Melbourne = 8u later Aidelaide = 7u30' later Sydney = 8u later Alice Springs = 7u30' later Darwin = 7u30' later Brisbane = 8u later Cairns = 8u later
OPGELET!
Behalve Queensland, het Northern Territory en West Australië hebben alle staten van oktober/november tot maart zomertijd, waarin de klok in Australië een uur vooruit gezet wordt. Dus: Brisbane, Cairns, Darwin & Alice Springs kennen GEEN zomeruur, al onze andere bestemmingen wel!
Er staan NIEUWE foto's online van de tour in het warme noorden en de 1daagse tour vanop het meestal natte fraser island
ga zeker ook op zoek naar de filmpjes!! van de krokodillen en rotstekeningen!
vandaag 700km gereden, dus hebben we het maar bij de foto's gehouden voor vandaag! Morgen dagje relaxen op zeilboot, hopelijk in de volle zon ;-) dat verdienen we wel, denken we zo..
Vrijdagmorgen zijn we vertrokken voor onze laatste meerdaagse tour. De bestemming was deze keer "Top End". De bus kwam ons ophalen om 6.30u en meteen werd duidelijk dat de groep niet al te groot zou zijn. Uitreindelijk bleek dat we slechts met 3 waren (Bert, ik en een vrouw van 60j)! De eerste indruk was meteen goed! De dame in kwestie was meteen super enthousiast en vriendelijk. Later zou nog blijken dat ze naast dit alles ook nog eens super sportief en een echte waterrat was. Onze eerste stop was meteen een koffiestop in een mooie omgeving. Daarna zijn we doorgereden richting termietenheuvels. Ongelooflijk hoe groot zo iets kan worden! We beseften meteen ook dat het weer in Litchfield heel warm zou kunnen worden. Gelukkig stonden er nog vele zwempauses op het programma. De eerste (snelle) duik in het water gebeurde in Florence Fall. Zalig om onder de watervallen te kunnen doorzwemmen! Alleen wisten we toen nog niet dat de tweede waterval (Wangi Fall) nog grootser zou zijn. Hier hadden we een uur de tijd om te zwemmen, maar vooral om te genieten. We zijn helemaal tot aan de watervallen gezwommen waar we, na een kleine klimpartij, in een gat met warm water terecht kwamen. Ja, het was echt wel genieten! Na al de waterpret zijn we gaan lunchen (pasta, groenten, brood, beleg, watermeloen,...). Meteen leerden we de "groep" en de gids ook wat beter kenne. De laatste stop van de dag was nog een zwempartij, deze keer in Buley Rockhole. In woorden valt het moeilijk te beschrijven hoe mooi het daar was. Hopelijk kunnen jullie met de foto's een beetje een beeld vormen... Daarna hadden we een redelijk lange rit met de bus voor de boeg, om uiteindelijk in Katherine aan te komen. Daar zouden we overnachten in Springvale Homestead. Dat viel echt super goed mee, veel beter dan we verwacht hadden! We sliepen en aten er tussen de Wallabies. Na een nachtje goed slapen vertrokken we de volgende morgen rond 7.45u. De eerste stop was alweer een koffiepauze. Deze keer niet enkel koffie en cake, maar ook de "Barramundi Feeding". Barramundi is een bekende vis in Australie, redelijk groot. Het voederen van de vissen was spectaculairder dan het op het eerste zicht lijkt! Op een gegeven moment zat die man met zijn volledige hand in de mond van de vis... Zie alweer de foto's voor de bijhorende beelden! Rond half 11 zijn we doorgereden richting Bitter Springs. Dit zou onze laatste waterpauze van de dag zijn. Deze keer was het water minder proper (bij al de andere watervallen konden we met gemak onse voeten onder water zien) en het stonk zelfs een beetje, maar het water had wel een temperatuur van 31graden! Na hier een uurtje gezwommen te hebben, zijn we terug gereden naar de plaats waar we ook onze koffiepauze hadden. Hier zouden we ook lunchen. 2 keer raden wat we voorgeschoteld kregen... Inderdaad, een lekker stuk Barramundi-vis met frietjes. Als iemand van jullie besluit om ook naar Australie te komen, deze vis is een aanrader! De namiddag werd gevuld met een cruise op de Nitmulk Gorge. Varen in een pracchtig landschap met een temperatuur van ongeveer 38graden. 's Avonds konden we kiezen voor een extra (betalende) optie, namelijk Crocodile Feeding @ Katheringe Gorge met BBQ. Aangezien de prijs van dewe trip bijna overeenkwam met het bedrag dat we anders aan eten alleen zouden uitgeven, was de keuze snel gemaakt. En het moet gezegd worden... het was echt meer dan de moeite waard! Tijdens de boottocht konden we al een paar krokodillen met hun ogen boven het water zien uisteken, maar eenmaal aan de kant gekomen (waar we zouden BBQ'en), kwam er meteen een krokodil aan de kant van het water. Na wat eten te geven, besloot hij/zij zelfs om uit het water, op het strand te komen. Alweer spreken de foto's hier voor zich! Daarna nog een heerlijke BBQ op het zand, om rond 21u terug te keren, zodat we rond 21.30u terug aan ons motel waren.
