Voor we vểrtellen over Siem Reap, eerst nog over onze reis vần Seoul. we hebben een Duitse jongen, Philipp, leren kennen. En diệ gast weirkte up ons systeem pe. We skrijven teeses in het dialectj zodatjem da veural nie versjteut en nie kan verteuln. Tafscheit was vreed genant, wemme zeker 5 keerer viel succes moetn zeggn veur datem dervan deur gink. We hadden een dik half uur vertraging, maar dachten: "geen probleem, genoeg films op de vlieger". De werkelijkheid was hard: klein vliegtuig, geen tv, weinig beenruimte, ...
Wij zijn goed aangekomen in Siem Reap en werden opgehaald door de mensen van de homestay. We werden vẻrvoerd met de Tuktuk (zie google afbeeldingen). Op de grote baan heel chill met de haren in de wind, op de kleine baantjes was het iets anders, zoveel bulten dat je er bijna uitvloog. Op de Tuktuk kregen we 2 regels van Siem Reap te horen: er gelden geen verkeersregels, m.a.w.: groen licht wilt niet zeggen dat je mag doorrijden, zebrapad wilt niet zeggen dat je mag oversteken, ... En regel 2: let op je geld.
De homestay is dik in orde, ventilator, douche, ... Er zitten nog 4 andere Belgische meisjes: Heleen, Karen, Louise en Blanche (láatste 2 gekend door Nathalie).
Natuurlijk hadden we onze muggennetjes nog niet opgehangen en Laura staat al vol muggenbeten --> lekker bloed ;D
Deze ochtend (2 juli) zijn we de stad wat gaan verkennen. Nu het meer gaan bezichtigen.
Laura en ik zijn veilig en wel aangekomen in Korea (de tussenstop). Momenteel is het hier 14u50, warm weer en chill.
Op het vliegtuig heeft Laura een paar uurtjes geslapen in een zeer aantrekkelijke houding terwijl ik allesbehalve kon slapen en dus heel de tijd filmpjes heb gekeken op het coole touchscreen. The Tourist, Tron Legacy (een dikke tegenvaller trouwens), Never say Never van Justin Bieber (waar ze ons willen wijsmaken dat Justin een doodnormale puber is, sure) en nog een waar ik de naam niet meer van weet en ik het einde niet van heb kunnen zien. Laura en ik waren gewoon op ons gemak een filmpje aan het checken en plots viel het uit omdat we moesten landen. Hopelijk zitten we dus straks in dezelfde soort vlieger zodat we onze film kunnen afkijken!
Voor de rest zaten we tussen de Chintoccen and believe me, dat is echt raar! Ook de airhostessen met spleetogen die veel te veel en veel te overdreven lachten waren van de partij.
Het eten was niet te vreten! Toen iedereen juist wakker werd dachten (en hoopten) we dat er fruitsap met koffie en croissants zouden zijn, maar helaas was het een warme maaltijd met Duitse worst en co (goed om uw maag te doen keren). Daarenboven maakte Laura nog eens altijd de foute keuze: ik had de lekkere rijst en zij het rare stuk vlees haha. Als dat nog niet genoeg was, kregen Laura en ik dan nog eens andere colablikjes dan de rest. We voelden ons dik gediscrimineerd tjow!
Maar we hebben er wel leuke gadgets aan over gehouden: sloeffen, dekentjes, tandenborstel met verschrikkelijk slecht tandpasta (smaakte naar kindertandpasta, je weet wel, met zo een smaakje), een onleesbare krant, buikpijn van het slechte eten, ... Ik denk niet dat het de bedoeling was dat we dat allemaal meenamen, maar we hebben ons van den domme gehouden uiteraard.
Juist een heerlijk Starbukske gedronken, nu gaan we wat rondlopen (nog zo een vijf uur) in de veel te dure winkels op de luchthaven om nadien nog een vluchtje van vijf uur te doen.
