Het doopsel is een sacrament van wedergeboorte, dat de mens toegang geeft tot het verloren paradijs. Het doet drie dingen: het wast de ziel schoon van de erfzonde, vergeeft alle zonden die vanaf de geboorte bedreven zijn en neemt de dopeling op in de gemeenschap van de Kerk. Daardoor kan hij alle overige sacramenten gaan ontvangen en krijgt hij deel aan de christelijke belofte: de redding van de ziel na de dood, de gelukzalige toegang tot het paradijs, de verrijzenis van het vlees op de jongste dag en een leven in gelukzaligheid op de vernieuwde aarde.
De oorspronkelijke doop bestaat uit een onderdompeling in of onder water. De vroege kerkgeschiedenis vermeldt ons, dat deze vorm van dopen gedurende de eerste drie eeuwen van de kerk gehandhaafd werd. Pas vele eeuwen na de bekering van de Romeinse keizer Constantijn de Grote, waarmee een einde kwam aan de christenvervolgingen, ging men geleidelijk over tot de doop door overgieting (effusio). De christenen werden nu niet meer vervolgd, ze werden juist met respect behandeld, zodat het vele voordelen met zich meebracht om christen te worden. Iedereen die in het christelijke rijk van Constantijn de Grote geboren werd, was door zijn geboorte automatisch een christen en behoorde dan ook gedoopt te worden. Vele christelijke instanties hanteren nog steeds deze laatste methode.
Binnen de kerkelijke richtingen waar uitsluitend volwassendoop (volwassen qua denkvermogen) wordt toegepast wordt meestal de onderdompeling gebruikt. In de kerken waar de kinderdoop wordt gepraktiseerd overgiet men dus eerder
De rooms-katholieke Kerk accepteert alleen doopsels door onderdompeling of vloeiende uitgieting, niet die door besprenkeling, als geldig.
Het vormsel vervolmaakt de doopgenade en geeft de Heilige Geest. Hierdoor kan de vormeling dieper wortelen in het goddelijk kindschap en wordt hij of zij vaster ingelijfd bij Christus. Het verstevigt de band met de Kerk en haar zending. Het helpt de vormeling door woord en daad getuigenis af te leggen van het christelijk geloof. Bovenal geeft het vormsel de genade om in tijden van vervolging en verdrukking het geloof trouw te blijven en als een dappere soldaat voor Christus' overgeleverde leer in blijven te staan, ook indien de dood zou volgen. In de Middeleeuwen werd het vormsel dan ook als een belangrijke stap gezien naar het bereiken van miles Christi-ideaal.
De wezenlijke ritus van het vormsel is de zalving met het heilig chrisma van het voorhoofd van de gedoopte (in het Oosten ook van de zintuigen en andere plaatsen), samen met de handoplegging door de bedienaar en de woorden :
Accipe signaculum doni Spiritus Sancti
Ontvang het zegel van de heilige Geest, de gave Gods
De eucharistie is het belangrijkste sacrament binnen de rooms katholieke kerk. Een andere benaming is ook De Heilig Mis.
Het Griekse 'eucharistein' betekent 'danken'; 'eu' betekent 'goed' en 'charis' betekent 'geschenk'. De eucharistie is dankzegging voor een grote gave, namelijk de gave van het lichaam van Christus. Voordat Jezus werd opgepakt, hield hij het laatste avondmaal met zijn leerlingen. Hij nam brood in zijn handen, zegende het en brak het en gaf het aan zijn leerlingen met de woorden: 'Neemt en eet hiervan, dit is mijn lichaam.' Evenzo nam hij de beker met wijn, sprak er een dankzegging over uit en zei: 'Neemt en drinkt hiervan, want dit is de beker van het nieuwe verbond, dat God met jullie wil sluiten. Dit is mijn bloed, dat voor jullie vergoten wordt.' Tevens geeft Jezus zijn leerlingen de opdracht dit gebaar te blijven herhalen, opdat de gelovigen steeds aan Jezus blijven denken.
Christus in Eucharistie, door Juan de Juanes, 16e eeuw
In de viering van de eucharistie neemt de christen volledig deel aan de kerk als gemeenschap van Christus. Juist door de eucharistie wordt de verbondenheid duidelijk van christenen met elkaar en met God. Zoals Jezus vroeger zijn vriendschap deelde met zijn vrienden/leerlingen, zo delen de christenen nu de vriendschap met elkaar en met God. Jezus Christus is gestorven en begraven, daarna verrezen en bij God opgenomen. Door de eucharistie danken christenen God voor de belofte dat mensen niet door de dood verloren zullen gaan, maar dat God alle mensen een naam geeft en hen herinnert. Christenen geloven dat ze in handen van God leven en dat Hij hen beschermt waar nodig. Christenen geloven dat zij na de dood door God zullen worden opgenomen, zoals ook Jezus is opgenomen in de hemel. Dit is het nieuwe verbond, dat christenen vieren en beleven.
Het huwelijk is een levens durende verbintenis tussen een man en een vrouw. Bij het sacrament van het huwelijk sluit God, met de priester als Zijn plaatsvervanger op aarde, de verbintenis tussen een man en een vrouw. Het huwelijk wordt gesloten tussen twee mensen, die in hun liefde verenigd worden, zodanig dat zij als het ware één worden. Van God vragen deze mensen (als het goed is) het grootste geschenk, wat Hij op aarde wonende mensen maar kan geven; namelijk dat hun wederzijdse liefde een levende vrucht mag dragen, een kind. Samen voeden zij vervolgens het kind op, geheel volgens hun eigen opvattingen, normen en overtuigingen. Te samen met de van huis meegekregen normen en opvattingen en wat hij/zij aantreft in de maatschappij en/of door God aan inzichten wordt geschonken, ontwikkelt het kind dan zijn/haar eigen opvattingen, normen en waarden en draagt deze weer door naar de volgende generatie. Maar het belangrijkste is de van huis uit meegekregen levenswaarden. Daarom is het opvoeden van de volgende generatie van levensbelang voor elke samenleving en die opvoeding vindt plaats in het gezin, begonnen met het sluiten van het huwelijk.
