
Daarom is het
belangrijk om op het immorele gedrag van veel kapitaalbezitters en
vermogenden, en dus ook onze grote sportvedetten, te wijzen.
In het belang van alle kinderen. In naam van onze kinderen.
Na de actie
gingen we warme chocomelk, koffies en thee drinken in Jazzcafé Damberd
waarvan de patron zo vriendelijk geweest was 16 stoelen beschikbaar te
stellen voor onze piepjonge muzikanten. Achter de lange baard van Sinterklaas
verscheen in Damberd de Gentse acteur Bob De Moor.
En zo kreeg de heilige man nog een menselijk
gezicht
Rudy Aernoudt: Brussel grootste betaler financiële transfers
Het Brussels gewest levert de grootste bijdrage aan de financiële
transfers tussen de gewesten. Dat stelt de gewezen Vlaamse topambtenaar
Rudy Aernoudt morgen in het weekblad Trends-Tendances. De transfers
naar Wallonië vanuit Vlaanderen zouden slechts 1,6 miljard euro
bedragen en die vanuit Brussel 3 miljard euro.
Verfijnde methode
Aernoudt berekent de transfers op basis van aanbevelingen van een
commissie van Nederlandstalige en Franstalige specialisten, die door de
regering Verhofstadt werd gevraagd de berekeningsmethode te verfijnen.
Aernoudt zette zich aan het rekenen en besluit dat Brussel de grootste
bijdrage levert aan de transfers.
1,4 miljard euro Hij baseert zich daarvoor op de cijfers van de administratie van de
Vlaamse gemeenschap, die de bedragen die vanuit Vlaanderen naar
Wallonië en Brussel vloeien op respectievelijk 4 miljard euro en 1,4
miljard euro schatten.