De volgende mogen werden we om 7.30u opgehaald. We waren nog een beetje moe, maar dat zou niet lang duren, want de eerst stop was bij onwe gids thuis, waar we meteen geconfronteerd werden met zijn hobby: slangen. En ja, het moest er van komen: zowel Bert als ik hebben de slang eens vastgehad. Al bij al viel dat goed mee. De slang was niet al te groot (zeker niet giftig!) en ze voelde nog redelijk warm aan. Alweer een ervaring rijker dus... Gelukkig waren we ondertussen al goed wakker, want de volgende stop vond plaats bij Edith Falls. Alweer stond er een zwempauze op het programma. Het enige verschil deze keer was dat de watervallen deze keer een beloning zouden zijn na een klim van ongeveer 1km. Op zich lijkt dit niet lang, maar klimmen in een hitte van 35graden (ja, zelfs al om 9u 's morgens...) is echt geen lachterje... Maar ook hier alweer: het was zeker de moeite waard! Na een uurtje waterpret ging het er alweer een stuk zwaarder aan toe: een tochtje terug richting bus van 2km stond ons deze keer te wachten. We begonnen er met goede moed aan, maar algauw bleek dat de temperatuur nog een paar graden gestegen was, waardoor het met momenten toch wel doorbijten was. Gelukkig mochten Bert en ik al wat doorstappen op ons (snellere) tempo, waardoor we wat sneller beneden waren en er dus nog tijd over was voor een zeer snelle verkoeling in het water beneden. Heel even twijfelde ik om toch nog in het water te gaan, omdat er een plaatje stond met de mededeling dat er heel misschien wel krokodillen in het water konden zitten. Maar aangzien het water vol volk zat en ik echt nood had aan een frisse duik heb ik (en Bert) het toch maar gewaagd om snel (!) even kopje onder te gaan. De volgende stop vond plaats in Bukbukluk, waar we zouden lunchen. Daarna doorgereden naar het Aboriginal Center om wat info over de aboriginals te weten te komen. Rond 16.30u stond er voor ons nog een laatste trip op het programma, nl. Yellow Waters River Cruise. Het eerste wat we daar zagen was iemand die in het water aan het zwemmen was... Nu moet je weten dat deze cruises gedaan worden om krokodillen te spotten... Er werd nog geroepen dat hij uit het water moest gaan, maar dat had geen win, hij wou niet luisteren... Het gevolg was wel dat iedereen met zijn camera in de aanslag stond voor het geval die een paar vreselijke beelden zou opleveren. Gelukkig is hij er heelhuids van afgekomen. Om zo iets te ondernemen moet je natuurlijk wel gek zijn, want het werd al snel duidelijk op onze cuise: krokodillen zaten er meer dan genoeg (dit waren dan ook de krokodillen die bekend staan om het feit dat deze wel mensenvlees lusten... De krokodillen zoals die op onze avondtour doen dat niet). Rond 19u kwamen we aan in ons tentenkamp, waar we (alweer) een BBQ gedaan hebben en nog wat nagepraat hebben. Rond 22.30u gaan slapen om de volgende morgen om 6.30u op te staan voor onze laatste dag. Na het ontbijt zijn we doorgereden naar Burrunguy Aboriginal Art. Een makkelijke wandeling doorheen rotsen, om indrukwekkende tekeningen van aborignals te bekijken. Daarna doorgereden naar het Visitor Center voor een koffiepauze en om de batterijen een beetje op te laden. Dat bleek nodig te zijn bij onze laatste stop: Ubirr Rock. Ook hier waren er veel aboriginal-tekeningen te zien, maar deze bevonden zich wel op een beetje meer hoogte. Dit hield dus in dat we moesten klimmen in de hitte en dat dat soms wel vermoeiend was. Maar alles werd weer eens beloond met indrukwekkende tekeningen en een geweldig uitzicht bovenaan!! Daarna ging de rit met de bus opnieuw richting Darwin. Af en toe stond er eens een pauze op het programma om vogels ed te spotten. Om 17u aangekomen in Darwin waar het om 22u nog steeds 35graden was. Kortom, het waren alweer 4 super dagen waarin we veel mooie dingen gezien hebben en veel toffe dingen hebben meegemaakt!!
PS: sorry, maar het blijkt hier niet mogelijk om foto's op internet te zetten... Maar deze volgen zeker en vast later nog!
Vandaag zijn we na onze trip aangekomen in Alice springs. We zijn rond 17u afgezet in ons hostel, waardoor we toch nog een avondje hadden op ons op ons gemak te voelen en we hebben het dan ook rustig aan gedaan. Naar de kamer gegaan, ons gedoucht in onze private badkamer(!), richting centrum gegaan, ons te goed gedaan aan een goede pizza en op't gemak terug naar het hostel, waar we op tijd bed in gingen na de vermoeiende 5daagse.
