Eerst en vooral allemaal bedankt om onze blog te bezoeken. Het doet ons deugd dat er veel mensen zijn die onze avonturen hebben meegevolgd. Dus nog eens BEDANKT.
Maar eerst nog ons laatste avontuur om Zanzibar te verlaten en terug te keren naar België.
De laatste dag hebben we eerst ons ticket gaan kopen wat al een avontuur was op zijn eigen. We moesten een klein kotje binnen om onze officiële ticketten te kopen. Dus ik heel serieus eerst onze ticketten en dan pas het geld want het ging toch over 80 dollar. Dus die verschoten geen ticketten = geen geld. Dienen weg en gelukkiglijk kwam hij terug met de officiële ticketten en dus hebben we hem braaf betaald. Daarna mijn kleedje gaan ophalen en nog gaan eten. Hebben een prachtig restaurantje ontdekt waar we voor 32 euro voor twee voorgerecht en hoofdgerecht hebben gegeten. De samosa's van mij waren nog bevroren dus ik tegen de garçon ze waren lekker maar wel bevroren. Oei oei zal het zeggen tegen de chef. (Nu ik al blij dat ik ze op had gekregen) kwam die opeens terug met nieuwe warme samosa's en de excuses van de chef. We hebben ze meegenomen voor op de ferry. Het eten was overheerlijk. Nadien zijn we onze valiezen gaan ophalen en naar de ferry gegaan met de taxi. De boot geen zoals de Marie Louise op en neer. Alle twee zo ziek als nen hond als we van de boot kwamen. Ik barstende koppijn en filip last van de maag. Daarna met een luxe taxi richting luchthaven. Goed op tijd. We waren er om 18.00 en de vlucht vertrok om 03.45. Het is niet zoals bij ons. Wij mochten niet binnen en moesten buiten wachten tot 00.00 voor we binnen mochten. Gelukkig was er een cafetaria en konden we daar wachten tot 22.00. We hebben daar een Belgisch koppeltje leren kennen en daarmee ging de tijd sneller voorbij. We waren blij dat we op tijd de vlieger op konden en ben dan direct in slaap gevallen. in Istanbul moesten we nog eens vier uur wachten, man dat duurt lang. We waren heel blij om de oudjes terug te zien en vooral om heerlijke worst met appelmoes te eten. Dat doet eens deugd na het Afrikaanse eten.
Voila, nu zijn we weer thuis en kan de was en de plas beginnen
Hier zijn we nog eens voor de bijna laatste keer. Morgen bloggen we voor de laatste keer. snif snif de vakantie zit er dus bijna op, maar we hebben met volle teugen genoten. De safari was onvergetelijk. We hebben daar de big five gezien en nog veel meer dieren. We hebben hier prachtige mensen leren kennen, die we toch in ons hart gaan blijven dragen.( Daphne wij geven je de contactgegevens door, we hebben al gezegd dat je kwam naar hier en je mag ze altijd bellen of sms in geval van nood of ook gewoon, het zijn echt mensen waar je voor de 100% op kunt vertrouwen en die niet helpen voor geld maar omdat ze dat graag doen, ook belangrijk want vele helpen je hier in ruil voor geld + de simkaart krijg je ook, heel handig hier + er staat nog geld op ook heel handig)
We zijn dus hier in zanzibar en hier hebben we ook al enkele gezellige tours gedaan zoals de spice tour (zie foto's) daar hebben we extreem veel bijgeleerd over de planten en kruiden wist je bv dat gember ideaal is voor als je snel ziek wordt in de auto of op de bus of het vliegtuig of de boot? en dat kaneel van de stam komt en dat je die enkel van boven naar beneden mag afsnijden anders sterft de boom en dat kurkuma ook een soort wortel is enz... teveel om op te noemen. Daar hebben we ook een heerlijke lunch gekregen en zijn we gaan zwemmen op een goddelijk strand zoals je in de brochures in het reisbureau ziet.
