We zijn in de laatste rechte lijn gekomen van ons avontuur.. Eventjes de exacte uren van de terugreis vermelden: we vertrekken hier vanop Nouméa tontouta om 12u30 (3u30 's nachts in België) op zondag 7 augustus en we komen aan in Parijs om 11u20 op maandag 8 augustus waar we de TGV nemen om 16u03 om dan om 18u05 in Brussel-Zuid toe te komen. Het wordt weer een hele lange reis (Nouméa-Sydney-Singapore-Londen-Parijs), rond de 32u onderweg. Maar het was het absoluut waard! We hebben een prachtvakantie achter de rug :D
De voorbije week was een rustweek, om nog op ons gemakje te genieten en uit te bollen. We hebben vooral werk gemaakt van de souvenirs^^ Dit door alle winkeltjes in het centrum en rond de place des cocotiers af te schuimen. Ook hebben we de markt bezocht, vol vreemde producten, leuk om daar ook eens kennis te maken! Gisteren zijn we nog een klein eilandje gaan bezoeken voor de kust van Anse Vata, op 5 minuutjes varen met de Taxi-boot. Het was stralend weer op île aux canards, en ook de wind werd geblokkeerd door de vele palmbomen. We hebben vooral genoten van de zon (wat kreeftachtige taferelen opleverde achteraf) en ook de onderwaterwandeling gedaan met ons snorkelmateriaal. Het water was wat troebel door de vele stroming, toch was wat we zagen wel mooi, maar in geen woorden te vergelijken met wat we op de eilanden gezien hadden onder water! 's Avonds zijn we gaan eten met de mensen die we hier ontmoet hebben, een soort van afscheid voor ons vertrek. De op hout gebakken pizza's smaakten en het was een gezellige avond! Morgen staat er nog een plaatselijk dierenpark op het programma, maar vooral het maken van de valiezen ene het opruimen zal een groot deel van de dag inpalmen. Het zal pijn doen om al dit moois achter te laten, het is echt een droom hier!!!
Ons laatste dagje op île des pins heeft zich toch weten te promoveren tot één van de topdagen deze maand. Het weer was ineens gedraaid tot een aangename 25graden en blauwe hemel! Ideaal weer voor onze duiksessie dus :D Tijdens de nacht hadden we 2 mensen onderdak gegeven, vanwie de tent de voorbije dagen helemaal was ondergelopen. Het enige probleempje was dat de vrouw in kwestie wel eens kon schreeuwen in haar slaap, wat ze ook deed die nacht. Het schijnt dat Natha en Jen goed verschoten zijn.. Ik heb vooralsnog niets gehoord, het voordeel van een vaste slaper te zijn^^ 's morgens vertrokken we om 8u naar het scuba center. Daar kregen we een volledige uitrusting (wetsuit, zwemvliezen, masker, flessen en duikvest) en ook een les fysica-achtige uitles van een halfuur over het wonder van het zakken en dalen met bijhorende archimedes-shit. We mochten mee met een groep gevorderden die elk twee keer 45min gingen duiken, onze doop ging plaats vinden tijdens hun pauze. Eerst moesten we dus 45min op open zee wachten op de boot tot de anderen terug kwamen. Wat niet echt leuk was voor de twee zusjes die elke 10min wat bleker werden. Dan was het eindelijk aan ons. We moesten allebei achteruit in het water tuimelen en werden dan geholpen bij het naar beneden zakken tot op 6m diepte. Bij mij ging alles vlotjes, bij Natha moesten ze de anti-stress techniek toepassen (op de buik naar beneden gaan, trapsgewijs) wat heel normaal is als je een eerste keer duikt^^ ze