9/10
Deze middag moesten we onze vlucht richting Darwin nemen. Rond 10u zijn we de shuttle bus ingestapt richting luchthaven, waar we een 15min later aankwamen, normaal ruim op tijd voor onze vlucht een uur en half later. Maar aangezien er maar 1 iemand aan het inchecken was en er 3 vluchten ongeveer tegelijk moesten vertrekken, kan je het al raden. Wij lang mogen wachten en vliegtuig een half uur vertraging. Gelukkig moesten we niet te lang vliegen. Eenmaal aangekomen im Darwin gingen we de shuttle bus in richting Hostel. Wat ons direct opviel daar was de warmte. In centre was het ook warm geweest, maar hier was het nog veel warmer em vooral vochtiger, je voelde je lichaam na een paar minuten direct plakken. Een heel raar gevoel in begin. Aangekomen in het hostel, zagen we direct dat het hostel zijn naam niet gestolen had, Wilderness Lodge. Het voelde een beetje aan als in de tropen zijn.. Na ons op de kamer afgekoeld te hebben met de airco, besloten we nog eens het centrum in te gaan, daar het nog niet te laat was. Onze eerste stop was een lokale bar, waar we genoten van een verkoelend drankje, daarna nog wat winkeltjes afgewandeld en wat rondgekeken. Nadien zijn we teruggegaan naar ons hostel, waar we rechtover de internetbar binnen gingen om er 2uur later bezweet en afgemat buiten te komen, maar onze vorige verhalen waren toch geupdated. Vervolgens hebben we nog genoten van een italiaans restaurantje in de hoofdstraat van Darwin. Het was al vrij laat na het eten, dus zijn we maar richting kamer gegaan en hebben we onze zak bijeen genomen voor onze volgende trip. De 4 daagse Top End trip.
Dag 1: 's morgens de vlucht genomen naar ayers rock, beetje vertraging evenals de volgende vlucht van sydney nr ayers rock, waardoor we even moesten wachten voor de pick up. We stapten de bus op, waar we met 24 opzaten. (nadien nog ontdekt dat er een deel 3dagen waren en een deel 5dagen, de groep zou dus nog verkleinen na 3dagen). De eerste activiteit: aankomen in het eerste kamp, een tent kiezen, helpen uitladen, eten klaarzetten en lunchen. Nadien de eerste echte activiteit, we gingen op weg naar de Olgas (Kata Tjuta op zijn aboriginals, enkele jaren geleden zijn de namen veranderd naar de originele aboriginal namen). Daar hebben we onze eerste wandeling gemaakt. Direct een eindje stappen, niet te moeilijk, maar wel in de volle namiddagwarmte. Daarna zijn we richting de zonsondergang plaats gegaan om Uluru (grote rode rots) te gaan bekijken met chips en wijn, wel met 500andere mensen (massa toerisme noemen ze dat dan). Erna terug naar kamp voor een traditionele aussie barbecue, bereid door onze kok/chauffeur/gids. Daarna vroeg in bed. Volgende dag op om 4u30!! voor een zonsopgangswandeling rond Uluru
Dag 2: We hebben 4u30 op de klok en we begeven ons naar de ontbijttafel, beetje pijnlijk, maarja. Rond 6u waren we begonnen aan ons 1.5u durende wandeling rond de rots. Het is wel echt impressionant om de rots van zo dicht bij te zien. Hij is zeker niet perfect rond zoals vanop afstand lijkt. Daarna een begeleide wandeling door onze gids waar we enkele aborigenal tekeningen konden zien op stuk van de rots. Waarna nog een begeleide walk volgde waarbij het verhaal van het Mala aborigenal volk te horen kregen. Erna even terug naar het kamp voor een vroege lunch en valiezen inladen. Rond 12u daar vertrokken op weg naar het volgende kamp in Kings Creek resort, zo'n 4 uur rijden door het rode land. Op de camping aangekomen tent gekozen en begonnen aan voorbereiding eten en wat gesocialized. Ondertussen kwamen we te weten dat we met 13 de 5 dagen zouden doen. Voor het eten nog in de buurt van het camp naar een mooie lookout gegaan voor een prachtige zonsondergang(zie foto's) Daarna lekker kip gegeten en weer op tijd naar bed. Volgende dag om 5u opstaan!
Dag 3: Weer vroeg op om ons na een vlug ontbijt richting Kings Canyon te begeven. Daar begonnen we aan een 3uur durende wandeling wat ons op en over de canyon zou brengen. Tijdens de wandeling veel prachtige dingen gezien, te veel voor met woorden te zeggen. Bekijk zeker de foto's! Daarna weer een vroeg lunchpiknick om daarna door te rijden naar Glen Helen Gorge, waar de 3dagen mensen zouden opgepikt worden. Onderweg nog enkele stops gemaakt op enkele schitterende lookouts in West Mc Donnell Park. Na enkele uren rijden aangekomen aan de derde campingplaats. Dit was vlakbij een waterhole waar we direct naartoe gingen, geinspecteerd hebben en dan ons zwemkledij aangetrokken hebben voor een frisse duik op een schitterende plaats. Daarna lekkere spaghetti gegeten, weer een mooi staaltje van onze franse kok/gids/chauffeur. Na eten zijn we dan nog naar de lokale outback pub gegaan om van het happy hour te profiteren en nader kennis gemaakt met enkele duitse en zwitserse medereizigers.
Dag 4: We mochten uitslapen tot 6u30, woehoe!! Als eerste op het programma een volgende wandeling, ditmaal door en over Ellery Creek. Nog een prachtige locatie op onze tocht doorheen de outback. Daarna terug naar camping voor een vroege hamburgerlunch (we zaten toch in McDonnell park..). Daarna naar Ormiston Gorge, een mooi waterhole waar je heerlijk kan zitten voor het water en erin zwemmen. tussen de hoge rotszijkanten. Nadien op weg naar Wallace Rockhole aboriginal community waar we wat uitleg zouden krijgen over aborigenals en de nacht zouden doorbrengen. Dit viel een klein beetje tegen, aangezien we iets meer aborigenalgevoel hadden verwacht. Hier ook onze laatste avondmaal met de groep gegeten, rijkelijk was het, schnitzels, gebakken pattaten, rijst, lookroomsaus. Daarna nog wat rond het kampvuur gebabbeld en onze laatste biertjes opgedronken. Weer niet te laat in bed, morgen 5u opstaan.
