Er worden gewoon wat kleuren aangepast of mensen worden samengevoegd op een foto of reclame voor een reisbestemming. Allemaal voorbeelden waarvan ik vind dat fotoshoppen op toegelaten is. (zie blog 'Beeldmanipulatie')
Ten eerste bespreekt Markus de geschiedenis van de beeldmanipulatie. Hierbij keert hij ver terug in de tijd, voordat er nog maar sprake was van foto's en dergelijke. In die tijd had men vooral glasramen en schilderijen waarbij ook toen al beeldmanipulatie werd toegepast. Om bij een schilderij bevoorbeeld een sombere sfeer op te wekken ging men met veel donkere kleuren werken. Op deze manier wordt de persoon die naar het schilderij kijkt al in een bepaalde emotionele sfeer geduwd.
Vervolgens beschrijft Markus de beeldmanipulatie uit de moderne tijd. Hierbij haalt hij enkele bekende namen zoals Hausmann, Man Ray, Lucas Samaras, Halsman en Salvador Dali aan. Van deze laatste ben ikzelf trouwens fan omwille van surrealistische ideeën in zijn werken.
Daarnaast beschrijft Markus ook het politieke doel van manipulatie. Om dan tenslotte af te sluiten met een mooie conclusie, namelijk dat beeldmanipulatie altijd heeft bestaan en ook altijd zal blijven bestaan.
Dit artikel handelt over de reden waarom er aan beeldmanipulatie gedaan wordt. Er wordt slechts alleen gepraat over waarom fotoshop wordt toegepast. De auteur en de rest van die vereniging van fotojournalisten vinden dat je gerust fotoshop kan toepassen op persoonlijke foto's. Bijvoorbeeld: Er wordt een familiefoto gemaakt en een week later gaat een koppel van op die foto uit elkaar. De grootmoeder heeft het hier erg moeilijk mee en vraagt om het aangetrouwde familielid van de foto te verwijderen. Deze reactie valt aan te nemen. Maar de vereniging vindt dat foto's die betekenis hebben voor ons allemaal, foto's die mee onze geschiedenis zullen in gaan, dat daar gee n vorm van fotoshop op mag toegepast worden. Hoe kunnen de generaties na ons dan nog de waarheid weten.
Persoonlijk kan ik mij wel aansluiten bij de mening van deze vereniging.
