Dit blog is op vraag van Nell gestart. Op 19 december start dit blog met als oorspronkelijk doel een soort dagboek bij te houden voor hemzelf om te gebruiken voor andere kankerpatienten om hen moed te geven, maar ook voor onze vrienden en familieleden. Oorspronkelijk zat er ook n forum aan vast doch sinds 2004 niet meer.
Het begin:
19 december 1996 kort na de middag, belde je me op om te vragen of ik je kon komen halen in het UZ van Leuven, je was zo ellendig na je stagedag dat je niet in staat was om met de auto te rijden.
Dus, ik richting Leuven. Ik schrok me te pletter als ik je zag, net of je door n truck was overreden. Je zag er kei kei ziek uit maar zei, dat t al weer beter ging maar wel een lift kon gebruiken want je werd misselijk als je je hoofd draaide en had verrekes hoofdpijn.
Onderweg ben ik maar liefst 7 keer moeten stoppen om je te laten braken. Excuses voor de gevoelige lezers maar de gaatjes van de luidsprekers waren verzadigd.
We zijn tegen je zin bij mijn huisarts gestopt.
Dr J. had vooral interesse voor je slaapgewoontes van de voorbije weken (je examens waren net achter te rug) en dacht t daaraan toe te wijden maar je wist zeker dat t dat niet was. Een Johnstone en een Hannes kennen geen stress was ons reactie op zijn vermoeden!
Je zei aan Dr J dat je de ganse dag al heel moe was en hoofdpijn had, slecht zag en vooral misselijk was bij plotse bewegingen.
Er werd bloedgenomen en een afspraak bij de oogarts gemaakt. Nell blij (eindelijk een bril en een hopelijk intelligenter look!)
Je vroeg achter mogelijke diagnoses waar hij aandacht: het ging van n evenwichtsprobleem door je middenoor, visusproblemen, tot aan een Tia of zelfs andere ernstige cerebrale oorzaken. Was me wel effe schrikken maar we gaan niet doemdenken he.
19-12-1996 om 00:00
geschreven door hannes els
|