We hebben ook een citytour gedaan wat hier wel nodig is want stone town bestaat uit kleine straatjes die terug allemaal op elkaar lijken en waar je het begin en einde niet meer ziet na vijf min. Soms loop je drie keer in dezelfde straat zonder dat je het beseft. en wij zijn twee sjarrels die daar ook nog in slagen om twee keer in dezelfde straat te lopen in drie minuten. Hier hebben we bijvoorbeeld geleerd dat er hier twee soorten deuren zijn: een rechthoekige ( arabische deur) en een ronde vanboven (indische deur = met pinnen tegen de olifanten, loopt hier wel niet rond maar kom)
Gisteren was het rustdag en shopdag heb vandaag dan mijn kleedje gaan passen die op maat gemaakt is en het zag er goed uit alleen nog wat aanpassingswerken.
vandaag zijn we naar Prison Island geweest. Vraag ons niet waar de naam vandaan komt want we hebben eens niet goed opgelet bij de uitleg. We weten wel dat er slaven werden ondergebracht voor ze vervoerd werden, misschien daarmee. Er zitten ook veel grote schildpadden die wel 300 jaar oud worden. we hebben ze mogen voederen. Daarna zijn we gaan snorkelen. Allé filip meer als ik want ik ben toch een schrikkepuit zenne. Na ja, neen, ja, neen heb ik het er toch eens op gewaagd,en de riffen zijn prachtig maar nadat ik een liter zout oceaanwater binnen had, had ik er toch genoeg van. Daarna zijn we nog gaan zonnen op de prachtige stranden en waren we opeens onze medepassagier kwijt. Wat bleek dat hij vroeger met een andere boot was vertrokken omdat hij om half vier de ferry moest halen, maar had niets gezegd, schonen jongen en wij maar zoeken achter hem. Nu zijn we terug in het hotel. Straks beginnen we aan onze valiezen. want die moeten ook weer gemaakt worden.
Morgen lopen we hier nog wat rond en ga ik mijn kleedje ophalen en dan terug naar Dar es Salaam en de vlieger op
We zijn aan onze voorlaatste avond in Zanzibar begonnen. Snif snif. De reis zit er bijna op. Wij hebben toch al serieus genoten van onze reis. Vandaag zijn we nog eens gaan shoppen. Morgen mag ik mijn kleedje gaan ophalen op maat gemaakt. Morgen gaan we naar prison island kijken er al naar uit.
sneller als verwacht staan er toch extra foto's online. bekijk ze maar eens.
Wij zijn hier bezig aan onze laatste dagen in Zanzibar. Het land is heel mooi, vooral heel warm en we genieten ervan met onze lange broek en t-shirt met lange mouwen. (Allemaal dankzij de moslims) vandaag is een rustdag. We gaan wel al eens gaan kijken voor onze ticketten voor de ferry en een nieuwe zwembroek gaan kopen voor Filip (Heeft hem gisteren doorgescheurd, met het gevolg dat hij in zijn blote poep op het strand zat) en daarna nog wat rondslenteren.
Morgen gaan we naar prison island gaan snorkelen en zonnen (daar mag je wel half naakt lopen) en daarna de dag erop valies pakken en terug huiswaarts.
we zitten hier nu al een uur en een half te wachten op ons eten dus hopelijk krijgen we hier snel eten.