Dag 5: Weer vroeg op om op weg naar Palm Valley te gaan. Hiervoor konden we onze 4WD truck wel goed gebruiken, het was op zijn minst gezegd, een hobbelige rit (filmkes volgen zeker nog nadien). Na een uur en een half rijden aangekomen in een vallei waar er ineens palmbomen stonden. Hier ook nog een wandeling op en door de vallei gemaakt en nog enkele schitterende foto's getrokken. Nadien nog een laatste vroege lunch hielden met alles wat nog over was. Lekker alweer. Nadien zijn we doorgereden en onderweg naar de eindbestemming Alice Springs gestopt aan Standley Chasm, voor een laatste 'walk in the park'. Dit zou 15min op en 15min terug zijn. Op het einde aangekomen hadden we een nauwe spleet voor onze neus met rotsen voor. Al snel beslist met een paar mensen om te kijken wat er achter lag, dit resulteerd in het beklimmen van enkele rotspartijen, een bocht en nog wat rotsen, een boomstam op, wat rotsen en nog wat rotsen tot het te nauw en gevaarlijk werd, wel nog eens leuk om te beklimmen en te zien net op het einde van de trip. Teruggekomen en dit was officieel het einde van de trip voor ons. Enkel nog een half uurtje bus restte ons van onze slaapplaats in Alice Springs, waar we netjes door onze vriendelijke chauffeur afgezet werden.
Conclusie: zeker een vermoeiende tour, maar o zo de moeite waard om mee te maken en te kunnen bekijken, zeker onder begeleiding van iemand met ervaring van de streek!! absoluut een aanrader!! en vooral zeker kiezen voor de 5 dagen tour!!
1okt: Deze morgen weer vrij vroeg op. Om half negen de bus op richting luchthaven waar we twee uur later het vliegtuig richting Sydney opstapten. Rond 13u aangekomen in Sydney met een blauwe lucht op de achtergrond. Even later begaven we ons naar de bagageband, waar er ineens een hele meute pers bleek aanwezig te zijn. De reden: een belangrijk football team was net geland en was aan het wachten op zijn bagage. Wie het juist waren, geen idee, wel al iets van op tv van gezien dat er dit weekend belangrijke match is in Sydney en ik(bert) heb enkel dienen groten samoaan herkend, dienen vanuit de reclammekes van dat whiskeymerk..
Rond 15u aangekomen in het hostel, is heel rustig gelegen en slechts op een 1,5km van het centrum van de stad. Eerst even naar de kamer en gerief afgezet en dan onze eerste stappen in Sydney gezet. We zijn te voet naar Darling Harbour gegaan. Waar we direkt van de relaxte, gezellige sfeer van de stad konden genieten. We hebben ons eerst op de kade neergeplaatst in de laatste zon van de dag tussen de 10tallen andere mensen. Eenmaal de zon onder was nog wat rondgewandeld in de buurt en beslist om meer richting centrum te gaan waar we de bus konden nemen. Daar viel ons de drukte op van Sydney City, duizenden mensen die zich na hun werk verplaatsten richting huis, shop of bar. Wij nog even de lokale supermarkt in, waar het stikte van het volk, het was op dat moment ook net 18u geworden, vandaar. Daarna de bus op en afgestapt aan hostel. In het hostel hebben we dan onze eerste was gedaan, 2 volle wasmachines en twee was(koord)lijnen in de kamer als gevolg. En drogen maar..
