De tweede week van de krokusvakantie trekken we richting noorden. We starten met twee overnachtingen in het gezellige camping-hotel Zebrabar in de buurt van St.Louis. We bezoeken natuurgebied Guembeul met aapjes, gemsbokken, vogels. Maar het zijn vooral de babyschildpadjes die de aandacht van de kinderen trekken.
Schoolvakantie! En dus trekken we er samen met moeke en vake op uit. We gaan voor vijf dagen naar de delta van de Sine Saloum, een vruchtbare streek op 3,5 uur rijden van Thiès. We logeren er in de Ecolodge van Simal. De perfecte plek om de verjaardagen van Christof en Andrea te vieren. Er is een mooi zwembad, je kan gebruik maken van kayaks om tot aan de mangrove te varen of met een aperitiefje vanuit je zetel de pelikanen en andere vogels bewonderen die zich tegoed doen aan de scholen kleine visjes. Vlakbij ontdekken we een prachtig museumpje in opbouw van een Franse prof Afrikaanse kunst. Op de terugweg naar huis, maken we tussenstops aan het gemengde kerkhof op het schelpeneiland van Fadiouth en de mooie binnentuin van de (Belgische) stokerij Likeur de Warang waar we ons de proeverij laten welgevallen. Nog één keer slapen in ons huis in Thiès alvorens moeke en vake 's avonds de vlieger opstappen.
Terwijl Daan en Nette op school zijn, brengen vake, moeke en Christof een bezoek aan de abdij van Keur Moussa. Helaas geen gezangen vandaag vermits de paters de vastenmaand aan het voorbereiden zijn. Het abdijwinkeltje is wel open en wordt bijna leeg gekocht alvorens het gezelschap een pintje gaat drinken bij Maurice.
Sinds november houdt Albertine 3 halve dagen per week ons huis proper. Niet evident met het woestijnzand dat hier schaamteloos naar binnen waait. Albertine heeft lange tijd in Gambia gewerkt maar kwam terug naar Senegal toen haar vader ziek werd. Enkele jaren geleden had ze een auto-ongeluk waardoor haar linker ooglid permanent dicht is. Albertine - Betty - is een heel aangename vrouw van onze leeftijd met wie we het goed kunnen vinden.
We zijn dan ook heel blij wanneer Betty ons uitnodigt voor een feest in haar dorp. Ieder jaar organiseert Peycouck Serer een dorpsfeest met muziek en dans. Iedereen die in Peycouck geboren is, neemt er aan deel. De feestvierders zijn ingedeeld in generaties van een 5-tal jaar. Met de indeling in generaties, wil het dorp eventuele verschillen op basis van religie of ethnie overstijgen. Elke generatie draagt voor de gelegenheid kledij uit dezelfde stof en toont om beurten haar beste danspassen. Heel mooi! Terwijl wij vanop een veilige afstand de Afrikaanse moves bewonderen, danst Guido vrolijk mee.
Op maandag 5 februari worden moeke en vake verwelkomd door Christof, Daan en Nette. Ze landen op de nieuwe luchthaven die dichter bij Thiès ligt dan bij Dakar. Heel handig wanneer wij bezoek ontvangen. Minder goed nieuws voor de beschikbare gronden voor natuur en landbouw. Een thema waar ondertussen tijdens de driedaagse van Neles werk in Toubab Dialaw over gedebatteerd wordt.
Moeke en vake genieten ervan om Daan en Nette in hun nieuwe biotoop bezig te zien. Ze wonen de sportactiviteiten bij, gaan mee naar het strand van Popenguine en maken van de gelegenheid gebruik om de maaltafels en het Frans van de kids nog wat bij te spijkeren.
In het weekend trekken we naar Ile de Gorée. Als de laatste boot is vertrokken, is het lekker rustig op het anders zo toeristische eiland. We snuisteren er wat rond, tafelen er lekker en overnachten in een gezellige B&B. De volgende ochtend bezoeken we het voormalige slavenhuis. Een gids wijdt ons en de kinderen in in het gruwelijke verhaal van de slavenhandel. Mensen die als koopwaar werden verkocht. 100 kinderen die samen in een hokje zaten in afwachting van de verkoop. Gezinsleden die mekaar nooit meer weerzagen omdat ze naar verschillende bestemmingen werden verscheept. In zo'n fysieke ruimte en met de kinderen erbij, komt deze gruwelijke geschiedenis iets dichter bij.
