Dit heb ik dan weer. Word ik voor de eerste keer in mijn leven stapelverliefd op iemand en dan woont hij in het buitenland. Liefde kent dan wel geen grenzen, maar mijn portemonnee wel. Elke maand het vliegtuig naar Hamburg of Berlijn nemen is niet direct een financiële aanrader.
Ik hoor u al denken; "Ach, je bent nog jong, je kan beter een andere jongen zoeken, eentje die een beetje dichterbij woont." Maar dat zou ik niet kunnen. Ik heb voldoende vriendjes gehad, maar dit is anders. Dit is echte liefde. Het soort liefde waar Bruno Mars liedjes over zingt en William Shakespeare hele verhalen over heeft neergeschreven. Het is dat soort liefde waardoor elke dag er mooier uitziet dan de vorige en die je het gevoel geeft dat je de hele wereld aankan. Het is fantastisch. Ik heb energie voor honderd en elke ochtend sta ik op met een grote glimlach. Ik heb me nog nooit beter gevoeld.
En ach, de afstand zal een goede test zijn voor onze relatie, neem ik aan. Het is moeilijk, maar onze liefde is sterker en koppiger dan welke afstand ook. Al bij al leven we in de 21ste eeuw met uitvinding als het internet, gsm's, skype en msn. Het is misschien niet hetzelfde als 'in het echt', maar zonder al die dingen zou onze relatie bijna onmogelijk zijn. Stel je eens voor dat je een postduif elke week een tocht moest laten maken van bijna 500 kilometer. Arm beestje.
Over drie weken zien we elkaar weer. Dan is het mijn beurt om naar hem te gaan. Dus, inwoners van Hamburg, jullie zijn gewaarschuwd. Neomy komt eraan!