bracht het er heel goed vanaf, ik was fier op haar! De sessie zelf duurde 25min. Omdat ik al een doop had gehad in Corsica werd ik onmiddellijk vrij gelaten en deed samen met de monitor een mooie onderwaterwandeling^^ We hadden een onderwaterfototoestel ter beschikking van de schreeuwende vrouw, wat enkele mooie kiekjes opleverde^^ Na onze sessie werden we op een klein eilandje afgezet terwijl de anderen weer naar open zee gingen. Daar konden we snorkelen, ongetwijfeld het mooiste plekje waar ik al heb gezwommen. Daar zagen we onze eerste waterslang, tricot rayé, die enkel voorkomt in de lagoon van NC. Rond 16u moesten we terug naar de boot die ons tegen 19u30 afzette in Nouméa, weer op het vaste land. 's Avonds zijn we nog gaan kijken in club Trix naar een vriend van Jen die optrad met zijn reggae-rap groepje, een kakgenre, maar wel een goeie show om naar te kijken. De groep erna, skawa, was al beter. Leuke muziek met saxofoon, trompet, accordeon,... Het werd wat laat, de dag erna hebben we dus uitgerust tot 14u. Daarna zijn we met vrienden van Jen gaan wakeboarden. Dat is zoals waterski, maar dan wel op 1 plank. Na 10x goed op mijn gezicht te zijn gegaan en water binnen te hebben gekregen in al mijn lichaamsopeningen was ik er vrij snel mee weg. Een echte kick op zo door een boot te worden voortgetrokken tegen hoge snelheid! Natha was wat ziekjes door onze vochtige 3-dagen, ze bleef dus beter uit het water. Maar er komen nog wel kansen wanneer ze het kan proberen de komende week!
Zoals voorspeld in het vorige berichtje: het regent!
En blijkbaar als het hier begint te regenen, dan is het ineens een hoeveelheid die kan tellen voor een heel jaar. Sinds woensdagmiddag is het begonnen, tot nu, 2 dagen later. Zonder ophouden valt het hier met bakken uit de lucht! Met als gevolg dat alles wat we hier hebben, nat is :) Donderdag zijn we in de regen gaan wandelen, richting de pic N'ga (269m), het hoogste punt van het eiland. Het was een redelijk zware tocht,als je weet dat we vanaf 0m boven de zeespiegel zijn begonnen en het pad nog geen 4km lang is^^ Ja, we waren nat als we terug beneden kwamen, maar het uitzicht was wel adembenemend (mits wat zon zou het adembenemend² geweest zijn).
In de middag zijn Natha en ik naar het dichtsbijzijnde winkeltje geweest om ons avondeten te gaan kopen (7km te voet in de regen). Ochja, romantisch op andere manier :D gelukkig werden we op de terugweg opgepikt door een vriendelijke man die ook bij ons op de site logeert. Onze avond bestond uit pasta bolognaise, series kijken en slapen. Vandaag was het weer vandat, hetzij nog erger. Om 7u zijn we opgestaan voor wat een uniek boottochtje zou moeten worden. De boot was in ieder geval uniek (pirogue) en de uitzichten waren ook meer dan uniek, juist het weer was vrij herkenbaar.. Regen, wind, regen, wind, regen, wind,...
Na de (koude)boottocht van een uurtje moesten we nog (helemaal doorweekt) 45min door de jungle stappen, letterlijk het regenwoud. Ik deed de tocht op mijn doorweekte kousen, met een blauwe plek op mijn voet als gevolg. Middageten bestond uit langoustines in een plaatselijk restaurantje, dat viel wel heel goed mee^^ Veel prutswerk, maar best wel lekker!
Nu is het hopen voor morgen beter weer om onze duiksessie te voltooien.