2okt: Dag 2 in Sydney en het plan was om de toerist uit te hangen. Wij op de bus richting railway station, waar we een ticket kochten voor de rode dubbeldecker sightseeing bus. Echt den toerist uithangen ;-). Onze eerste stop zou de regio rond Harbour Bridge zijn. Daar afgestopt en de regio verkend, eerst door The Rocks gewandeld, een sjieke vernieuwde buurt die vooral trendy en vrij dure restaurants, bars en appartementen aan een kleine baai omvatte. Het was ondertussen vrij warm geworden (lees minstens 30gr en stralend blauwe lucht) en onze eerste verfrissing was welkom, eten en drank vind je hier echt op elke hoek en als je je ogen opentrekt ook heel goedkoop, maar meer daarover later. Daarna begonnen we aan de beklimming van de Harbour Bridge. Druk maar eens op de foto link op onze blog om te zien hoe enorm deze brug is, de beklimmimg ervan was ook niet min. Eenmaal terug beneden zijn we zijn we een foodcourt binnen gegaan. Wat is dit: chinees, italiaan, bakker, thai, burgers, fisch n chips, broodje gezond,.. in aparte winkels op een hoopje bijeen en in het midden plaats voor te zitten. Geweldig concept. Nele nam de macaroni, ik was mijn 'beetje-ziek-ongezond-dag' van de dag ervoren nog niet volledig te boven en at een beetje mee. Vervolgens gingen we op weg naar de Sydney Tower, onze tweede betalende toerischtische attractie hier. Deze toren is een 360meter hoog en boven is een platform met een zicht van 360graden op Sydney. Op een dag als deze met blauwe lucht een geweldig zicht!! In de prijs ingebrepen was ook een bezoek aan Oztrek. Dit is een 3D voorstelling/reis van alles wat Sydney en Australie te bieden heeft. Nog vrij leuk en we beseften dat we het meeste van wat we te zien kregen nog echt zullen zien in de komende weken. Toen we terug beneden kwamen was het reeds rond 17u en we besloten nog eens de bus op te stoppen, naar een volgende 'must see' punt: Het Opera House, niet iedereen vind het mooi, maar indrukwekkend is het zeker en vast van dichtbij! Vandaar uit hadden we ook een schitterend uitzicht op de Harbour Bridge, wat nog resulteerde in enkele mooie foto's, ook met hulp van de ondergaande zon. Toen we daar stonden te kijken naar de Bridge, viel het ons nog maar eens op hoe gezellig de stad Sydney ons lijkt. Net onder ons was de opera house bar, een meetingpoint voor de pint of glas wijn na het werk met zicht op de Bridge. Hoe heerlijk kan after work time zijn. Dit was ons dus ook al eerder opgevallen, rond lunchtijd, zie je alle werkende mensen in de foodcourts, op een van de vele graspleinen met lunch, al joggend voorbij lopend,.. Heerlijk om de dag te breken tijdens werk. Maar terug naar de opera house, van daar uit hebben we de laatste keer onze toeristenbus genomen richting centrum, nog eens een foodcourt ingegaan waar we ons avondeten tot ons genomen hebben. Op donderdag zijn de winkels hier tot 9u open en daarvan hebben we dus geprofiteerd en nog wat de shoppingstraat afgegaan. Nele heeft er een hoedje/pet bij. Nog even langs de liquor store gegaan, alles met alcohol dient hier in aparte winkels verkocht te worden, waar we een paar stella's gekocht hebben. (Nu ondertussen eentje aan het drinken en het smaakt ;-)) Daarna terug de bus op richting Hostel, ondertussen was het al 20u geworden. En nu ben ik hier dit verhaaltje aan het typen Dus kort gezegd: Sydney valt reuzegoed mee, hebben al een paar al lachend gezegd dat we terug willen komen voor een citytrip of werken.. wat wilt iets zeggen over het gevoel dat we hier krijgen van deze bruisende stad!
Moest van Nele ook nog even vermelden dat we vandaag ons eerste kaartje volgetrokken hebben, wat wilt zeggen dat we de kaap van de 900 foto's bereikt hebben. Hoe vlot het gaat met een goed en digitaal fototoestel ;-)
3okt: Dag 3 in Sydney. Het was opnieuw een heel warme dag en we besloten het befaamde Bondi Beach te gaan verkennen, een half uurke met de bus buiten Sydney stad. Iets voor de middag aangekomen, samen met een massa volk op het strand gaan liggen. Stel je voor een grote baai, vol met jongere mensen en een hoop surfers in opleiding erbij, neem hier nog eens het blauwe water en de vele vrij hoge golven(daar waar je tot onder de knieen in water staat, kan je een golf over je hoofd krijgen) en dit maakt een mooi plaatje, maar ook wel heel druk. We zijn er ongeveer een uur en een half gebleven en dan op de kade waar de mensen met plezier paradeerden nog een kebap en fruitbox gekocht. Je kan het al raden wie voor het fruit en wie voor het andere gegaan is ;-) (ik kebap dus) Daarna terug naar de stad gegaan en nog steeds vreed warm. We hebben nog even in de stad rondgelopen en daarna naar het hostel terug gegaan, waar we ons wat opgefrist hebben en reeds onze valies genomen hebben. Dag nadien vlucht naar ayers rock. In de avond zijn we dan nog een laatste keer richting centrum gegaan. We wouden nog even genieten van de leuke sfeer in Sydney. Het plan was om rond Darling Harbour nog iets te gaan eten/drinken. Toen we er ver waren zagen we veel lawaai in een straatje wat verder op, toen we er ons naartoe begaven zagen we dat we ons richting chinatown aan het begeven waren en al snel waande ik mij terug in china. 1 lange straat, vol met eetstandjes, verkoopstandjes, massage en vele restaurants errond alles in chinese stijl. Keuze was dus vlug gemaakt, hier gingen we nog iets eten. Ons op een terras neergezet en van de visuele kaartgerecht (diegene die in china al geweest zijn kennen het gevoel), alleen hier spreken ze ook vrij goed engels ;-). Nadien dan op gemak teruggegaan, nog even een liquorstore in voor 2 stella's die we op de kamer nog zouden opdrinken voor het slapengaan. Nadien dan gaan slapen, want we hadden nog 5 zware dagen voor de boeg..