Dag vriendjes en vriendinnetjes in het verre Belgie ( vind de knop van twee puntjes niet terug)
We zijn goed en wel aangekomen in Zanzibar. De ferrytrip was heel vlot en goed. Maar daarover straks meer. eerst onze avonturen van onze busrit. de bus vertrok stipt om 10 voor 6 dus wij al opgelucht want we wouden onze ferry nog halen naar zanzibar. maar ons geluk was van heel korte duur. eenmaal aangekomen in moshi, bleef de bus zonder enige reden staan. mensen gingen snel naar de bus kijken en opeens stonden er wel 10 man naar het wiel te staren. wij ons nog steeds van geen kwaad bewust en bleven dus maar zitten. opeens moest iedereen van de bus en nog steeds geen enkele informatie. gelukkig ging er een vrouw die ook bij ons zat in het kantoor van haar oren gaan maken om toch enige info te onfrutselen. bleek dat de remmen stuk waren en dat de chauffeur niet meer met de bus wou rijden ( nog een voordeel dat we een plichtsbewuste chauffeur hadden) Blijkbaar ging er om 08.20 een nieuwe bus aankomen. maar opnieuw geen enkele bus te bekennen. de latere bussen reden weg en de mensen maar lachen met ons. nu we moesten onze ticketten afgeven en blijkbaar moesten we zelf in het kantoor een nieuwe plaats gaan aanvragen. Het was een mierennest om daar binnen te geraken laat wedden nieuwe ticketten bemachtigen. Na enig elleboogwerk van mijzelf ( was trots op wat ik had bereikt) had ik toch twee nieuwe plaatsen kunnen bemachtigen> We werden direct van de eerste plaats naar de laatste plaats gezet. Nu ja we hadden een bus dus niet zagen. aan de eerste stop zagen we de bus die voor ons was vertrokken ( waar ze met ons zaten te lachen) in panne staan langs de weg. Dus we hebben maar eens goed terug gelachen. wie laatst lacht best lacht. Na negen zware uren op de snikhete bus ( zonder airco, met saaie overgeacteerde Tanzaniaanse films en twee gratis drankjes later) kwamen we eindelijk terug aan in Dar. Ferry was al riebedebie dus moesten terug een hotel zoeken ( gelukkig zat er naast ons iemand, wiers oom een hotel had dus logement hadden we al gevonden) Direct werden we weer aangeklamd door enkele mensen dus ik frank of ik ben direct gezegd laat mij gerust en ik zoek het wel uit. met de taxi naar het hotel, soepje eten en bed in want we waren pomp af en 's morgens moesten we weer vroeg op voor de ferry ( maar dat is niet gelukt) Een taxichauffeur gevonden die ons kon brengen naar de ferry, maar de zak had ons aan het verkeerde station afgezet, want wouden geen 10 000 shilling betalen want normaal is het maar 5000 shilling. Dus de politie ons geholpen naar het juiste station met opnieuw een taxi 5000 shilling dus waren op het einde toch 10 000 shilling kwijt. maar was wel heel vriendelijke chauffeur want die heeft ons op de veiligste ferry gezet. eerste klasse gekozen ( gelukkig maar want was snikheet op de boot en hadden airco en film: chronicles of narnia) Opeens schoot iedereen naar de kant en daar lag er een lijk van de bootramp te dobberen op zee. Heel griezelig om te zien. Maar blijkbaar hadden ze op de vorige tochten 8 a 9 lijken zien dobberen. was blij dat ik het niet heb gezien! eenmaal aangekomen in Zanzibar moesten we opnieuw door de immigratiedienst. paspoort voor gele koorts moeten tonen en dan eindelijk binnen. Na nog geen drie seconden werd onze plastiekzak uit ons handen getrokken want dat mag je blijkbaar niet invoeren. wij al geen zin meer om op vakantie te gaan, weer lastig gevallen langs alle kanten. Onder mijn voeten gekregen omdat ik topje met spaghettibandjes droeg want het is ramadan. Wat kan mij dat nu schelen of dat het nu ramadan is of niet. Nu allebei zo kwaad dat we geen taxi meer wouden nemen en dan maar te voet gegaan. gelukkig weer iemand die ons de weg wou tonen. In het hotel lag in onze kamer een briefje klaar met regels die we moeten volgen voor de ramadan. niet eten en drinken op straat, geen short dragen, schouders bedekken, er stond nog net niet een hoofddoek dragen. hebben toen ook een toer gedaan in de stad (met spaghettibandjes want het is hier om dood te vallen van de warmte, foert!!!!) hebben de hele stad gezien en nog iets gevonden om te eten want alles is hier toe!!! Vandaag zijn we veranderd van hotel want was heel dat systeem van wat mag en niet mag grondig beu!! beter hotel gevonden en we hebben vandaag de spice toer gedaan. heel veel bijgeleerd over van alles en deze middag naar een prachtig strand gegaan met wit zand en blauw azuur water. net als in de films
nu ga jullie laten want tijd is om op pc volgende verhalen volgen morgen
dikke zoen Nelle en filip
ps rest van de foto's volgt eenmaal als we terug thuis zijn
We hebben net afscheid genomen van onze Tanzaniaanse vrienden. Met pijn in het hart hebben we salut gezegd. De tranen kwamen toch even piepen.