Het sacrament van de boetedoening, de vergeving en de verzoening met God. Dit belangrijke sacrament wordt heden ten dage ondergewaardeerd. Als een mens verkeerd heeft gedaan, we zijn allemaal mensen en doen allemaal wel eens de verkeerde dingen, dan is het heel goed dat de mens bij God kan aankloppen met zijn/haar schuldgevoelens (boetedoening), Hem daarover vergeving vragen en zich op die manier verzoenen met zijn Schepper. Niet de priester in de biechtstoel geeft de biechteling vergeving, maar God zelf. En God vergeeft zodanig, dat Hij zich onze misstappen zelfs niet meer herinnert. De priester is slechts de vertegenwoordiger van Jezus Christus, van God. Om die reden mag hij nooit iets doorvertellen van wat hij in de biechtstoel heeft gehoord (het biechtgeheim), omdat God niet met de zonden van Zijn schepselen te koop loopt, maar hen vergeeft en de zonden vergeet.
Zoals eens gezegd werd van de heilige pastoor van Ars, de beroemdste biechtvader uit de negentiende eeuw: "Ik zag niet de pastoor, maar God zelf". Niet alle priesters zijn even begaafd en begenadigd, maar allen vertegenwoordigen in de biechtstoel toch Christus. In de afgelopen 30 jaar zijn er vele biechtstoelen gesloten en tegelijk vele psychiatrische inrichtingen geopend. Zo belangrijk is biechten! Het houdt de mens geestelijk gezond. Als wij mensen niet meer bij God komen met onze problemen en bij Zijn vertegenwoordigers, dan biechten wij bij anderen onze zonden, gebreken en geestelijke ziekten op. Het verschil is dat God deze dienst gratis doet en vergeving kan schenken, dus werkelijk kan helpen en de psychiater een fors tarief berekend en niet kan vergeven, alleen kan helpen om ermee verder te leven.
Het wordt door de priester toegediend aan zieken die in doodsgevaar verkeren; zij worden op het voorhoofd en op de handen (in oude ritus op voorhoofd, neus, oren, ogen, mond, handen en soms voeten) gezalfd met speciaal hiervoor gezegende pure olijfolie (materie: oleum infirmorum, ziekenolie), waarbij tegenwoordig slechts eenmaal deze woorden worden uitgesproken:
Per istam sanctam unctionem et suam piissimam misericordiam adiuvet te Dominus gratia Spiritus Sancti, ut a peccatis liberatum te salvet atque propitius allevet.
"Moge onze Heer Jezus Christus door deze heilige zalving en door Zijn liefdevolle barmhartigheid u bijstaan met de genade van Zijn Heilige Geest. Moge Hij u van zonden bevrijden, u heil brengen en verlichting geven".
De oude ritus bestaat in het herhalen van een hieraan gelijk gebed bij de zalving van de verschillende ledematen en zintuigen (vorm).
Soms wordt gesproken van laatste sacramenten. Hiermee worden naast de ziekenzalving ook de (laatste) biecht en de (laatste) communie (het viaticum) bedoeld. Andere benamingen voor deze combinatie van biecht, sacrament van de zieken en communie sacramenten der stervenden en sacramenten der zieken. In delen van Nederland, met name in Limburg en Twente, gebruikt men hiervoor het woord bediening in de vorm van het bediend worden van de ernstig zieke gelovige door de priester.
Tegenwoordig dient men het oliesel - althans in sommige parochies van de Katholieke Kerk - ook aan hen toe die niet ernstig ziek zijn, vooral in het geval het ouderen betreft. Ook zalft men reeds vaak mensen op leeftijd die geheel niet ziek zijn. Steeds vaker gebeurt dit in zelfgemaakte gemeenschappelijke vieringen. Vele theologen en priesters zien deze vieringen en handelingen als misbruiken, bovendien betwijfelen ze of zó toegediende heilig oliesels nog wel sacramenteel geldig zijn, omdat de voorwaarden voor ontvangst van het sacrament vaak niet aanwezig zijn. Bovendien vindt steeds vaker geen biecht voor het oliesel meer plaats, terwijl deze biecht - indien de zieke nog kan spreken - verplicht is om aan de genaden van zondenvergeving en versterking deel te nemen. Het heilig oliesel is aldus een sacrament dat door de turbulentie van toenemende radicale innovaties hevig onder druk staat.
In tegenstelling tot wat wel eens beweerd wordt, mag en kan enkel een priester het sacrament van de ziekenzalving toedienen.
Het priesterschap van Christus, zoals bewaard binnen de Katholieke Kerk, is een gewijd ambt, dat ontstaat door handoplegging en wijding door de bisschop van het diocees (bisdom). De priesterwijding drukt in de ziel een onuitwisbaar merkteken dat de gewijde persoon voorgoed van anderen onderscheidt. Het priesterschap is meer dan alleen een zending of een opdracht; het is een metamorfose van de ziel, die de gewijde persoon tot een fundamenteel ander mens maakt.
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