Maandagmorgen zijn we vertrokken voor onze 1e begeleide tour richting Kangeroo Island (KI). Om 6.15u kwam de bus ons ophalen aan het centrale busstation van Adelaide, vlakbij onze hostel. Na een rit van een kleine 2u hadden we nog een rit van 18km over water te gaan; zo een 3kwartier met de ferry. Eenmaal aangekomen op KI, maakten we meteen kennis met onze gids en de groep. De gids bleek meteen al mee te vallen en de groep bestond uit 18 personen. De eerste stop vond plaats bij Pennington Bay: een snelle stop aan een baai met prachtig, helder blauw water. Na een paar foto's genomen te hebben reden we door naar onze tweede stop, waar we ook zouden lunchen: Emu Ridge. Dit was een plaatselijke eculyptus distillerie waar je allerlei dingen kon kopen. Onze lunch bestond uit een broodje dat wezelf moesten klaar maken. Wat we dus niet wisten voor we aan deze trip begonnen was dat we zelf het eten zouden moeten klaar maken en zelf zouden moesten afwassen. Maar dat bleek al snel geen enkel probleem, aangezien iedereen zeer behulpzaam was en dat bracht er meteen ook de sfeer in! Na de middag zijn we vertrokken richting het indrukwekkende Seal Bay: vele zeehonden die op het strand lagen te slapen en af en toe deed er eens eentje moeite om te bewegen of zelfs te beginnen "vechten". Zeer leuk om zo een besten eens van op een paar meter afstand te zien. Daarna vertrokken richting "Liitle Sahara", wat meteen onze meug was: sandboarden!! Met een soort snowboard van het zand sleeen. Het bracht meteen ook plezier en amusement in de groep (zie foto's) Daarna vertrokken voor onze laatste stop; naar Koala Walk. Daar veel koala's, wallibies en kangeroo's van heek dicht bij gezien. Echt de moeite waard, zoals je op de foto's zien. Dan was het al tegen de avond aan en zijn we doorgereden ricting onze slaapplaats: een farm waar we een prive keuken hadden om te koken. Na het eten EN het kampvuur zijn we nog vertrokken voor een laaat-avond-wandeling om kangeroo's en andere dieren te spotten. Verbazingwekkend hoeveel dieren er eigenlijk rond ons op de farm zaten, zonder dat je dat beseft (kangeroo, wallabie, koeien,... en allemaal gewoon loslopend). Daarna gaan slapen in onze dorm, waar... mannen en vrouwen gescheiden werden. Maar ook dit was geen probleem voor ons, het was toch maar enkel voor te slapen. De volgende morgen opgestaan om 7u om dan opnieuw met de bus te vertrekken rond 8u. Onze eerste stop was meteen (weeral) zeer spectaculair: Remarkable Rocks. Speciale rotsformaties waar we dankzij de gids een aantal mooie en ook grappige foto's konden maken. Daarna vertrokken richting Admirals Arch. Hier vielen geen zeehonden, maar zeeleeuwen te bespeuren in het prachtig blauwe water in een geweldig landschap. Hierna was het tijd voor een beetje strand- en waterpret, op Hanson Bay. Daar zijn we een klein uurtje kunnen blijven en we hebben er echt genoten van de zon. Eindelijk konden we ook eens met onze voeten in het water, want wat zeker gezegd moet worden is dat we 2 prachtige dagen op KI hadden, met echt zonnig weer! Onze laatste stop vond plaats bij American River, waar de pelicanen zomaar boven ons hoofd vlogen. Verbazend hoe groot zo een dier in het echt is! Daarna ging het, na 2 prachtige dagen op KI jammer genoeg richting Ferry opnieuw. We kregen eerst nog een uurtje de tijd om pizza te gaan eten, maar daarna was het definitief gedaan... We namen afscheid van de groep en van onze geweldige gids en vertokken met de boot terug richting vaste land. Na opnieuw een boottocht van 3kwartier en een busrit van ongeveer 2uur, kwamen we opnieuw aan bij onze hostel. Het was ondertussen al 23u en dus tijd om te douchen en de valies te maken om de volgende dag de vlieger richting Sydney te nemen.
01/10 --> NIEUWE FOTO'S ONLINE!! (verslagen volgen later, nu te weinig tijd...)
We hadden al van enkele mensen gehoord dat ze de foto's niet konden bekijken. Nu zou dit opgelost moeten zijn. Moesten er nog problemen zijn, laat maar weten. De verslagen volgen later nog. We gaan hier nu slapen na twee vermoeiende maar mooie dagen op kangaroo island. Morgen vroeg naar de luchthaven.
Vrijdag was voor ons een vrij kalme dag. Na wat genoten te hebben van het prachtige uitzicht op de camping zijn we iets verder gereden om daar te otbijten op een bankje in het gras, vlak naast de zee. Daarna hebben we snel onze trip voor Kangeroo Island vastgelegd en zijn we richting strand gegaan. Het weer was super en dus konden we een bezoekje aan het strand dus niet afslaan! Na een uur of 2 daar genoten te hebben van de zon en de rust zijn we vertrokken richting Hahndorf. Hahndorf is een dorpje dat ons aangeraden was door de lokale man bij de kangeroo (op de vorige camping). Het is een dorp dat vooral een duitse invloed heeft en dat op amper 30km van Adelaide ligt. Eer we daar aankwamen was het al redelijk donker. We hebben dan maar eerst onze plaats op de camping vastgelegd en daarna zijn we terecht gekomen in een plaatselijk duits restaurant. Bert kon zich dan ook helemaal vinden in het "wurst und sauerkraut"-menu. Daarna was het alweer tijd om te gaan slapen-een laatste nacht in onze camper-. Deze morgen (zondag) hebben we eerst onze camper nog uitgekuist, onbeten en daarna eens richting dorp gertrokken. We waren nu wel benieuwd hoe dat dorp er bij daglicht bijligt. Zoals we al verwacht hadden: echt typisch duits! Na wat rondgewandeld te hebben, zijn we in een lokale pub beland MET een duitser die op een harmonica wat muziek speelde. Daarna zijn we vertrokken naar Adelaide. Hier slapen we nu in een hostel om morgenvroeg richting Kangeroo Island te vertrekken. Ze komen ons wel al om 6.15u ophalen... Terwijl ik dit typ (en al de andere vorige verslagen uit ons boekje heb overgetypt), is Bert onze camper gaan terugbrengen bij Apollo. Vanavond staat er vooral nog site-seeing en op tijd gaan slapen op het progamma. Mijn tijd op internet is ook bijna op, dus: tot binnenkort!