Vandaag zijn we vertrokken naar ons 2de eilandje dat op de lijst stond, île des pins, een eiland van ongeveer 20km doorsnede op 100km van Nouméa. Na wat problemen in verband met namen en data's aan de regitratielokketten, konden we eindelijk op de boot stappen. Alweer de Betico, dus we waren weer gewapend met anti-zeeziek-spul, dit keer waren het patches die achter het oor moesten gekleefd worden. De reis duurde ongeveer 2u30min, over een vrij wilde zee. Het weer zag er al niet goed uit.. Eenmaal aangekomen was het niet veel beter, dat beloofde :( De slaapplaats daarentegen valt wel meer dan goed mee, een comfortabele bungalow met alles erop en eraan (gîte Nataiwatch)! In de namiddag hebben we een auto gehuurd en zijn we het hele eiland rondgereden, in de regen. Zo konden we droog toch een beetje van de machtige uitzichten genieten. Wel zijn we gaan snorkelen in een natuurlijk aquarium aan de baie d'oro. Er zwommen enorm grote vissen en de schelpenverzameling is weer enkele juweeltjes rijker^^ Morgen voorspelt het weer niet veel beters, het wordt dus weer een relex-dagje. Vriijdag gaan we met een speciale soort boot van hier (pirogue) op dagtocht met bijhorende maaltijd (langoustines). En dan zaterdag voor we de boot terug nemen om 16u hebben we onze duiksessie gepland. We kijken ernaar uit!
Op dinsdag 19 juli vertrokken we om 6u vanop Magenta (de kleine luchthaven van Nouméa) naar Maré. Een eiland dat deel uitmaakt van îles de Loyauté, de grotere eilanden rond NC. Het was een halfuurtje vliegen tot daar, alles verliep zonder problemen^^ wel was er even stress omdat we pas 20min voor check-in aanwezig waren in de luchthaven.. Maar dankzij de Pacific attitude vormde dit geen probleem! Er was bijna geen controle, wat wel vreemd was :p Natha mocht dankzij de connecties van Jen tijdens de landing in de cockpit gaan zitten naast de piloten, een hele ervaring! Na het landen voelden we onmiddellijk de cultuurshock na het bezoeken van een markt in de 2de grootste "stad" van Maré. De markt bestond uit 10 bingo spelende vrouwen, 3 maniokken en 5 plantjes. Het werd al snel duidelijk dat het geen luxueuze dagen gingen worden, maar dagen vol cultuur en mensenkennis! De auto werd opgehaald (een peugeot met 600.000km), een wrak :p We reden onmiddellijk naar Roh, waar onze slaapplaats was voor 2 nachten. De stam of Tribu Seday van Jaques en Suzanne zorgde voor een warm onthaal^^ We kregen een klein hutje of Case toegewezen, een prachtige ervaring om in zoiets te kunnen slapen met zicht op de oceaan! De bagage werd afgezet en we gingen meteen op zoek naar de eerste bezienswaardigheden. Op weg naar de eerste plek, namen we Céline mee. Het lelijke eendje van haar tribu. Ze was opweg naar een marriage (het is nu het seizoen daar voor de marriages, werkelijk heel het eiland was in de ban van het huwelijk). Eigenlijk mocht ze niet gaan van haar tribu, ze moest daar blijven omdat ze de jongste was. Maar toch was ze ontsnapt :p Een echte rebel^^ Uit ons gesprek met céline bleek dat het contact met de buitenwereld een beetje verliep via clichés. Een paar voorbeelden: ze dacht dat het water op Maré afkomstig was van de gesmolten sneeuw in Frankrijk, alle Spanjaarden spelen gitaar en er was niets dan slecht in de wereld en dat maakte haar ongelukkig. Maar al bij al een hele vriendelijke dame! Ze wees ons de weg naar de "trou de bône", een gat van bijna 40m diep en 30m breed in het midden van het regenwoud daar. Machtig om te zien! Het gat was gevuld met helder blauw water met in het midden een klein eilandje en enorm veel vleermuizen! Een stukje natuur waar onze mond van open viel en meteen ook mijn eerste contact met het vochtige doch warme klimaat. Daarna zijn we op zoek gegaan naar een strandje om te kunnen snorkelen. We vonden een klein stukje zand verborgen achter de rotsen