In alle bedrijvigheid vergeten we het telefoontje voor opa's 70ste verjaardag. Oepsie. Sorry opa!
Thiès heeft één plekje met reliëf waar het plateau van Thiès overgaat in de oneindige vlakte. We wandelen tot aan de letters 'Thies' die er op de flank prijken. Zondagavond komt de BD-verantwoordelijke voor Senegal toe voor het jaarlijks terreinbezoek. Goede timing want zo is er ineens een nieuwe werklaptop voor Nele. Voor nog hoger bezoek is het ook niet meer lang wachten: op 5 februari komen moeke en vake in Senegal aan! Nele is de eerste drie dagen van hun bezoek bezig met de begeleiding van het volgende atelier met de 11 lokale NGO's. Tijdens het atelier wordt samen met de partnerorganisaties bekeken welke lessen we kunnen trekken uit de verzamelde data. Hopelijk breekt er daarna een iets rustigere werkperiode aan.
De kids lijken intussen vertrokken met het Frans. Ze zijn onlangs gestart met zinnen maken.
Er is twee keer in ons huis in Senegal ingebroken. De eerste keer zaterdag in de vroege avond toen we 2 uurtjes weg waren. De laptops en tablets gestolen. En de kassa van BD weg. De dieven zijn over de muur geklommen en hebben beide deuren geforceerd om binnen te raken. De volgende ochtend bleken ze 's nachts terug te zijn gekomen voor onze tuinstoelen. Grrr. Het heeft ons vooral veel tijd gekost: aangifte bij de politie, dossier voor de verzekering en voor het werk, het zoeken en recupereren van data, het herstellen van deuren en verbeteren van de beveiliging. Maar gelukkig geen gewonden, geen verdwenen lievelingsknuffels en er niet minder goed door geslapen.
Zaterdag organiseren we bij ons thuis een nieuwjaarslunch voor onze contacten in Thiès. Voor oma en opa is het de laatste dag in Senegal. 's Avonds wuiven we hen uit.
Op zondag trekken we naar Lac Rose voor de prijsuitreiking van "Parijs-Dakar" waar we de voertuigen bekijken en met de Belgische en Nederlandse ploegen praten. Op de terugrit rijden we langs het kustdorpje Kayar. Het strand is er op dat uur een wirwar van vissers, dragers, opkopers en stapels vis.
In Koungheul logeren we in een jachthuis. Overdag relaxen we wat aan het zwembad en brengen Christof en Jaak nog een bezoek aan megaliten-cirkels. 's Avonds komen de jagers thuis en tonen ons trots hun buit. En dan zit onze reis erop. Zaterdag rijden we vlot in één keer tot in Thiès. Wanneer we rond 17u aankomen wachten er ons helaas twee uren poets. Alles in huis ligt bedekt onder een laag zand. Mmm, dat wisten we dus nog niet... Gelukkig is er ook nog zondag om alles terug een beetje op orde te krijgen voor het morgen weer school- en werkdag is. We hebben er een prachtige zeer gevarieerde reis op zitten!
We logeren twee nachten 30 km in natuurpark Niokolokoba en maken er enkele keren een rondrit met een fantastische gids. We zien er bavianen, eekhoorns, everzwijnen, verschillende soorten antilopes, een uil, pelikanen, nijlpaarden, krokodillen en allerlei mooi gekleurde vogels. De ochtend van ons vertrek, klopt de gids op ons hutje: Leeuwen aan de huisjes! Drie leeuwinnen slopen errond. De kids wakker gemaakt en samen de dieren van heel dichtbij bewonderd. Indrukwekkend! De volgende twee dagen relaxen we net buiten het park met zicht op de Gambia-rivier en haar nijlpaarden. En dan is het tijd om van Wassadou naar onze laatste reisbestemming te rijden.
We maken een prachtige kayak-tocht door de mangroves die op plaatsen zo smal zijn dat je je peddel amper kan bewegen. Onderweg oesters, springende visjes en een bijenzwerm. De volgende dag bezoeken we in Mlomp een lemen huis met verdieping en een interessant minimuseum over de Diolla-cultuur.
We bekomen van de nachtboot in Kabrousse aan de zee . De uitbaters van Le Fromager zijn sympathieke Italianen. We lopen er kennissen uit Dakar tegen het lijf met wiens kinderen Daan en Nette dolle pret beleven. We genieten van het palmbomenstrand in Kabrousse, van een picknick met strandrit net over de grens met Guinée en van een strandetentje in Cap Skiring met mensen uit Thiès die ook in de buurt logeren. De wereld is ook in Senegal klein.
