Vijdag 7 augustus

Vandaag was dus zo'n dag om nooit meer mee te maken.

De bedoeling was om na het werk meteen naar Geel te vertrekken om daar mama op te pikken en dan naar Nieuwpoort te rijden en rond 20u mijn tentje daar ergens te placeren. We komen rond 17.30u aan in Geel en Silke belt naar mama om te vragen waar ze al zit. Atwoordt die heel leuk: "zit? Ik moet nog vertrekken naar Geel"

Maw, ipv om 18u te vertrekken was het al 18.45u.

Mijn subliem plan was om over de E34 te rijden omdat de E40 helemaal dicht zat door files. (Tja, iedereen wilde nog een weekendje genieten van het mooie weer aan de zee.)

Maar ipv in Brugge eraf te rijden, rij ik over Knokke. Niks erg aan de hand, dachten we nog, het is weekend, niks moet, we genieten van een ritje langs de zee. Maar dat was natuurlijk buiten die brug in Zeebrugge gerekend. Na 45 minuten daar als kiekens te hebben gestaan heb ik het wijze besluit genomen om dan maar terug het binnenland in te draaien en zo naar Nieuwpoort te rijden.

Humeur zakte al net iets meer...

Door het hele oponthoud kwamen we pas om 21.30u aan in Nieuwpoort. Ik rij naar de camping die gereserveerd is. Begint die eigenares mij effe de les te spellen dat het al zo lat is. Nu kan ik veel verdragen, maar spel mij aub niet de les, na drie uur in de auto te zitten met moeder en kinderen. Ik heb die mevrouw dan maar (vriendelijk) verteld dat ik wel naar een camping zou rijden waar ze wel vriendelijk waren. En hup, weer onderweg.

Natuurlijk had ik er niet op gerekend dat die andere campings waar ze wel vriendelijk waren, mij heel vriendelijk aan de telefoon vertelde dt ze volzet waren...

Humeur zakte nog wat meer...

Het feit dat mama dan ook nog herhaaldelijk zei dat ze dat wel gedacht had, zo laat waren er geen campings niet meer te vinden, deed mijn humeur met de seconde dalen.

Maw, ik ben echt boos aan het worden.

Ik was al aan het denken om de auto ergens te parkeren en in de auto te slapen of zelfs gewoon terug naar huis te rijden...

En toen dacht mijn mama aan ons nichtje Kristine. Die woont in Westende in een groot huis met 5 kamers. En na een telefoontje werden we uiterst vriendelijk verwelkomd in huize Ryckeghem in Westende. We hebben dan maar een fles champagne geopend bij hun, om hun te bedanken.

Moraal van het verhaal: laat uw moeder altijd een uur vroeger komen, dan is ze misschien op tijd. En reserveer nooit een staanplaats bij camping... ;-)

Zaterdag 8 augustus

Vanochtend lekker ontbeten bij Kristine. Dan toch maar de tent opgezet. Niettegenstaande dat Kristine en Marc er op stonden dat we daar bleven logeren. Maar de kinderen wilden camperen, dus dan gaan we ook camperen. Kristine had kunnen regelen met de buur-boer dat we daar in de wei mochten staan. Nog lekker goedkoop ook. ;-) Na een uurtje stond de tent recht en waren de 5 luchtmatrassen opgeblazen. En daarna op naar Anja. Handdoeken, zonnemelk, krukjes, alles werd weer meegesleept.

Daar was het ook weer een blij weerziens, want Anja en ik zijn echt allerbeste vriendinnen.

Omdat het wat druk werd in het appartement zijn de kinderen en ik al maar naar het strand vertrokken. Geen sinecure, want het waren er opeens wel 7. ;-)

Is altijd wel grappig om met zo'n bende kindjes op stap te gaan. Beziens verzekerd. Gelukkig zijn het allemaal brave kindjes. ;-)

Het werd echt een heerlijke dag. De kinderen hebben de hele dag op het strand gezeten en 's avonds zijn we met de hele bende (13) frietjes gaan eten.

Omdat de vader van Anja op hun appartement bleef logeren namen wij Jytte en Brent mee naar de tent om te slapen. Voor Brent de eerste keer in een tent. Maar veel heeft hij er niet aan gehad. Hij lag amper 3 minuten in bed naast zijne dikke vriend Giel en hij sliep al.

Zondag 9 augustus

Weer uitgebreid ontbeten bij Kristine. Eigenlijk is dit niet echt camperen hè. We gaan dit opslaan onder de noemer: saloncamperen. ;-)

Anja wilde graag eens naar de haven wandelen. Maar omdat dat een redelijk stuk wandelen is, werden alle kindjes voorzien van een step of een fiets. Na vijf minuten zagen we echter al in dat dit niet echt de ideale oplossing is om over een drukke dijk te wandelen. Dus hebben we een bellekar gehuurd. Met 13 man op zo'n gokart. Ik hoef je er niet bij te vertellen dat we het nodige beziens hadden zeker?