dat niet eens op de kaart stond. Er was niemand en het enige wat we hoorden was het geluid van de zee! Dat maakte een grote indruk! Wit zand, helder turquoise water en prachtige vegetatie. Het snorkelen zelf viel wat tegen omdat het er niet zo diep was. Maar het strandje leverde wel prachtige foto's op! Na een middagje strand keerden we terug naar Roh, waar we ons klaarmaakten voor een plaatselijke maaltijd gemaakt door Suzanne. We kregen een heerlijk stukje Tonijn, advocado met saus, rijst, liagme (harde aardappel) en komkommer (die helemaal niet naar komkommer smaakte :p). Het was echt enorm lekker, zelfs Natha at bijna alles op! Ze verbaasde me, want normaal is ze nogal vies van vreemd eten, ik was fier op haar :D Daarna gingen we slapen. Het werd een nachtje vol muggen^^ We werden rond 7u gewekt door het licht en de zee, zalig! Na een ontbijtje gingen we verder het eiland bezoeken. Een ander prachtig stukje natuur was de "saut du guerrier", een kloof die uitliep in de oceaan. De mythe die hier gold was dat een plaatselijke strijder hier zijn tegenstanders in de val had gelokt door hun in de kloof te laten springen. In de middag gingen we ook naar een strandje en 's avonds kregen we weer heerlijk eten bij Suzanne. De derde dag verhuisden we van het noorden naar het zuiden, waar we veel minder warm werden onthaald.. Bij de tribu van Léon werden we "ontvangen" door een oude mevrouw die beweerde dat we niet gereserveerd hadden. Maar uiteindelijk na veel lange gezichten kwam alles toch inorde. In de middag gingen we eten in 1 van de 2 restaurantjes die er te vinden zijn op het eiland. Een hutje gemaakt van golfplaten waar we een "hamburger" met platte frietjes aten, maar goed, het stilde onze honger! In de middag gingen we naar een vanillerie van meneer Kaloi. Deze man op leeftijd legde ons in geuren en kleuren uit hoe alles te werk ging. We leerden veel bij over het wonder van vanille kweken! Ook kregen we van hem een pappaeavrucht voorgeschoteld, wat in feite eigenlijk nog wel lekker was :D Op de terugrit ontmoetten we Trxy (uitgesproken als Jetski). Hij nodigde ons onmiddellijk uit voor een thee bij hem thuis. Bleek dat hij samen met de pastoor in een groepje speelde, dus kregen we er meteen een privé-concertje bij! Hij zong prachtig en speelde heel goed gitaar^^ De nacht verliep minder vlotjes door de vele muggen. De volgende dag was de dag van de terugtocht. In de ochtend gingen we nog naar "baie des tortues". Waar we zwommen met echte zeeschildpadden! één van de mooiste ervaringen uit mijn leven tot nu toe :D Het is echt indrukwekkend om zo naast een schildpad te zwemmen van 2m en dan ook nog is je laten voort trekken door dat beest^^ Ook brachten we nog een bezoekje aan Laurent, een sculpteur van houten beeldjes. We kochten er elk ééntje, een mooi souvenir, zeker als je weet dat ze ambachtelijk zijn gemaakt. De man vertelde in geuren en kleuren wat de betekenis was van de beeldjes. Op de luchthaven aangekomen begon de miserie. Er was geen beweging, terwijl we ons vliegtuig om 16u hadden en we daar waren om 15u30. Er was gewoonweg niemand en alles was gesloten. Bleek dat er een staking aan de gang was bij Air Caledonia en dat alle vluchten afgeschaft waren.. Dat was een beetje een domper op een zalige 4 dagen :( We gingen terug naar Trxy, hij was onze laatste hoop voor een dak boven ons hoofd die nacht in afwachting tot misschien een vlucht de volgende dag. Hij ontving ons met open armen! Als wederdienst kochten we de ingrediënten voor een tortilla en enkele blikjes bier, we maakten er een gezellige avond van. De volgende dag bleek dat er nog steeds geen vluchten voorzien waren. Maar nu kwam er wel beter nieuws, Air Cal ging de overnachting en al het eten terugbetalen. Dus gingen we naar het enige hotel op het eiland en boekten daar 2 kamers voor