Vanuit Dakar nemen we op kerstavond de nachtboot naar Ziguinchor in de Casamance, het gedeelte van Senegal ten Zuiden van Gambia. Dit bespaart ons veel kilometers en wachttijd aan de grenspost. Onderweg en bij aankomst in Ziguinchor, zien we dolfijnen. De boottocht eindigt op de Casamance-rivier met zicht op de mangroves.
Gepakt en gezakt vertrekken we met onze auto richting Dakar. We gaan op zoek naar een kerstcadeautje voor Nette en maken een boottocht naar Ile de Gorée, het voormalige slaveneiland.
Oma en op zijn op bezoek! Een weekje vóór en na meedraaien huize Vanvinckenroye-Gijbels en de twee weken ertussenin een rondreis met ons zessen. De kerstvakantie gaat in met twee schitterende rapporten. Daan en Nette hebben allebei ondanks de taalbarrière alle doelen van het eerste semester behaald. Wij trots!
Nog één keer slapen en oma en opa komen op bezoek in Senegal! De voorbije maand is het hier heel wat frisser geworden. De temperatuur is gezakt van 35 naar 25 graden en dat vinden we zo 's ochtends toch maar aan de frisse kant. We halen alsnog onze truitjes, gesloten schoenen en slaapzakken uit de laatste onuitgepakte koffers. Al blijft het overdag nog steeds super met ons shortje en onze teensleffers.
Tijd voor ontspanning! Op zaterdag rijden we met ons viertjes naar restaurant Echo Côtier in Popenguine. Voetjes in het zand, lekker eten, wandeling op het strand. Na enkele weken zeer intensief werken doet dit deugd. Popenguine krijgt van ons bovendien de prijs voor leukste Senegalese strand-locatie tot nu toe.
Een 20-tal grotere schenkers bezoekt gedurende 10 dagen Senegal en de projecten. Goele staat in voor de begeleiding. Maar ook Nele neemt de groep een dag mee op sleeptouw. De groep bouwt die dag mee aan een stenenrij tegen erosie en plant bomen die de vruchtbaarheid van de bodem verbeteren. 's Avonds eten we in het Belgische restaurant Massa Massa waar Daan en Nette de groep charmeren.
Bevraging bij de einddoelgroep - multitasken thuis
Om de impact van het vijfjarenprogramma van BD in 2021 te kunnen meten, heeft Nele de voorbije maanden aan twee instrumenten gewerkt: een gezamenlijke database voor de gegevens van de 11 lokale NGO's en een bevraging bij de einddoelgroep. Deze week komt de bevraging op zijn hoogtepunt met het finaliseren van de vragenlijst, een tweedaagse vorming voor de enquêteurs en de start van de bevragingen op het terrein. De bevraging is opgesteld met het programma ODK waardoor de enquêteurs met de smartphone in de dorpen de enquêtes kunnen afnemen. De resultaten komen onmiddellijk samen in één groot bestand. De voorbereiding is zeer intensief en een race tegen de tijd. Bovendien stuurt de lokale coördinator van CR die voor de enquêteurs in Thiès zou moeten instaan, tijdens de vorming zijn kat. Het heeft veel energie gekost, maar is toch gelukt. Met succes nemen 23 enquêteurs 350 enquêtes van een 40tal minuten af in 22 dorpen verspreid over twee streken. Er worden onder meer vragen gesteld over het inkomen en de duurtijd van de periode waarin er te weinig voedsel is. Benieuwd naar de resultaten. Maar nu eerst terug focussen op de database die nog niet op punt staat en ook begin 2018 klaar moet zijn.
Ondertussen houdt Christof het huishouden recht, brengt de inrichting van het huis verder in orde, zorgt voor de kinderen, begeleidt schoolactiviteiten, gaat fietsen, vangt ratten, ...
Wanneer we zaterdag opstaan, blijkt de Sint zijn weg helemaal tot in Senegal gevonden te hebben! Tussen het snoep ligt een brief op de tafel waarin staat dat Nette en Daan dit jaar zo flink zijn geweest, dat de Sint graag persoonlijk hun cadeautje wil overhandigen in Dakar. En dus rijden wij totaal onverwacht naar de Nederlandse ambassade in Dakar. Daan is dolblij met een legoplaat en Nette met een Afrikaanse barbie met hoofddoek.