We hebben met hen een ongelofelijke tijd beleefd. Een prachtige safari gehad. Ze hebben ons hier met alles geholpen. Buskaartjes kopen, hotels boeken hier en in Zanzibar, enz. We zullen ze heel hard missen.. dus met spijt in het hart hebben we salut gezegd.
Dus we drinken nu onze laatste Safari in Arusha, voor we aan onze trip beginnen richting Dar es Salaam en Zanzibar. Dus morgen zullen jullie niets van ons horen maar hopelijk overmorgen wel.
Hebben hier net via de telefoon reclame gemaakt voor het bedrijfje van de Siya en Joseph, dus hopelijk is het gelukt
groetjes en lala salama
Nelle en Filip
ps: Joseph en Siya we will miss you very much. Thanks for everything. You've helped us a lot. And we wouldn't have had this experience without you. So once again asante sana and see you again in belgium or back in Tanzania.
Hier zijn we nog eens. Straks zetten we er nog foto's op van de afgelopen dagen.
Na enkele dagen bedrust wegens maag - en darmproblemen ben ik eindelijk terug op de been zonder het extra rennen naar het toilet. We hebben toch al onze moed samengeraapt om Arusha te gaan verkennen, en hebben toch nog enkele mooie plaatsjes ontdekt. Vooral het via via café viel ons sterk in de smaak. Het enige grote nadeel van ons hotel was dat we omringd waren door moskees. Drie in het totaal dus de gebeden vlogen ons om de oren en dat op uren die niet zouden mogen Om vijf uur stipt begonnen de gebeden. en om 23.00 nog een paar keer. Het is ramadam momenteel en dat beloofd voor zanzibar want daar zijn ze allemaal moslims. Nu ja wat doe je eraan. Met dat ik beter was hebben we toch besloten om het dorp te bezoeken. Gelukkiglijk stond Siya (onze gids van de safari) paraat en stelde hij voor om ons te voeren naar het dorp. Want hij wou ook zeker zijn of alles goed was daar om ons daar te droppen. We hebben het echte Afrika dan toch eens kunnen proeven. We kwamen toe in de lodge waar de eigenaar op ons stond te wachten. We kregen een kamer toegewezen en die zag er al bij al nog héél goed uit. Douche, wc, wasbak en twee bedden. Maar toen kwam het addertje vanonder het gras piepen. De boiler of zoiets was stuk dus geen water. We kregen wel direct twee emmers ter beschikking om ons mee te wassen en het wc door te spoelen. We konden niet eten in de lodge en moesten daarvoor een wandeling van twintig minuten maken en dat berg op en berg af. zware beproeving dus. Eenmaal aangekomen bij het "restaurant" stonden er twee vrouwen klaar met een big smile om ons te begroeten. We kregen direct verse warme melk voorgeschoteld en toen zijn we op verkenning gegaan in het dorp. Prachtige natuur, heel vriendelijke mensen en overal hoorden we mzungu = bleekscheten, wij waren de attractie van het dorp. iedereen riep achter ons. Ze kwamen nog net niet aan ons. Terug in het restaurant kregen we een lekkere maaltijd aangeboden: vlees met heerlijke saus, rijst, frietjes, en spinazie (die Filip heeft overgeslaan). Nu weten we ook waarom ze zoveel eten maken. Ze willen dat hun gasten niets te kort komen en hebben daar ook schrik van en daarom geven ze teveel en de overschot eten ze zelf op. Maar soms moeten ze van hetzelfde eten nog met 6 man eten, wat wel