HUMO Toch even checken: er stond wel degelijk 'VIVA HUMO', daar aan de Meir?

'Bedankt, Humo!'

MIO «Yep. Een tijdje geleden brachten jullie een artikel over Bomber Megazine waarin het over de Nawas-crew ging, en dat zijn vrienden van me. Ik was in een zotte bui, dus ik dacht: 'Laat ik ze maar eens op mijn manier bedanken.'»

Waarom een spook?

MIO «Ik was op zoek naar mijn eigen tag, maar in plaats daarvan kwam er in mijn schetsboek plots zo'n spook tevoorschijn - zij het in een véél ruwere vorm. Vond ik veel leuker dan een tag, en ik ben 'm blijven zetten.»

 Soms staan je spoken op plekken waarvan ik al hoogtevrees krijg als ik er nog maar aan dénk hoe je daar bent geraakt.

MIO «Mja. Meestal kies ik die plek als ik overdag over straat wandel: 'Hé, dat zou een leuk plekje zijn.' En omdat hier zoveel gebouwd en gerenoveerd wordt, staan er dikwijls hoge stellingen waarlangs ik makkelijk op daken of richels raak. Als er geen stellingen staan, ga ik langs de regenpijp naar boven - als die van koper zijn, zijn ze meestal stevig genoeg. Eén keer heb ik me mispakt, aan een bruingeverfde pvc-pijp.

»Toen ik op twee meter van het dak was, brak die pijp af en begon ze af te buigen terwijl ik er nog aanhing - echt een scène uit een tekenfilm. Gelukkig voor mij kwam ze héél traag naar beneden en ben ik pas van de laatste twee, drie meter echt naar beneden gesmakt. Enfin: ik had steendood kunnen zijn.

»Maar voor alle duidelijkheid: ik doe dit niét voor de kick. Ik weet dat graffiteurs in de ogen van het grote publiek niet meer zijn dan vandalen, grote kleuters die verslaafd zijn aan de adrenalinerush en die bij gebrek aan een echte hobby 's nachts door de straten trekken om met verf te klooien.

»Terwijl ik het echt wel bloedserieus neem: de passie die eraan ten grondslag ligt gaat héél diep. Het is ontzettend moeilijk uit te leggen aan buitenstaanders, maar eigenlijk hóéft dat helemaal niet: iedereen in de graffitiwereld weet wat ik wil zeggen.»