Dat we nog steeds wat last hebben van jetlag, was de volgende ochtend te merken. Het duurde even voor we klaar waren om te vertrekken. Eindbestemming van de dag was Hall's Gap. Na een kleinde omweg via Port Fairy, waar we nog enkele foto's maakten, gingen we op weg. Het eerste deel van onze trip was heel winderig, bijsturen was bij momenten echt nodig. Dit maakte dat ik (Bert) de snelheid moest minderen. In Dunkeld maakten we een pitstop: even het infocenter in; bijtanken en vam chauffeur wisselen. Met Nele aan het stuur reden we de Grampians volledig in. We hadden noh 64km te gaan, de wind was wat minder voelbaar, de wegen nog steeds voornamelijk recht en het verkeer minimaal (lees: 10 auto's max). Eenmaal aangekomen in Halls Gap stopten we in het centrum om het infocenter binnen te stappen. Zo kwamen we te weten wat we in onze tijd daar nog konden doen. Vooraleer we aan onze tocht begonne, zijn we eerst naar de camping gereden om onze plaats al te reserveren. We kregen er direct ook een zakje met vogelzaad bij onder het motto "it's better to feed the birds outside, than have them inside, mate." We verwachtten ons dus aan alles. Even vergeten te vermelde trouwens dat het daar stralend weer was en we voor het eerst onze stoelen en tafel konden boven halen om buiten te eten. Na het eten kregen we dan ook bezoek van 2rode vogels. Dat ze niet schuw zijn, bleek sne toen 1 van hen op mijn schouders terecht kwam. Nadien zijn we terug richting centrum gereden en onze eerste ijscreme gegeten. Ik 1 bol en Nele 2 GROTE bollen. Ondertussen was het al 15u geworden en zijn we naar het Wonderland Carpark vertrokken. Vandaaruit vertrekken enkele unieke wandelingen, waaronder naar deGrand Canyon en the Pinnacles. De 1e hebben we op dat moment nog gedaan, de 2e (een 5,5km lange en 2,5u durende tocht) werd voorlopig uitgesteld. De Grand Canyon was prachtig en verbluffend (zie foto's)!! Een opwaartse tocht door een steeds smaller en hoger wordende Canyon. Daarna zijn we terug naar het Carpark gegaan. Ondertussen begon het bij mij steeds meer te kriebelen om ook de tocht naar de Pinnacles te ondernemen. Hiervoor had ik echter nog wat overtuigingskracht bij Nele nodig... Vervolgens zijn we doorgereden naar de McKenzie Falls. Daar aangekomen was het reeds half 6 en buiten 2 lokale aussies was er niemand meer te bespeuren. Met 4 gingen we dan op stap. Eerst naar uitkijkpunt 1, dat was maar een paar minuutjes stappen voor een eerste deel van de watervallen, te zien van op een platform. Verder naar beneden, op het laagste punt, zagen we een ongeveer 20m brede waterval die neerstortte in een klein meertje-ongeveer 10a15m lager. Als je beneden stond, voelde je zo de nevel van de waterval op je gezicht. Dit was ook weer erg indrukwekkend. Op de terugweg naar de camping zijn we nog gestopt bij Reid Lookout. Van hier hadden we een geweldig zicht op de vallei. Hte was reeds donker aan het worden en we hadden nog 15km bochtig en dalend parcours voor de boeg. Met onze volle lampen aan daalden we af, tot er plots een kangeroo voor ons opdook... We zijn op de rem gaan staan, maar waren te laat om hem te fotograferen. Opde camping aangekomen, hebben we voor de eerste keer echt zelf gekookt het heeft ons beiden echt gesmaakt! Na de afwas zouden we ons gaan douchen. We gingen ons gerief gaan halen en Nele zou alvast gaan douchen terwijl ik nog wat in de camper bleef. Maar nog geen minuut later stond Nele terug in de camper... Ik moest meegaan richting douches, want er stond een kangeroo op het gras tussen onze camper en de douches. Boven aan de douches stonden nog 2 locals op het beest te zien. We raakten aan de praat en kwamen heel wat te weten over de lokale dieren. Een 45min later gingen we dan toch uiteindelijk nog douchen om daarna op tijd te gaan slapem. De volgende dag zouden we op tijd opstaan voor onze tocht naar de pinnacles. De volgende morgen stonden we dan ook om 9.30u terug op Wonderland Carpark. Na nog snel iets gegeten te hebben en genoeg watervoorraad voorzien te hebben, vertrokken we. Er was wel nog steeds een beetje overtuigingskracht bij Nele nodig. Vooral toen we op het infobord zagen dat de wandeling 5,5km was met een hoogteverschil van 280m... Maar toch zijn we vertrokken! Met regelmatig een stop om te drinken en om van het landschap te genieten, zijn we na een 1u15' boven geraakt. Voor ons was er een geweldig uitzicht. Hier konden we dus op een pinnacle (vooruitstekende rots, heel