veel is want er is wel over maar niet genoeg om een heel gezin mee te voeden, maar ja dan eten wij maar wat minder. Na het eten zijn we terug naar de lodge gegaan en hebben we genoten van de voetbal. Hilarisch om te zien. als er eindelijk een goal werd gemaakt stond heel het dorp ( de enige plaats met tv was de lodge en alle leden van het dorp kwamen daar naar de tv zien) te springen en te dansen. We zagen het niet zitten om nog eens de wandeling te maken voor het eten en hebben dus in het hotel gegeten. We kregen boterhammen waar je een heel leger mee eten kon geven. We hadden een pot choco gekocht en ik moet zeggen na al de eitjes die we al hebben gegeten deed het eens deugd om een boke met choco te eten. vroeg onder de wol want we waren alle twee pomp af. Vanmorgen waren we vroeg wakker. Slecht geslapen want de bedden waren keihard maar ja. gaan ontbijten en dan zijn we de school gaan bezichtigen. Ja jongens dat is iets anders zulle dan de kadeekes. Wij mogen blij zijn met alle materiaal enz die we hebben. De klassen zagen er verschrikkelijk uit. Iedere klas bestond uit minstens 30 leerlingen en de meeste waren klassen met 44 à 50 lln. en dat is nog ok zei de leerkracht. Maar er heerst wel een discipline. Als de juf binnenkomt staat iedereen recht en beginnen ze een versje op te zeggen. Ze staan recht en iedereen is daar stil als de leerkracht spreekt. Chapeau. het enige die in de klas hangt en staat is een oud bord en banken en voor de rest niets. De kinderen moeten per drie aan een bank. schrijfgerief hebben ze nauwelijks en schriften vallen bijna uit elkaar. de kinderen hebben gezongen voor ons en gedanst. Super schattig heb foto's en filmpjes gemaakt. Je moet maar eens kijken. was heel blij om dat ook eens mee te maken. Zo zie je de andere kant ook eens. Vond het wel een beetje erg want de leerkracht zei dat er geen eten was voor de kinderen vandaag. Dus ze zaten van 8 uur 's morgens tot 8 uur 's avonds op de schoolbanken zonder eten. Ocharme de sloebers. De kinderen riepen nog eens op ons voor we vertrokken en zwaaiden als zotten. Super schattig. Nadien zijn we terug gaan eten, maar moesten eerst een grote wandeling maken voor we daar kwamen. Maar ja we hadden ons eten verdient na de lange wandeling. De man reed met een oude peugeot van 35 jaar over de hobbelige wegen. Vriendelijke man en altijd aan het lachen. Hij deed mij wat denken aan mijn grootvader alleen in het zwart dan. Nu zitten we op de kamer (eindelijk eens niet naast een moskee) en hebben gratis internet dus het kan niet beter. Vanavond nemen we afscheid van onze vrienden en morgenvroeg moeten we om 05.10 vertrekken naar de bus want morgen gaan we terug naar Dar-es-Salaam en vanaf daar met de boot naar Zanzibar (we zullen heel voorzichtig zijn en goed kijken naar de bootmaatschappijen dat we zeker een veilige uitkiezen) dus de volgende keer hoor je van ons vanuit Stone Town in Zanzibar.
groetjes
Nelle en Filipo (filip zijnen nieuwe naam)
ps: Ellen bedankt voor de reactie. Probleem is dat Filip niet zo goed overweg kan met de kodak en ik dus meestal de foto's trek maar zal het hem zeggen dat hij het dringend moet leren en wat foto's van mij moet trekken