Maandag 10 augustus

Na een heerlijk weekendje met mama en de kinderen in Nieuwpoort, terug gaan werken. ;-(

Omdat een collega onverwacht thuis zit met een gebroken voet, moet ik mijn vrije dag 'opofferen'. Op zich niet zo erg, want mama blijft tot woensdag logeren en zij kan dan de kindertjes wat entertainen.

Omdat ik vanaf morgen met de weightwatchers begin heb ik de kinderen beloofd om vandaag nog ne lekkere ijs te gaan eten bij boer Jan. Maar de weight watchers liep zo uit, dat het na een intense zoektocht naar een ijssalon, een ijsje van de nachtwinkel is geworden. Kindjes waren gelukkig even content. Al was Silke nogal redelijk teleur gesteld dat ze een bananen ijs had. Blijkbaar waren de kleine letterkes tè klein. ;-)

Dinsdag 11 augustus

Kinderen zijn gaan mexicaans koken in het Heilaar. Giel deed er een kwartier over om 4 champions te snijden. Er zit duidelijk geen keukenprins in mijn prinsje. ;-) Fleurtje daarentegen vond het plezant. Op mijn vraag of zij vanavond dan wilde koken bleef ze echter nogal vaag.

Na het eten zijn we dan met zen allen naar boer Jan getrokken. Iedereen een lekker ijsje en daarna naar de speeltuin. Giel had er meteen een nieuwe beste vriend: een dikke geit die constant rond hem draaide. Het feit dat Giel de zak met eten vast had zal er wel niet vreemd aan zijn geweest. ;-)

Daarna nog gestreken. Ieder weekend op weekend is natuurlijk wel leuk, maar de was en de strijk stapelen zich natuurlijk wel op.

Woensdag 12 augustus

Vandaag Giel zijn tweede voetbaltraining. Mama vroeg of ze de training niet zouden afgelasten, want het regende een beetje. ;-)

Na de training onderweg naar Turnhout, eten bij Ilse. Spijtig detail, er was een wielerwedstrijd op de steenweg waar Ilse woont. We hebben onze auto dus gewoon keiver moeten zetten om er te geraken. Een half uur wandelen voor we bij Ilse waren. Maar dat had onze honger natuurlijk wel serieus aangewakkerd. ;-)

Donderdag 13 augustus

Werken, squashen en slapen...

Vrijdag 14 augustus

Vandaag gingen we bij Ilse logeren. Mama trouwfeest, kinderen logeerfeest. Zo is er voor iedereen feest.

Zaterdag 15 augustus

Vandaag waren het wijkfeesten bij ons. De kleinsten zijn de hele namiddag naar de kindernamiddag geweest: kleuren, kinderkermis, vreemde fietsen, er was van alles.

's Avonds zijn we bij Peggy gaan bbq'en. Jammie, jammie. Boekje van de weight watchers natuurlijk bij de hand.

Er is toch niks plezanter dan met vrienden 's avonds aan tafel zitten te genieten. De kinderen aan het spelen met allemaal 'nieuw' speelgoed van Tjalle, dus die waren de koning te rijk.

Zondag 16 augustus

Vandaag is het een bijzondere dag. Na meer dan vier jaar ga ik mijn schoonouders terug zien. Na het overlijden van mijn man hebben zij ze nooit meer willen zien. Door tussenkomst van een goede vriendin in Hasselt is het het vandaag dan toch zover. Ik ben supernerveus. De kinderen moesten op hun Paasbest zijn. Prinses Fleur in haar lentefeest kleedje en Giel in hemd en nette broek. Ik heb namelijk echt absoluut geen goede herinneringen aan mijn schoonouders. En ik heb nog altijd het gevoel dat ik me moet bewijzen tov hun. Ook al doe ik dat prima met mijn drie schatten, toch heb ik dan het gevoel dat zelfs dat niet goed genoeg is...

Eerst gaan eten bij Miriam. Die blijkbaar al even nerveus is als mij. En dan naar het CCH, waar de ontmoeting zal plaats vinden. Om de suspens wat groter te maken zijn ze te laat.... Vreselijk... Het koud zweet breekt me uit...

Als ze aankomen, komen ze eerst naar mij, krijg ik drie dikke zoenen en ne hele dikke mercie dat ze de kinderen mogen zien. Perfecte opener, dus het ijs is al meteen wat gebroken. Ondanks mijn voornemen om er maar een uur te blijven zitten zijn het er dan toch vier geworden. De kinderen hebben zich kei goed geamuseerd in de speeltuin en af en toe even met 'de mama en papa van papa' gepraat. Voor hun zijn het nog vreemde mensen omdat ze te klein waren toen het contact verbroken werd. Maar de cadeautjes die oma en opa bij hadden deden het natuurlijk. ;-)

's Avond nog even terug naar de wijkfeesten en daarna weer veel te laat naar bed... ;-)