hoog) gaan. Op die mamier kregen we het gevoel dat we gewoon in de lucht stonden (dit werd nog duidelijker door de stevige wind daar). Na een paar geweldige foto's en nog een kleine pauze, vertrokken we terug naar beneden. Dit ging veel vlotter, waardoor we gemoeg tijd hadden voor een paar mooie foto's onderweg. Eenmaal beneden aangekomen zijn we redelijk snel terug vertrokken, want we hadden nog een tocht van 370km voor de boeg (wat ons via Mont Gambier naar Robe zou brengen)... Ik startte achter het stuur en 100km verder loste Nele mij af, in Hamilton, om 125km later terug van plaats te verwisselen. Bij de laatste aflossing waren we in Mont Gambier, wat net Zuid-Australie is. Onze eerste grensovergang, waar we meteen ook onze klok 30min moesten terugdraaien. De grens was wel te merken aan de natuur. Plots reden we tussen de naaldbomen en tussen grote oppervlakten vol koeien en schapen. Rond 17.30u kwamen we in Robe aan, een klein maar mooi en gezellig kunstdorpje. We parkeerden onze camper op de camping vlakbij en kregen meteen een geweldig zicht op de zee. Vervolgens zijn we pizza gaan eten in de plaatselijke pizzeria. Terug in de camper hebben we nog wat gelezen en geschreven om daarna een volgende nacht door te brengen in onze camper.
De volgende morgen wakker geworden in Apollo Bay. Het weer zat nog steeds niet volledig mee, meestal grijze lucht en een gure zeewind. Maar wij toch weer verder met onze Apollo Camper. Onze volgende halte was de Otway Fly Tree Top Walk, ons aangeraden door de vriendelijke vrouw in het infocenter in Geelong. Na het betalen van de entreeprijs, tot nu toe de enige plaats waar we moesten betalen voor een schoon stukje Australie te zien, gingen we dan rustig tussen de toppen van de plaatselijke regenwoudbomen lopen. Op deze manier liepen we al gauw een 25-30m boven de grond en hadden we een mooi zicht op hoe een regenwoud opgebouwd is. Tegen de tijd dat we rond waren, was zowaar de zon doorgebroken. Wij blij en op naar de volgende stop op de GOR, de 12 apostelen. Zo stevig de wind aan de kust blaast, zo ook het weer voorbijgaat en aan de fameuze 12 apostelen aangekomen was de zon weer even weg. Maar dit lieten we niet aan ons hart komen, zeker niet toen we dichterbij de uitkijkpunten kwamen. Hoe geweldig de natuur te keer kan gaan, was hier direct te zien. Een 7tal apostelen (majesteuze rotsblokken losstaand in het water) verschenen voor onze neus. Geweldig zicht!! En waarom geen 12 apostelen gezien.. een aantal zijn reeds ten prooi gevallen van de natuur en zijn in zee gestort. Hoe schoonheid vergankelijk kan zijn. Hiervan kregen we even verder op de weg ook een voorbeeld toen we afdraaiden naar uitkijkpunt 'London Bridge'. Tot 1999 was dit een uitstekende rots in de zee met 2 holle bogen, tot er plost 1 boog volledig onverwacht instortte. Waardoor wij nu het restant te zien kregen. Nog steeds indrukwekkend en het water-rots schouwspel was ideaal voor enkele foto's. Dat dit ook in de zgn 'Guided Tours' op het programma staat, was duidelijk te merken aan de lading chinezen, ja ook hier, die verschenen aan het uitkijkpunt (idem aan 12 apostelen) Daarna doorgereden naar Warnambool, waar we opnieuw een Top Tourist camping opzochten en onze plaats reserveerden. Vervolgens gingen we enkele inkopen doen in de lokale Colruyt. Het plan was om zelf iets te maken. Uiteindelijk viel onze keuze op een diepvriesmaaltijd. Terug op de camping aangekomen gingen we ons vorig verslag op onze blog zetten. Het Qwerty-systeem(wat ondertussen wat begint te gaan) en de rare rode pc met vast toetsenbord maakten het ons niet gemakkelijk. Een half uur later stond het verslag erop en konden we gaan douchen en eten. Douchen ging goed (is hier op elke camping heel proper en goed voorzien), het eten was een andere zaak. De spaghetti van Nele was wel wat waterig maar smaakte nog. Mijn pasta met spek en kaas was minder. Kort gezegd, het was niet echt te eten. Resultaat: even later liepen we de straat op op zoek naar een kleine hap. De lokale Mc Donald's bracht redding. Wat hier opvalt, is dat elke gemeente/kleine stad een Hungry Jacks of Mc Donalds hebben, er overal een drive thru is en de de McDonalds meestal 24/24u open is. De liqor drive thru is hier ook een lokaal gegeven: je rijdt met je auto door een overdekte plaats, je kiest je dranken en een man bedient je gewoon. Na onze avondwandeling zijn we gaan slapen. De dag nadien zouden we inland rijden richting 'The Grampians'.