een prijs van 15 000 CFP per nacht (zo een 120euro). Verder gingen we nog naar verschillende strandjes samen met nog 2 koppels die in het zelfde schuitje zaten als wij. Hele leuke mensen^^ Het eten in het restaurant van het hotel die avond was niet fantastisch, maar vooral duur! Lang leve Air Cal! De volgende dag was een rustdag, vermits er nog geen vluchten waren. We gingen vissen op traditionele wijze met Trxy (wat redelijk goed lukte, enkel de vissen wouden niet meewerken..). Ook liet hij ons een strandje zien waar bijna geen volk komt, het was enkel te bereiken via een wandeling door het woud van een halfuurtje. Daar konden we genieten van een machtige zonsondergang! De terugtocht verliep ook vlotjes in het donker^^ Maandag kregen we eindelijk groen licht om te vertrekken met de "Betico", bijgenaamd de "vomito". Een boot die er 8u over doet om terug te gaan tot Nouméa, maar goed, op dat moment was alles beter dan nog langer blijven op Maré vermits Jen moest werken! De 8u gingen vrij snel voorbij, iedereen was nogal gedrogeerd van de pilletjes tegen zeeziekte (Nautamine voor de mama), er werd dus veel geslapen. Om 20u30 kwamen we eindelijk aan na een lange dag op het vaste land! Het was een avontuur om nooit te vergeten :D
We zittgen dus vast op Maré, een eiland van "la grande terre". Voor de moment ziet het er niet naar uit dat we kunnen terugkeren, aangezien de algemene staking bij air calédonie. Het goede nieuws is dat de vliegtuigmaatschappij alle kosten van overnachting en eten terugbetaalt. Met het gevolg dat we even een 3sterrenhotel hebben geboekt tot we kunnen opstijgen :D Alles gaat dus goed, we genieten nog van het mooie weer hier! Groetjes daar^^ Niels en Natha ps: zwemmen met 2meter metende zeeschildpadden is een hele ervanring..
Vandaag zat het weer ons mee^^ een mooi windje van 15 knopen en een zonnetje dat af en toe verscheen maakte het een ideaal dagje voor een tocht met de zeilboot. Het is fantastisch om zo te zien hoe alles op de boot werkt, echt een uniek stukje fysica en mechanisch vernuft. Het was een uurtje varen naar l'ilot goëland, een klein stukje zand van enkele tientalle meters groot op een 20tal kilometer verwijderd van "la grande terre". Het is machtig mooi om op zo een prachtig stukje natuur te staan! Terwijl de rest ging kiten en windsurfen, zijn wij gaan snorkelen tussen de stukken koraal. Het is hier echt een aquarium om zich, visjes in verschillende kleuren! We keken onze ogen uit :D Ook zouden daar haaien zitten, maar die ben ik niet tegen gekomen. Tijdens het snorkelen hebben we 3 dollarzeesterren meegenomen, die gaan we nu laten drogen, een mooi souvenir. Rond 5u zijn we terug uitgevaren, met het probleem dat de windsnelheid gestegen was naar 27 knopen en dat het donker begon te worden :p De terugtocht werd dus iet wat avontuurlijker.. De boot hing echt enorm schuin en had moeite om stand te houden met de felle wind. Maar alles verliep vlekkeloos. Het was een heel leuke ervaring :D
Vermits het bij het opstaan regende en de wind bijna een boom deed omwaaien, zijn we niet met de zeilboot vertrokken. Het was te riskant om uit te varen. Daarom kozen we vandaag voor een lui dagje. Met de beemer gewapend hebben we de hele dag films en series gekeken^^ Het weer viel echt tegen! hopelijk wordt het vandaag beter en is het wel mogeijk om uit te varen en eilandjes te ontdekken. Mijn fototoestel is er ook aan voor de moeite.. We hadden hem in de zak van Jen gestoken, en terwijl ze uit het bootje sprong, had mijn fototoestel ook zin om te springen en nam een frisse duik in zee. Het latere drogen in het zonnetje mocht niet meer baten :( Het wordt een mooie begrafenis! Maar goed, het uitrusten deed toch echt deugd! Nu gaan we naar de plaatselijke markt, waar ik misschien wel een paar souvenirtjes ga vinden voor de thuisblijvers!
