1 september, de dag waarop 1 miljoen leerlingen en leerkrachten opnieuw naar school gaan en het nieuwe schooljaar beginnen. En ze beginnen ineens met een volledige week, arme kindjes toch...
Als Antwerpse student moet ik me helemaal nog niets aantrekken van het begin van het nieuwe schooljaar. Dat begint pas binnen 23 dagen. Joepie, nog 23 dagen vakantie, denk je nu waarschijnlijk. Helaas is het iets korter, want er moet nog een klein detail geregeld worden: een examen. Nu donderdag is het zo ver: het laatste examen van de tweede zit, theatergeschiedenis 2, van de 18de eeuw naar de moderniteit.
Had ik in het eerste semester maar wat meer gestudeerd, bedenk ik nu, dan had ik een langere vakantie gehad. Maar bedenkingen en spijt komen altijd te laat. Ik zal enorm, maar dan ook enorm blij zijn als donderdag voorbij is. Dan kan ik eindelijk twee weken en een half volledig ontspannen, zonder altijd een schuldgevoel te krijgen en te bedenken dat je beter zou studeren...
Ik zal deze blog zo veel mogelijk aanvullen, al weet ik natuurlijk niet hoe lang ik het ga volhouden. Als de examens voorbij zijn en er zijn zo veel andere dingen te doen dan achter de computer zitten, geraakt de blog misschien in de grooote vergeetput.
Tot zo ver dit eerste bericht, en dan nu terug naar de cursus theatergeschiedenis, over de emplooien in het melodrama...