Het was zwaar om 's ochtends om 6u op te staan.. Na een korte nacht van auto vullen met onze spulletjes, moesten we om 7u zeker vertrekken voor onze paarden-afspraak. De vriend van Jen,die normaal mee kwam, was niet op de afgesproken plaats om 7, en na een halfuur wachten, zijn we maar zonder hem vertrokken (achteraf blaak dat hij tot 14u zich had overslapen).
Om 9u kwamen we aan om het bootje te nemen naar een klein eilandje, Ile de Puen, wat ze hier "illot" noemen. Daar woont Johan, een belg uit grimbergen, helemaal alleen. zijn droom is om een echte cowboy te zijn, en dit wil hij delen met de hele wereld :p dus organiseert hij een 3u durende paardenwandeling op "zijn" eilandje.
Het was prachtig om zo rond het eiland te trekken, prachtige uitzichten, echt dingen waar mijn mond van open vielen! Mijn paardje, sunny, was een heel brave teddybeer, maar die van Natha durfde wel eens onverwachts in galop gaan (wat voor de nodige stress zorgde :p).
Na de tocht, kwamen we terug aan op de range,vol schrammen en met een stijve rug, maar wel helemaal voldaan van de prachtige uitzichten!
Dan was het tijd om het bootje terug te nemen naar het vaste land en verder te rijden naar Poé, waar we konden camperen op 2m van de zee en met bergen achter ons. Een bbq en pintjes sloten een geweldige dag af.
De nacht viel best wel goed mee, redelijk goed geslapen, en opstaan met de golven van de zee is niet mis.. Dan zijn we voor het eerst gaan snorkelen, visjes gezien in het blauw, zwart/wit en oranje. het water van de zee is hier heel aangenaam, juist de wind is een beetje koud!
Om af te sluiten zijn we Bourail gaan bezoeken, een stadje met een fantastisch mooi strand, en bé de tortue, een strand waar normaal de schildpadden hun eitjes leggen (maar het is nu niet het seizoen). Daar hebben we gegeten met zicht op de prachtige oceaan en de speciale boomsoorten hier.
Mijn frans gaat er echt op vooruit, ik heb al bijna geen accent meer!
verslag dag 3: Vanochtend zijn we naar het cultureel centrum van Tjibaou geweest, een museum over de plaatselijke bevolking (de Kanak). Het was heel interessant om te zien hoe deze boten maken en sculpturen beeldhouwen uit hout. Zo heb ik ook geleerd dat elke houten sculptuur een sjaal draagt die is gegeven door gasten van die stam om de baas gunstig te zijn. Het uitzicht was er adembenemend en de planten die daar groeiden kende ik alleen vanop fotos. In de middag zijn we voor het eerst gaan zwemmen! Op ons plaatselijk strandje heb ik Natha leren snorkelen, wat we voor de rest van de vakantie nog veel gaan doen! Het eerste wat we zagen was een oranje zeester met zwarte stipjes^^ Rond 19u is dan uiteindelijk mijn valies toegekomen :D opluchting alom!! Daarna zijn we uitgeweest in een plaatselijke bar op palen in het water, een uniek uitzicht. We waren rond 12u terug thuis, maar dan moest alles nog klaar gezet worden voor de camping en de paardenwandeling vandaag. Het was een beetje stress met een korte nacht tot gevolg :p
